EĞİTİM ÖRGÜTLERİNDE DENETİMİN GEREKLİLİĞİ: KURAMSAL BİR ÇALIŞMA

Yıl 2012, Sayı: 34, - , 20.06.2015

Yüksel Gündüz

Öz

Inspection takes its place as a sub-system in education system and a component in management processes. In this respect, the aim of the study is to put forward the role of inspection activity on developing the worker, the system and education. Inspection enables the staff to be improved in many ways, to be made sufficient and to correct their deficiencies. In this sense, inspection is seen as a process promoting the staff’s career development, educating them, performing and evaluating the productive activities for them. Organisations are to know and watch consistently their level of attaining their goal, which is their reason for being. This organisational fact indicates the importance and necessity of inspection. In this sense, inspection helps organizations to carry on healthily via controlling the running process, correcting the deflections in the process and enhancing the process. By performing functions as analysis of learning and teaching environment, evaluation of environment and developing the process, inspection contributes to improvement of education. In educational organisations, it is necessary that inspectional activities are done continually in order to improve the worker, the organization and education process

Anahtar Kelimeler

Inspection, organization, worker, education

EĞİTİM ÖRGÜTLERİNDE DENETİMİN GEREKLİLİĞİ: KURAMSAL BİR ÇALIŞMA

Öz

Denetim, eğitim sisteminde bir alt sistem ve yönetim süreçlerinde bir öğe olarak yer almıştır. Bu bağlamda yapılan çalışmanın amacı, eğitim örgütlerinde yapılan denetim etkinliğinin; işgöreni, örgütü ve eğitim, öğretimi geliştirmedeki rolünü ortaya koymaktır. Denetim, personelin birçok yönden geliştirilmesini, yeterli hale getirilmesini ve eksiklilerinin giderilmesini sağlamaktadır. Bu anlamda denetim, işgörenlerin mesleksel gelişmelerini teşvik eden, onları eğiten, verimini arttırıcı etkinlikleri ortaya koyan ve değerlendiren bir süreç olarak görülür. Örgütler, var olma nedeni olan amacını gerçekleştirme derecesini sürekli olarak bilmek ve izlemek durumundadır. Bu örgütsel olgu denetimin önem ve zorunluluğunu göstermektedir. Bu anlamda denetim, işleyen süreci kontrol ederek, süreçteki sapmaları düzelterek ve süreci geliştirerek örgütlerin sağlıklı olarak yaşamasına yardımcı olur. Denetim, öğrenmeöğretme ortamının analizi, ortamın değerlendirilmesi ve sürecin geliştirilmesi gibi işlevleri yerine getirerek, eğitim öğretimin gelişimine katkıda bulunur. Eğitim örgütlerinde, işgöreni, örgütü ve eğitim öğretim sürecini geliştirmek için, denetim etkinliklerinin sürekli olarak yapılması gerekmektedir

Anahtar Kelimeler

Denetim, örgüt, işgören, eğitim-öğretim

Kaynakça

• AÇIKALIN, A. (1977). “Milli Eğitim Müdürlerinin Teftiş Görevleri”, A.Ü.Eğitim Bilimleri Fakültesi.
• Yayımlanmamış Doktora Tezi, Ankara. AÇIKGÖZ, K. (1990). “İlköğretim Müfettişlerinin Çağdaş Denetim İlkelerini Uygulama Derecesi”. Eğitim Bilimleri
• Birinci Ulusal Kongresi Bildiriler III 24-28 Eylül 1990. Ankara: Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Bildiriler Kitabı, 167-181.
• ALTINTAŞ, R. (1980).” Liselerde Kurum Teftişi”. Ankara Üniversitesi Eğitim Fakültesi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara.
• AYDIN, M. (1993). Çağdaş Eğitim Denetimi, Ankara: Pegem Yayınları.
• BAŞARAN, İ.E. (1982). Örgütsel Davranış. Ankara: Ankara Üniversitesi Eğitim Fakültesi Yayınları.
• BAŞARAN, İ.E. (1993). Eğitim Yönetimi. Ankara: Kadıoğlu Matbaası.
• BİLGEN, N.(1990). Örgüt İklimi. Millî Eğitim Bakanlığı Teftiş Kurulu. Ankara: Türkiye ve Orta Doğu Amma
• İdaresi Enstitüsü Yayınları. BİLİR, M. (1998). “Çağdaş Denetçi Rolleri”. İlköğretim Müfettişleri Semineri 27 Temmuz-21 Ağustos 1998.
• Ankara: Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Eğitim Araştırma ve Uygulama Merkezi, 74-98. BLASE, J. and BLASE, J. (2002). “The Micropolitics of Instructional Supervision”. Education Administration Quarterly, 38 (1): 6-44.
• BLUNBERG, A. (1974). Supervisors and Teochers: A Private Cold. War. Berkeley California: McCutchan Publishingcorp.
• BROADHEAD, P., HODGSON, J., CUCKLE, P. and DUNFORD, J. (1998). “School Development Planning: Mving
• From the Amorphous to Dimensional and Making it Your Own”. Research Papers in Education, 13 (1): 3-18. BURSALIOĞLU, Z. (1994). Okul Yönetiminde Yeni Yapı ve Davranış. Ankara: Pegem Yayınları.
• CENGİZ, C.(1992). Millî Eğitim Bakanlığı Bakanlık Müfettişlerinin Yetiştirlmesi ve Teftişin Geliştirilmesi. İstanbul:
• Millî Eğitim Basımevi. EARLEY, P. (1993). School Improvement After Inspection? London: Paul Chapman Publishing Ltd.
• ERDEM, R. ve KOCABAS, İ. (2005).”Eğitim Denetçilerinin Kültürel Değerleri”. F.Ü. Sosyal Bilimler Dergisi, 15 (2), 199-207.
• GLANZ, J. (1994). History of Educational Supervision: Proposals and Prospects. Paper Presented at the Annual
• Meeting of the Council of Professors of Instructional Supervision Chicago, March. HİCKS, G. H. (1975). Örgütlerin Yönetimi: Sistemler ve Beşeri Kaynaklar Açısından. (Çev: O.Tekok, B. Aytek ve B. Bumin, B.), Ankara: San Matbaası.
• KARAGÖZOĞLU, G. (1985). “Eğitimde Teftişin Yeniden Düzenlenmesi”,Çağdaş Eğitim Dergisi, (104):.4-8.
• KAYA, Y. K. (1984). Eğitim Yönetimi. Anakara: TODAİE Yayınları.
• LEE, J. (1998). İmproving Student Learning.İstanbul: Kalder Yayınları.
• MEMİŞOĞLU, S. P. (2004). “İlköğretim Müfettişlerinin Denetimsel Davranışlarına İlişkin Öğretmen Görüşleri”.
• Eğitim ve Bilim Dergisi, 29 (131): 30-39. PEHLİVAN, İ. (1998). “Denetimde Personel Geliştirme”. 27 Temmuz-21 Ağustos 1998. Ankara: Ankara
• Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Eğitim Araştırma ve Uygulama Merkezi, s.242–261. ROSENHOLTS, S. J. (1985). “Political Myth Education Reform: Lessons From Research on Teaching”. Phi Delta Kappan, 66 (5): 349-355.
• RUE, L. W. and BYARS, L. L. (1990). Supervision, Key Link to Productivity, the United States. Irwin Publishers.
• SAĞLAMER, E. (1975). Eğitimde Teftiş ve Teknikler. Ankara: Millî Eğitim Basımevi.
• SCHEILKE C.T. (2003). “Quality Teaching And School Development: Experiences With Religiously Affiliated
• Schools”, International Journal of Education and Religion, 4 (1): 41-62. SEÇKİN, N. (1991). “Eğitim Niteliğinin Geliştirilmesinde Müfettişin Rolü ve Teftişte Yeni Arayışlar”. Eğitimde
• Nitelik Geliştirme, Eğitimde Arayışlar 1. Sempozyumu, İstanbul: Kültür Koleji Yayınları, 201–204. SEÇKİN, N. (1998). “Teftişte Yeni Bir Yaklaşım: Sanatsal Teftiş”, Türkiye’de Eğitim Yönetimi (Edit: M.Hesapçıoğlu ve H.Taymaz),209-217, İstanbul: Kültür Koleji Eğitim Vakfı Yayınları.
• SERGİOVANNİ, T. J. and STARRATT, R. J. (1988). Supervision Human Perspectives Fourth Edition.
• NewYork:.McGraw-Hill Publishing Company. TORTOP, N. ve İSBİR, E. G. (1982). Yönetim Bilimi. Ankara: Bilim Yayınları.
• TRACY, S. (1995). “How Historical Concepts of Supervision Relate to Supervisory Practices Today”, The Clearing
• House; May. 68, 5; ProQuest Education Journals, 320-325
• TRESLAN, D. L. (2008).Educational Supervision in a Transformed School Organisation. Faculty of Education,
• Memorial Universty of Newfoundland, Şt.Jhon’s. ULUĞ, F. (2004). Avrupa Birliğine Giriş Sürecinde Millî Eğitim Teftiş Sisteminin Değerlendirilmesi, Avrupa
• Birliğine Giriş Sürecinde Millî Eğitim Teftiş Sisteminin Değerlendirilmesi Paneli (15 Mayıs 2004), 48-56.
• Ankara:Tem-Sen Yayınları. WANZARE, Z. and COSTA, J. L.(2000). “Supervision and Staff Development: Overview of The Literature”.
• National Association of Secondary School Principals. NASSP Buletin: Oct. 2000: 84, 618: ProQuest Education Journals, 47-54.