Savaş bitmesine ve bağımsızlıklarına kavuşmalarına rağmen Güneydoğu Asya ülkeleri Japonya’ya karşı temkinli yaklaşmaya devam etmişlerdir. Japonya’nın özellikle II. Dünya Savaşı’nda kendilerine yaşattıklarını gelecek kuşaklara aktararak acıların her daim taze kalmasını sağlamışlardır. Ancak yerel halkın kendilerine yönelik olumsuz yaklaşımlarına rağmen Japonya, savaştan önce olduğu gibi savaştan sonra da Güneydoğu Asya’dan vazgeçmemiştir. Bu duruma Japonya’nın hammadde açısından fakir olup, dışa bağımlı olması etki etmiştir. Çünkü her zaman için kendisinin en büyük hammadde tedarikçisi Güneydoğu Asya olmuştur. Dolayısıyla Japonya, Amerikan işgalinden kurtulduktan sonra vakit kaybetmeden bölge ülkeleriyle karşılıklı ilişkileri düzeltme yoluna gitmiştir. Bu doğrultuda öncelikle tazminat görüşmeleri gerçekleştirilmiştir. Ardından ülke liderleri bölgeye yönelik birbiri ardına ziyaretlerde bulunarak karşılıklı ilişkileri pekiştirmeye çalışmışlardır. Bunlardan en önemlisi ve en çok ses getireni hiç kuşkusuz 1974 yılının Ocak ayında dönemin Başbakanı Tanaka Kakuei’in bölgeye yönelik gerçekleştirdiği on günlük kısa gezisidir. Tanaka’nın gelişiyle birlikte özellikle Tayland ve Endonezya’da büyük ölçekli Japon karşıtı protestolar düzenlenmiştir. Elbette bu protestoları sadece Japon karşıtlığı olarak nitelendirmek doğru değildir. Görünenin dışında arka planda başka sebeplerin olduğu da bir gerçektir. Bu çalışmada, Japonya Başbakanı Tanaka Kakuei’in 1974 yılının 7-17 Ocak tarihleri arasında gerçekleştirdiği Güneydoğu Asya gezisinde yaşananlar, arşiv belgeleri ışığında detaylı olarak incelenmiştir. Tanaka’nın ziyareti özelinde, Japonya’nın bölgeye geri dönme çabaları, savaş sonrası karşılıklı ilişkiler ve seyahati esnasında ortaya çıkan Japon karşıtı protestoların altında yatan nedenler ortaya konmaya çalışılmıştır.
Japonya Güneydoğu Asya Tanaka Kakuei Japon Karşıtlığı Malari Olayı Endonezya Tayland
Southeast Asian countries have been continued to approach Japan cautiously, though the war was over and they got rid of the colony. The suffering has been ensured to remain fresh by passing down to the generations that this country had inflicted on them in World War II. However, despite the negative attitudes of the people of the region towards Japan, Japan never gave up on the Southeast Asian Region neither before nor after the war. Because Japan is poor in terms of raw materials and is dependent on foreign sources. Therefore, Southeast Asia was the largest supplier of raw materials for Japan. When American occupation officially ended, Japan immediately moved to improve bilateral relations with countries in the region. In this direction, first of all, compensation negotiations were held. Then, the leaders of Japan visited the region one after another and tried to consolidate the relations. The most important and most influential of these was undoubtedly the ten-day trip of Prime Minister Tanaka Kakuei in January 1974. With the arrival of Tanaka, largescale anti-Japanese protests were held, especially in Thailand and Indonesia. Of course, it is not correct to describe these protests only as anti-Japanese, but it is a fact that there are other underlying reasons as well. In this study, it has been examined in detail what happened during the ten-day trip of Japanese Prime Minister Tanaka Kakuei to the Southeast Asia on January 7-17, 1974 by using of archival documents. Japan’s efforts to return to the region, postwar bilateral relations and the reasons behind the anti-Japanese protests that emerged during the trip has been tried to be revealed through Tanaka’s trip.
Japan Southeast Asia Tanaka Kakuei Anti-Japanese Malari Incident Indonesia Thailand
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Japon Dili, Edebiyatı ve Kültürü |
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Erken Görünüm Tarihi | 23 Haziran 2024 |
Yayımlanma Tarihi | 25 Haziran 2024 |
Gönderilme Tarihi | 19 Ocak 2024 |
Kabul Tarihi | 17 Mart 2024 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2024 Cilt: 64 Sayı: 1 |
Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi Dergisi - dtcfdergisi@ankara.edu.tr
Bu eser Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.