Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

AN EMPIRICAL STUDY FOR THE MEASUREMENT OF SUSTAINABLE COMPETITIVENESS OF BANKS (CREDİT RISK MANAGEMENT EFFICIENCY ANALYSIS)

Yıl 2014, XIV. Uluslararası Ekonometri Yöneylem Araştırması ve İstatistik Sempozyumu Özel Sayısı, 555 - 576, 01.10.2014

Öz

A wide variety of activities due to the risks banks
face. Although how a variety of risks faced by the banks whose principal
activity is the greatest risk due to the credit granting function is seen as an
element of credit risk. No longer produced, and software applications to
measure the credit risk has become much simpler. Credit risk is the reliability
of methods used to measure the experiences acquired over the years and can be
measured with the help of stress tests. Manage the credit risk of each bank is
a natural activity. However, credit risk management, whether successful or else
I need to measure the success criterion. Manage credit risk is an application
that does not contain more financial metric. However, successful management of
credit risk a bank's asset quality will be high. For this reason, we chose to
study the implementation stage method of data envelopment analysis method for
measuring asset quality ratios are used as input and output. In the first part
of this study tried to explain the concept of credit risk management, credit
risk management objectives and basic elements, and finally settled on the banks
credit risk management organization is discussed. The second part, the
underlying credit risk management, performance analysis study of financial and
non-financial metrics are. In the third section of the state-owned,
privately-owned and foreign-owned banks established in Turkey for
2005-2010 using data from the method of data envelopment
analysis of credit risk management performance has been analyzed.

Kaynakça

  • Akpınar, M. G., (2006). “Bankacılık Kesiminin Oran Analizleri ve Altı Büyük Bankaya İlişkin Uygulama”, Yüksek Lisans Tezi, Kocaeli Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kocaeli.
  • Akyüz, M., (1996). “Mali Başarısızlık Riskinin Genel Olarak Değerlendirilmesi ve Türk Mevduat Bankaları Üzerine Bir Deneme”, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Adana.
  • Alkin, E. & Savaş, T., (2001). “Bankalarda Risk Yönetimine Giriş”, Çetin Matbaacılık, İstanbul.
  • Anbar, A., (2005). “Bankalarda Kredi Riskli Yönetim Aracı Olarak Teminatlı Borç Yükümlülükleri”, Finans-Politik ve Ekonomik Yorumlar Dergisi, Sayı 490, Yıl 42.
  • Atan, M., (2002). “Risk Yönetimi ve Türk Bankacılık Sektöründe Bir Uygulama”, Yayınlanmamış Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
  • Ayrıçay, Y., (2003). “Türev Piyasaların Gelişmekte Olan Piyasalara Olası Etkileri”, Kocaeli Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Sayı 5.
  • Aytekin S. & Pişkinoğu A., (2003). “Risk Yönetimi, Teftiş Kurulu ve İç Birimlerinin Organizasyonu, Active Bankacılık ve Finans Dergisi, Eylül-Ekim.
  • BDDK, (2001), Bankaların İç Denetim ve Risk Yönetim Sistemleri Hakkında Yönetmelik.
  • Babuşcu, Ş., (2005). Basel II Düzenlemeleri Çerçevesinde Bankalarda Risk Yönetimi, 4C Basım, Ankara.
  • Behdioğlu, S., (2000). “Çok Değişkenli Veri Yapısının Yorumlanmasında Olumsallık Tablolarının Uygunluk Çözümlemesi ve Bir Uygulama”, Doktora Tezi, Osmangazi Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Eskişehir.
  • Bolgün, K. E. & Akçay M. B., (2005). “Finansal Türevlerde Kullanıcı Kaynaklı Model Seçiminin Bilgi Asimetrisi Yoluyla Fiyatlama Süreçlerine Etkisi”, Marmara Üniversitesi, Bankacılık ve Sigortacılık Enstitüsü &Bankacılık ve Sigortacılık Yüksek Okulu, Geleneksel Finans Sempozyumu, İstanbul.
  • Çalışkan, Ö. V., (2011). “Kredi Derecelendirme Kuruluşları ve Risk Değerlendirme Kriterleri” (http://web.sakarya.edu.tr/~adurmus/kredi_derecelendirme/4104uygulamali%20calisma.pdf) (15.02.2011).
  • Deloitte & Touche, (2001), “Erken Uyarı Sistemleri ve Kredi Riski Yönetimindeki Önemi”, Risk Yönetimi Haber Bülteni, Temmuz-Ağustos, Sayı 4.
  • Göğebakan, C. M. & Musa, A., (2004). “Kredi Risk Yönetimi Açısından İçsel Derecelendirme Modeli”, Active Bankacılık ve Finans Dergisi, Sayı 34, Ocak-Şubat.
  • Kısa, T., (1997). “Bankaların Mali Başarısızlığını Tahmine Yönelik Çok Boyutlu Model”, Yayınlanmamış Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
  • Korkusuz, Ö., (2002). “Etkin Gözetim-Denetim Kapsamında Bankalarda Yeniden Yapılanan İç Denetim Sistemleri, Risk Yönetim Süreci ve Bir Uygulama”, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
  • Mirza, A., (2006). “Kredi Riski Yönetiminde Erken Uyarı Sistemleri ve Sorunlu Kredilerin İzlenmesi”, Yüksek Lisans Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İzmir.
  • Ocakcı, H. A., (2009). “Bankacılıkta Risk Yönetimi ve Kredi Riskinin Çok Değişkenli İstatistiksel Yöntemlerle İncelenmesi ve Uygulamalar”, Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
  • Öker, Ayşegül, (2007). “Ticari Bankalarda Kredi ve Kredi Riski Yönetimi-Bir Uygulama”, Yayınlanmış Doktora Tezi, T.C. Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü İşletme ABD Muhasebe-Finansman Bilim Dalı, İstanbul.
  • Öncü, M., (2001). “Bankalarda Kredi Portföyleri ve Kredi Riski Yönetimi”, Yayınlanmamış Doktora Tezi, Marmara Üniversitesi, Bankacılık ve Sigortacılık Enstitüsü, İstanbul.
  • Savaşal, M., (2003). “Kredi Türevleri ve Kredi ve Risk Yönetimi”, TBB Eğitim ve Tanıtım Grubu Semineri, 6-8 Ekim.
  • Tatlıdil, H., (2002). Uygulamalı Çok Değişkenli İstatistiksel Analiz, Ziraat Matbaacılık, Ankara.
  • TBB, (1999). “Kredi Riskinin Yönetimine İlişkin İlkeler” http://www.tbb.org.tr/Dosyalar/Arastirma_ve_Raporlar/risk_yonetim.doc (15.01.2011).
  • TBB,(2011),“SeçilmişRasyolar”, http://www.tbb.org.tr/tr/Banka_ve_Sektor_Bilgileri/Tum_Raporlar.aspx (22.05.2011)

BANKALARIN SÜRDÜRÜLEBİLİR REKABET GÜCÜNÜN ÖLÇÜMLENMESİNE YÖNELİK AMPRİK BİR ÇALIŞMA (KREDİ RİSKİ YÖNETİMİ ETKİNLİK ANALİZİ)

Yıl 2014, XIV. Uluslararası Ekonometri Yöneylem Araştırması ve İstatistik Sempozyumu Özel Sayısı, 555 - 576, 01.10.2014

Öz

Bankalar faaliyetleri
sebebiyle çok çeşitli risklerle karşılaşmaktadır. Bankaların karşılaştığı
riskler ne kadar çeşitli olsa da esas faaliyet konusu olan kredi verme işlevi
gereği en büyük risk unsuru olarak kredi riski görülmektedir. Kredi riskini
ölçmek artık üretilen yazılımlar ve yapılan uygulamalarla çok daha basit hale
gelmiştir. Kredi riski ölçümünde kullanılan yöntemlerin güvenilirliliği de
yıllar içerisinde yaşanan tecrübeler ve stres testleri yardımıyla
ölçülebilmektedir. Kredi riskini yönetmek her bankanın doğal bir faaliyetidir.
Ancak kredi riski yönetiminin başarılı olup olmadığı da ölçülmesi gereken başka
bir başarı kriteridir. Kredi riskini yönetmek daha çok finansal metrik
içermeyen bir uygulamadır. Ancak kredi riski yönetiminde başarılı olan bir
bankanın aktif kalitesi de yüksek olacaktır. Bu sebeple çalışmamızın uygulama
aşamasında yöntem olarak seçtiğimiz veri zarflama analizi yönteminde girdi ve
çıktı olarak aktif kalitesini ölçen oranlar kullanılmıştır. Çalışmamızın
birinci bölümünde kredi riski yönetimi kavramı açıklanmaya çalışılmış, kredi
riski yönetiminin amaçları ve temel unsurları üzerinde durulmuş ve son olarak
da bankalarda kredi riski yönetiminin organizasyonu ele alınmıştır. İkinci
bölümde çalışmamıza temel oluşturan kredi riski yönetiminin performans
analizinin finansal ve finansal olmayan metrikleri yer almaktadır. Üçüncü
bölümde ise kamu sermayeli, özel sermayeli ve Türkiye'de kurulmuş yabancı
sermayeli bankaların 2005-2010 yılları arası verileri kullanılarak veri
zarflama analizi yöntemiyle kredi riski yönetim performansları analiz
edilmiştir. 

Kaynakça

  • Akpınar, M. G., (2006). “Bankacılık Kesiminin Oran Analizleri ve Altı Büyük Bankaya İlişkin Uygulama”, Yüksek Lisans Tezi, Kocaeli Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kocaeli.
  • Akyüz, M., (1996). “Mali Başarısızlık Riskinin Genel Olarak Değerlendirilmesi ve Türk Mevduat Bankaları Üzerine Bir Deneme”, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Adana.
  • Alkin, E. & Savaş, T., (2001). “Bankalarda Risk Yönetimine Giriş”, Çetin Matbaacılık, İstanbul.
  • Anbar, A., (2005). “Bankalarda Kredi Riskli Yönetim Aracı Olarak Teminatlı Borç Yükümlülükleri”, Finans-Politik ve Ekonomik Yorumlar Dergisi, Sayı 490, Yıl 42.
  • Atan, M., (2002). “Risk Yönetimi ve Türk Bankacılık Sektöründe Bir Uygulama”, Yayınlanmamış Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
  • Ayrıçay, Y., (2003). “Türev Piyasaların Gelişmekte Olan Piyasalara Olası Etkileri”, Kocaeli Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Sayı 5.
  • Aytekin S. & Pişkinoğu A., (2003). “Risk Yönetimi, Teftiş Kurulu ve İç Birimlerinin Organizasyonu, Active Bankacılık ve Finans Dergisi, Eylül-Ekim.
  • BDDK, (2001), Bankaların İç Denetim ve Risk Yönetim Sistemleri Hakkında Yönetmelik.
  • Babuşcu, Ş., (2005). Basel II Düzenlemeleri Çerçevesinde Bankalarda Risk Yönetimi, 4C Basım, Ankara.
  • Behdioğlu, S., (2000). “Çok Değişkenli Veri Yapısının Yorumlanmasında Olumsallık Tablolarının Uygunluk Çözümlemesi ve Bir Uygulama”, Doktora Tezi, Osmangazi Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Eskişehir.
  • Bolgün, K. E. & Akçay M. B., (2005). “Finansal Türevlerde Kullanıcı Kaynaklı Model Seçiminin Bilgi Asimetrisi Yoluyla Fiyatlama Süreçlerine Etkisi”, Marmara Üniversitesi, Bankacılık ve Sigortacılık Enstitüsü &Bankacılık ve Sigortacılık Yüksek Okulu, Geleneksel Finans Sempozyumu, İstanbul.
  • Çalışkan, Ö. V., (2011). “Kredi Derecelendirme Kuruluşları ve Risk Değerlendirme Kriterleri” (http://web.sakarya.edu.tr/~adurmus/kredi_derecelendirme/4104uygulamali%20calisma.pdf) (15.02.2011).
  • Deloitte & Touche, (2001), “Erken Uyarı Sistemleri ve Kredi Riski Yönetimindeki Önemi”, Risk Yönetimi Haber Bülteni, Temmuz-Ağustos, Sayı 4.
  • Göğebakan, C. M. & Musa, A., (2004). “Kredi Risk Yönetimi Açısından İçsel Derecelendirme Modeli”, Active Bankacılık ve Finans Dergisi, Sayı 34, Ocak-Şubat.
  • Kısa, T., (1997). “Bankaların Mali Başarısızlığını Tahmine Yönelik Çok Boyutlu Model”, Yayınlanmamış Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
  • Korkusuz, Ö., (2002). “Etkin Gözetim-Denetim Kapsamında Bankalarda Yeniden Yapılanan İç Denetim Sistemleri, Risk Yönetim Süreci ve Bir Uygulama”, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
  • Mirza, A., (2006). “Kredi Riski Yönetiminde Erken Uyarı Sistemleri ve Sorunlu Kredilerin İzlenmesi”, Yüksek Lisans Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İzmir.
  • Ocakcı, H. A., (2009). “Bankacılıkta Risk Yönetimi ve Kredi Riskinin Çok Değişkenli İstatistiksel Yöntemlerle İncelenmesi ve Uygulamalar”, Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
  • Öker, Ayşegül, (2007). “Ticari Bankalarda Kredi ve Kredi Riski Yönetimi-Bir Uygulama”, Yayınlanmış Doktora Tezi, T.C. Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü İşletme ABD Muhasebe-Finansman Bilim Dalı, İstanbul.
  • Öncü, M., (2001). “Bankalarda Kredi Portföyleri ve Kredi Riski Yönetimi”, Yayınlanmamış Doktora Tezi, Marmara Üniversitesi, Bankacılık ve Sigortacılık Enstitüsü, İstanbul.
  • Savaşal, M., (2003). “Kredi Türevleri ve Kredi ve Risk Yönetimi”, TBB Eğitim ve Tanıtım Grubu Semineri, 6-8 Ekim.
  • Tatlıdil, H., (2002). Uygulamalı Çok Değişkenli İstatistiksel Analiz, Ziraat Matbaacılık, Ankara.
  • TBB, (1999). “Kredi Riskinin Yönetimine İlişkin İlkeler” http://www.tbb.org.tr/Dosyalar/Arastirma_ve_Raporlar/risk_yonetim.doc (15.01.2011).
  • TBB,(2011),“SeçilmişRasyolar”, http://www.tbb.org.tr/tr/Banka_ve_Sektor_Bilgileri/Tum_Raporlar.aspx (22.05.2011)
Toplam 24 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Bölüm Makaleler
Yazarlar

Orhann Elmacı

Şerafettin Sevim Bu kişi benim

Gülbahar Keklik Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 1 Ekim 2014
Yayımlandığı Sayı Yıl 2014 XIV. Uluslararası Ekonometri Yöneylem Araştırması ve İstatistik Sempozyumu Özel Sayısı

Kaynak Göster

APA Elmacı, O., Sevim, Ş., & Keklik, G. (2014). BANKALARIN SÜRDÜRÜLEBİLİR REKABET GÜCÜNÜN ÖLÇÜMLENMESİNE YÖNELİK AMPRİK BİR ÇALIŞMA (KREDİ RİSKİ YÖNETİMİ ETKİNLİK ANALİZİ). Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi555-576.
AMA Elmacı O, Sevim Ş, Keklik G. BANKALARIN SÜRDÜRÜLEBİLİR REKABET GÜCÜNÜN ÖLÇÜMLENMESİNE YÖNELİK AMPRİK BİR ÇALIŞMA (KREDİ RİSKİ YÖNETİMİ ETKİNLİK ANALİZİ). Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi. Published online 01 Ekim 2014:555-576.
Chicago Elmacı, Orhann, Şerafettin Sevim, ve Gülbahar Keklik. “BANKALARIN SÜRDÜRÜLEBİLİR REKABET GÜCÜNÜN ÖLÇÜMLENMESİNE YÖNELİK AMPRİK BİR ÇALIŞMA (KREDİ RİSKİ YÖNETİMİ ETKİNLİK ANALİZİ)”. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, Ekim (Ekim 2014), 555-76.
EndNote Elmacı O, Sevim Ş, Keklik G (01 Ekim 2014) BANKALARIN SÜRDÜRÜLEBİLİR REKABET GÜCÜNÜN ÖLÇÜMLENMESİNE YÖNELİK AMPRİK BİR ÇALIŞMA (KREDİ RİSKİ YÖNETİMİ ETKİNLİK ANALİZİ). Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi 555–576.
IEEE O. Elmacı, Ş. Sevim, ve G. Keklik, “BANKALARIN SÜRDÜRÜLEBİLİR REKABET GÜCÜNÜN ÖLÇÜMLENMESİNE YÖNELİK AMPRİK BİR ÇALIŞMA (KREDİ RİSKİ YÖNETİMİ ETKİNLİK ANALİZİ)”, Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, ss. 555–576, Ekim 2014.
ISNAD Elmacı, Orhann vd. “BANKALARIN SÜRDÜRÜLEBİLİR REKABET GÜCÜNÜN ÖLÇÜMLENMESİNE YÖNELİK AMPRİK BİR ÇALIŞMA (KREDİ RİSKİ YÖNETİMİ ETKİNLİK ANALİZİ)”. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi. Ekim 2014. 555-576.
JAMA Elmacı O, Sevim Ş, Keklik G. BANKALARIN SÜRDÜRÜLEBİLİR REKABET GÜCÜNÜN ÖLÇÜMLENMESİNE YÖNELİK AMPRİK BİR ÇALIŞMA (KREDİ RİSKİ YÖNETİMİ ETKİNLİK ANALİZİ). Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi. 2014;:555–576.
MLA Elmacı, Orhann vd. “BANKALARIN SÜRDÜRÜLEBİLİR REKABET GÜCÜNÜN ÖLÇÜMLENMESİNE YÖNELİK AMPRİK BİR ÇALIŞMA (KREDİ RİSKİ YÖNETİMİ ETKİNLİK ANALİZİ)”. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 2014, ss. 555-76.
Vancouver Elmacı O, Sevim Ş, Keklik G. BANKALARIN SÜRDÜRÜLEBİLİR REKABET GÜCÜNÜN ÖLÇÜMLENMESİNE YÖNELİK AMPRİK BİR ÇALIŞMA (KREDİ RİSKİ YÖNETİMİ ETKİNLİK ANALİZİ). Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi. 2014:555-76.

Dergimiz EBSCOhost, ULAKBİM/Sosyal Bilimler Veri Tabanında, SOBİAD ve Türk Eğitim İndeksi'nde yer alan uluslararası hakemli bir dergidir.