Bu makale, erken dönemde telif edilen bazı hadis kaynaklarının adı olarak kullanılan Câmi‘ sözcüğünün kavramsal sorunlarını ele almaktadır. Bu sözcük Mütekaddimûn ve Müteahhirun Dönemlerinde sıklıkla kullanılmasına karşılık bir kavram olarak tanımlanmamıştır. Yapılan tanımlar son birkaç asırda ortaya çıkmış ve Abdülazîz ed-Dihlevî’nin (ö. 1239/1824) el-ʿUcâletü’n-Nâfiʿa adlı eserinde yaptığı tanım ile yaygınlaşmıştır. Abdülazîz ed-Dihlevî’ye ait olduğunu tespit ettiğimiz ve Çağdaş Dönemde genel kabul gören bu tanımın en belirgin özelliği Câmi‘ kavramı ile karşılanacak bir hadis kaynağının; âkaid, ahkâm, rikâk, yeme, içme, sefer, kıyam, ku’ûd âdâbı, tefsîr, tarih, siyer, fiten, menâkıb ve mesâlib gibi sekiz ana kitâbı ihtiva etmesinin gerekliliğidir. Abdülazîz ed-Dihlevî’nin yaptığı bu tanım yani sekiz ana konunun mutlaka işlenmiş olması şartı kendisinden önceki asırlarda herhangi bir karşılığa ve referansa sahip değildir. Çalışmada söz konusu tanımın eserlerle uyumlu olmadığını gösterdiğimiz gibi Câmi‘ kavramı için yeni bir tanım önerisinde de bulunduk. Tanımımız “cins”, “tür/nev‘” ve “cüz/tekil” olmak üzere üç karşılığa sahiptir.
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Konular | Hadis |
| Bölüm | Araştırma Makalesi |
| Yazarlar | |
| Gönderilme Tarihi | 17 Kasım 2020 |
| Yayımlanma Tarihi | 22 Ocak 2022 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2021 Cilt: 24 Sayı: 1 |
Dergimiz, 2021 yılı itibarıyla DergiPark platformunda yayımlanmaya başlamıştır. 2021 yılı öncesine ait arşivimize ulaşmak için tıklayınız.