Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Yabancı Dil Olarak Farsça Öğrenen Türk Öğrenicilerin Yazım Hatalarının Değerlendirilmesi

Yıl 2021, Cilt: 172 Sayı: 2, 7 - 58, 31.07.2021
https://doi.org/10.33690/dilder.852782

Öz

Bu araştırmanın amacı; yabancı dil olarak Farsça öğrenen Türk öğrenicilerin yazım hatalarını hata çözümlemesi yöntemine göre değerlendirmek, hata oranları dağılımına ilişkin sıklık ve yüzde dağılımlarını belirlemek, elde edilen veriler ve hata yığılımları doğrultusunda yabancı dil olarak Farsça öğretimi için uygun önerilerde bulunmaktır. Araştırmada, betimsel tarama modeline uygun biçimde taranan veriler, nitel araştırma yöntemlerinden içerik çözümlemesi tekniği kullanılarak çözümlenmiştir. Araştırmanın çalışma grubunu, anadilleri Türkçe olan ve Fars Dili ve Edebiyatı Anabilim Dalı’nda öğrenim gören 58 kadın ve 23 erkek olmak üzere toplam 81 öğrenici oluşturmuştur. Araştırmanın verileri, öğrenicilerin 2017-2018 Eğitim-Öğretim yılının güz ve bahar dönemlerindeki FAR119 Farsça Dilbilgisi I (Temel Düzey), FAR115 Farsça Dikte ve Yazılı Anlatım, FAR201 Farsça Dilbilgisi III (İleri Düzey), FAR215 Türkçeden Farsçaya Çeviri, FAR413 Kompozisyon, FAR102 Farsça Dilbilgisi II (Orta Düzey), FAR116 Farsçadan Türkçeye Çeviri, FAR202 Farsça Dilbilgisi IV (Yüksek Düzey), FAR214 Farsça Kompozisyon derslerinin ara ve yarıyıl sonu sınavları ile bu derslerin öğreticileri tarafından ders dönemlerinde öğrenicilere verilmiş olan ödevlerden elde edilmiştir. Elde edilen bu veriler, yazım hata grubu altında yer alan alt başlıklar doğrultusunda sınıflandırılmış ve çözümlenmiştir. Yapılan çözümlemeler sonucunda, yabancı dil olarak Farsça öğrenen Türk öğrenicilerin yazılı anlatımlarında toplam 372 hata tespit edilmiştir. Dağılımları dikkate alındığında, bu hataların 311 hata sıklığı ve %84’lük oranla yazıbirim hataları, 61 hata sıklığı ve %16’lık oranla ise yazma hataları olduğu saptanmıştır. Araştırmadan elde edilen bu nicel sonuçlar doğrultusunda yabancı dil olarak Farsça öğrenen Türk öğrenicilerin yazılı anlatım becerilerindeki yazım hatalarının en aza indirilebilmesi adına çözüm önerilerinde bulunulmuştur.

Kaynakça

  • Büyüköztürk, Ş., Çakmak, E., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş. ve Demirel, F. (2013). Bilimsel Araştırma Yöntemleri (Geliştirilmiş 11. Baskı). Ankara Pegem Akademi.
  • Demirel, Ö. (2003). Yabancı Dil Öğretimi. Ankara: Pegem Akademi.
  • Efrâşî, A. (1386). Sâht-i Zebân-i Fârsî. Tehrân: Semt.
  • Güneş, F. (2014). “Yabancı Dil Olarak Türkçe Yazma Öğretimi: Yaklaşım ve Modeller”. (Ed. Abdullah Şahin). Yabancı Dil Olarak Türkçe Öğretimi/Kuramlar, Yaklaşımlar, Etkinlikler. Ankara: Pegem Akademi.
  • Sâdıkî, A. E. ve Mukaddem, Z. Z. (1394). Ferheng-i İmlâ-yi Hatt-i Fârsî. Tehrân: Neşr-i Âsâr.
  • Fisiak, J. (1981). Contrastive Linguistics and the Language Teacher. Oxford:Pergamon Press Ltd.
  • Hakşînâs, A. M. (1384). Âvâşinâsî. Tehrân: Âgâh.
  • Hâşimzâde, S. M. (1387). Ders-i İmlâ ve Râhkârhâ-yi Muessir der Ârâye-i Ân, Mecmûʿa-i Makâlât-i Semînâr-i Amûzeş-i Zebân-i Fârsî be Gayr-i Fârsizebânân, Dânişgâh-i Tehrân, s.423-439.
  • Karasar, N. (2010). Bilimsel Araştırma Yöntemi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
  • Keshavarz, M. H. (1999). Contrastive Analysis and Error Analysis. Tehran: Rahnama Puclications.
  • Maltepe, S. (2006). “Türkçe Öğretiminde Yazılı Anlatım Uygulamaları İçin Bir Seçenek: Yaratıcı Yazma Yaklaşımları”, Dil Dergisi, S.132, s.56-66.
  • MEB, (2019) Türkçe Dersi Öğretim Programı (İlkokul ve Ortaokul 1-8 Sınıflar). 20195716392253-02-Türkçe Öğretim Programı 2019.pdf (meb.gov.tr)
  • Mişkatu’d-din, M. (1379). Tavsîf ve Âmûzeş-i Zebân-i Fârsî. Meşhed: İntişârât-i Dânişgâh-i Firdevsî.
  • Safevî, K. (1388). Âşinâî ba Nizâmhâ-i Niviştârî. Tehrân: Neşr-i Pejvâk Keyhân.
  • Zendî, B. (1378). Âmûzeş-i Mokâleme-yi Fârsî. Tehrân: Defter-i Pezûheş ve Bernâmerîzî.
  • Ziahosseiny, S, M. (1994). Contrastive Linguistics. Tehran: Islamic University Press.

An Evaluation of Orthographic Errors of Turkish L2 Learners of Persian

Yıl 2021, Cilt: 172 Sayı: 2, 7 - 58, 31.07.2021
https://doi.org/10.33690/dilder.852782

Öz

This study aimed to evaluate orthographic errors of Turkish learners studying Persian as a foreign language. By employing error analysis, this research attempted to determine the frequency and percentage distributions of error rates and make practical suggestions for teaching Persian as a foreign language in accordance with the obtained data and error heaps. A descriptive survey model was adopted, and data scanning was carried out via qualitative content analysis. The research sample consisted of 81 Turkish students, 58 female and 23 male students studying at Ankara University, Faculty of Languages, History and Geography and Department of Oriental Languages and Literatures, Department of Persian Language and Literature. The study was conducted in the fall and spring semesters of the 2017–18 academic year. Data collection tools were limited to FAR119 Persian Grammar I (Basic Level), FAR115 Dictation and Written Expression, FAR201 Persian Grammar III (Advanced), FAR215 Turkish to Persian Translation, FAR413 Composition, FAR102 Persian Grammar II (Intermediate Level), FAR116 Translation of Persian to Turkish Language, FAR11t Translation of Turkish to Persian Language, and FAR214 Persian Composition courses, as well as the midterm and final examinations and homeworks given by instructors during this period. The obtained data were classified into one basic error group according to their characteristics and analyzed under the headings of orthographic errors. As a result of the analysis, a total of 372 errors were identified in orthographic errors of Turkish learners who learn Persian as a foreign language. According to the result of these analysis, it was found that with the rate 84%, 311 of these errors were grapheme errors with the rate 16%, 61 of these errors were punctuation errors. In line with these results, solutions were suggested to minimize the mistakes in written expression committed by Turkish learners.

Kaynakça

  • Büyüköztürk, Ş., Çakmak, E., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş. ve Demirel, F. (2013). Bilimsel Araştırma Yöntemleri (Geliştirilmiş 11. Baskı). Ankara Pegem Akademi.
  • Demirel, Ö. (2003). Yabancı Dil Öğretimi. Ankara: Pegem Akademi.
  • Efrâşî, A. (1386). Sâht-i Zebân-i Fârsî. Tehrân: Semt.
  • Güneş, F. (2014). “Yabancı Dil Olarak Türkçe Yazma Öğretimi: Yaklaşım ve Modeller”. (Ed. Abdullah Şahin). Yabancı Dil Olarak Türkçe Öğretimi/Kuramlar, Yaklaşımlar, Etkinlikler. Ankara: Pegem Akademi.
  • Sâdıkî, A. E. ve Mukaddem, Z. Z. (1394). Ferheng-i İmlâ-yi Hatt-i Fârsî. Tehrân: Neşr-i Âsâr.
  • Fisiak, J. (1981). Contrastive Linguistics and the Language Teacher. Oxford:Pergamon Press Ltd.
  • Hakşînâs, A. M. (1384). Âvâşinâsî. Tehrân: Âgâh.
  • Hâşimzâde, S. M. (1387). Ders-i İmlâ ve Râhkârhâ-yi Muessir der Ârâye-i Ân, Mecmûʿa-i Makâlât-i Semînâr-i Amûzeş-i Zebân-i Fârsî be Gayr-i Fârsizebânân, Dânişgâh-i Tehrân, s.423-439.
  • Karasar, N. (2010). Bilimsel Araştırma Yöntemi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
  • Keshavarz, M. H. (1999). Contrastive Analysis and Error Analysis. Tehran: Rahnama Puclications.
  • Maltepe, S. (2006). “Türkçe Öğretiminde Yazılı Anlatım Uygulamaları İçin Bir Seçenek: Yaratıcı Yazma Yaklaşımları”, Dil Dergisi, S.132, s.56-66.
  • MEB, (2019) Türkçe Dersi Öğretim Programı (İlkokul ve Ortaokul 1-8 Sınıflar). 20195716392253-02-Türkçe Öğretim Programı 2019.pdf (meb.gov.tr)
  • Mişkatu’d-din, M. (1379). Tavsîf ve Âmûzeş-i Zebân-i Fârsî. Meşhed: İntişârât-i Dânişgâh-i Firdevsî.
  • Safevî, K. (1388). Âşinâî ba Nizâmhâ-i Niviştârî. Tehrân: Neşr-i Pejvâk Keyhân.
  • Zendî, B. (1378). Âmûzeş-i Mokâleme-yi Fârsî. Tehrân: Defter-i Pezûheş ve Bernâmerîzî.
  • Ziahosseiny, S, M. (1994). Contrastive Linguistics. Tehran: Islamic University Press.
Toplam 16 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Dil Çalışmaları
Bölüm Araştırma Makalesi
Yazarlar

Ümit Gedik 0000-0001-5624-1776

Yayımlanma Tarihi 31 Temmuz 2021
Gönderilme Tarihi 3 Ocak 2021
Yayımlandığı Sayı Yıl 2021 Cilt: 172 Sayı: 2

Kaynak Göster

APA Gedik, Ü. (2021). Yabancı Dil Olarak Farsça Öğrenen Türk Öğrenicilerin Yazım Hatalarının Değerlendirilmesi. Dil Dergisi, 172(2), 7-58. https://doi.org/10.33690/dilder.852782