Eski edebî metinlerdeki kelimelerin yazılı ve sesli biçimleri arasındaki ilişki sorunu, karşılaştırmalı-tarihsel dilbilimi alanının geniş bir parçasıdır. Bu yazıda sadece tanrıça Zervan adına tek bir terimin morfolojik ve fonetik şekilleri arasındaki ilişkiyi göz önünde bulunduracağız. İran kökenli olan bu tanrı (Zervan), Zervanizm’in en büyük tanrısı ve chronos (zaman) ile kaderin kişileştirilmesi olarak düşünülmüştür. Yazılı kaynaklara göre Soğdlular, Zervanizm’i 4. yüzyılın başında zaten biliyorlardı (Zaehner 1995: 166; Asmussen, 1965: 134). Zervanizm’in Orta Asya’ya özellikle Sogdiana’nın doğu kesimindeki tüccarlar tarafından getirildiği tahmin edilebilmektedir. Ayrıca Zervan teriminin Orta Asya’ya bazı İran halkları tarafından getirildiğinden şüphe de yoktur.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Dil Çalışmaları |
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Çevirmenler |
Ali Çelik Bu kişi benim |
Yayımlanma Tarihi | 30 Kasım 2018 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2018 Cilt: 12 Sayı: 23 |