On one hand, post-Sovietic Central Asian States with their critical
geo-strategical position on the route of Asia and Europe have rich natural
resources like oil and natural gas. On the other hand, People’s Republic of
China that became one of the biggest economies of the world following the economic
development moves after the 1990’s, such growth spurred the energy demand made
China more vulnerable to security problems and so became much more dependent on
the other states.
Central Asian countries always try to diminish Russian hegemony over
them, conform to international community, increase the level of political and
economic relations with Western and the neighbouring countries. China, without
interfering their internal politics, to insure energy sources and security,
inclines to make use of all opportunities through co-operations. The trading
volume of the region countries with China is higher than with that of Russia.
Moreover, China, to insure security in Xinjiang Uyghur autonomous region,
supports establishing international organizations with those countries. China
also aims at reaching European markets through highways of Central Asian
countries.
The rivals of China in this region are Western countries (primarily USA)
and Russia. In this study, China’s regional policies, its efforts to establish
spheres of influence and its competitive/cooperative efforts and attempts are
tackled and scrutinized.
Bir tarafta SSCB dağıldıktan sonra
bağımsızlıklarını kazanan, doğal kaynaklar ve özellikle petrol ve doğalgaz
bakımından zengin, Asya-Avrupa geçiş coğrafyasında stratejik konumda bulunan
Orta Asya Cumhuriyetleri, diğer tarafta 90’lı yıllardan sonra gerçekleştirmiş
olduğu ekonomik kalkınma hamlesiyle Dünya’nın en büyük ekonomilerinden birine
dönüşen, enerji ihtiyacı ve enerji de dışa bağımlılığı giderek artan, güvenlik
sorunları yaşamaya başlayan Çin Halk Cumhuriyeti.
Orta Asya ülkeleri, üzerlerindeki
Rus etkisini kırmak ve uluslararası toplumla daha fazla uyum sağlamak, batılı
ülkeler ve bölgedeki diğer ülkelerle ekonomik ve siyasi ilişkilerini arttırmak
istemektedirler. Bu durumda Çin iyi bir alternatif olarak ortaya çıkmaktadır.
Çin bölge ülkelerinin iç siyasetlerine karışmadan, kendisi için gerekli olan
enerji hammaddesini ve enerji güvenliğini sağlamak için işbirliği fırsatlarını
değerlendirmektedir. Bölge ülkelerinin Çin ile gerçekleştirdikleri ticaret
hacmi Rusya ile geçekleştirdiklerinden daha yüksektir. Diğer taraftan Çin,
Sincan-Uygur Özerk Bölgesi’nde güvenliği sağlamak için bölge ülkeleriyle ortak
uluslararası organizasyonlar kurulmasını desteklemektedir. Ayrıca Avrupa
pazarlarına Orta Asya üzerinden karayoluyla açılmayı da hedeflemektedir.
Söz konusu hedeflerini
gerçekleştirmek isteyen Çin’in bölgede ki en önemli rakipleri Batılı ülkeler
(başta ABD olmak üzere) ve Rusya’dır. Çalışmada Çin’in bölgeye yönelik
politikaları, etki alanı oluşturma girişimleri ve rakipleriyle girmiş oldukları
rekabetçi/işbirlikçi süreçler ele alınacaktır.
Bölüm | Makaleler |
---|---|
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 26 Aralık 2016 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2016 Afro-Avrasya Özel Sayısı |
Dergimiz EBSCOhost, ULAKBİM/Sosyal Bilimler Veri Tabanında, SOBİAD ve Türk Eğitim İndeksi'nde yer alan uluslararası hakemli bir dergidir.