İKLİM DEĞİŞİKLİĞİYLE MÜCADELEDE KENT YÖNETİMLERİ

Yıl 2024, Cilt: 6 Sayı: 2, 140 - 151

Muhammet Esen , Tuna Batuhan

https://doi.org/10.46482/ebyuiibfdergi.1534792

Öz

Bu çalışmada, iklim değişikliği ile mücadelede yerel yönetimlerin kritik rolü incelenmiştir. Sanayi devrimi sonrası artan fosil yakıt kullanımı, nüfus artışı ve kentleşme, çevresel sorunları derinleştirmiştir. Türkiye’de yapılan saha çalışmalarıyla, ilçe belediyelerinin iklim değişikliği konusunda farkındalıklarının yüksek olduğu, ancak bazı belediyelerde iklim değişikliği müdürlüklerinin henüz kurulmamış olduğu ve kaynak yetersizliklerinin olduğu tespit edilmiştir. Yerel yönetimlerin, çevre dostu projeler, atık yönetimi ve sera gazı emisyonu azaltımı gibi alanlarda daha etkin olabilmesi için, iklim değişikliği müdürlüklerinin kurulması, yerel ve ulusal düzeyde işbirliği sağlanması ve yeterli kaynak tahsis edilmesi gerekmektedir. Ayrıca, bölgesel farklılıklar göz önünde bulundurularak yerel dinamiklere uygun politikaların geliştirilmesi önem taşımaktadır. Bu çalışma, yerel yönetimlerin iklim değişikliğiyle mücadelede daha sistematik ve koordineli adımlar atmalarını önererek, sürdürülebilir bir geleceğe katkı sağlamayı hedeflemektedir.

Anahtar Kelimeler

Küresel İklim Değişikliği, Yerel Yönetimler, İklim Politikaları, Sürdürülebilirlik

URBAN ADMINISTRATIONS TO FIGHT GLOBAL CLIMATE CHANGE

Öz

This study examines the critical role of local governments in combating climate change. The increasing use of fossil fuels, population growth, and urbanization following the industrial revolution have deepened environmental problems. Field studies conducted in Türkiye reveal that district municipalities have a high awareness of climate change, but some municipalities have not yet established climate change departments and face resource shortages. For local governments to be more effective in areas such as eco-friendly projects, waste management, and reducing greenhouse gas emissions, it is necessary to establish climate change departments, ensure cooperation at both local and national levels, and allocate sufficient resources. Furthermore, it is important to develop policies tailored to local dynamics, considering regional differences. This study aims to contribute to a sustainable future by recommending that local governments take more systematic and coordinated steps in combating climate change.

Anahtar Kelimeler

Global Climate Change, Local Goverments, Climate Policies, Sustainability

Kaynakça

• Akbulut, M., & Kaya, A. A. (2020). Bir afet olarak küresel iklim değişikliği ve ilkokul öğretmenlerinin iklim değişikliği farkındalığının incelenmesi: Gümüşhane ili örneği. Gümüşhane Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi, 9(2), 112-124.
• Aksoy, Ö. K., & Arslan, E. S. (2022). Kentlerde iklim değişikliğinin olası etkilerinin azaltılmasında yeşil altyapı ve ekosistem hizmetlerinin rolü. Journal of Insan ve Isan, 9(33), 53-62.
• Araos, M., Berrang-Ford, L., Ford, J. D., Austin, S. E., Biesbroek, R., & Lesnikowski, A. (2016). Climate change adaptation planning in large cities: A systematic global assessment. Environmental Science & Policy, 66, 375-382.
• Baack, F., Özerol, G., Vinke-de Kruijf, J., Halman, J., & Kuks, S. (2024). Implementing climate change adaptation through mainstreaming at the local level—a comparative case study of two municipalities in the Netherlands. Regional Environmental Change, 24(2), 49.
• Bergquist, P., Marlon, J. R., Goldberg, M. H., Gustafson, A., Rosenthal, S. A., & Leiserowitz, A. (2022). Information about the human causes of global warming influences causal attribution, concern, and policy support related to global warming. Thinking & Reasoning, 28(3), 465-486.
• Biçer, B. K., & Vaizoğlu, S. A. (2015). Hemşirelik bölümü öğrencilerinin küresel ısınma/iklim değişikliği hakkındaki bilgi ve farkındalıklarının belirlenmesi. Hacettepe Üniversitesi Hemşirelik Fakültesi Dergisi, 2(2), 30-43.
• Birpınar, M. E. (2022). Küresel sorun iklim değişikliği: Gelişimi, uluslararası müzakereler ve Türkiye. Çevre, Şehir ve İklim Dergisi, 1(1), 20-36.
• Biesbroek, G. R., Swart, R. J., Carter, T. R., Cowan, C., Henrichs, T., Mela, H., ... & Rey, D. (2010). Europe adapts to climate change: Comparing national adaptation strategies. Global Environmental Change, 20(3), 440-450.
• Braunschweiger, D., & Ingold, K. (2023). What drives local climate change adaptation? A qualitative comparative analysis. Environmental Science & Policy, 145, 40-49.
• Doğan, S., & Tüzer, M. (2011). Küresel iklim değişikliğiyle mücadelede: Genel yaklaşımlar ve uluslararası çabalar. Istanbul Journal of Sociological Studies, (44), 157-194.
• Dupuis, J., & Knoepfel, P. (2013). The adaptation policy paradox: The implementation deficit of policies framed as climate change adaptation. Ecology and Society, 18(4).
• European Commission. (2021). EU Climate Adaptation Strategy. https://climate.ec.europa.eu/eu-action/adaptation-climate-change/eu-adaptation-strategy_en
• Fünfgeld, H. (2015). Facilitating local climate change adaptation through transnational municipal networks. Current Opinion in Environmental Sustainability, 12, 67-73.
• Habitat 3 Yeni Kentsel Gündem. (2017). Çevre Şehircilik ve İklim Değişikliği Bakanlığı. Erişim adresi, https://habitat.csb.gov.tr/yeni-kentsel-gundem-new-urban-agenda-i-5733.
• Ingold, K., Driessen, P. P., Runhaar, H. A., & Widmer, A. (2019). On the necessity of connectivity: Linking key characteristics of environmental problems with governance modes. Journal of Environmental Planning and Management, 62(11), 1821-1844.
• İklim Değişikliği Başkanlığı Hizmet Birimleri İle Çalışma Usul ve Esasları Hakkında Yönetmenlik, Resmi Gazete 31873. (21 Haziran 2022). Erişim adresi, http://www.resmigazete.gov.tr.
• Kaçmaz, F. K., & Özaydın, M. (2019). Sosyal politika disiplini bağlamında küresel iklim değişikliği. Çalışma İlişkileri Dergisi, 10(2), 96-128.
• Kaymaz, C., & Tut, G. (2020). İklim değişikliği politikalarına yönelik bir çerçeve denemesi. Kent ve Çevre Araştırmaları Dergisi, 2(1), 78-98.
• Kok, M. T. J., & De Coninck, H. C. (2007). Widening the scope of policies to address climate change: Directions for mainstreaming. Environmental Science & Policy, 10(7-8), 587-599.
• Manu, G. (2021). Public policies on climate change. Juridical Current, 2, 29-36.
• Mavi, İ. (2021). Küresel iklim değişikliği bağlamında yeni toplumsal hareket örneği olarak küresel çevreci hareketler. Nişantaşı Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi.
• Morato, L. C. (2024). Suburban climate adaptation governance: Assumptions and imaginaries affecting peripheral municipalities. Buildings & Cities, 5(1).
• Naidoo, S. (2022). Commentary on the contribution of Working Group III to the Sixth Assessment Report of the Intergovernmental Panel on Climate Change. South African Journal of Science, 118(9-10), 1-4.
• Olazabal, M., Chu, E., Broto, V. C., & Patterson, J. (2021). Subaltern forms of knowledge are required to boost local adaptation. One Earth, 4(6), 828-838.
• Özerdem, F., & Barlas, B. (2021). Kopenhag Okulu çerçevesinde 2020 ve sonrası dünya politikasının yeni sorunu: İklim değişikliği ve iklim göçmenleri. Journal of Suleyman Demirel University Institute of Social Sciences, 41, 273-302.
• Ostrom, E. (2000). Collective action and the evolution of social norms. Journal of Economic Perspectives, 14(3), 137-158.
• Perrow, C. (2010). Why we disagree about climate change: Understanding controversy, inaction, and opportunity.
• Robert, S., & Schleyer-Lindenmann, A. (2021). How ready are we to cope with climate change? Extent of adaptation to sea level rise and coastal risks in local planning documents of southern France. Land Use Policy, 104, 105354.
• Rogers, N. J., Adams, V. M., & Byrne, J. A. (2024). Agenda-setting and policy leadership for municipal climate change adaptation. Environmental Science & Policy, 161, 103869.
• Simon Rosenthal, C., Rosenthal, J. A., Moore, J. D., & Smith, J. (2015). Beyond (and within) city limits: Climate policy in an intergovernmental system. Review of Policy Research, 32(5), 538-555.
• Smit, B., & Wandel, J. (2006). Adaptation, adaptive capacity and vulnerability. Global Environmental Change, 16(3), 282-292.
• Uittenbroek, C. J., Janssen-Jansen, L. B., & Runhaar, H. A. (2013). Mainstreaming climate adaptation into urban planning: Overcoming barriers, seizing opportunities and evaluating the results in two Dutch case studies. Regional Environmental Change, 13, 399-411.
• Uysal, Y. (2022). İklim değişikliği ve küresel ısınma ile mücadelede yerel yönetimlerin rolü: Tespitler ve öneriler. Kesit Akademi Dergisi, 8(30), 324-354.
• Vogel, B., & Henstra, D. (2015). Studying local climate adaptation: A heuristic research framework for comparative policy analysis. Global Environmental Change, 31, 110-120.
• Vural, Ç. (2018). Küresel iklim değişikliği ve güvenlik. Güvenlik Bilimleri Dergisi, 7(1), 57-85.
• Wright, C. (2021). Local government leading climate action. The Round Table, 110(5), 587-596.
• Yu, L. (2016). Agro-pastoralism under climate change: Institutions and local climate adaptations in northern China. Land Use Policy, 58, 173-182.
• Yörüklü, N. (2021). İklim değişikliği ve küresel ısınma için peyzaj mimarlığı stratejileri: İklim değişikliği politikaları peyzaj beyanı. Peyzaj, 3(1), 43-45.