ORTAOKUL ÖĞRENCİLERİNİN YAZMA ÖZERKLİĞİ DÜZEYLERİNİN ÇEŞİTLİ DEĞİŞKENLER AÇISINDAN İNCELENMESİ

Yıl 2019, Cilt: 170 Sayı: 1, 106 - 127, 28.02.2019

Keziban Tekşan Üzeyir Süğümlü

Öz

Araştırma, ortaokul öğrencilerin yazma özerkliği düzeylerinin belirlenmesi amacıyla gerçekleştirilmiştir. Araştırmanın diğer bir amacı, yazma becerisi öğretiminde özerk öğrenme anlayışına yönelik öğretmenlere yeni bir bakış açısı sunmaktır. Öğrencilerin yazma özerklik düzeylerinin çeşitli değişkenler açısından incelenmesine yönelik alanyazında herhangi bir çalışmanın olmaması, araştırmanın önemini göstermektedir. Araştırma, tarama modelinde olup betimsel bir nitelik taşımaktadır. Araştırmanın örneklemini, 2017-2018 Eğitim Öğretim Yılı Bahar Yarıyılı’nda ortaokulda öğrenim gören ve çalışmaya gönüllü katılan toplam 310 öğrenci oluşturmaktadır. Araştırmanın verileri, Yazma Özerkliği Ölçeği ile toplanmıştır. Araştırmada elde edilen veriler, SPSS 20.0 paket programından yararlanılarak çözümlenmiştir. Verilerin normal dağılım gösterip göstermediğini belirlemek için Kolmogorov-Smirnow testi yapılmış ve verilerin normal dağıldığı belirlendiğinden parametrik testler kullanılmıştır. Alt problemlere bağlı olarak verilerin çözümlenmesinde yüzde, frekans, aritmetik ortalama, standart sapma, bağımsız örneklemler için t-testi, tek yönlü varyans analizi (Oneway ANOVA) ve korelasyon analizi uygulanmıştır. Farklılıkların anlamlılığının belirlenmesinde anlamlılık düzeyi .05 olarak kabul edilmiştir. Araştırmanın bulgularına dayalı olarak öğrencilerin özerk yazma düzeylerinin 5. sınıfta 6, 7 ve 8. sınıflara göre “motivasyon ve tutum” ile “planlama ve süreç” alt boyutlarında daha yüksek olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Bu sonuç, öğrencilerin özerk yazma becerilerinin sınıf düzeyi arttıkça azaldığını göstermektedir. Türkçe derslerinde uygulanan yazma öğretiminin öğrencilerin özerk yazma düzeylerini artıran değil azaltan bir etkisinin olduğu söylenebilir.

Anahtar Kelimeler

Yazma Becerisi, Öğrenci Özerkliği, Motivasyon, Yazma Özerkliği Ölçeği

Kaynakça

• Arıcı, F. ve Ungan, S. (2017). Yazılı Anlatım El Kitabı. (4. Baskı). Ankara: Pegem Akademi.
• Avrupa Konseyi (2009). Diller için Avrupa Ortak Başvuru Metni. Ankara: MEB Talim ve Terbiye Kurulu Başkanlığı.
• Baard, P. P. (2004). Intrinsic Need Satisfaction in Organization: A Motivational Basis of Success in For-Profit and Non-for-Profit Settings. Edited by Edward L. Deci and Richard M. Ryan. Handbook of Self-Determination Research. Rochester, NY: The University of Rochester Press.
• Benson, P. (2003). Learner Autonomy in the Classroom. In Nunan, D. (Eds.) Practical English Language Teaching. New York: McGraw Hill.
• Benson, P. (2011). Teaching and Researching Autonomy. (Second Edition). Edited by Christopher N. Candlin and David R. Hall. London: Pearson Education Limited.
• Borg, S. ve Al-Busaidi, S. (2012). Learner Autonomy: English Language Teachers’ Beliefs and Practices. London, UK: British Council.
• Boscolo, P. ve Gelati, C. (2007). Best Practices in Promoting Motivation for Writing. In S. Graham, C. A, Macarthur and J. Fitzgerald (Eds.). Best Practices in Writing Instruction (202-222). New York: The Guilford Press.
• Bruning, R. ve Horn, C. (2000). Developing Motivation to Write. Educational Psychologist, 35 (1), 25-37.
• Creswell, J. W. (2013). Research Design: Qualitative, Quantitative, And Mixed Methods Approaches. New York: Sage
• Dickinson, L. (1995) Autonomy and Motivation A Literature Review. System, 23, 165-174.
• Godwin-Jones, R. (2011). Emerging Technologies Autonomous Language Learning. Language Learning & Technology, (3), 4-11.
• Göçer, A. (2018). Yazma Eğitimi. (3. Baskı). Ankara: Pegem Akademi.
• Graham, S. ve Sandmel, K. (2011). The Process Writing Approach: A Meta-analysis. The Journal of Educational Research, 104 (6), 396-407.
• Güneş, F. (2013). Türkçe Öğretimi Yaklaşımlar ve Modeller. Ankara: Pegem Akademi.
• Hidi, S. ve Boscolo, P. (2006). Motivation and Writing (Chapter 10). C. Macarthur, S. Graham and J. Fitzgerald (Eds.). Handbook of Writing Research. New York: The Guılford Press.
• Karasar, N. (2012). Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Nobel Yayıncılık.
• Karatay, H. (2013). Süreç Temelli Yazma Modelleri: Planlı Yazma ve Değerlendirme. M. Özbay (Ed.). Yazma Eğitimi İçinde (21-45). Ankara: Pegem Akademi.
• Katz, I. ve Assor, A. (2006). When Choice Motivates and When It Does Not. Education Psychology Review, August, 429-442.
• Kurudayıoğlu, M. ve Karadağ, Ö. (2010). İlköğretim Öğrencilerinin Yazılı Anlatımlarının Konu Seçimleri Açısından İncelenmesi. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Yıl: 2010, 7 (13), 192-207.
• Little, D. (1995). Learning as Dialogue: The Dependence of Learner Autonomy on Teacher Autonomy. System, 23(2), 175-181.
• Little, D., Ridley, J. ve Ushioda, E. (Eds.). (2003). Learner Autonomy in the Foreign Language Classroom: Teacher, Learner, Curriculum and Assessment. Dublin: Authentik.
• Macaskill, A. ve Taylor, E. (2010). The Development of Brief Measure of Learner Autonomy in University Students. Studies in Higher Education, 35 (3), 351- 359.
• MEB (2018). Yazarlık ve Yazma Becerileri Dersi Öğretim Programı. Ankara: Talim ve Terbiye Kurulu Başkanlığı.
• Nauman, A. D. (2007). Writing in the Primary Grades: Tapping Young Children’s Enthusiasm to Help Them Become Good Writers. Illinois Reading Council Journal, 35 (4), 16-28.
• Noels, K. (2001). New Orientations in Language Learning Motivation. In Z. Dörrnyei and R. Schmidt (Eds.). Motivation and Second Language Acquisition (43-68). Honolulu: Second Language Teaching and Curriculum Center, University of Hawaii at Manoa.
• Nunan, D. (2003). Nine Steps to Learner Autonomy. Keynote Presentation, International Association of Teachers of Swedish as a Foreign Language. Stockholm, Sweden, 2003. 193-204.
• Ramos, R. C. (2006). Considerations on the Role of Teacher Autonomy. Colombian Applied Linguistics Journal, 8, 184-202.
• Reinders, H. (2010). Towards A Classroom Pedagogy for Learner Autonomy: A Framework of Independent Language Learning Skills. Australian Journal of Teacher Education, Vol 35, 5, August 2010, 40-55.
• Reinders, H. ve Balcikanli, C. (2011). Learning to Foster Autonomy: The Role of Teacher Education Materials. Studies in Self-Access Learning Journal, 2 (1), 15-25.
• Ruddell, R. B. (2006). Teaching Children to Read and Write: Becoming an Effective Literacy Teacher (4th Ed.). Boston: Pearson.
• Silva, D. D. (2002). Autonomy, Motivation and Achievement. In A. S. Mackenzie & E. McCarfferty (Eds.). Developing Autonomy (65-72). Proceedings of the JALT CUE Conference 2001,Tokai University.
• Sinclair, B. (2000). Learner Autonomy: The Next Phase? In B. Sinclair, I. McGrath & T. Lamb (Eds.). Learner Autonomy, Teacher Autonomy: Future Directions (414). Harlow: Longman.
• Süğümlü, Ü. (2016). Yazma Becerisinde Öğrenci Özerkliğinin Yazmaya Yönelik Tutum ve Motivasyonla İlişkisi: Bir Eylem Araştırması. Yayımlanmamış doktora tezi, Sakarya Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Sakarya.
• Süğümlü, Ü. (2017). Öğrenci Özerkliği Üzerine Kuramsal Bir Çalışma. International Journal of Languages’ Education and Teaching, 5 (1), 690-708.
• Tekşan, K. (2013). Yazma Eğitimi. Çanakkale: Kriter Yayıncılık.
• Tekşan, K. ve Süğümlü, Ü. (2018). Yazma Özerkliği Ölçeği: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim Dergisi, 7/3, 2591-2607.