Aside from the few texts in which the concept of cultural imperialism was used in Turkey before 1960, the concept became widely used at the scientific and popular level in the period of 1960-80. The emergence of new approaches to culture-imperialism relations in the post-World War II period, when the countries defined as Third World Countries gained their independence, was the most decisive determinant in the popularization of this concept. Differences in approach to the concept of cultural imperialism in Turkey showed parallelism with differences in political discourse. However, there were also intra-discourse differences. In left-wing discourse, if some intellectuals who completely rejected this concept are place aside, cultural imperialism was largely seen as a supporting element of economic and political imperialism and associated with a cultural imposition. However, in terms of how this concept should be addressed, there were differences between Third Worldist and anti-Western left-wing approaches and left-wing approaches that consider Western humanism as a significant contribution to human civilization. The more the relations between the West, imperialism and capitalism were considered direct the more Western cultural goods were criticized.
In right-wing discourse, differentiation was between the nationalist-conservative approach and the Islamist approach. Cultural imperialism was predominantly perceived as a concept that is suitable with the already existing criticisms of Westernization, humanism, and materialism, and therefore it was easily adapted to the current discourse. However, while nationalist-conservative discourse regarded the national culture as the main target of cultural imperialism and therefore the basis for opposing it, in Islamist circles, religion took the same position.
Cultural imperialism imperialism decolonization culture history of ideas in Turkey nationalism socialism Islamism
1960’tan önce kültür emperyalizmi kavramının kullanıldığı az sayıdaki metni bir yana bırakırsak Türkiye’de bu kavramın bilimsel ve popüler düzeyde yaygın kullanıma girmesi 1960-80 döneminde gerçekleşmiştir. Üçüncü Dünya Ülkeleri olarak tanımlanan ülkelerin bağımsızlıklarını kazandıkları II. Dünya Savaşı sonrası dönemde kültür-emperyalizm ilişkilerine yönelik yeni yaklaşımların ortaya çıkması, bu kavramın popülerleşmesinde en belirleyici etkendi. Türkiye’de kültür emperyalizmi kavramına ilişkin yaklaşım farkları, siyasal söylemlerdeki farklılıklarla paralellik gösteriyordu. Ancak söylem içi farklılıklar da söz konusuydu. Kültür emperyalizmi kavramını tamamen reddeden entelektüeller dışarıda bırakılırsa, sol söylemde kültür emperyalizmi büyük ölçüde, ekonomik ve siyasi emperyalizmi destekleyici bir unsur olarak görülmüş ve kültürel bir dayatmayla ilişkilendirilmiştir. Bununla birlikte Üçüncü Dünyacı ve Batı karşıtı sol yaklaşımlar ile Batı hümanizmini insan uygarlığına çok önemli bir katkı olarak gören sol yaklaşımlar arasında bu kavramın nasıl ele alınacağı noktasında farklar ortaya çıkmıştır. Batı, emperyalizm ve kapitalizm arasındaki ilişkiler ne ölçüde dolaysız sayılıyorsa, Batılı kültür ürünlerine yönelik eleştirellik de o ölçüde artmıştır.
Sağ söylemde ise farklılaşma milliyetçi-muhafazakâr yaklaşımla İslamcı yaklaşım arasındaydı. Ağırlıklı olarak kültür emperyalizmi; Batılılaşma, hümanizm ve materyalizmle ilgili zaten mevcut olan eleştirilere uygun düşen bir kavram olarak algılanmış ve dolayısıyla mevcut söyleme kolayca adapte edilmiştir. Bununla birlikte milliyetçi-muhafazakâr söylemde kültür emperyalizminin ana hedefi ve dolayısıyla ona karşı çıkılacak temel olarak milli kültür görülürken, İslamcı çevrelerde din bu anlamda ön plana çıkıyordu.
Türk düşünce tarihi Kültür Emperyalizmi Eperyalizm Sömürgesizleşme Kültür Türk Düşünce Tarihi Milliyetçilik Sosyalizm İslamcılık
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 28 Aralık 2021 |
Gönderilme Tarihi | 1 Eylül 2021 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2021 Cilt: 61 Sayı: 2 |
Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi Dergisi - dtcfdergisi@ankara.edu.tr
Bu eser Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.