YAPILANDIRILMIŞ GÖMÜLÜ TEORİ YAKLAŞIMI İLE KÜLTÜREL COĞRAFYA ÖĞRETİMİ

Yıl 2022, Cilt: 62 Sayı: 1, 383 - 408, 25.06.2022

Miyase Okur , Münür Bilgili

https://doi.org/10.33171/dtcfjournal.2022.62.1.14

Öz

Kültürel coğrafya, Amerika’da Carl Sauer tarafından kurulmuş ve geleneksel kültürel coğrafya olarak adlandırılmıştır. Beşeri coğrafyanın pozitivizm eleştirisinin bir parçası olan bu yaklaşım, 1980’lerde kültürel dönüş sürecinde, ontolojik ve epistemolojik gerçeklerle eleştirilmiştir. Çünkü kültür yaklaşımları tarihin, kırsalın yorumlanmasıyla sınırlı ve çağdaş kültürel konularla ilgisizdir. Bireylerin cinsiyetleri, sosyal sınıfları açısından nasıl farklılaştırıldığını görmemişlerdir. Yeni kültürel coğrafyacılar bu eleştiriyle, geleneksel kültürel coğrafyaya meydan okumuş, konunun mülkiyeti üzerine tartışma oluşturmuştur. Bu durum, 1990’lı yıllarda kültürel coğrafyanın, daha büyük disiplinin kritik dönüşünü canlandıran, disiplin konumlandırmasını hızlandırmaya yardımcı olmuştur. Bu bağlamda çalışmanın amacı, kültürel coğrafyanın nasıl öğretilmesi gerektiğini belirlemektir. Bu çalışma, 2020-2021 eğitim ve öğretim yılında, Marmara üniversitesi coğrafya öğretmenliği bölümünde okuyan yirmi beş öğrenci ile yarı yapılandırılmış görüşmeler aracılığıyla yapılmıştır. Yapılandırılmış gömülü teori yöntemiyle yürütülen çalışmada, katılımcıların kültürel coğrafya öğretimi sürecindeki deneyimleri, yaşamlarında kültürün nasıl etkili olduğu, bununla ilgili deneyimleri ve algılarını ortaya koymak istenmiştir. Kültürel coğrafya öğretimi ile ilgili daha önce çalışma yapılmaması açısından önemlidir. Sonuç olarak, sosyal düzen verili veya doğal bir durum değildir. Bu sosyal düzen kapitalizm için oluşturulmuş, adaletsizliklerin nedeni olan güç ise kurumsallaşmıştır. Gücün kurumsallaşmasında temsiller, ataerkil yapı, kültür endüstrileri, söylemler, pratikler etkili olmuştur. Gücün eleştirilmesiyle bireyler üzerindeki olumsuz etkisi azaltılabilir ve böylece toplumsal dönüşüm sağlanabilir. Bu dönüşüm, yeni kültürel coğrafya öğretiminin yaygınlaştırılmasıyla mümkün olabilir.

Anahtar Kelimeler

Kültürel Coğrafya, Yeni Kültürel Coğrafya, Kapitalizm, Yapılandırılmış Gömülü Teori

CULTURAL GEOGRAPHY TEACHING WITH STRUCTURED EMBEDDED THEORY APPROACH

Öz

Cultural geography was founded by Carl Sauer in America and named as traditional cultural geography. This approach, which is a part of the positivism critique of human geography was criticized with ontological and epistemological realities during the cultural turn process in the 1980s. Because their approaches to culture are limited to the interpretation of history and the countryside and irrelevant to contemporary cultural issues. They did not see how individuals were differentiated in terms of their gender and social class. With this criticism, new cultural geographers challenged traditional cultural geography and created a debate on the ownership of the subject. This helped to accelerate the discipline positioning of cultural geography in the 1990s, which revived the critical turn of the larger discipline. In this context, the aim of the study is to determine how cultural geography should be taught. This study was conducted through semi-structured interviews with twenty-five students studying in the geography teaching department of Marmara University in the 2020-2021 academic year. In the study carried out with the structured embedded theory method, it was aimed to reveal the experiences of the participants in the cultural geography teaching process, how culture is effective in their lives, their experiences and perceptions about it. It is important that there is no previous study on cultural geography teaching. Consequently, the social order is not a given or a natural state. This social order has been created for capitalism and the power that causes injustice has been institutionalized. Representations, patriarchal structure, cultural industries, discourses and practices have been effective in the institutionalization of power. By criticizing power, its negative impact on individuals can be reduced and thus social transformation can be achieved. This transformation can be possible with the dissemination of new cultural geography teaching.

Anahtar Kelimeler

Cultural Geography, New Cultural Geography, Capitalism, Structured Embedded Theory

Kaynakça

• Adorno, T. W. (1997). Veblen’s Attack on Culture. S. Weber ve S.N. Weber (Ed.), In Prisms: Studies in Contemporary German Social Thought. Canbridge, MA: MIT Press.
• Anderson, J. (2015). Understanding Cultural geography: Places and Traces. New York: Routledge.
• Arı, Y. (2005). Amerikan kültürel coğrafyasında peyzaj kavramı. Doğu Coğrafya Dergisi, 10, 311-339.
• Balfour, J. R. (2010). Culture, Capital and Representation. London: Palgrave macmillan.
• Bilgili, M. (2016). Coğrafya Öğretiminde Mekân ve Yer Karmaşası Üzerine Bir Araştırma. Coğrafya Eğitimi Dergisi, 2, 11-19.
• Bolano, C. (2015). The Culture Industry, Information and Capitalism. UK: Palgrave macmillan.
• Charmaz, K. (1996). The Search for Meanings Grounded Theory. J. A. Smith, R. Harre and L. Lagenhove (Ed.), In Rethinking Methods in Pyschology. London: Sage.
• Charmaz, K. (2000). Grounded Theory: Objectivist and Constructivist Methods. N.K. Denzin ve Y.S. Lincoln (Ed.), In Handbook of Qualitative Research. London: Sage.
• Charmaz, K. (2014). Constructing Grounded Theory. Los Angelus: Sage.
• Cook, I., Crouch, D., Naylor, S., Ryan, J. (2000). Foreword. I. Cook, D. Crouch, S. Naylor and J. Ryan (Ed.), In Cultural Turns, Geographical Turns. Harlow: Prentice Hall.
• Cosgrove, D. (1983). Towards a Radical Cultural Geography. Antipode, 15, 1-11. Doi.org/10.1111/j.1467-8330.1983.tb00318.x
• Cresswell, T. (2013). Geographic thought: A critical introduction. Chichester, UK: Wiley.
• Duncan, J. (1990). The City as Text: The Politics of Landscape Interpretation in the Kandyan Kingdom. Cambridge: Cambridge University Press.
• Holliday, A. (2002). Doing and Writing Qualitative Research. London: Sage.
• Horton, J., Karftl, P. (2014). Cultural Geographies: An Introduction. New York: Routledge.
• Jackson, P. (1989). Maps of Meaning. London: Routledge.
• Jackson, P. (1992). The Racialization of Labour in Post-War Bradford. Journal of Historical Geography, 18, 190-209. Doi.org/10.1016/0305-7488(92)90131-R
• Johnson, N. (2013). Political landscapes. N. Johnson, R. C. Schein, J. Winders (Ed.), In The Wiley-Blackwell companion to cultural geography. Hoboken: Wiley.
• Jovchelovitch, S. (2007). Knowledge in Context. Representation, community and culture. London and New York: Routledge.
• Kayserili, A. (2011). Carl Ortwın Sauer ve Kültürel Coğrafya. Doğu Coğrafya Dergisi, 15, 177-190.
• Knopp, L. (1992). Sexuality and the Spatial Dynamics of Capitalism. Environment and Planning D: Society and Space, 10, 651-669. Doi.org/10.1068/d100651
• Mitchell, D. (2000). Cultural Geography: A Critical İntroduction. Oxford: Blackwell.
• Okur, M., Bilgili, M. (2021). Kültürel Coğrafya Bağlamında Temsil ve Temsil Ötesi Teoriler. Ege Coğrafya Dergisi, 30, 187-194. Doi.org/10.51800/ecd.932421
• Özey, R., Bilgili, M., Kocalar, A. O. (2018). Coğrafyada Peyzaj Teorisi. International Journal of Geography and Geography Education, 38, 127-141. Doi.org/10.32003/iggei.441624
• Rose, G. (1993). Feminism and Geography: The limits of geographical knowledge. Minneapolis: University of Minnesota.
• Sauer, C. (1925). The Morphology of Landspace. Berkeley: University of California Press.
• Şahin, V. (2019). Kültürel Coğrafya Bakımından Hayat Bilgisi ve Sosyal Bilgiler Ders Programlarına Bir Yaklaşım. Milli Eğitim Dergisi, 48, 173-183.
• Smith, S. (1989). The Politics of Race and Residence: Citizenship, Segregation and White Supremacy in Britain. Cambridge: Polity Press.
• Tümertekin, E., Özgüç, N. (2020). Beşeri Coğrafya: İnsan, kültür, mekân. İstanbul: Çantay Kitabevi.
• WGSG (Women and Geography Study Group). (1997). Feminist Geography: Explorations in diversity and difference. London: Longman.