Ulaşılabilirliğin Tarihi Kentsel Alanın Kimliği ve Yarışabilirliğine Etkisi

Yıl 2016, Cilt: 4 Sayı: 1, 144 - 156, 30.01.2016

Hasan Ünver

Öz

Kentsel mekânın en temel özelliği, özel mekânın aksine, dışlayıcı değil dâhil edici özelliğidir. Diğer bir deyişle kamusal mekân kentin bütünleşme aracıdır. Dolayısıyla kentlilerin ve diğer kullanıcılarının kültürel birikimlerini paylaştıkları, aktardıkları ve bu birikimleri tekrar öğrendikleri yerlerdir. Aynı zamanda kentin tanımlanması, kullanıcılarının kültürel kimliklerini, kişisel gelişimlerini ve birbirleriyle etkileşimleri sonucu kentli olma deneyimini elde etmeleri de bu mekânlarda gerçekleşmektedir. Diğer bir deyişle kentsel mekânda tasarım, çevre – insan etkileşiminin formüle edilmesi, kentin biçimsel yapılanışı ve kentsel mekânda kalite çalışmaları günümüzde giderek artan bir önem kazanmaktadır. Kentsel başlıklar altında giderek genişleyen bir uygulama ve bilgi alanı olan tarihi koruma, geçmiş yaşam kalıplarının yansıması niteliğindeki kültür varlıklarının tüm değerleri ile birlikte geleceğe aktarılmasını sağlama bağlamında, toplumdaki sosyo-kültürel bilinçlenmeyle birlikte kültürel miras alanlarını salt turistik meta olmaktan çıkararak mekân kalitesi, yer kimliği ve yarışabilirlik konularında da değerlendirme eğilimi göstermektedir. Dolayısıyla söz konusu tarihi çevrelerin toplumun tümü gibi kısıtlı bireylerce de eşdeğer kullanılabilirliği gerek mekân kalitesi, gerek alan kimliği gerekse yarışabilirlik bağlamında bir gereklilik durumundadır. Bu çalışmada, ulaşılabilirliğin tarihi kentsel yapılı çevreye mekân kalitesi, kentsel kimlik ve yarışabilirlik bağlamında etkisi değerlendirilmektedir.

Anahtar Kelimeler

Ulaşılabilirlik, Kültürel miras, Yer kimliği, Yarışabilirlik, Tarihi çevre

The Effect of Accessibility on the Identity and Competitiveness of a Historical Urban Area

Öz

Cultural heritage is a growing area of practice and knowledge, which works to ensure the transfer of cultural properties which are evidences of past life forms together with all the values to the future. However, in addition to socio-cultural development in society, these cultural heritage sites have been no longer mere touristic commodities. They have begun to supply value at issues of spatial quality, place identity and competitiveness. So, the equivalent usability of historical environments by the limitated members, as well as all members, is a necessity in the context of both identity and competitiveness. In addition to necessary technical requirements to make urban space functional; urban space is expected to be attractive, safe and well-maintained place. To achieve this, considerable financial resources and appropriate organization are needed. Also the quality of urban space affects the quality of citizens’ lives. The citizens use urban space at every step through out their door, no matter what age or no matter where they live. The key feature of urban space is its inclusiveness, in contrast to the exclusionary character of private space. Public space is the main integration tool of the city. Urban dwellers and different users share, transfer and relearn their cultural background in these areas. At the same time, identification of the city, experience of being a citizen as a result of cultural identities, personal developments and interactions with each other occur in these spaces. In other words; urban space design, formulation of environment-human interaction, formal configuration of the city and quality works about urban space become increasingly important. The purpose of the study is to evaluate the impact of accessibility of historic built environment in context of spatial quality, urban identity and competitiveness. 

Anahtar Kelimeler

Accessibility, Cultural heritage, Place identity, Competitiveness, Historical environment