Bu çalışmanın amacı ebeveynlerin
çocuklarıyla kurdukları ilişkinin niceliğinin (çocukla geçirilen vakit) ve niteliğinin
(çocukla yaşanan çatışma ve çocukla kurulan olumlu ilişki) onların özyetkinlik
algısını yordayıp yordamadığını incelemektir. Bu nedenle 170’i (%81,7) kadın
38’i (%18,3) erkek olmak üzere toplam 208 ebeveynden veri toplanmış ve elde
edilen verilerin çözümlenmesinde çoklu regresyon analizinden yararlanılmıştır.
Araştırmanın sonuçlarına göre, çocukla çatışma yaşama ve çocukla kurulan olumlu
ilişki değişkenleri ebeveyn özyetkinliğini istatiksel olarak anlamlı düzeyde
yordamaktadır. Bu iki değişken birlikte toplam varyansın %29’unu
açıklamaktadır. Çocukla geçirilen vakit değişkeni ise ebeveyn özyetkinliğini
istatiksel olarak anlamlı düzeyde yordamamaktadır. Elde edilen bulgular
ışığında ebeveynlerle çalışan ruh sağlığı uzmanlarının ebeveynlerin özyetkinlik
düzeylerini arttırmak için ebeveynlik becerileri üzerinde çalışmaları ve
çocukla iletişim konularına odaklanmaları önerilebilir.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Eğitim Üzerine Çalışmalar |
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 28 Aralık 2018 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2018 Sayı: 46 |