Although Azerbaijani literature, developed by many famous poets such as Nesimi, Kishveri, Habibi, Khatai, Fuzuli, Vaqif, Vidadi and Sabir, is being modernized, there are still poets who preserve the classical tradition. In the 19th century, Azerbaijani literature developed in literary assemblies operating in Baku, Shusha, Ganja, Lankaran, Shamakhi and other cities. Having carefully studied the history of Azerbaijani literature, we will notice that the classical literary tradition was not forgotten in terms of form even in the most severe Soviet times.
The tradition of classical literature, which continued for centuries with rich examples in Azerbaijan, continues to exist to this day. In the 1920s-1950s, as in other areas of the Soviet totalitarian milieu, literature was controlled by radical methods, and in this way a socialist-proletarian literature was created. In order to form the literature of socialist realism, the classical literary heritage was marginalized, the activities of literary assemblies that supported the life of classical poetry were stopped, and a campaign was launched against mugham and national musical instruments. The measures taken in the field of literature, language, religion and art did not remain inactive in regard to classical poetry, and this silence continued until the period of "softening". In the 1920s, the literary assemblies operating in Baku, Garabagh, Ganja, Lankaran and Shamakhi were officially closed. In the future, such poetry meetings continued their activities in secret and brought the classical tradition to the present day.
The literary assemblies of Majmaush-Shuara, Fuzuli and Vahid played an important role in preserving the classical tradition in the Azerbaijani literature of the independence period. Today, the Majmaush-Shuara Literary Assembly and the Caspian branch of the Azerbaijan Writers' Union operate in Baku, which unite poets who write with the aruz-meter. Most of the poets who continued the tradition in terms of form and theme were educated in these assemblies.
The article assesses the works written by representatives of modern Azerbaijani literature in classical genres and forms from 1991 to the present, and considers the innovations that modern poets have introduced into poetry, continuing the classical tradition in form and content. In addition, the work highlights the activities of modern literary assemblies and explains the reasons for the survival of the classical literary tradition, studied the classical forms of verse and literary genres, kulliyyat and divans, the tezkire tradition, the size, language and theme of poems used in modern Azerbaijani literature.
Nesimî, Kişverî, Habibî, Hatâî, Fuzûlî, Vâkıf, Vedâdî, Sâbir gibi çok sayıda ünlü şair tarafından geliştirilmiş olan Azerbaycan edebiyatı günümüzde ne kadar modernleşse de hâlâ klasik geleneği yaşatan şairler yetişmektedir. XIX. yüzyılda Azerbaycan edebiyatı Bakü, Şuşa, Gence, Lenkeran, Şamahı ve diğer şehirlerde faaliyet göstermiş olan edebî meclislerde ilerleme kaydetmiştir. Azerbaycan edebiyatı tarihini dikkatli bir şekilde gözden geçirdiğimizde Sovyetlerin en sıkı zamanında bile klasik edebiyat geleneğinin şekil açısından terk edilmediğini gözlemliyoruz.
Azerbaycan’da asırlarca zengin örneklerle devam eden klasik edebiyat geleneği günümüze kadar varlığını sürdürmektedir. 1920-1950’li yıllarda Sovyet totaliter muhitinin diğer alanlarında olduğu gibi edebiyat da radikal metotlarla yönetilmiş ve böylece sosyalist-proleter edebiyatı oluşturulmuştu. Sosyalist-realist edebiyatı şekillendirmek için klasik edebî miras ötekileştirilmiş, klasik şiiri ayakta tutan edebî meclislerin faaliyetine son verilmiş, muğam musikisine ve milli musiki enstrümanlarına karşı kampanya başlatılmıştı. Edebiyat, dil, din ve sanat alanında alınan tedbirler klasik şiire de tesirsiz kalmamış ve “yumuşama” dönemine kadar bu sükût devam etmiştir. 1920’li yıllarda Bakü, Karabağ, Gence, Lenkeran ve Şamahı’da faaliyet gösteren edebî meclisler resmî olarak kapatılmıştır. Akabinde bu gibi şiir meclisleri gizli bir şekilde faaliyetine devam etmiş ve klasik geleneği günümüze taşımışlardır.
Bağımsızlık dönemi Azerbaycan edebiyatında klasik ananenin yaşatılmasında Mecma‘u’ş-Şu‘arâ, Fuzulî ve Vahid edebî meclislerinin büyük rolü olmuştur. Günümüzde aruz vezniyle yazan şairleri Bakü’de bir araya getiren Mecma‘u’ş-Şu‘arâ edebî meclisi ve Azerbaycan Yazarlar Birliği Hazar Şubesi faaliyet göstermektedir. Geleneği şekil ve konu itibariyle devam ettiren şairlerin büyük bir kısmı bu meclislerde yetişmişlerdir.
Makalede, 1991 yılından günümüze kadar çağdaş Azerbaycan edebiyatı temsilcilerinin klasik tür ve şekillerde yazdığı eserler ele alınarak değerlendirilmeye tâbi tutulmuş, klasik geleneği şekil ve içerik açısından devam ettiren çağdaş şairlerin şiire hangi yenilikleri getirdikleri incelenmiştir. Bunun yanı sıra çalışmada çağdaş edebî meclislerin faaliyetine ışık tutulmuş ve klasik edebî geleneğin yaşama sebepleri açıklanmış, çağdaş Azerbaycan edebiyatında müracaat edilen klasik nazım şekilleri ve edebi türler, külliyat ve divanlar, tezkirecilik geleneği, şiirlerin vezni, dili ve konusu araştırılmıştır.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Sanat ve Edebiyat |
Bölüm | İnceleme makalesi |
Yazarlar | |
Erken Görünüm Tarihi | 10 Haziran 2023 |
Yayımlanma Tarihi | 20 Haziran 2023 |
Gönderilme Tarihi | 10 Şubat 2023 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2023 Cilt: 63 Sayı: 1 |
Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi Dergisi - dtcfdergisi@ankara.edu.tr
Bu eser Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.