Analytical
Marxism is an Anglo-Saxon Marxist school which eliminates metaphysical
components of Marxism and grounds it by analytical arguments. Important
representatives of this school, Cohen, Elster and Roemer discuss Marx’s concept
of exploitation and oppose the definition that exploitation is simply appropriation
of surplus value. Accordingly, value of a product is not determined by labor time
spent on it but its equivalent in market. In this study, it is claimed that the
concept of exploitation of surplus-value, core of Marx’s critique against
capitalism, cannot be separated from Marxism. Labor creates an amount of value
but the worker cannot take his/her labors’ equivalent although he/she
volunteered for this appropriation by giving consent. Capitalist accumulation profits
through appropriation of the surplus value. Within a capitalist system, workers
have no chance other than compliance to labor contracts which presuppose
seizure their surplus value. Thus, the presence of a volunteered agreement does
not indicate that there is no exploitation. Exploitation of surplus value is
immanent in the capitalist mode of production. Dreaming a version of capitalism
exploits no one is only a repetition of the ideals of egalitarian liberalism
but it is certainly against to the core of Marxism.
Analytical Marxism Exploitation Surplus Value Labor Capitalism
Analitik Marksizm Marksizmin metafizik ögelerini
ayıklayıp, daha analitik argümanlara dayanan bir Marksizm ortaya koyma
hedefinde Anglosakson Marksist bir okuldur. Bu okunun önemli temsilcileri,
Cohen, Elster ve Roemer, Marx’ın sömürü kavramını yeniden ele almış ve
sömürünün artı-değere el konulması olarak tanımlanmasına karşı çıkmışlardır. Onlara
göre, ürünün değeri belirleyen o ürünün yaratılmasında harcanan emek zaman
miktarı değil, pazardaki karşılığıdır. Bu çalışmada, Marx’ın kapitalizme
yönelik eleştirisinin özünü oluşturan artı-değer sömürüsü kavramının
Marksizmden soyutlanamayacağı iddia edilmektedir. İşçinin ortaya koyduğu emek
bir değer yaratır ancak işçi, bir sözleşmeye imza atarak buna razı olsa bile,
ürettiği değerin karşılığını alamaz. Zaten kapitalist sermaye birikimi, bu
artı-değere el konulmasıyla kar etme biçiminde gerçekleşir. İşçilerin
kapitalizm koşullarında, ürettikleri değere el konulmasına rıza göstermekten
başka seçenekleri yoktur. Dolayısıyla, ortada bir sözleşmenin olması sömürünün
olmadığını göstermez. Artı-değer sömürüsü kapitalist üretim biçimine içkindir,
sömürü olmayan bir kapitalizm düşlemek eşitlikçi liberalizmin idealini
yinelemektir ve de Marksizmin özüne kesinlikle aykırıdır.
Analitik Marksizm Sömürü Artı-Değer Emek Kapitalizm Kapitalizm
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 5 Haziran 2018 |
Gönderilme Tarihi | 20 Ocak 2016 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2018 Cilt: 20 Sayı: 1 |