BibTex RIS Kaynak Göster

Türkçede Benzerlik Bildiren +m Morfemi

Yıl 2007, Cilt: 1 Sayı: 1, 9 - 20, 01.12.2007

Öz

Kaynakça

  • ADG (1960), Azerbaycan Dilinin GrammatikasÆ (Morfologiya), BakÆ.
  • AltaylÆ, Seyfettin (1994), Azerbaycan Türkçesi Sözlüğü, İstanbul.
  • Arat, Reşid Rahmeti (1991), Kutadgu Bilig I, Metin, Ankara.
  • Arat, Reşid Rahmeti (1998), Kutadgu Bilig II, Tercüme, Ankara.
  • ArÆkoğlu, Ekrem (2005), Örnekli Hakasça- Türkçe Sözlük, Ankara.
  • Ata, Aysu (1997), KÆsasü’l-Enbiyâ II, Dizin, Ankara.
  • Ata, Aysu (1998), Nehcü’l- Ferâdîs II, Dizin-Sözlük, Ankara.
  • Banguoğlu, Tahsin (1979), Ana HatlarÆyle Türkçenin Grameri-kÆlavuz kitap, İstanbul.
  • Biray, Himmet (1999), BatÆ Grubu Türk YazÆ Dillerinde İsim, Ankara.
  • Coşkun, Volkan (2000), Özbek Türkçesi Grameri, Ankara.
  • Çengel, Hülya Kasapoğlu (2005), KÆrgÆz Türkçesi Grameri, Ankara.
  • Eckmannn, Janos (1988), Çağatayca El KitabÆ (Çeviren: Günay Karaağaç), İstanbul.
  • Ercilasun, Ahmet B. (1984), Kutadgu Bilig Grameri – Fiil, Ankara.
  • Ercilasun, Ahmet B. (2007), “Türk Dilinde Ek-Ses İlişkisi”, Makaleler, Ankara.
  • Erdal, Marcel (2004), A Grammar of Old Turkic, Leiden-Boston.
  • Ergin, Muharrem (1962), Türk Dil Bilgisi, İstanbul.
  • Greenberg, Joseph H. (2000), Indo-European and Its Closest Relatives – The Eurasiatic Language Family 1. Grammar, Stanford, California.
  • Gülsevin Gürer-Gülsevin Selma (1993), Türkçede YapÆm Ekleri ve KullanÆlÆşlarÆ I. Fiilden İsim Yapan Ekler, Malatya.
  • HacÆeminoğlu, Necmettin (1971), Türk Dilinde Edatlar, İstanbul.
  • Kara, Mehmet (2000), Türkmence, Ankara.
  • Kirişçioğlu, Fatih (1999), Saha (Yakut) Türkçesi Grameri, Ankara.
  • Koç, Kenan-Doğan, Oğuz (2004), Kazak Türkçesi Grameri, Ankara.
  • Korkmaz, Zeynep (2003), Türkiye Türkçesi Grameri (Şekil Bilgisi), Ankara.
  • Kullmann, Rita-Tserenpil, D. (2001), Mongolian Grammar, Hong Kong, China.
  • Öner, Mustafa (1998), Bugünkü KÆpçak Türkçesi, Ankara.
  • Özkan, Nevzat (1996), Gagavuz Türkçesi Grameri, Ankara.
  • Öztürk, RÆdvan (1994), Yeni Uygur Türkçesi Grameri, Ankara.
  • Poppe, Nicholas (1992), Moğol YazÆ Dilinin Grameri (Çeviren: Günay Karaağaç), İzmir.
  • Róna-Tas, András (1999), “Chuvash and Historical Morphology”, Acta Orientalia Academiae Scientiarum Hung., Vol. 52, s. 1-15.
  • Sinor, Denis (1959), “A Ural-Altaic Ordinal Suffix”, Ural-Altaische Jahrbücher, 31.
  • Şemseddin Sâmi (1317), Kāmūs-Æ Türkî, Dersaâdet.
  • Tekin, Talat (1987), Tuna BulgarlarÆ ve Dilleri, Ankara.
  • Tekin, Talat (1988), Volga Bulgar Kitabeleri ve Volga BulgarcasÆ, Ankara.
  • Uygur, Ceyhun Vedat (2001), Karakalpak Türkçesi Grameri, Denizli.
  • Yüksel, Zühâl (2005), KÆrÆm Tatar Türkçesi Grameri, Ankara.

Türkçede Benzerlik Bildiren +m Morfemi

Yıl 2007, Cilt: 1 Sayı: 1, 9 - 20, 01.12.2007

Öz

Bu yazının konusu, Türkiye Türkçesi ile birçok Türk lehçesindeki benzerlik eklerinin başında görülen m sesidir. Yazıda +(X)ms(X), +(X)mtırak, +(X)msA- vb. eklerin başında bulunan m ile Bulgar Türkçesindeki sıra sayı eki olan m’nin aynı ek olduğu sonucuna varılmıştır.

Kaynakça

  • ADG (1960), Azerbaycan Dilinin GrammatikasÆ (Morfologiya), BakÆ.
  • AltaylÆ, Seyfettin (1994), Azerbaycan Türkçesi Sözlüğü, İstanbul.
  • Arat, Reşid Rahmeti (1991), Kutadgu Bilig I, Metin, Ankara.
  • Arat, Reşid Rahmeti (1998), Kutadgu Bilig II, Tercüme, Ankara.
  • ArÆkoğlu, Ekrem (2005), Örnekli Hakasça- Türkçe Sözlük, Ankara.
  • Ata, Aysu (1997), KÆsasü’l-Enbiyâ II, Dizin, Ankara.
  • Ata, Aysu (1998), Nehcü’l- Ferâdîs II, Dizin-Sözlük, Ankara.
  • Banguoğlu, Tahsin (1979), Ana HatlarÆyle Türkçenin Grameri-kÆlavuz kitap, İstanbul.
  • Biray, Himmet (1999), BatÆ Grubu Türk YazÆ Dillerinde İsim, Ankara.
  • Coşkun, Volkan (2000), Özbek Türkçesi Grameri, Ankara.
  • Çengel, Hülya Kasapoğlu (2005), KÆrgÆz Türkçesi Grameri, Ankara.
  • Eckmannn, Janos (1988), Çağatayca El KitabÆ (Çeviren: Günay Karaağaç), İstanbul.
  • Ercilasun, Ahmet B. (1984), Kutadgu Bilig Grameri – Fiil, Ankara.
  • Ercilasun, Ahmet B. (2007), “Türk Dilinde Ek-Ses İlişkisi”, Makaleler, Ankara.
  • Erdal, Marcel (2004), A Grammar of Old Turkic, Leiden-Boston.
  • Ergin, Muharrem (1962), Türk Dil Bilgisi, İstanbul.
  • Greenberg, Joseph H. (2000), Indo-European and Its Closest Relatives – The Eurasiatic Language Family 1. Grammar, Stanford, California.
  • Gülsevin Gürer-Gülsevin Selma (1993), Türkçede YapÆm Ekleri ve KullanÆlÆşlarÆ I. Fiilden İsim Yapan Ekler, Malatya.
  • HacÆeminoğlu, Necmettin (1971), Türk Dilinde Edatlar, İstanbul.
  • Kara, Mehmet (2000), Türkmence, Ankara.
  • Kirişçioğlu, Fatih (1999), Saha (Yakut) Türkçesi Grameri, Ankara.
  • Koç, Kenan-Doğan, Oğuz (2004), Kazak Türkçesi Grameri, Ankara.
  • Korkmaz, Zeynep (2003), Türkiye Türkçesi Grameri (Şekil Bilgisi), Ankara.
  • Kullmann, Rita-Tserenpil, D. (2001), Mongolian Grammar, Hong Kong, China.
  • Öner, Mustafa (1998), Bugünkü KÆpçak Türkçesi, Ankara.
  • Özkan, Nevzat (1996), Gagavuz Türkçesi Grameri, Ankara.
  • Öztürk, RÆdvan (1994), Yeni Uygur Türkçesi Grameri, Ankara.
  • Poppe, Nicholas (1992), Moğol YazÆ Dilinin Grameri (Çeviren: Günay Karaağaç), İzmir.
  • Róna-Tas, András (1999), “Chuvash and Historical Morphology”, Acta Orientalia Academiae Scientiarum Hung., Vol. 52, s. 1-15.
  • Sinor, Denis (1959), “A Ural-Altaic Ordinal Suffix”, Ural-Altaische Jahrbücher, 31.
  • Şemseddin Sâmi (1317), Kāmūs-Æ Türkî, Dersaâdet.
  • Tekin, Talat (1987), Tuna BulgarlarÆ ve Dilleri, Ankara.
  • Tekin, Talat (1988), Volga Bulgar Kitabeleri ve Volga BulgarcasÆ, Ankara.
  • Uygur, Ceyhun Vedat (2001), Karakalpak Türkçesi Grameri, Denizli.
  • Yüksel, Zühâl (2005), KÆrÆm Tatar Türkçesi Grameri, Ankara.
Toplam 35 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Ahmet B. Ercilasun Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 1 Aralık 2007
Yayımlandığı Sayı Yıl 2007 Cilt: 1 Sayı: 1

Kaynak Göster

APA Ercilasun, A. B. (2007). Türkçede Benzerlik Bildiren +m Morfemi. Dil Araştırmaları, 1(1), 9-20.