YENİ MEDYADA TELEVİZYON TEKNİĞİ

Yıl 2022, Cilt: 10 Sayı: 1, 469 - 493, 25.03.2022

Cüneyt Korkut

https://doi.org/10.19145/e-gifder.1060711

Öz

Günümüzde dünya çapında yayın yapan yerel, bölgesel, ulusal ve uluslararası televizyon medyası, küresel markaları pazarlamak ve tüketicisiyle bağlantı kurmak için yayıncılığın duygusal etkisinden yararlanmakta ve yeni medyanın sunduğu yeni ortamları kullanmaktadır. 1990’lara kadar yayın içeriklerini iletmek amacıyla kullanılan karasal, kablo veya uydu sistemleri günümüzde dijitalleşmeyle beraber yerini büyük ölçüde İnternet tabanlı çevrimiçi, çevrimdışı, yüklenmiş, indirilmiş, dar yayın veya podcast gibi multimedya platformlara bırakmış durumdadır. Bu platformlar yayıncılara hedef kitle seçimi ve dijital ölçüm yeteneği sunarken tüketiciye de hangi medya içeriğine, ne zaman, hangi cihazda, ne kadar süreyle erişebileceğine dair esneklik sağlamaktadır.
Diğer taraftan dijital teknolojiler dijital içeriklerin üretim, dağıtım, paylaşım ve depolanma yeteneklerini de kolaylaştırmaktadır. Bu süreçte yeni paydaşların entegrasyonu hızlanmakta ve yayıncılık endüstrisinde yeni dijital ekosistemler ortaya çıkmaktadır.
Çalışmada, geleneksel televizyon yayıncılık teknolojileri ile yeni medyayla dönüşen yayıncılık sistemleri karşılaştırılmış, her iki sistemde kullanılan teknolojiler literatür taranarak tanıtılmaya çalışılmıştır. Çalışma yeni medya ile değişen televizyon yayıncılık teknolojilerinin daha hızlı, ekonomik ve kolay erişilir olduğunu, yüksek görüntü ve ses kalitesi sunduğunu, etkileşimli ve eş zamansız yapısıyla izleyicisine önemli kazanımlar sağladığını ortaya koymaktadır.       

Anahtar Kelimeler

Yeni Medya, İletişim Teknolojileri, Televizyon, Sayısal Yayıncılık, Televizyon Yayıncılığı

Teşekkür

Teşekkür eder, kolaylık dilerim

TELEVISION TECHNIQUE IN NEW MEDIA

Öz

Today, local, regional, national and international television media broadcasting around the world take advantage of the emotional impact of broadcasting and use the new environment offered by the new media to market global brands and connect with their consumers. Today terrestrial, cable or satellite systems, which were used to transmit broadcast content until the 1990s, have left their place to multimedia platforms such as Internet-based online, offline, uploaded, downloaded, narrow broadcasting or podcasts, with the digitalization. While these platforms offer publishers the ability to select audiences and digital measurement, they also provide the consumer with flexibility in terms of which media content they can access, when, how long and on which device.
On the other hand, digital technologies facilitate the production, distribution, sharing and storage capabilities of digital content. In this process, the integration of new stakeholders is accelerating and new digital ecosystems are emerging in the publishing industry.
In the study, traditional television broadcasting technologies and broadcasting systems transformed by new media were compared, and the technologies used in both systems were tried to be introduced by scanning the literature. The study reveals that television broadcasting technologies that have changed with the new media are faster, more economical and easily accessible, offer high image and sound quality, and provide significant gains to the audience with their interactive and asynchronous structure.

Anahtar Kelimeler

New Media, Communication Technologies, Television, Digital Broadcasting, Television Broadcasting

Kaynakça

• ABRAMSON, Albert (2003). The History of Television, 1942 to 2000. North Carolina: Mcfarland.
• AYRES, R. U. (2021). The History and Future of Television: Can Technology Save Humanity from Extinction. Cham: Springer Nature.
• AZIZ, A. (1989). Elektronik Yayıncılıkta Temel Bilgiler. Ankara: TRT Basım ve Yayın Müdürlüğü.
• AZİZ, Aysel (2013). Televizyon ve Radyo Yayıncılığı. İstanbul: Hiperlink Yayıncılık.
• BALI, Rajeev and BALI, Simp (2018 Audio Video Systems. New Delhi: Khanna Publishing House.
• BURNS, Robert W. (2000). John Logie Baird: Television Pioneer. Cornwall: Institution of Electrical Engineers.
• CAVALIER, Jean J. (2004). Medya ve İletişim teknolojileri. (M. Çamdereli, Trans.) İstanbul: Salyangoz Yayınları.
• ÇAPLI, Bülent (1995). Televizyon ve Siyasal Sistem. İstanbul: İmge Kitabevi.
• DERVİŞOĞLU, Ahmet (2003). Cumhuriyetin Sekseninci Yılında Elektrik-Elektronik Mühendisliği. Elektronik Mühendisliği Dergisi, s: 3.
• GARG, Rajeev (1993). Electronics and Computer Quiz Book. Delhi: Pustak Mahal.
• HERBERT, Stephen (2004). A History of Early TV. London: Taylor ve Francis.
• HOWETT, Dicky (2006). Television Innovations: 50 Technological Developments. Wellingborough: Kelly Publications.
• KANG, Henry R. (1997). Color Technology for Electronic Imaging Devices. Wahington: SPIE Press.
• LOGAN, Robert K. (2010). Understanding New Media: Extending Marshall McLuhan. New York: Peter Lang.
• MANOVİCH, Lev (2002). The Language of New Media. USA: MIT Press.
• MATTELART, Armand M. (1998). İletişim Kuramları Tarihi. (M. Zıllıoğlu, Trans.) İstanbul: İletişim Yayınları.
• MORGÜL, Avni (1997). Televizyon Tekniği. İstanbul: Boğaziçi Üniversitesi Yayınları.
• SCHATZKIN, Paul (2002). The Boy Who Invented Television: A Story of Inspiration and Quiet Passion. New York: TeamCom Books.
• SHIERS, George (2014). Early Television: A bibliographic Guide to 1940. New York: Routledge.
• TOOMS, Michael S. (2016). Colour Reproduction in Electronic Imaging Systems: Photography, Television, Cinematography. New Delhi: John Wiley and Sons.
• WARD, David (2009). Television and Public Policy: Change and Continuity in an Era of Global Liberalization. New York: Routledge .