E - Belediye Uygulamasını Kullanan Kent Yerleşiklerinin Görüşlerinin Değerlendirilmesi: Buca Belediyesi Örneği

Yıl 2021, Sayı: 70, 25 - 44, 26.10.2021

Kıvanç Demirci

https://doi.org/10.51290/dpusbe.931343

Cited By: 3

Öz

Çalışma, e-belediye hizmetini kullanan bireylerin görüşlerinin değerlendirilmesi ve yaşanılan sorunların tespit edilip bu sorunlara yönelik çözüm önerileri getirilmesi amacını taşımaktadır. Bu amaç doğrultusunda uluslararası ve ulusal e-belediye terminolojisi açıklandıktan sonra İzmir ilinin Buca ilçesinde yaşayan bireylerin e-belediye konusundaki görüşleri ve yaşanılan sorunlara vurgu yapılmıştır. Çalışma nicel bir araştırma yöntemi olan anket araştırması metoduna dayandırılmıştır. Bu bağlamda çalışmanın sonuç bölümünde İzmir ilinin Buca ilçesinde yaşayan ve e-belediye uygulamasını kullanan bireylerle yapılan anket görüşmesinin çıktılarına yer verilmiştir.
Araştırma sonucunda düşük eğitim seviyesinde olan, orta yaş ve üzeri bireylerin, e-belediye uygulamalarına karşı gizlilik, güvenlik endişeleri nedenleriyle kuşkulu yaklaştıkları, bilgisayar, cep telefonu gibi elektronik aygıtlarla daha fazla zaman geçiren, sosyal medya uygulamalarına üyelikleri olan bireylerin ise e-belediye uygulamalarına daha olumlu ve bilinçli yaklaştıkları görülmektedir. Ayrıca kamu hizmetlerinin alımını zaman ve maliyet açısından kolaylaştıran e-belediye hizmetlerine engelli ve her kesimden bireyin erişmesinin kolay olmadığı anlaşılmıştır. Bu sebeple, 2000 yılı sonrası kamu yönetiminde dijital dönüşümün önemli çıktıları arasında olan e-uygulamaların kazanımları korumakla birlikte bu uygulamaları engelli, yaşlı ve eğitim düzeyi düşük bireylerin de rahatça yararlanabileceği şekilde geliştirilmesi gerekmektedir.

Anahtar Kelimeler

Kamu Hizmeti, Dijital Dönüşüm, E-Belediye

Evaluation of the Opinions of Urban Residents Using the E-Municipality Application; The Case of Buca Municipality

Öz

TThe study aims to evaluate the opinions of individuals using the e-municipality application. In addition, it aims to identify the problems experienced and to come up with solutions for these problems. For this purpose, the opinions about the e-municipality application and problems of the individuals living in the Buca district of Izmir were emphasized after explaining the international and national e-municipality terminology. The study is based on the survey research method, which is a quantitative research method.
As a result of the research, it is seen that middle-aged and above individuals with low education level are suspicious of e-municipality applications due to privacy and security concerns. It is also seen that individuals who spend more time with electronic devices such as computers and mobile phones and who have personal social media accounts in applications approach e-municipality applications more positively and consciously. As a result of the research, it has also been understood that it is not easy for the disabled and individuals from all walks of life to access e-municipal services, which facilitate the procurement of public services in terms of time and cost. In this context, it is necessary to preserve the gains of e-applications, which are among the important outputs of digital transformation in public administration after 2000 year. In addition, these applications should be developed in such a way that disabled, elderly and low-educated individuals can easily benefit from them.

Anahtar Kelimeler

Digital Transformation, E-Municipality, Public Service

Kaynakça

• Akçakaya, M. (2017). E-devlet anlayışı ve Türk kamu yönetiminde e-devlet uygulamaları. Van Yüzüncü Yıl Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 8-31.
• Altınok, R. ve Kaya, T. (2005). Türk kamu yönetiminde e-dönüşümün yerel boyutu. H. Özgür ve M. Kösecik. (Ed), Yerel yönetimler üzerine güncel yazılar içinde (ss. 675-715). Ankara: Nobel Yayınları.
• Arıkboğa, Ü. (2017). Belediye hizmetlerinin elektronik ortamda sunumu: İstanbul Büyükşehir Belediyesi e-belediye uygulamalarının analizi. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 22(15), 1619-1644.
• Aziz, A. (2020). Sosyal bilimlerde araştırma yöntemleri ve teknikleri. Ankara: Nobel Yayıncılık.
• Bayona, S. ve Morales, V. (2016). Models of development of e-government for municipalities. Journal of Computational Methods in Sciences and Engineering, 1-13.
• Bonett, D. G. ve Wrıght, T. A. (2014). Cronbach’s alpha reliability: interval estimation, hypothesis testing, and sample size planning. Journal of Organizational Behavior, 36(1), 1-14.
• Buca Belediyesi. (2019). Buca belediyesi stratejik planı. Erişim adresi: http://www.buca.bel.tr/files/Buca_Belediyesi_2020-2024_Stratejik_Plani.pdf
• Büyüköztürk, Ş. Şekercioğlu, G. ve Çokluk. Ö. (2018). Sosyal bilimler için çok değişkenli istatistik: Spss ve lısrel uygulamaları. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
• Chen, Y. C. ve Gant, J. (2001). Transforming local e-government services: the use of application service providers. Government Information Quarterly, 18, 343–355.
• Çakır, C. (2015). E-belediye: sorunlar ve çözüm önerileri. Sosyal ve Beşeri Bilimleri Dergisi, 7(1), 1-15.
• Çoşkun, R. Altunışık, R. ve Yıldırım, E. (2019). Sosyal bilimlerde araştırma yöntemleri spss uygulamalı. Sakarya: Sakarya Kitabevi.
• Dada, D. (2006). E-Readıness for developıng countrıes: movıng the focus from the environment to the users. The Electronic Journal on Information Systems in Developing Countries, 1-14.
• DPT. (2000). Sekizinci beş yıllık kalkınma planı. Erişim adresi: https://www.sbb.gov.tr/wp-content/uploads/2018/11/Sekizinci-Be%C5%9F-Y%C4%B1ll%C4%B1k-Kalk%C4%B1nma-Plan%C4%B1-2001-2005.pdf.
• Erat, V. (2020). Kamu yönetimi çalışmalarında yönetişim. Bingöl Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 11(21), 121-135.
• Eryılmaz, B. (2015). Kamu yönetimi, İzmit: Umuttepe Yayınları
• Fedai, R. (2018). Tarihsel süreç içerisinde kamu yönetimi disiplininin gelişimi. Van Yüzüncü Yıl Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 3(5), 119-133.
• Güler, B. A. (2006). Yönetim düşünü için araştırma alanını belirlemek. Erişim adresi: http://80.251.40.59/politics.ankara.edu.tr/bguler/pdf/yondusunu.pdf.
• Holzer, M. Manoharan, A. P. Melitski, J. ve Moon, M. J. (2020). Global E-Goverment Survey. Boston: E-Governance Institute National Center for Public Performance. Retrieved from: https://f343fc27-ccb7-4f9c-af96-dc4678bd7952.filesusr.com/ugd/d3a2e5_01b3ee71529a4904b02cca8c4c9c9046.pdf.
• Kalfa, C. (2011). Kamu yönetimi disiplininin gelişimi ve kimlik tartışmaları. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 16(1), 403-417.
• Karaman, Z. T. (2020). E-Devletin güvenlik bağlantılı sorumlulukları ve e-vatandaşın hakları. Bitlis Eren Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Akademik İzdüşüm Dergisi, 1-20.
• Karkın, N. ve Çalhan, H. S. (2011). Vilayet ve il özel idare web sitelerinde e-katılım olgusu. Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 13, 55-80.
• Loyarte, E. ve Rivera, O. (2007). Communities of practice: A model for their cultivation. Journal of Knowledge Management, 11(3), 67-77.
• Miranda, F. J. Sanguino, R. ve Ban˜egil, T. M. (2009). Quantitative assessment of european municipal web sites development and use of an evaluation tool. Internet Research, 19(4), 425-441.
• Ndou, V. (2004). E–government for developing countries: opportunities and challenges. EJISDC, 18(1), 1-24.
• OECD. (2020). OECD library. Retrieved from: https://www.oecd-ilibrary.org/docserver/4de9f5bb-en.pdf?expires=1616047140&id=id&accname=guest&checksum=8E6A8AFE3021DCCB4B0458B88D4F77FF.
• Parlak, B. ve Doğan, K. C. (2020). Kamu yönetimi kuramlarına giriş. Sakarya: Değişim Yayınları.
• Patton, M. Q. (2018). Nitel araştırma ve değerlendirme yöntemleri. (M. Bütün ve S. B. Demir, Çev.). Ankara: Pegem Akademi.
• Dokuzuncu Kalkınma Planı. (2006, 07 Ocak). Resmi Gazete (Sayı: 26215). Erişim adresi: https://www.sbb.gov.tr/wp-content/uploads/2018/11/Dokuzuncu-Kalk%C4%B1nma-Plan%C4%B1-2007-2013%E2%80%8B.pdf
• Sanford, C. ve Rose, J. (2007). Characterizing e-participation. International Journal of Information Management, 27(6), 406-421.
• Şahin, A. (2007). Türkiye’de e-belediye uygulamaları ve Konya örneği belediye uygulamaları ve Konya örneği. Erciyes Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 29, 161-189.
• Şimşek, H. ve Yıldırım, A. (2006). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık. TBŞ. (2002). E-devlet çalışma grubu raporu. Erişim adresi: https://eski.tbd.org.tr/usr_img/cd/kamubib17/diger/SuraRaporu.pdf.
• Turan, E. (2015). Kamu yönetiminde reform. Konya: Palet Yayınları.
• TÜİK. (2020). Adrese dayalı nüfus kayıt sistemi. Erişim adresi: https://biruni.tuik.gov.tr/medas/?kn=95&locale=tr UN. (2020). E-Government survey 2020 digital government in the decade of action for sustainable development. New York: United Nations.
• Ural, A. ve Kılıç, İ. (2011). Bilimsel araştırma süreci ve spss ile veri analizi. Ankara: Detay Yayıncılık.
• Yılmaz, O. (2001). Kamu yönetimi reformu: genel eğilimler ve ülke deneyimleri. Ankara: DPT.