TİCARİ LİMANLARDA HESAP VEREBİLİRLİĞİN LOJİSTİK PERFORMANSA ETKİLERİ ÜZERİNE BİR ARAŞTIRMA

Yıl 2016, Cilt: 8 , 179 - 196, 20.10.2016

Ramazan Kaynak , Şükrü Satılmış

Öz

Artan rekabet ve değişen çevre
koşullarıyla birlikte işletmelerin paydaşlarına, müşterilerine ve sosyal
çevreye karşı sorumlulukları da artmaya başlamıştır. İşletmelerin üstlenmiş
oldukları bu sorumluluğu yerine getirebilmeleri için kişi ve kurumlara karşı
hesap verebilir olması gerekmektedir. Bu çalışmada ticari limanların hesap
verebilirliğinin firmanın lojistik performansı üzerindeki etkileri
araştırılmıştır. Bu amaçla, Marmara bölgesinde faaliyet gösteren ticari
limanların hesap verebilirliği, bu limanlardan hizmet alan gemi acentesi
firmalar aracılığıyla sorgulanmıştır. Araştırma anketi bölgede faaliyet
gösteren 60 adet gemi acentesine gönderilmiş, bunlardan 50 tanesinden cevap
alınmıştır. Analizler sonucunda elde edilen bulgular göstermektedir ki, hesap
verebilirlik boyutlarından çevresel hesap verilebilirlik ve şeffaflık limanların
lojistik performansını olumlu etkilerken;  ekonomik hesap verilebilirlik, sözleşme hesap
verilebilirliği ve yasal hesap verilebilirlik boyutlarının liman lojistik
performansı üzerinde anlamlı bir etkisi göstermemektedir.

Anahtar Kelimeler

Hesap verebilirlik, şeffaflık, adaletlilik, lojistik performans, ticari limanlar

A STUDY ON THE EFFECTS OF ACCOUNTABILITY ON LOGISTICS PERFORMANCE IN COMMERCIAL PORTS

Öz

The increasing competition and changing environmental conditions have
begun to increase the liabilities of organizations to their shareholders,
customers and social environment. In order to fulfill their liabilities that
they‘ve undertaken, organizations should be accountable against individuals and
institutions.  In this work, the effects
of the accountability of commercial ports on the logistics performance of a
firm have been researched. For this purpose, the accountability of the
commercial ports operating in Marmara region has been surveyed through the
shipping agencies that get service from these ports. The survey questionnaires
were sent to 60 shipping agencies operating in the region and 50 of them
responded. The results of this study reveal that the environmental
accountability and transparency dimensions of accountability make more powerful
impact on the logistics performance of the ports but economic accountability,
contract accountability and legal accountability dimensions make no impact on
the logistics performance of ports.

Anahtar Kelimeler

Accountability, transparency, equity, logistics performance, commercial ports

Kaynakça

• Bakkal, H. ve Kasımoğlu, A. (2015). Bütçe sürecinde mali saydamlık ve hesap verebilirliğin önemi. Finans Politik & Ekonomik Yorumlar, 52 (599), 37-53.
• Baud, I. S. A. ve Dhanalakshmi, R. (2007). Governance in urban environmental management: Comparing accountability and performance in multi-stakeholder arrangements in South India. Cities, 24 (2), 133-147.
• Brennan, N. M. ve Solomon, J. (2008). Corporate governance, accountability and mechanisms of accountability : An overview. Accounting, Auditing and Accountability Journal, 21 (7), 885- 906.
• Carbone, V. ve De Martino, M. (2003). The changing role of ports in supply chain management: An empirical analysis. Maritime Policy and Management, 30 (4), 305-320.
• Collier, P. M. (2008). Stakeholder accountability: A field study of the implementation of a governance improvement plan. Accounting, Auditing & Accountability Journal, 21(7), 933–954.
• Crane, A. ve Matten, D. (2004). Questioning the domain of the business ethics curriculum. Journal of Business Ethics, 54(4), 357-369.
• Eggert, A. ve Helm, S. (2003). Exploring the impact of relationship transparency on business relationships a cross-sectional study among purchasing managers in Germany. Industrial Marketing Management, 32, 101-108.
• Girth, A. M. (2012). A closer look at contract accountability : Exploring the determinants of sanctions for unsatisfactory contract performance. Journal of Public Administration Research and Theory Advance Access, 24, 317–348.
• Gören, İ. (2000). Kamu Mali Yönetiminin Yeniden Yapılandırılması ve Denetim, Parlamento ve Sayıştay Denetimi. İstanbul: TESEV Yayınları.
• Gurr, D. (2007). Diversity and progress in school accountability systems in Australia. Educational Research for Policy and Practice, 6(3), 165-186.
• İşcan, Ö. F. ve Kayğın, E. (2009). Kurumsal yönetişim sürecinin gelişimi üzerine bir araştırma. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 13(2), 213-224.
• Kalkan, A. ve Alparslan, A. M. (2009). Şeffaflık, iletişim ve hesap verebilirliğin yerel yönetim başarılarına etkileri. Sosyal ve Beşeri Bilimler Dergisi, 1(1), 25-40.
• Murphy, P.R. Smith, J.E. ve Daley, J.M. (1991). Ethical behavior of U.S. general freight carriers: An emprical assessment. Logistics and Transportation Review, 27 (1), 55-65.
• OECD (1999). OECD Principles of Corporate Governance. Paris: OECD.
• OECD (2004). OECD Principles of Corporate Governance, Paris: OECD.
• Parker, L. D. (2011). Twenty-one years of social and environmental accountability research: A coming of age. Accounting Forum, 35(1), 1-10.
• Rescher, N. (2002). Fairness: Theory and Practice of Distributive Justice. New Jersey: Transaction Publishers.
• Rodrigues, S., Augusto, V., Naim, M. M., ve Potter, A. T. (2010). Evaluating the causes of uncertainty in logistics operations. The International Journal of Logistics Management, 21(1), 45–64.
• Salama, S. Z. A. E., Tawfik, M. A. E. (2012). A proposed benchmark to evaluate investment in maritime hub ports. Journal of Shipping and Ocean Engineering, 2, 293–303.
• Scott, C. (2000). Accountability in the regulatory state. Journal of Law and Society, 27(1), 38-60.
• Shafer, W. E. (2006). Social paradigms and attitudes toward environmental accountability. Journal of Business Ethics, 65, 121-147.
• Shafer, W. E., Lee, G. M. ve Fukukawa, K. (2007). Values and attitudes toward social and environmental accountability: A study of MBA students. Journal of Business Ethics, 71, 381-394.
• Topçuoğlu, M. (2006). Rekabet Hukuku Açısından Acentelik ve Dağıtım Sözleşmeleri. İstanbul: Asil Yayın Dağıtım.
• Trienekens, J. H., Wognum, P. M., Beulens, A. J., ve van der Vorst, J. G. (2012). Transparency in complex dynamic food supply chains. Advanced Engineering Informatics, 26(1), 55-65.
• Türkbal, A. (1981). Bilimsel Araştırma Metodları ve Uygulamalı İstatistik. Erzurum: Atatürk Üniversitesi Yayınları.
• Vaccaro, A. ve Madsen, P. (2009). Transparency in business and society: Introduction to the special issue. Ethics and Information Technology 11(2), 101–103.
• Vanpoucke, E., Vereecke, A. ve Boyer, K. K. (2014). Triggers and patterns of integration initiatives in successful buyer-supplier relationships. Journal of Operations Management, 32(1-2), 15–33.
• Waters, D. (2011). Supply Chain Risk Management: Vulnerability and Resilience in Logistics. London: Kogan Page Publishers.
• Williams, B., Brown, T. ve Onsman A. (2012). Exploratory factor analysis: A five-step guide for novices. Australasian Journal of Paramedicine, 8(3), 1-13.
• Yıldız, A. (2014). Kurumsal yönetim endeksi ve Altman Z skoruna dayalı lojistik regresyon yöntemiyle şirketlerin kredi derecelendirmesi. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 19 (3), 71-89.
• Ece, J. N. (2006). Dünya Deniz Ticareti ve Konteyner Taşımacılığı. http://www.kaptanhaber.com/YAZAR/11/100107/dr-jale-nur-ece.html
• GRI (Global Reporting Initiative) (2002). http://www.globalreporting.org/AboutGRI/GRI_Brochure July2000.pdf