çalışmasım ve Gülensoy’un “Türkiye Türkçesi Ağızları Bibliyografyası”nı görmemiştir. Eğer bu bibliyografyayı görmüş olsa idi, ağız konusunda yazılmış fonetik ve morfoloji ile ilgili pek çok araştırmayı da kullanmış olacaktı. Kılıç’m hiç gereği yokken “uluslar arası fonetik alfabesi” diye kullandığı sistem, Kahramanmaraş merkez ağzım içinden çıkılmaz duduma sokmuştur. Eğer uzun ünlüler için a, e, ı, i, o, ö, 11, ü üzerine (-: â, 6, İ, ü, i'i), yuvarlak ünlü için a, 1, u üzerine (o : â, 1°, ü), kapalı e için (é) işaretlerini kullansaydı, anlaşılması daha kolay olurdu. Ünsüzler için verilen çizelge de hiç uygun değildir. Kalın ünsüzler için ğ, Ş, k işaretleri yeterli olurdu. Damak n’si için de I] uygundu
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 1 Haziran 2009 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2009 Cilt: 4 Sayı: 4 |