KATILIMCI DEMOKRASİ VE AKTİF VATANDAŞLIK: ADIYAMAN ÖRNEĞİ

Yıl 2018, Sayı: 20, 294 - 303, 01.06.2018

Rahman Dağ

Öz

Bu çalışma Adıyaman Siyasal Davranış Haritası adlı araştırma anketinden elde edilen verilere dayanmaktadır. Anket, siyasal davranışı etkileyen yedi faktörün medya, din, aile, etnisite, siyasal sistem ve çevre Adıyaman seçmenleri üzerindeki etkisinin ne kadar olduğunu ölçmeyi amaçlamaktadır. Bu amaca ek olarak, uygulanan anket seçmenler tarafından gerçekleştirilen siyasal aktivitelerle ilgili soruları içermektedir. 38. soru “siyaseten iyi bir şeyler yapmak veya kötü bir şeyi engellemek için aşağıdaki işlemlerden herhangi birini yaptınız mı?” olarak sorulmuştur. Cevaplar ise bir siyasi parti yetkilisi ile görüşme, dilekçe verme, siyasi parti veya sivil toplum kuruluşu ile beraber çalışma, yasal bir eyleme katılma, bir boykota katılma, bildiri dağıtma ve diğerleri olarak belirlenmiş ve sırasıyla 1’den 7’ye kadar kodlanmıştır. Cevap vermeyenler ise 0 olarak kodlanmıştır. Cevaplardan elde edilen veriler Adıyaman ilinin bir katılımcı demokrasi ve seçmenlerinin ise aktif vatandaşlık örneği gösterip göstermediğini belirlemek için kullanılmıştır

Anahtar Kelimeler

Katılımcı Demokrasi, Aktif Vatandaşlık, Siyasal Davranış, Adıyaman, Türkiye

PARTICIPATORY DEMOCRACY AND ACTIVE CITIZENRY: THE CASE OF ADIYAMAN

Öz

This study is based on data obtained from the Adıyaman Political Behaviour Questionnaire. It was conducted with the aim of mapping impacts of seven factors media, religion, family, ethnicity, political system, and environment on political behaviour of electorates in Adıyaman province. In addition to this aim, it also contains the questions regarding to political activities which are operated by the electorates. The 38th question is asking for “whether or not have you done anything to do something good or to prevent something bad in political sense?”. The answers are ranging from “contacting with politicians”, “signing a petition”, “working with a political party or non-governmental organization”, “attending to a legal protest”, “joining a boycott” to “others”. They are respectively coded from 1 to 7 and those who did not respond the question are coded as 0. The data extracted from the answers is employed in order to whether or not Adıyaman is participatory democracy and its electorates are active citizenry

Anahtar Kelimeler

Participatory Democracy, Active Citizenry, Political Behaviour, Adıyaman, Turkey

Kaynakça

• Aslan, Seyfettin, Demirhan, Yılmaz (2016), Türk Siyasal Hayatında Ak Parti Dönemi, Ekin Basım Yayın Dağıtım, Bursa.
• Baç, Meltem Müftüler (2005), “Turkey's Political Reforms and the Impact of the European
• Union”, South European Society and Politics, S.10(1), s.17-31. Besley, Timothy vd. (2005), “Participatory Democracy in Action: Survey Evidence from South
• India”, Journal of the European Economic Association, S.3(2-3), s.648-657. Bozkurt, Yavuz (2014), “Yerel Demokrasi Aracı Olarak Türkiye’de Kent Konseyleri: Yapı, İşleyiş ve Sorunlar”, Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, S.40, s.229-240.
• Çarkoğlu, Ali, Toprak Binnaz (2006), Değişen Türkiye’de Din, Toplum ve Siyaset, Tesev Yayınları, Ankara.
• Çavdar, Tevfik (1995), Türkiye’nin Demokrasi Tarihi (1839-1950), 5. Baskı, İmge Yayınevi, İstanbul.
• Çetinkaya, Özhan, Korlu Rükan Kutlu (Temmuz-Aralık 2012), “Yerel Demokrasinin
• Sağlanmasında Katılımcılık Süreci ve Kent Konseylerinin Rolü”, Maliye Dergisi, S.163, s.95-117. Dalton, Russell (2008), “Citizenship Norms and the Expansion of Political Participation”, Political Studies, S.56(1), s.76-98.
• Fung, Archon (2006), “Varieties of Participation in Complex Governace”, Public Administration
• Review, Special Issue, s.66-75. Fung, Archon, Wright Olin Eric (2001), “Deepening Democracy: Innovations in Empowered
• Participartory Governance”, Politics and Society, S. 29(1), s.5-41. Goodin, Robert, Dryzek John (2006), “Deliberative Impacts: The Macro-Political Uptake of Mini
• Publics”, Politics & Society, S.34(2), s.219-244. Held, David (2006), Models of Democracy, Polity Press, Cambridge.
• Heywood, Andrew (2014), Siyaset Teorisine Giriş, (Çev.) Hızır Murat Köse, 6. Baskı, Küre Yayınları, İstanbul.
• Hibbing, John, Theiss-Morse Elizabeth (2002), Stealth Democracy: Americans’ Beliefs about How
• Government Should Work, Cambridge University Press, New York. Hoskins, Bryony (2006), “Draft Framework for Indicators on Active Citizenship”, European
• Commission, DG JRC-CRELL, s.1-14. http://citeseerx.ist.psu.edu/viewdoc/download?doi=10.1.1.132.1723&rep=rep1&type=pdf
• Macedo, Stephan (2005), Democracy at Risk: How Political Choices Undermine Citizen
• Participation, and What We Can Do About It, Brookings Institute Press, Washington DC. Marinetto, Michael (2003), “Who Wants to be an Active Citizen? The Politics and Practice of
• Community Involvement”, Sociology, S.37(1), s.103-120. Niemeyer, Simon (2011), “The Emancipatory Effect of Deliberation: Empirical Lessons from
• Mini-Publics”, Politics & Society, S.39(1), s.103-140. Niessen, Jan, Huddleston Thomas (2009), Handbook on Integration for policy‐makers and practitioners: http://ec.europa.eu/ewsi/UDRW/images/items/docl_12892_168517401.pdf edition, European Commission, Brussels, Belgium.
• Pateman, Carole (2012), “Participatory Democracy Revisited, Perspectives on Politics”, S.10(1), s.7-19.
• Yamane, Taro (2001), Temel Örnekleme Yöntemleri, (Çev.) Esin A. vd. Literatür: Yayıncılık, Dağıtım. İstanbul.
• Zürcher, Erik Jan (2009), Turkey: A Modern History, 3. Baskı, I. B. Tauris, London ve New York.