PUBLIC RELATIONS EDUCATION IN TURKEY: A RESEARCH ABOUT EVALUATING COURSE SCHEDULES IN PUBLIC RELATIONS

Yıl 2013, Cilt: 2 Sayı: 2, 0 - , 06.06.2013

Yrd. Doç. Dr. Nesrin Canpolat

Öz

This study is designed for explaining the general structure of the public relations education in graduate level. According to the data in Higher Education Programs and Quotas Guide prepared by Student Selection And Placement Center using the information in the web sites of universities, public relations education, in which universites does public relations education is given, under which department it is given, under which name does it active, its credits in terms, the quality of the lessons, which lessons does it thought mostly. It has been defined that the public relations education in Turkey, is appropriate with the basic education titles consisting of eight points as humanities, political science, state structure and government, economy and administration, organization, language, statistics and computer, law and ethics suggested for the public relations education program at the İnternational Public Relations Associations publishings. These datas has shown us that the public relations education in Turkey, answers the necessity of training the public relations practitioners and it is appropriate with the international standards. It has to be discussed if the formal part of the public relations education which seems to be appropriate with the international standards, is satisfactory enough. Besides At the education institutions which are active under public relations, courses directed at the public relations theory and application are less than the ones directed at general culture. This is a point we must think about.

Anahtar Kelimeler

Communication faculty, public relations, public relations education, course schedule.

TÜRKİYE’DE HALKLA İLİŞKİLER EĞİTİMİ: HALKLA İLİŞKİLER DERS PROGRAMLARININ DEĞERLENDİRİLMESİNE YÖNELİK BİR ARAŞTIRMA

Öz

Bu çalışma, lisans düzeyinde verilen halkla ilişkiler eğitiminin genel yapısını ortaya koymak için tasarlandı. Öğrenci Seçme ve Yerleştirme Merkezi'nin hazırladığı Yükseköğretim Programları ve Kontenjanları Kılavuzu'ndaki verilerden yararlanılarak halkla ilişkiler eğitimi veren bölümlerin hangi üniversitelerde, hangi bölümler altında yer aldığı, hangi isim altında faaliyet gösterdikleri, yarıyıllardaki ders yoğunlukları, derslerin niteliği, hangi derslerin yoğunlukla işlendiği konusunda incelendi. Türkiye'deki halkla ilişkiler eğitiminin IPRA'nın yayınlarında yer alan halkla ilişkiler eğitim programı için önerilen beşeri bilimler, siyasal bilimler, devlet yapısı ve yönetim, ekonomi ve yöneticilik, organizasyon, dil, istatistik ve bilgisayar, hukuk ve etik gibi sekiz maddeden oluşan temel eğitim başlıklarıyla uyum gösterdiği ortaya çıktı. Bu veriler Türkiye'deki halkla ilişkiler eğitiminin genel yapısının halkla ilişkiler uygulayıcılarının çok yönlü eğitilmesi zorunluluğuna yanıt verdiğini ve uluslar arası standartlarla uyumlu olduğunu gösterdi. Halkla ilişkiler eğitiminin uluslar arası standartlarla uyumlu gözüken biçimsel yönünün içerik olarak doyurucu olup olmadığı konusu tartışılmalıdır. Ayrıca halkla ilişkiler adı altında faaliyet gösteren eğitim kurumlarında halkla ilişkiler teori ve pratiğine yönelik derslerin genel kültür ve alan derslerinden daha az yer alması üzerine düşünülmesi gereken konulardan biri olarak göze çarpmaktadır.

Anahtar Kelimeler

İletişim fakültesi, halkla ilişkiler, halkla ilişkiler eğitimi, ders programı.

Kaynakça

• BAKAN, Ömer (2002). “Halkla İlişkiler Eğitiminde Teori-Pratik Dengesi Bakımından Türkiye İçin Bir Model Önerisi” Selçuk İletişim Dergisi, No: 2, 65-6
• BECERİKLİ, Sema Yıldırım (2005). Uluslar arası Halkla İlişkiler, Ankara: Nobel Yayınları.
• BECERİKLİ, Sema Yıldırım (2004). “Türkiyedeki Lisans Düzeyindeki Halkla İlişkiler Eğitimine İlişkin Bir Değerlendirme”, 2 nd.İnternational Communication in the Millennium: A Dialoque Between Turkish and American Scholars, 17-19 Mart 2004, İstanbul.
• BLACK, Sam (1998). Halkla İlişkiler Eğitimi, Çev.: İbrahim Çamlı, İstanbul: Rota. ERDOĞAN, İrfan. (2008). Teori ve Pratikte Halkla İlişkiler, Ankara: Erk Yayınları. GONÇALVES, Gisela Marques Pereira (2009). Strengths and Weaknesses of Public Relations Education in Portugal, Estudos em Communicaçao, 6, 37-54.
• GRUNİG, James (2005). Halkla İlişkiler ve İletişim Yönetiminde Mükemmellik, İstanbul: Rota Yayınları.
• KOCABAġ, Füsun; PİRA, Aylin; SOHODOL, Çisil (2004). “Halkla İlişkiler Eğitiminin Kalitesinin Artırılmasında Eğitimci-Uygulamacı-Öğrenci Rolleri ve İşbirliği: Mevcut Durum ve Öneriler Üzerine Bir Araştırma” International Symposium Communication in the Millennium A Dialogue Between Turkish and American Scholars, 17-19 Mart 2004, İstanbul.
• L’ETANG, Jacque; PIECZKA, Magda (2002). Halkla İlişkilerde Eleştirel Yaklaşımlar, Ankara: Vadi Yayınları.
• SJÖBERG, Göran. (1998). Mesleki Uygulama İçin Bir Halkla İlişkiler Eğitim Modeli, Çev.:Nur Nirven, Ahmet Ünver, İstanbul: Rota Yayınları.
• TOKGÖZ, Oya (2003). “Türkiye’de İletişim Eğitimi: Elli Yıllık Bir Geçmişin Değerlendirilmesi” Kültür ve İletişim Dergisi, No: 6, 7-32.
• TOTH, L. E. (1999). “Models for İnstruction and Curriculum” Public Relations Review, Vol: 25, Page: 45-53.
• TORTOP, Nuri (1988). Halkla ilişkiler Sempozyumu 87, Ankara: Ankara Üniversitesi Yayını.
• TURK, Judy VanSlayke (2006). “Public Relations Education For The 21 Century, The Professional Bond” www.commpred.org , Erişim Tarihi: Ağustos 2012.
• VURAL, Beril Akıncı; YURDAKUL, Nilay Başok (2004). Halkla ilişkiler Eğitiminde Müfredat ve Uygulamalar. International Symposium Communication in the Millennium A Dialogue Between Turkish and American Scholars, 17-19 Mart 2004, İstanbul.
• WHITE, John (1991). Education, Training and Qualifications Eround the World, İnternational Public Relations İn Practice, London: y.y.
• (2009), “TÜHİD ve İDA İletişim Hizmetleri Algılama Araştırması” www.ida.org.tr, Erişim Tarihi: 21 Mayıs 2010.