John Steinbeck’s well-known short story “The Snake” is generally accepted as a mysterious work whose motivations and message are unknown simply because the author declares so. Steinbeck relates that the event narrated in the story actually happened and he simply put the incident in words just as it happened. Both the readers and the critics have mostly accepted Steinbeck’s explanation and did not question it. However, a Freudian investigation of the short story reveals that the piece is a well-thought and well-crafted work that demonstrates the collision of life and death instincts, i.e., Eros and Thanatos. Consequently, the present paper first aims to explicate Freud’s arguments on life and death instincts and then illustrate how the action of the characters, as depicted in the short story, are clearly associated with the life and death instincts. In a number of works, Freud postulates that human beings are driven by two dominant instincts, one directing the individual towards enjoyment of life and communal life, and one towards aggression and destruction, each of which are symbolized by Eros and Thanatos respectively. The female character in “The Snake” is dominantly controlled by Thanatos as she asks a biologist to sell her a venomous rattlesnake and feed the snake a rat. She satisfies her erotic and aggressive desires by watching the killing act while the male character, a man of Eros by profession and inclination, is appalled both by the act and the woman. Thus, the short story turns out to be a realm of the collision between Eros and Thanatos. When read under this light, the short story, unlike what most readers think, is not mysterious at all.
John Steinbeck The Snake Sigmund Freud Eros Thanatos Short Story
John Steinbeck’in ünlü öyküsü “Yılan”, yazarı bu yönde bir açıklama yaptığı için, amacı ve iletisi bilinmeyen, gizemli bir öykü olarak kabul edilir. Steinbeck öyküde geçen olayın gerçekten de yaşandığını ve kendisinin, olayı sadece olduğu gibi kağıda geçirdiğini söyler. Çoğu okur ve eleştirmen yazarın bu açıklamasını kabul etmektedirler. Ancak, Freudyen bir inceleme yapıldığında öykünün, yaşam ve ölüm dürtülerinin, yani Eros ve Thanatos’un çatışmasını gösteren, iyi düşünülmüş ve iyi işlenmiş bir metin olduğunu görürüz. Dolayısıyla, bu makale önce Freud’un yaşam ve ölüm dürtüleri kuramını açıklamayı, sonra da öyküdeki karakterlerin davranışlarının, bariz bir şekilde yaşam ve ölüm dürtüleriyle yönlendirildiğini göstermeyi amaçlamaktadır. Freud birden çok eserinde insanların, birisi bireyi hayattan keyif almaya ve birlikte yaşamaya, diğeri saldırganlık ve yıkıma yönlendiren iki baskın dürtü tarafından yönetildiğini ortaya koyar. Bu dürtülerin ilki Eros, ikincisi Thanatos’la sembolize edilmektedir. “Yılan”ın kadın karakteri, zehirli bir çıngıraklı yılan satın almak ve yılanın bir fareyi yiyişini seyretmek istediği için özünde Thanatos dürtüsüyle hareket etmektedir. Kadın, yılanın fareyi yeme sahnesini seyrederek erotik ve saldırgan dürtülerini tatmin ederken, bir biyolog olan ve hem işi hem de yaradılışı gereği bir Eros insanı olan erkek karakter, şaşkınlık içinde kadını ve sahneyi seyretmektedir. Böylece öykü Eros ve Thanatos’un çatışma yeri haline gelir. Bu açıdan bakıldığında, çoğu okurun düşüncesinin aksine, öykü açık bir metin haline gelir.
Birincil Dil | İngilizce |
---|---|
Konular | Sanat ve Edebiyat |
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 25 Haziran 2022 |
Gönderilme Tarihi | 14 Nisan 2022 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2022 |
Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi Dergisi - dtcfdergisi@ankara.edu.tr
Bu eser Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.