ÇOCUK OYUNLARıNıN SINIFLANDIRILMASI

Yıl 1998, Cilt: 38 Sayı: 1-2, 287 - 300, 01.01.1998

Serpil Cengiz

Kaynakça

• Aldis, O. (1975). Play Fighting. New York: Academic Press.
• And, M. (1974). Oyun ve Bügü - Türk Kültüründe Oyun Kavramı. İstanbul: Türkiye İş Bankası Yayınları.
• Arsunar, F. (1955). Türk Çocuk Oyunlanndan Örnekler. İstanbul: Maarif Basımevi.
• Aydın, A. (1972). Köy Çocukları ve Oyun. Folk/ora Doğru, Mart-Mayıs, 22-40.
• Chase, H. (1971). Street Games of New York City. Child's Play içinde. (Der.) R. E. Herron ve B. Sutton-Smit~. New York: John Wiley. '
• Coakley, J. 1. (1990). Sport in Society (/ssues and Controversies). St. Louis: Times MirrorIMosby College Publishing.
• Baran, M. (1993). Çocuk Oyun/an. Ankara: Kültür Bakanlığı Yayınları.
• Boratav, P. N. (1973). 100 Soruda Türk Folkloru. İstanbul: Fono Matbaası.
• __ --,-_(1991). Türkülü Çocuk Oyunları. Folklorve Edebiyat (Cilt 2) içinde. İstanbul: Anadolu Yayıncılık.
• Brewster, P. G. (1965a). Some Notes on the Guessing Game, How Many Horns Has the Buck? The Study of Folklore içinde. (Der.) A. Dundes. Berkeley: Prentice-Hall.
• .---- (1965b). Bealoideas: Journal of the Folklore of Ireland Soeiety. The Study of Folklore içinde. (Der.) A. Dundes. Berkeley: Prentice-Hall.
• Caillois, R. 1961. Man,Play, and Games (Çev. M Barash). New York: The Free Press of Glencoe.
• ____ (1994). Oyunun Tanınu (Çev. T. llgaz). SanatDünyamız. Yıl 19, 55, 35-41).
• Çelen, N. (1992). 4-6 Yaş Çocuklannın Sayı ve Mekan Konumunu Kazanmasında Sembolik Oyunun İş/evi. Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Eğitimde Psikolojik Hizmetler Anabilim Dalı Doktora Tezi.
• Forest, 1. (1954). Child Development. New York: Mcgraw-Hill Book.
• Fried, J. (1949). Games. The Standard Dictionary of Folklore, Mythology-and Legend
• (Ci/t 1) içinde. New York: Funk and Wagnalls.
• Hurloek, E. B. (1956). Chi/d Development. Tokyo: Kögakusha.
• İslamoğlu, M. [t.y.] Kıbns Çocuk Oyun/an. [y.y.] Yarın Matbaası.
• Levin, H. ve E. Wardwell (1971). The Research Uses of Doll Play. Child's Play içinde. (Der.) R. E. Herron ve B. Sutton-Smith. New York: John Wiley.
• Lombard, C. (1980). An Introduction to Ethnological Study of Children's Games. The Child and Play - Theoretical Approaches and Teaching Applications içinde. Paris: Unesco.
• Mitchell, E. D. ve B. S. Mason (1937). The Theory of Play. New York: A S. Barnes.
• Murphy, L. B. (1960). Methods for the Study of Personality in Young Children (Cilt 1). USA: Basic Books. '
• Nichols, B. (1990). Moving and Learning, the Elemantary School Physical Education Experience. St. Louis: Times MirrorIMosby College Publishing.
• Opie, I. ve P. (1985). The Singing Game. Oxford: Oxford University Press.
• Örnek, S. V. (1977) TUrkHalk Bilimi. Ankara: Ajans-TürkMatbaacılık.
• ____ (1979). Geleneksel Kuluirumutde Çocuk. Ankara: Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları.
• Özhan, M. (1990). Çocuk Oyunlanmız. Ankara: Feryal Matbaası.
• Piaget, 1. (1972). Play, Dreams and Imitation in Childhood (Çev. C. Gattegno ve F. M. Hodgson). London: Routledge and Kegan PauL.
• Propp, V. (1992). Folklor Türlerinin Sınıf1andırılİnasının İlkeleri. Dans MUzik Ktüiur, Folklora Doğru. Temmuz, 61, 27-38.
• Sel, R. ve 1. Coşkuner (1989). Çocuklar Gençler OynayaZım Söyleyelim. [y.y.] Desen .Matbaası.
• Singer, J. (1973). The Child's World ofMake-Believe. New York: Academic Press.
• ____ (1994). Imaginative Playand Adaptive Development. Toys, Play, and Child Development içinde. (Der.) 1.H. Goldstein. New York: Cambridge University Press.
• Suıts, B. (1995). Çekirge -Oyun, Yaşam ve Ütopya. (Çev. S. Sertabiboğlu) İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
• Sutton-Smith, B. (1972). The Folkgames.of Children. Austin: University of Texas Press.
• Tan, N. (1985). Halkbilimi -Genel Bilgiler-. İstanbul: DilekMatbaası.
• Üçer, M. (1985). Eskişehir Folklorunda Çocuk Oyuııları. Halk KUltUrU,2,119-125.
• Van Hoorrı, 1., P.M. Nourot, B. Sca1~s ve ark. (1993) . Play at the Center of-the Curriculum. New York: Macmillan Publishing. ,