Makale hukuk ve iletişim arasındaki ontolojik ilişkiyi, insan doğasını dikkate alarak tartışmaktadır. İnsan dilinin ayırt edici özelliklerinden birisi soyutlama imkanıdır. Bu imkan, hukuk gibi soyut varlıkları tasarlayabilmeyi, bilgi
üretmeyi, değerleri tanımayı mümkün kılar. Bu sayede insan hareketleri tepkisel
davranışlar düzeyinde kalmaz, gerekçelendirilmiş eylem niteliği edinir. Hukuk
da eylem gerekçelerinin özel bir türüdür. Bununla beraber hukuk, bireysel bir
tasarım olmaktan ziyade kamusal iletişimin ürünü ve aynı zamanda bu iletişimi
yönlendiren bir ortamdır. Hukuk, yasa koyucuyla yurttaşın ve kamunun kendi iç
iletişiminin bir ürünü olduğu kadar, bu iletişimin gerçekleştiği ortamdır da aynı
zamanda. Yasalar, yasa koyucunun duyurduğu davranış ölçütleri, yurttaşların
davranış taahüdleri olduğu kadar bu iletişimin sürdürüleceği ortamı da temin
eder. Hukuk ortamı, diğer iletişim ortamları gibi ancak belirli şartları yerine
getiren mesajları transfer edebilir. Bu durum insanların hukuku belirlediği kadar hukukun da insanları belirlediğini ima eder. Tarihte hukukun toplumu, toplumun hukuku dönüştürdğü örneklere rastlayabiliriz. Yine hukukun iletişim
araçlarının dönüşümünden etkilendiğini de gözlemleyebiliriz. Fakat hukuksuz
bir toplum dilsiz bir toplum kadar olasıdır.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Hukuk |
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 26 Kasım 2021 |
Gönderilme Tarihi | 1 Eylül 2021 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2021 Cilt: 23 Sayı: 2 |
Dokuz Eylül Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi
TR-DİZİN, HeinOnline, GoogleScholar, Academindex, Sherpa Romeo, Ulrich’s Periodicals Directory ve Asos Index veri tabanlarında taranmaktadır.
Dergimiz 2024 Mayıs sayısından itibaren yalnızca elektronik ortamda yayınlanacaktır.
Dokuz Eylul University Publishing Web-Page
https://kutuphane.deu.edu.tr/yayinevi/
İletişim sayfamız
https://dergipark.org.tr/tr/pub/deuhfd/contacts