On Genitive and Accusative Suffixes in Old Turkic

Yıl 2015, Cilt: 16 Sayı: 16, 121 - 132, 06.08.2015

Hakan Özdemir

Öz

There are several studies on the accusative and genetive suffixes. It has been exceeded the linguistic reality by considering the fellowship of ‘certainty’ between two structure. Certainly it is originated from the error of perception. It is aimed that the reconstruction of two structure by the help of the samples from Chagatay Turkish and the situatin of the dialects of Karaçay-Malkar and Kumuk Turkish

Anahtar Kelimeler

Accusative suffix, genitive suffix, Old Turkic

Eski Türkçede İlgi ve Belirtme Durum Ekleri Üzerine

Öz

Eski Türkçe dönemindeki belirtme ve ilgi durum ekleri üzerine birçok çalışma yapılmıştır. Bu ekler arasında kurulan ‘belirlilik’ paydaşlığı, eklerin birbirinin yerine kullanıldığı izleniminin en önemli sebebi sayılabilir. Şüphesiz bu durum bir algı yanılmasından kaynaklanmaktadır. Bu çalışmada, Çağatay Türkçesindeki konuyla ilgili örneklerle KaraçayMalkar ve Kumuk Türkçeleri üzerinden bir çıkarım yapılarak adı geçen eklerin Eski Türkçe ve devamı için yeniden yapılandırılması hedeflenecektir

Anahtar Kelimeler

belirtme durum eki, ilgi durum eki, Eski Türkçe, Çağatay Türkçesi

Kaynakça

• AKAR Ali (2005), Türk Dil Tarihi, Ötüken Yayınları, İstanbul.
• ARAT, Reşid Rahmeti (1979), Kutadgu Bilig III İndeks, (haz. Kemal ERASLAN, Osman Fikri SERTKAYA, Nuri YÜCE), TKAE Yayınları, İstanbul.
• ARAT, Reşid Rahmeti (1999), Kutadgu Bilig I, TDK Yayınları, Ankara.
• ARAT, Reşid Rahmeti (2003), Kutadgu Bilig II, TDK Yayınları, Ankara.
• DİLÇİN Cem (1991), Süheyl ü Nev-Bahâr, İnceleme, Metin, Sözlük, TDK Yayınları, Ankara.
• ECKMANN Janos, Chagatay Manuel, Indiana University, Bloomington.
• ECKMANN, Janos (1988), Çağatayca El Kitabı (çev. Günay KARAAĞAÇ), İÜEF Yayınları, İstanbul.
• ERASLAN Kemal (2012), Eski Uygur Türkçesi Grameri, TDK Yayınları, Ankara.
• ERGİN Muharrem (1977), Türk Dil Bilgisi, Minnetoğlu Yayınları, İstanbul.
• GABAİN, A. Von (2007), Eski Türkçenin Grameri, TDK Yayınları, Ankara.
• GRÖNBECH, K. (2000), Türkçenin Yapısı, (çev. Mehmet AKALIN), Ankara.
• KARAHAN Leyla (2011), “Yükleme (accusative) ve İlgi (genetive) Hâli Ekleri Üzerine Bazı Düşünceler”, Türk Dili Üzerine İncelemeler, Akçağ Yayınları, Ankara, s. 211-218.
• KAYA Ceval (1994), Uygurca Altun Yaruk, Giriş, Metin ve Dizin, TDK Yayınları, Ankara.
• KORKMAZ Zeynep (1995), Türk Dili Üzerine Araştırmalar, TDK Yayınları, Ankara.
• NALBANT Mehmet Vefa (2012), “üçün ve için Edatları üzerine Yeni Bir Değerlendirme”, Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi Türkoloji Dergisi, 19, 2, s. 87-94.
• ÖZDEMİR Hakan (2014), “III. Teklik Kişi İyelik Eki +(s)I ve Zamir n’si Üzerine Bir