Kötülük meselesi, insanlık tarihinin en kadim meselelerinden
birisidir. Felsefî sahada ontolojik açıdan
kötülüğün hakikatte bir karşılığının olup olmadığı
her zaman tartışma konusu olmuştur. İyi ile birlikte
hakikatte aslî bir kötülük var mıdır? Yoksa kötülük
‘iyi’nin olmadığı durumlarda ortaya çıkan ârızî bir
olgu mudur? Veya özünde iyi olan şey bize kötülük
olarak mı yansımaktadır? Bütün bu sorular tarih
boyunca birçok fi lozofun ilgisini çekmiş; her bir
fi lozof kendi felsefî görüşleri çerçevesinde bu soruna
cevap bulmaya çalışmıştır. Fârâbî, kötülük meselesine
yönelik hususi bir eser ortaya koymamış olsa
da eserlerinde bu meseleye değinmiş, İslam felsefesi
ekseninde meseleyi temellendirmeye çalışmıştır. Bu
makalenin amacı Fârâbî’nin görüşleri çerçevesinde
kötülük meselesini ele almaktır
Anahtar Kavramlar: İyi Kötülük Varlık Tamlık Eksiklik Zıtlık Semavi cisimler İnsan iradesi.
The problem of evil is
one of the most ancient
problems of human
history. It has always
been debated whether
evil has an ontological
correspondent in reality.
Is there an original evil
along with goodness? Is
evil a temporal phenomenon
that arises in the
absence of the goodness?
Or, does the thing that is
originally good seem to
us as evil? All of these
questions have attracted
many philosophers’
attention throughout the
history, and each philosopher
has tried to fi nd
answers to these problems
within the scope of his/
her philosophical view.
Though Fârâbî didn’t
devote a particular section
on evil, he touched on his
matter in his Works and
tried to found the matter
on the Islamic philosophy
axis. The purpose of this
article is to deal with the
matter of evil within the
framework of Farabi’s
opinions.
Good Evil Entity Completeness Defi cit Contrast Heavenly bodies Human will.
Diğer ID | JA33SK26PM |
---|---|
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 1 Mart 2016 |
Gönderilme Tarihi | 1 Mart 2016 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2016 Cilt: 52 Sayı: 1 |