sayu in Old Turkic, büri and tutum ~ dutum in Classical Mongolian mark a nominal declension when attached to the preceding word. This way they express that an action or situation occurs iteratively. However, the function of these units is not mentioned in the literature on the historical variants of Turkic and Mongolian. Furthermore, this declension, common in both languages, is not considered in the nominal classifications. In this study, it has been demonstrated that sayu in Old Turkic, büri and tutum ~ dutum in Classical Mongolian mark similar functions in similar syntactic positions. This reveals the existence of a new nominal declension for both Turkic and Mongolian.
Old Turkic sayu Classical Mongolian büri tutum ~ dutum iterative
Eski Türkçede sayu, Klasik Moğolcada büri ve tutum ~ dutum kendilerinden önce gelen sözcüğe bağlandıklarında “yineleme” ilgisi kurup bir ad durum çekimi için kullanılırlar. Ancak Türkçenin ve Moğolcanın tarihî değişkelerine ait literatürde söz konusu birimlerin bu görevine değinilmediği, aynı zamanda her iki dilde ortak olan bu çekimin ad durum kategorisi tasniflerinde ele alınmadığı görülür. Bu çalışmada Eski Türkçede sayu’nun, Klasik Moğolcada büri ve tutum ~ dutum’un yineleme bilgisini işaretleyip bir ad durum çekimi için kullanıldığı üzerinde durulmuş, Türkçe ve Moğolca için yeni bir ad durum çekiminin varlığı gösterilmiştir..
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Eski Türk Dili (Orhun, Uygur, Karahanlı) |
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 31 Mayıs 2024 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2024 Cilt: 18 Sayı: 34 |