Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

On the Relationship of Artificial Intelligence and Social General Intelligence: The Interconnectivity of Life in the Transformation of Ideas and Institutions

Yıl 2022, Cilt: 62 Sayı: 1, 764 - 785, 25.06.2022
https://doi.org/10.33171/dtcfjournal.2022.62.1.31

Öz

In this article, the transformation that the phenomenon of artificial intelligence, which is an intersection area of science, technology and society relations, is creating in social general intelligence is discussed. In this respect, it is problematized what kind of an interconnectivity, artificial intelligence and social general intelligence, which is conceived as a collective intelligence emerging in ways of thinking and in styles of life, are in. With an approach on the interconnectivity of life, the theoretical framework regarding this problematic has been expressed. Through this framework and related examples, it is aimed to understand the transformation that this interconnectivity is creating in terms of ideas and institutions. Methodologically, by emphasizing the aspects that show the interaction of scientific production and social production, where transformation can be discussed, the expansions they bring are pointed out. The phenomenon of artificial intelligence, which is one of the various technologies in social general intelligence, mainly emphasizes the change of scientific and social knowledge, production processes and power relations. Today, the forms of production that have become related to intelligence and their social interactions demonstrate the use of intelligence by diversifying it in the interconnectivity of life. What is worth analyzing is the interconnected and social character of mental activity as it begins to become the main source of wealth production. It is necessary to grasp the effects of this character in ideas and phenomena in terms of new possibilities of thinking about life together with production forms. Accordingly, it has been determined that understanding the problematics as well as the developments of artificial intelligence, is based on the constitutive interactions and analysis of a new scientific paradigm and a post-human social plane.

Kaynakça

  • Albrecht, S. V. ve Stone, P. (2018). Autonomous agents modelling other agents: a comprehensive survey and open problems. Artificial Intelligence, 258, 66-95.
  • Amunts, K., Ebell, C., Muller, J., Telefont, M., Knoll, A. ve Lippert T. (2016). The Human Brain Project: creating a European research infrastructure to decode the human brain. Neuron, 92(3), 574-581.
  • Boutang, Y. M. (2011). Cognitive capitalism. (E. Emery, Çev.). Cambridge: Polity Press.
  • Braidotti, R. (2014). İnsan sonrası. (Ö. Karakaş, Çev.). İstanbul: Kolektif Kitap.
  • Braudel, Fernand (1996), Uygarlıkların Grameri. (M. A. Kılıçbay, Çev.). İstanbul: İmge Kitabevi Yayınları.
  • DeLanda, M. (2015). Philosophy and simulation. London: Bloomsbury Academic.
  • Deleuze, G. (2010). Nietzsche. (İ. Karadağ, Çev.). İstanbul: Otonom Yayıncılık.
  • Deleuze, G. ve Guattari, F. (2000). Felsefe nedir?. (T. Ilgaz, Çev.). İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
  • Drenthen, M., Keulartz, J. ve Proctor, J. (2009). Nature in motion. M. Drenthen, J. Keulartz, J. Proctor (Ed.), New Visions of Nature: Complexity and Authenticity içinde (3-18). Dordrecht: Springer.
  • Drew, L. (2019). The ethics of brain-computer interfaces. Nature, 571, 19-21.
  • Durgun, Ö. ve Aslan, Ö. (2013). Bilgi ekonomisi ve teknoloji politikaları: genel bir değerlendirme. Journal of Yasar University, 30(8), 5123-5142.
  • Ferrando, F. (2018). Transhumanism/Posthumanism. R. Braidotti ve M. Hlavajova (Ed.), Posthuman Glossary içinde (438-439). London: Bloomsbury Academic.
  • Ford, M. (2015). Introduction. Rise of the robots: technology and the threat of jobless future içinde (ix-xviii), Basic Books.
  • Goertzel, B., Pennachin, C. ve Geisweiller, N. (2014). Engineering general intelligence, part 1: a path to advanced AGI via embodied learning and cognitive synergy. K. U. Kühnberg (Ed.), Atlantis Thinking Machines, Vol. 5, Dordrecht: Atlantis Press.
  • Gulbenkian Komisyonu (2003). Sosyal bilimleri açın: sosyal bilimlerin yeniden yapılanması üzerine rapor. (Ş. Tekeli, Çev.). İstanbul: Metis Yayınları.
  • Kılıç, T. (2019). A brain inspired view of life: the scientific, social and cultural implications of interconnectivity and complexity. IEEE 18th International Conference on Cognitive Informatics & Cognitive Computing, Milan, Italy, 97-102.
  • Marx, K. (1979). Grundrisse: ekonomi politiğin eleştirisi için ön çalışma. (S. Nişanyan, Çev.). İstanbul: Birikim Yayınları.
  • Nietzsche, F. (1989). On the genealogy of morals. (W. Kaufmann ve R. J. Hollingdale, Çev.), New York: Vintage Books.
  • Nietzsche, F. (2001). İyinin ve kötünün ötesinde. (A. İnam, Çev.). İstanbul: Yorum Yayınevi.
  • Nilsson, N. J. (1998). Artificial intelligence: a new synthesis. Massachusetts: Morgan Kaufmann Publishers.
  • Prigogine, I. ve Stengers, I. (1998). Kaostan düzene. (S. Demirci, Çev.). İstanbul: İz Yayıncılık.
  • Rosenberg, L. ve Willcox, G. (2019). Artificial swarm intelligence. Conference: IntelliSys, London.
  • Russell, S. ve Norvig, P. (2010). Artificial intelligence: a modern approach. London: Pearson Education.
  • Sanz-Leon, P., Knock, S. A., Spiegler A. ve Jirsa, V. K. (2015). Mathematical framework for large-scale brain network modeling in the virtual brain. NeuroImage, 111, 385–430.
  • Sanchez, D. O. M. (2019). Corporate social responsibility challenges and risks of Industry 4.0 technologies: a review. Smart SysTech 2019, European Conference on Smart Objects, Systems and Technologies, Munich.
  • Savage, Nein (2019). How AI and neuroscience drive each other forwards. Nature, 571, 15-17.
  • Serres, M. (1994). Doğayla sözleşme. (T. Ilgaz, Çev.). İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
  • Spiro, R. J., Bruce, B. C. ve Brewer W. F. (Ed.). (1980). Theoretical issues in reading comprehension: perspectives from cognitive psychology, linguistics, artificial intelligence and education. New Jersey: Lawrence Erlbaum Associates.
  • Uhlmann, E., Hohwieler E. ve Geisert, C. (2017). Intelligent production systems in the era of Industry 4.0 – changing mindsets and business models. Journal of Machine Engineering, 17(2), 5-24.
  • Virno, P. (2013). Çokluğun grameri. (V. Kocagül ve M. Çelik, Çev.). İstanbul: Otonom Yayıncılık.
  • Virno, P. (2018). When the word becomes flesh: language and human nature. (G. Mecchia, Çev.). South Pasadena, California: Semiotext(e).
  • Waldrop, M. M. (1993). Complexity: the emerging science at the edge of order and chaos. New York: Simon & Schuster.
  • Wolfe, C. (2018). Posthumanism. R. Braidotti ve M. Hlavajova (Ed.), Posthuman Glossary içinde (356-359). London: Bloomsbury Academic.

YAPAY ZEKÂ İLE TOPLUMSAL GENEL ZEKÂNIN İLİŞKİSİ ÜZERİNE: FİKİRLERİN VE KURUMLARIN DÖNÜŞÜMÜNDE YAŞAMIN BAĞLANTISALLIĞI

Yıl 2022, Cilt: 62 Sayı: 1, 764 - 785, 25.06.2022
https://doi.org/10.33171/dtcfjournal.2022.62.1.31

Öz

Bu makalede bilim, teknoloji ve toplum ilişkilerinin bir kesişim bölgesi olan yapay zeka fenomeninin, toplumsal genel zekada yaratmakta olduğu dönüşüm konu edilmektedir. Bu bakımdan yapay zeka ile düşünce biçimlerinde ve yaşam tarzlarında ortaya çıkmakta olan kolektif bir zeka olarak kavranan toplumsal genel zekanın nasıl bir bağlantısallık içinde olduğu sorunsallaştırılmaktadır. Yaşamın bağlantısal bütünlüğü üzerine bir yaklaşımla, bu sorunsala ilişkin olan kuramsal çerçeve ifade edilmiştir. Bu çerçeve ve ilişkin örneklendirmeler vasıtasıyla söz konusu bağlantısallığın fikirler ve kurumlar açısından oluşturmakta olduğu dönüşümü anlayabilmek amaçlanmaktadır. Yöntemsel olarak, dönüşümün tartışılabileceği bilimsel üretim ile toplumsal üretimin etkileşimini sergileyen hususları vurgulamak yoluyla, bunların getirmekte olduğu açılımlara işaret edilmiştir. Toplumsal genel zeka içindeki teknolojilerden biri olan yapay zeka fenomeni, esas olarak bilimsel ve toplumsal bilgilerin, üretim süreçlerinin ve güç ilişkilerinin değişimini ifade etmektedir. Günümüzde zekaya ilişkin hale gelmeye başlayan üretim biçimleri ve bunların toplumsal etkileşimleri, zekanın kullanımını yaşamın bağlantısallığı içinde çeşitlendirmek suretiyle sergilemektedir. Çözümlemeye değer olan, zihinsel etkinlik zenginlik üretiminin ana kaynağı haline gelmeye başladığında bu etkinliğin sahip olduğu bağlantısal ve toplumsal niteliktir. Bu niteliğin fikirlerde ve fenomenlerde yer bulan etkilerini, yaşamı üretim biçimleriyle düşünmenin yeni imkanları bakımından kavramak gerekir. Buna göre yapay zeka gelişmelerinin yanı sıra getirebileceği sorunsalların kavranabilmesinin, yeni bir bilimsel paradigma ile insan sonrası bir toplumsal düzlemin kurucu etkileşimlerine ve analizine yönelmekten geçtiği tespit edilmiştir.

Kaynakça

  • Albrecht, S. V. ve Stone, P. (2018). Autonomous agents modelling other agents: a comprehensive survey and open problems. Artificial Intelligence, 258, 66-95.
  • Amunts, K., Ebell, C., Muller, J., Telefont, M., Knoll, A. ve Lippert T. (2016). The Human Brain Project: creating a European research infrastructure to decode the human brain. Neuron, 92(3), 574-581.
  • Boutang, Y. M. (2011). Cognitive capitalism. (E. Emery, Çev.). Cambridge: Polity Press.
  • Braidotti, R. (2014). İnsan sonrası. (Ö. Karakaş, Çev.). İstanbul: Kolektif Kitap.
  • Braudel, Fernand (1996), Uygarlıkların Grameri. (M. A. Kılıçbay, Çev.). İstanbul: İmge Kitabevi Yayınları.
  • DeLanda, M. (2015). Philosophy and simulation. London: Bloomsbury Academic.
  • Deleuze, G. (2010). Nietzsche. (İ. Karadağ, Çev.). İstanbul: Otonom Yayıncılık.
  • Deleuze, G. ve Guattari, F. (2000). Felsefe nedir?. (T. Ilgaz, Çev.). İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
  • Drenthen, M., Keulartz, J. ve Proctor, J. (2009). Nature in motion. M. Drenthen, J. Keulartz, J. Proctor (Ed.), New Visions of Nature: Complexity and Authenticity içinde (3-18). Dordrecht: Springer.
  • Drew, L. (2019). The ethics of brain-computer interfaces. Nature, 571, 19-21.
  • Durgun, Ö. ve Aslan, Ö. (2013). Bilgi ekonomisi ve teknoloji politikaları: genel bir değerlendirme. Journal of Yasar University, 30(8), 5123-5142.
  • Ferrando, F. (2018). Transhumanism/Posthumanism. R. Braidotti ve M. Hlavajova (Ed.), Posthuman Glossary içinde (438-439). London: Bloomsbury Academic.
  • Ford, M. (2015). Introduction. Rise of the robots: technology and the threat of jobless future içinde (ix-xviii), Basic Books.
  • Goertzel, B., Pennachin, C. ve Geisweiller, N. (2014). Engineering general intelligence, part 1: a path to advanced AGI via embodied learning and cognitive synergy. K. U. Kühnberg (Ed.), Atlantis Thinking Machines, Vol. 5, Dordrecht: Atlantis Press.
  • Gulbenkian Komisyonu (2003). Sosyal bilimleri açın: sosyal bilimlerin yeniden yapılanması üzerine rapor. (Ş. Tekeli, Çev.). İstanbul: Metis Yayınları.
  • Kılıç, T. (2019). A brain inspired view of life: the scientific, social and cultural implications of interconnectivity and complexity. IEEE 18th International Conference on Cognitive Informatics & Cognitive Computing, Milan, Italy, 97-102.
  • Marx, K. (1979). Grundrisse: ekonomi politiğin eleştirisi için ön çalışma. (S. Nişanyan, Çev.). İstanbul: Birikim Yayınları.
  • Nietzsche, F. (1989). On the genealogy of morals. (W. Kaufmann ve R. J. Hollingdale, Çev.), New York: Vintage Books.
  • Nietzsche, F. (2001). İyinin ve kötünün ötesinde. (A. İnam, Çev.). İstanbul: Yorum Yayınevi.
  • Nilsson, N. J. (1998). Artificial intelligence: a new synthesis. Massachusetts: Morgan Kaufmann Publishers.
  • Prigogine, I. ve Stengers, I. (1998). Kaostan düzene. (S. Demirci, Çev.). İstanbul: İz Yayıncılık.
  • Rosenberg, L. ve Willcox, G. (2019). Artificial swarm intelligence. Conference: IntelliSys, London.
  • Russell, S. ve Norvig, P. (2010). Artificial intelligence: a modern approach. London: Pearson Education.
  • Sanz-Leon, P., Knock, S. A., Spiegler A. ve Jirsa, V. K. (2015). Mathematical framework for large-scale brain network modeling in the virtual brain. NeuroImage, 111, 385–430.
  • Sanchez, D. O. M. (2019). Corporate social responsibility challenges and risks of Industry 4.0 technologies: a review. Smart SysTech 2019, European Conference on Smart Objects, Systems and Technologies, Munich.
  • Savage, Nein (2019). How AI and neuroscience drive each other forwards. Nature, 571, 15-17.
  • Serres, M. (1994). Doğayla sözleşme. (T. Ilgaz, Çev.). İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
  • Spiro, R. J., Bruce, B. C. ve Brewer W. F. (Ed.). (1980). Theoretical issues in reading comprehension: perspectives from cognitive psychology, linguistics, artificial intelligence and education. New Jersey: Lawrence Erlbaum Associates.
  • Uhlmann, E., Hohwieler E. ve Geisert, C. (2017). Intelligent production systems in the era of Industry 4.0 – changing mindsets and business models. Journal of Machine Engineering, 17(2), 5-24.
  • Virno, P. (2013). Çokluğun grameri. (V. Kocagül ve M. Çelik, Çev.). İstanbul: Otonom Yayıncılık.
  • Virno, P. (2018). When the word becomes flesh: language and human nature. (G. Mecchia, Çev.). South Pasadena, California: Semiotext(e).
  • Waldrop, M. M. (1993). Complexity: the emerging science at the edge of order and chaos. New York: Simon & Schuster.
  • Wolfe, C. (2018). Posthumanism. R. Braidotti ve M. Hlavajova (Ed.), Posthuman Glossary içinde (356-359). London: Bloomsbury Academic.
Toplam 33 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Araştırma Makalesi
Yazarlar

Sinan Kürkcü 0000-0003-3635-6327

Erken Görünüm Tarihi 22 Haziran 2022
Yayımlanma Tarihi 25 Haziran 2022
Gönderilme Tarihi 9 Mart 2022
Yayımlandığı Sayı Yıl 2022 Cilt: 62 Sayı: 1

Kaynak Göster

APA Kürkcü, S. (2022). YAPAY ZEKÂ İLE TOPLUMSAL GENEL ZEKÂNIN İLİŞKİSİ ÜZERİNE: FİKİRLERİN VE KURUMLARIN DÖNÜŞÜMÜNDE YAŞAMIN BAĞLANTISALLIĞI. Ankara Üniversitesi Dil Ve Tarih-Coğrafya Fakültesi Dergisi, 62(1), 764-785. https://doi.org/10.33171/dtcfjournal.2022.62.1.31

Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi Dergisi - dtcfdergisi@ankara.edu.tr

Bu eser Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.   22455