Fosillerde Tafonomik Analizler: Paşalar Kazısı Örneği

Yıl 2000, Cilt: 40 Sayı: 3-4, 81 - 101, 01.01.2000

Ayhan Ersoy

Öz

Paşalar fosil lokalitesi ilk olarak Heinz Tobien tarafından 1960'larda kazılmıştır. İkinci kazı sezonu 1983 yılında başladı ve temel amaçlardan biri lokalitenin tafonomik tarihini ortaya koymaktı. Temelde bu amaçla, 1984 kazı sezonunda Pllokalitesinden, üç farklı kum ünitesinden eleme yöntemiyle fosil materyal toplandı. Bu materyal üzerinde sırasıyla şu analizler yapıldı; İlk olarak, makroskobik olarak beş tafonomik kriter altında incelendiler; ikinci olarak, her bir kriterdeki kemikler ölçülerek, 0-5mm'den başlayıp 25-X'e kadar olan, 6 milimetrik boyut kategorilerine ayrıldılar. Bu çalışmanın sonuçlarına göre, Paşalar orta Miyosen dönem sedimanları bulundukları yere tek hızlı bir akıntı ile taşınarak depolandılar. Taşınmadan önce fosiller hava şartlarından etkilendiler, taşınma sırasında yuvarlaklaşma ve kırılmalar meydana geldi ve taşınmadan sonra fosillerde aşınma ve bozunmalar meydana geldi ve bitkiler kök izlerini bıraktılar. Fosiller bölgeye sedimanın bir parçası olarak taşındılar. Üç ana kum ünitesinin tafonomik tarihinde farklılık olmadığı için, Paşalar faunası karışık bir fauna değil ve fosil topluluk hemen hemen yaşayan topluluğu yansıtmaktadır.

Kaynakça

• Alpagut, B., P. Andrews ve L. Martin. (1983). Paşalar Köyü Araştırması Raporu, (Basılmamış).
• Alpagut, B. (1990). A short history of the excavation at the Miocene site at Paşalar, Turkey. /.ffum.EvoZ.19,337-341.
• Andrews, P. (1984). Paşalar 1984, (Basılmamış).
• Andrews, P. (1990). Paleoecology of the Miocene fauna from Paşalar, Turkey. J.Hum.Evol. 19,569-582.
• Andrews, P. and Ersoy, A. (1990). Taphonomy of the Miocene bone accumulation at Paşalar, Turkey. J.Hum.Evol. 19,379-396.
• Ersoy, A. (1987). İskelet Kalıntılarının Gömülme Kuralları (Taphonomy) Üzerine İstatistiksel Bir Araştırma. Basılmamış Yüksek Lisans Tezi. Ankara Üniversitesi.
• Shipman, P. (1981). Life History of a Fossil. Harvard University Press, London, England.
• Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi Dergisi 40, 3-4 (2000), 93-101
• Paleoekolojik Araştırmalarda Tafonominin Önemi. Ayhan Ersoy*
• Behrenmeyer, A.K. ve Kidwel, S.M. (1985). Taphonomy's contributions to paleobiology. Paleobiology, 11 (1), 105-119.
• Efremov, J.A. (1940). Taphonomy: new branch of paleontology. Pan-American Geologist, 74 (2), 81-93.
• Ersoy, A. (1987). İskelet Kalıntılarının Gömülme Kuralları (Taphonomy) Üzerine istatistiksel Bir Araştırma. Basılmamış Yüksek Lisans Tezi. Ankara Üniversitesi.
• Fagan, M.B. (1987). The Great Journey: Peopling ofAncient America. Thames and Hudson Ltd. London.
• Gifford, D.P. (1981). Taphonomy and paleoecology : A critical review of archaeology's sister disciplines. in Advances in Archaeological Method and Theory, Vol. 4, ed. M.B. Schiffer, pp.365-438. Academic Press.
• Klein, R.G. ve Cruz-Uribe, K. 1984. The Analysis of Animal Bones from Archeological Sites. The University of Chicago Press, Chicago and London.
• Leakey, E.R. 1981. The Making ofMankind. Michael Joseph Ltd. London.
• Shipman, P. 1981. Life History of a Fossil. Harvard University Press. London.
• Steward, J. 1955. A Theory of Culture Change. University of Illinois Press. Urbana.