AN OVERVIEW OF THE CROWDSOURCING METHOD IN JOURNALISM

Yıl 2021, Sayı: 28, 163 - 180, 29.10.2021

Bora Öç

Öz

With the emergence of new media tools and Web 2.0 technologies, all individuals have become active participants in the communication process. This new technology environment allows users connected to the internet to create their own content, add other content, prepare multimedia content and comment, as well as to participate in the process of accessing, creating and distributing news information, which is the traditional practice of journalism. Crowdsourcing method, which can be defined as providing support to any subject for different purposes and initiatives since the masses are individually on the internet; a problem, subject, etc., which is put forward on the internet. It takes place in the form of finding a solution or creating a production model. From this point of view, this article aims to explain the scope and framework of the crowdsourcing method, which has been used in journalism practice recently. For this purpose, first of all, the concept of crowdsourcing is defined by considering journalism transformed by new media; It is trying to express the advantages and disadvantages that it provides by referring to the ways and examples of its application to journalism practice.

Anahtar Kelimeler

Journalism, New Media, Crowdsourcing, Crowdsourcing Examples in Journalism

GAZETECİLİKTE KİTLE KAYNAK (CROWDSOURCING) YÖNTEMİNE GENEL BİR BAKIŞ

Öz

Yeni medya araçlarının ve Web 2.0 teknolojisinin ortaya çıkması ile tüm bireyler iletişim sürecinin aktif birer katılımcısı olmuşlardır. Bu yeni teknoloji ortamı, internete bağlı olan kullanıcıların kendi içeriklerini oluşturabilme, başka içeriklere ekleme yapabilme, multimedya içerik hazırlayabilme ve yorum yapabilme imkânı sağladığı gibi; geleneksel gazetecilik pratiği olan haber enformasyonuna ulaşma, haberi oluşturma ve dağıtma sürecine de dahil olmalarını sağlamıştır. Kitlelerin bireysel anlamda internet ortamında yer almalarından itibaren farklı amaçlar ve girişimler için herhangi bir konuya destek sağlaması olarak tanımlanabilecek kitle kaynak yöntemi; internet üzerinden ortaya konulan bir probleme, konuya vb. hakkında çözüm bulma ya da üretim modeli oluşturma biçimlerinde gerçekleşmektedir. Bu noktadan hareketle, bu makale özellikle son zamanlarda gazetecilik pratiği içerisinde kullanılan kitle kaynak (crowdsourcing) yönteminin kapsam ve çerçevesini açıklamaya yöneliktir. Bu amaçla, öncelikle yeni medya ile dönüşen gazetecilik ele alınarak kitle kaynak kavramı tanımlanmakta; gazetecilik pratiğinde uygulanma biçimleri ve örneklerine değinilerek sağladığı avantaj ve dezavantajlar ifade edilmeye çalışılmaktadır.

Anahtar Kelimeler

Gazetecilik, Yeni Medya, Kitle Kaynak (Crowdsourcing), Gazetecilikte Kitle Kaynak Örnekleri

Kaynakça

• Referans1 Aitamurto, T. (2013). Balancing Between Open and Closed: Co–creation in Magazine Journalism. Digital Journalism, 1(2), 229–251.
• Referans2 Aitamurto, T. (2015). Crowdsourcing as a Knowledge-Search Method in Digital Journalism. Digital Journalism, 4(2), 280–297.
• Referans3 Aitamurto,T. (2016). Crowdsourcing in Open Journalism: Benefits, Challenges, And Value Creation (Editörler: Bob Franklin ve S. A. Eldridge II). In The Routledge Companion to Digital Journalism Studies. London: UK: Routledge, 185-193.
• Referans4 Anadolu, B. (2006). Üreticinin çevrimiçi hali: Kitle kaynak yöntemi. (Editör: N. Timisi). Dijital Kavramlar, Olanaklar, Deneyimler. İstanbul: Kalkedon Yayınları, 127-153.
• Referans5 Brabham, D. C. (2008). Crowdsourcing as a Model for Problem Solving: An introduction and cases. Convergence: The International Journal of Research into New Media Technologies, 14(1), 75–90.
• Referans6 Brabham, Daren. (2013). Crowdsourcing. Massachusetts: The MIT Press.
• Referans7 Bradshaw, P., ve Brightwell, A. (2012). Crowdsourcing Investigative Journalism: Help me Investigate - A Case Study. (Editörler: Eugenia Siapera ve Andreas Veglis). In The Handbook of Global Online Journalism. West Sussex: Wiley-Blackwell, 251–271.
• Referans8 Deuze, M. (2001). Online journalism: Modelling the first generation of news media on the World Wide Web [Electronic version]. First Monday, 6, Erişim Tarihi: 15 Mart 2021 https://firstmonday.org/ojs/index.php/fm/article/download/893/802?inline=1
• Referans9 Dilmen, N. E. (2005). Yönetenler açısından Türkiye’deki internet gazeteleri ve haber portalları üzerine bir değerlendirme. İstanbul Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi, 22, 91-101.
• Referans10 Doan, A., Ramakrishnan, R. and Halevy, A.Y. (2011). Crowdsourcing systems on the World - Wide Web. Communications of the ACM, Vol. 54 No. 4, 86-96.
• Referans11 Estellés-Arolas, E. and González-Ladrón-de-Guevara, F. (2012). Towards an integrated crowdsourcing definition. Journal of Information Science, Vol. 38 No. 2, 189-200.
• Referans12 Foust, James C. (2017). Online journalism: Principles and practices of news for the web. (3rd ed.). New York: Routledge.
• Referans13 Gürcan, H., İ. (1999). Sanal Gazetecilik. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi İBF Yayınları.
• Referans14 Howe, J. (2006). The rise of crowdsourcing. Wired, 14(6), Erişim Tarihi: 24 Şubat 2021 http://archive.wired.com/wired/archive/14.06/crowds.html
• Referans15 Hülür, H., ve Yaşın, C. (Ed.). (2017a). Yeni Medya Geleceğin Gazeteciliği. Ankara: Ütopya Yayınları.
• Referans16 İrvan, S. (2018). Araştırmacı Gazetecilik: Kavramsal Bir Değerlendirme. Etkileşim Dergisi, 1 (2), 70-95.
• Referans17 Karabulut, N. (2010). "Crowdsourcing: The Power of The Crowd” 6th International Symposium of Interactive Media Design, The Faculty of the Communication, İstnabul: Visual Communication Design Department of Yeditepe University, May 6-7. Erişim Tarihi: 5 Mart 2021 https://www.yumpu.com/en/document/view/7358155/crowdsourcing-the-power-of-the-crowd-dr-nejla-karabulut
• Referans18 Karaduman Murat. (2005). İnternet ve Gazetecilik. (Editör: Sevda Alankuş). Yeni İletişim Teknolojileri ve Medya. İstanbul: IPS İletişim Vakfı, 141-154.
• Referans19 KIRÇIL, A. G. ve Karagüler T. (2003). “Dijital Çağda İletişime Yeni Yaklaşım: Online Gazetecilik”. Akademik Bilişim Konferansı, Adana, 3-5 Şubat 2003, Erişim Tarihi: 5 Mart 2021, https://ab.org.tr/ab03/tammetin/
• Referans20 Latar, N., L. (2015). The Robot Journalist in the Age of SocialPhysics: The End of Human Journalism?. (Editör: Gali Einav). In The Economics of Information, Communication, and Entertainment. Springer, New York, 65–80.
• Referans21 Muthukumaraswamy, K. (2010). When The Medıa Meet Crowds of Wısdom. Journalism Practice, 4(1), 48–65.
• Referans22 Narin, F.B. (2016). İnternet gazeteciliğinde hipermetin üretimi. İletişim Kuram ve Araştırma Dergisi Gazi Üniversitesi İletişim Fakültesi Sürekli Elektronik Dergisi, 43, 118-149.
• Referans23 Pavlik, J. V. (2001). Journalism and new media. New York: Columbia Univesity Press.
• Referans24 Pınarbaşı, T. E. ve Astam, F. K. (2020). Haberin dönü(şü)mü: Sosyal medya gazeteciliği pratikleri. İNİF E-Dergi, 5(1), 70-87.
• Referans25 Rigel, N. (2000). İleti Tasarımında Haber. İstanbul: Der Yayınları.
• Referans26 Thomson, J. B. (2008). Medya ve modernite. S. Öztürk (Çev.) İstanbul: Kırmızı Yayınevi.
• Referans27 Ünalan, D. (2021). Gazeteciliğin Dönüşümü: Habertürk, Sözcü ve Yeni Şafak Gazetelerinin Sosyal Medya Haberciliği Çerçevesinde İncelenmesi. Selçuk İletişim, 21.Yıl Özel Sayısı, 952-981.
• Referans28 Van Dijk, J. (2016). Ağ toplumu. Ö. Sakin (Çev.) İstanbul: Epsilon.
• Referans29 Vehkoo, J. (2013). Crowdsourcing in Investigative Journalism, Oxford: Report, Reuters Institute for the Study of Journalism.
• Referans30 Yıldırım, B. (2013). Gazeteciliğin Dönüşümü: Yöndeşen Ortam ve Yöndeşen Gazetecilik. Selçuk İletişim, 6 (2), 230-253.