INVESTIGATION OF INTERGROUP COMMUNICATION PROCESSES IN TERMS OF GENERAL FORMATION, STRUCTURE AND FEATURES OF GROUPS

Yıl 2022, Cilt: 10 Sayı: 1, 494 - 518, 25.03.2022

Kaya Ağın

https://doi.org/10.19145/e-gifder.1069869

Cited By: 1

Öz

Groups have an important place in all organizations that extend and differentiate from business life to social life in general. Individuals can participate in these groups voluntarily or they are required to participate in these groups. Every individual who is a member of the group interacts with other group members. In this context, effective and efficient structuring of the intra-group communication network is extremely important. Although group formations are similar to each other, group structures show different characteristics. A continuous interaction occurs between individuals who share their motivational sources and common goals, and in the process of interaction, group structures consisting of hierarchical structure and determined roles emerge (Barlı, 2010:399). Groups have different characteristics in terms of purpose, number of members, obligation to join the group and life span. However, groups are classified into primary and secondary, formal and informal, membership and motivation, formal and informal groups. There are rules called 'norms' that the members of the group have to comply with within the group. Some of the norms are written and some are formal. All developed norms are known to the members of the group. Norms, which have a function that regulates groups, can be created in a short time or in a long time. For various reasons, the formation, structure and characteristics of the groups to which individuals are naturally or necessarily members differ in terms of groups. The reason for the formation of the group, its characteristics, classification, intra-group communication networks and the interaction of the members of the group with each other are important issues in creating a dynamic group structure. In this study, the formation of groups, group structure and communication will be examined by scanning domestic and foreign literature.

Anahtar Kelimeler

Group, Norm, Communication, Leader.

GRUPLARIN GENEL OLUŞUMLARI, YAPILARI VE ÖZELLİKLERİ TANIMLANARAK GRUP İÇİ İLETİŞİM SÜREÇLERİ AÇISINDAN İNCELENMESİ

Öz

İş hayatından toplumsal hayata kadar uzayan ve farklılaşan tüm organizasyonlarda gruplar önemli bir yer tutmaktadır. Bu gruplara bireyler kendi istekleriyle katılabilecekleri gibi zorunlu olarak da katılım sağlamaları söz konusu olmaktadır. Gruba üye olan her birey diğer grup üyeleriyle etkileşim halinde olur. Bu bağlamda grup içi iletişim ağının etkin ve verimli yapılanması son derece önem arz etmektedir. Grup oluşumları birbirine benzer şekilde olsa da grup yapıları farklı özellikler göstermektedir. Motivasyon kaynaklarını ve ortak amaçlarını paylaşan bireyler arasında sürekli bir etkileşim meydana gelmekte ve etkileşimde bulundukları süreçte hiyerarşik yapıdan ve belirlenmiş rollerden oluşan grup yapıları ortaya çıkmaktadır (Barlı, 2010:399). Gruplar, amaçları, üye sayıları, gruba katılım zorunluluğu ve yaşam süresi bakımında farklı özellikler taşırlar. Bununla birlikte gruplar, birincil ve ikincil, biçimsel ve biçimsel olmayan, üyelik ve özenme, resmî ve resmî olmayan gruplar biçiminde sınıflandırılır. Gruba üye bireylerin, grup içinde uymak zorunda oldukları ‘norm’ adı verilen kurallar vardır. Normların bir bölümü yazılı, bir bölümü ise sözlü tarzda oluşturulmuştur. Geliştirilen tüm normlar, gruba üye bireyler tarafından bilinir. Grupları düzenleyen bir fonksiyona sahip olan normlar, kısa sürede oluşabileceği gibi uzun zaman zarfında da meydana gelebilir. Çeşitli nedenlerle bireylerin, doğal ya da zorunlu olarak üyesi oldukları grupların oluşumu, yapısı, özellikleri gruplar açısından farklılık göstermektedir. Grubun oluşma nedeni, özellikleri, sınıflandırılması, grup içi iletişim ağları ve gruba üye bireylerin birbirleriyle etkileşimleri dinamik bir grup yapısı oluşturmada önemli hususlardır. Bu çalışmada grupların oluşumları, grup yapısı ve iletişimi yerli ve yabancı kaynaklı litaratür taramasıyla incelenecektir.

Anahtar Kelimeler

Grup, Norm, İletişim, Lider

Kaynakça

• Atkinson, R. L., Atkinson, R. C., Smith, E. E., Bem, D. J. ve Nolen-Hoeksema, S. (2010). Psikolojiye Giriş. çev. Yavuz Alogan. Ankara: Arkadaş.
• Barlı, Ö. (2010). Davranış Bilimleri ve Örgütlerde Davranış. İstanbul: Aktif.
• Berlo, D. K. (1960). The Process of Communication: An Introduction to Theory and Practice. New York: Holt, Rinehart and Winston, Inc.
• Budak, S. (2000). Psikoloji Sözlüğü. Ankara: Bilim ve Sanat.
• Cüceloğlu, D. (1997). İnsan ve Davranışı: Psikolojinin Temel Kavramları. İstanbul: Remzi Kitabevi.
• DeFleur, M. H., Kearney, P., Plax, T. G. and DeFleur, M. (2005). Fundamentals of Human Communication: Social Science in Everyday Life. New York: McGraw Hill.
• Dr. Öğr. Üyesi Tülin Sepetçi, Erzurum ATA AÖF © 2019 Açıköğretim Fakültesi.
• Güngör, N. (2011). İletişime Giriş. Ankara: Siyasal.
• Gürüz, D. ve Temel Eğinli, A. (2008). İletişim Becerileri: Anlamak, Anlatmak, Anlaşmak. Ankara: Nobel.
• Hargie, O. and Dickson, D. (2004). Skilled Interpersonal Communication: Research, Theory and Practice. London: Routledge.
• Homans, G. C. (1971). İnsan Grubu. çev. Oğuz Onaran, Baskın Oran ve Ünsal Oskay. Ankara: Sevinç Matbaası.
• Hortaçsu, N. (1998). Grup İçi ve Gruplar Arası Süreçler. Ankara: İmge.
• Marshall, G. (1999). Sosyoloji Sözlüğü. (çev.) Osman Akınhay ve Derya Kömürcü. Ankara: Bilim ve Sanat.
• Mills, T. M. (1967). The Sociology of Small Groups. New Jersey: Prentice-Hall.
• Parsons, T. (1966). Societies: Evolutionary and Comparative Perspectives. New Jersey: Prentice-Hall.
• Şerif, M. ve Şerif, C. W. (1996). Sosyal Psikolojiye Giriş I. çev. Mustafa Atakay ve Aysun Yavuz. İstanbul: Sosyal Yayınları.
• Taylor, S. E., Peplau, L. A. ve Sears, D. O. (2007). Sosyal Psikoloji. Ankara: İmge.
• Teevan, R. C. and Birney, R. C. (1965). Readings for Introductory Psychology. NY: Harcourt, Brace & World, Inc.