YÖNETSEL ETKİLİLİK ÖLÇEĞİNİN TÜRKÇEYE UYARLANMASI

Yıl 2010, Sayı: 28, 16 - 28, 01.12.2010

Semiha Şahin Nejat İra

Öz

Yükseköğretim örgütlerinin yönetsel etkililiklerinin değerlendirilmesi, yükseköğretim örgütlerinin daha iyi yönetilerek, bilimsel ve akademik amaçlarına ulaşmalarını sağlayacaktır. Bu yaklaşımdan hareketle, bu çalışmanın amacı, özgün formu Murry (1993) tarafından geliştirilen ve 2009 yılında güncellenen “Yönetsel Etkililik Ölçeği”ni Türkçeye uyarlamaktır. İlk etapta ölçeğin kapsam ve görünüş geçerliliği için uzman görüşü alınmış,  sonra ölçeğin dil geçerliliği sağlanmıştır. Araştırmanın evrenini, 2009-2010 öğretim yılında 14 kamu üniversitesinin eğitim fakültelerinde görev yapmakta olan 1650 öğretim elemanı oluşturmaktadır. “Basit Seçkisiz (tesadüfi) Örnekleme” yöntemi kullanılan çalışmada 162 kişi örnekleme alınmıştır. Ölçeğin faktör yapısı açımlayıcı faktör analizi ile incelenmiş, ölçeğin beş faktörlü bir yapı gösterdiği belirlenmiştir. Ölçeğin boyutlarının Cronbah Alfa iç tutarlılık katsayıları,  “planlama ve karar verme” .94, “örgütleme ve insan kaynakları yönetimi” .94, “ekip çalışması” .89, “iletişim” .90, “liderlik” .84’dür.

Anahtar Kelimeler

Yükseköğretim, yönetsel etkililik, eğitim fakültesi, uyarlama

ADAPTION OF MANAGERIAL EFFECTIVENESS SCALE TO TURKISH

Öz

The evaluation of the higher education managerial effectiveness will provide the higher education organizations to achieve their academic and scientific targets with a beter management. Henceforth of this approach, the aim of this study is to adapt “The Managerial Effectiveness Scale” into Turkish which was improved in 1993 and was updated in 2009 by Murry. As a first step the views of the authorities about the extent of the scale and availabilityof the sight were taken into consideration, then the langual availability of the sacle was provided. The division of the research is sahped by 1650 educational stuff who work in 14 public universities in 2009-2010. In the study which was held by the method of “Incidential Examplification”, 162 persons were given as examples. The factor structure of the scale was examined by exploratory factorial analysis and it was identified t that the sacle has a five factorial structure. The Cronbah Alfa coefficient numbers of the scale are: “planning and deciding” 94, “organizing and the management of the recources” .94, “group study” .89, “communication” .90, “leadership” .84.

Anahtar Kelimeler

Higher education, managerial effectiveness, education faculty, adaptation

Kaynakça

• Açıkgöz, K. (1994). Eğitimde Etkili Yönetici Davranışları. Kanyılmaz Matbaası. İzmir.
• Altunışık, R.; Coşkun, R.;Yıldırım. E.; Bayraktaroğlu, S. (2001). Sosyal BilimlerdeAraştırma Yöntemleri: SPSS Uygulamalı. Adapazarı: Sakarya Kitabevi.
• Balcı, A. (2001). Sosyal Bilimlerde Araştırma, Yöntem, Teknik ve İlkeler. PegemA Yayıncılık, Ankara
• Başaran, İ. E. (1982). Örgütsel Davranışın Yönetimi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Yayınları. Ankara
• Başaran, İ.E. (1991). Örgütsel Davranış: İnsanın Üretim Gücü. Gül Yayınevi. Ankara.
• Büyüköztürk, Ş. (2009).Sosyal Bilimler İçin Veri Analizi El Kitabı: İstatistik, Araştırma Deseni, SPSS Uygulamaları ve Yorum. Pegem Akademi. Ankara.
• Cameron, S.K.; Bilimoria, D. (1985)Assessing Effectiveness in Higher Education. The Review of Higher Education. Vol:9, No:1 p:101-118.
• Cook, M.D. (2008). Exploring the Impact of Management Functions on Indigeneous Policy. Unpublished Doctoral Dissertasion. NorthCentral University.
• Çıngı, H. (1990). Örnekleme Kuramı. Ankara: Hacettepe Üniversitesi Dilber, M. (1976). Yönetsel ve Örgütsel Etkililiğe Davranışsal Yaklaşım. Boğaziçi Üniversitesi Yayınları. İstanbul.
• Farahbakhsh, S. (2007). Managerial Effectiveness in Educational Administration: Concepts And Perspectives. Management in Education.; Vol: 21; 33.
• Gülbahar, Y.; Büyüköztürk, Ş. (2008). Değerlendirme Tercihleri Ölçeğinin Türkçeye Uyarlanması. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. S:35 s: 148- 161. Ankara.
• Heck, R.; Rosser, V.; Johnsrud, L. (2003). Academics Deans and Directors: Assessing Their Effectiveness from Indivudual and Instituonal Perspectives. The Journal of Higher Education; Jan/Feb;74.
• Karatepe, S. (2005). Yönetsel Etkililik: Okul Yönetiminde Yönetsel Etkililiğin Astlarla İlişkiler Boyutu. Süleyman Demirel Üniversitesi. İİBF Dergisi. C:10.S:2.s:307-326.
• Karslı, D.(2004). Yönetsel Etkililik. Pegem Yayıncılık. Ankara. Kılıçer, K.; Odabaşı, H.F. (2010). Bireysel Yenilikçilik Ölçeği: Türkçeye Uyarlama, Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. S:38 s: 150-164. Ankara.
• Murry, J. (1993). Development of Assessment Criteria to Determine the Managrial Effectiveness of Comunnity and Technical College Administrators. Unpublished Doctoral Dissertasion. Unıversity of Arkansas.
• Ömürgönülşen, Ö.; Sevim, L. (2005). Reddin’in Üç Boyutlu Liderlik Teorisi Nin Liderlik Literatüründeki Yerinin İrdelenmesi ve Ampirik Bir Araştırma. Yönetim ve Ekonomi. Celal Bayar Üniversitesi. Yıl:2005 Cilt:12 Sayı: 2.
• Peterson, W.M.; Blabkburn, R. (1985). Faculty Effectiveness: Meeting Institutional Needs and Expectations. The Review of Higher Education. Vol:9, No:1 p:21-24.
• Savaşır, I. (1994). Ölçek Uyarlamasındaki Bazı Sorunlar ve Çözüm Yolları. Türk Psikoloji Dergisi. C:9. S:33. s:27-32