Derleme
BibTex RIS Kaynak Göster

Reflections of Geography, Tourism, Cultural Relations on Tourism Geography And Cultural Tourism

Yıl 2021, Cilt: 30 Sayı: 2, 405 - 428, 27.12.2021
https://doi.org/10.51800/ecd.1017209

Öz

The main motivation for the emergence of the study was to update the article, written years ago under a similar title, and to re-evaluate the changing geography, tourism and cultural relations. Why and how do geography, tourism and cultural relations change conceptually and practically? What are the reflections of these changes on space and people? What is the role of tourism geography in the analysis of geography-tourism-culture-heritage-the context of cultural tourism, social changes, Covid-19 pandemic, emerging technologies, national and transnational preservation and planning approaches? The study, starting with these questions, has been tried to be created by considering the current approaches of geography and tourism.
The changes experienced by the phenomenon of geography and tourism in different periods, their relations with culture, and spatial interactions have been analysed with an analytical method in the study. In the light of national and international tourism geography literature, thematic review including qualitative and interpretative analysis was used in the study. The study aims to draw attention to new approaches in cultural tourism by looking at changing needs and diversifying research issues from the perspective of tourism geography instead of solving the conceptual expansions and problems of geography, culture, cultural heritage and cultural tourism.
Tourism geography constitutes an important context in the change of geography, tourism, culture, cultural tourism relations at the international level and in the development of the new cultural tourism. Differences in terms of conceptual and practical in cultural tourism, changing geography-tourism-culture relations and limitations in the number and quality of international publications are among the striking findings of the study.

Kaynakça

  • Agnew, J.A., Livingstone, D.N. 2011. Handbook of Geographical Knowledge. Thousand Oaks: SAGE Publications.
  • Aitchison, C. 1999. New cultural geographies: the spatiality of leisure, gender and sexuality, Leisure Studies, 18(1), 19-39.
  • Akoğlan Kozak, M., Evren, S., Çakır, O. 2013. Tarihsel Süreç İçinde Turizm Paradigması. Anatolia: Turizm Araştırmaları Dergisi, 24(1) , 7-22.
  • Aktaş, G. 2007. Türkiye Turizm Coğrafyası. Detay Yayıncılık, Ankara.
  • Alberts, H. C., Hazen, H. D. 2010. Maintaining authenticity and integrity at cultural world heritage sites. Geographical Review, 100(1), 56-73.
  • Arı, Y. 2017. Çevresel determinizmden politik ekolojiye: son 100 yılda Dünya’da ve Türkiye’de insan-çevre coğrafyasındaki yaklaşımlar. Doğu Coğrafya Dergisi, 22(37), 1-34.
  • Bachlaitner, R., Zins, A. H. 1999. Cultural Tourism in Rural Communities: The Residents’ Perspective, Journal of Business Research, 44, 199-209.
  • Bekaroğlu, E. 2014. Modern Türk coğrafyası geleneği. Bir disiplinin iç dünyası: Modern Türk coğrafyası üzerine söyleşiler (Ed. E. Bekaroğlu ve A. L. Özdemir) içinde, s. 53-73, İstanbul: İdil Yayıncılık.
  • Beeho, a. J., Prentıce, R. C. 1997. Conceptualizing the Experiences of Heritage Tourists: A Case Study of New Lanark World Heritage Village, Tourism Management, 18(2), 75-87.
  • Bekaroğlu, E., Yavan, N. 2013. Modern Türk coğrafyasının tarihsel gelişiminde batılı coğrafya okullarının etkisi: ampirik bir analiz. Beşeri Coğrafya Dergisi, 1(1), 51-66.
  • Bramwell, B. 2001. Governance, the state and sustainable tourism: a political economy approach. Journal of Sustainable Tourism, 19, 459-477.
  • Briedenhann, J., Wickns, E. 2004. Tourism routes as a tool for the economic development of rural areas—vibrant hope or impossible dream? Tourism Management, 25(1), 71-79.
  • Butler, W.R. 2004. Geographical research on tourism, recreation and leisure: origins, eras and directions. Tourism Geographies, 6(2), 143-62.
  • Cabrini, L. 2005. ‘Tourism in the World. A vision for the future’, 2nd Congress of Tourism, 4-5 Temmuz, 2005, Estoril, Portekiz. Cave, J., Ryan, C., Penakara, C. 2003. Residents’ Perceptions, Migrant Groups and Culture as an Attraction-The Case of a Proposed Pacific Island Cultural Centre in New Zealand, Tourism Management, 24, 371-385.
  • Celep, M., Kavlak, H. T., Gökçe, A., Altunöz, Ö. 2020. Kültür Turisti Tipolojilerinin Belirlenmesi: Anadolu Medeniyetleri Müzesi Örneği, Journal of Tourism and Gastronomy Studies, 8(2), 958-970.
  • Chairatana, Pun-Arj, 2012. Creative Tourism 2.0, http://www.trendsoutheast.org/opinion/2012/6/7/creativetourism-20. Cao, H,, J Jiang, L. B. Oh, Li, H. X. Liao., Z. Chen, 2013. A Maslow's hierarchy of needs analysis of social networking services continuance. Journal of Service Management, 24(2), 170-190.
  • Demir E., Emekli G. 2017. Web 1.0’dan Web 2.0’a Geçişin Turizm Coğrafyası Üzerine Yansımaları: İzmir Örneği, Türk Coğrafya Kurumu 75. Yıl Uluslararası Kongresi 8-10 Kasım 2017, Ankara, Türkiye, s.178.
  • Doğaner, S. 2003. Miras Turizminin Coğrafi Kaynakları ve Korunması, Coğrafi Çevre Koruma ve Turizm Sempozyumu (16-18 Nisan), İzmir.
  • Doğaner, S. 2019. Türkiye'de Coğrafya, Türkiye Araştırmaları Literatür Dergisi, II, 17,441-476.
  • Doğaner, S . 2020. Türkiye Turizm Coğrafyası Literatür İncelemesi. Türkiye Araştırmaları Literatür Dergisi, 17(34), 441-476.
  • Du Cros, H., McKercher, B. 2014. Cultural tourism. London: Routledge.
  • Emekli G., İbrahimov A., Soykan F. 2006. Turizmde Küreselleşmeye Coğrafi Yaklaşımlar ve Türkiye, Ege Coğrafya Dergisi, 15, 1-16.
  • Emekli, G. 2002. Turizm eğitiminde coğrafya ve turizm coğrafyasının önemi, T.C. Turizm Bakanlığı Turizm Eğitimi Şurası, Ankara.
  • Emekli, G. 2003. Kültür Mirasının Kültürel Turizm Yaklaşımıyla Değerlendirilmesi. 2. Coğrafi Çevre Koruma ve Turizm Sempozyumu, 16-18, Nisan 2003, İzmir, 43-49.
  • Emekli, G. 2006. Coğrafya, Kültür ve Turizm: Kültürel Turizm. Ege Coğrafya Dergisi, 15, 51-59.
  • ETC (European Travel Commission), 2005. “City Tourism & Culture - The European Experience”, Madrid.
  • Erinç, S. 1973. Cumhuriyetin 50.yılında Türkiye’de coğrafya. Ankara: Başbakanlık Basımevi.
  • Fahmi, F. Z., McCann, P., Koster, S. 2017. Creative economy policy in developing countries: The case of Indonesia. Urban Studies, 54(6), 1367-1384.
  • Frey, B. S., Steiner, L. 2011. World heritage list: Does it make sense? International Journal of Cultural Policy, 17(5), 555-573. Fowler, S. 2003. Ancestral tourism. Insights, D31-D36.
  • García-Hernández, M., la Calle-Vaquero, D., Yubero, C. 2017. Cultural heritage and urban tourism: Historic city centres under pressure. Sustainability, 9(8), 1346.
  • Gibson, C. 2008. Geographies of tourism: International leasing geography? Progress in Human Geography, 32(1), 1-16.
  • Gössling, S., Scott, D., Hall, C. M. 2020. Pandemics, tourism and global change: a rapid assessment of covid-19. Journal of Sustainable Tourism, 29(1), 1-20.
  • Gregg, M., Leinhardt, G. 1994. Mapping out geography: An example of epistemology and education. Review of educational research, 64(2), 311-361.
  • Gretzel, U., Jamal, T. 2009. Conceptualizing the creative tourist class: Technology, mobility, and tourism experiences. Tourism Analysis, 14(4), 471-481.
  • Güvenç, B. 2002a. İnsan ve Kültür. (9.bs.). İstanbul: Remzi Kitabevi.
  • Güvenç, B. 2002b. Kültürün ABC’si. (2.bs.). İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
  • Güney, İ., Somuncu, M. 2017. Coğrafyacıların turizm disiplinine akademik katkıları: “Annals of Tourısm Research” dergisi üzerinden betimsel bir analiz. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 54(10), 453-462.
  • Hall, C. M. 2011. Policy learning and policy failure in sustainable tourism governance: from first- and second-order to third-order change? Journal of Sustainable Tourism, 19(4–5), 649-671.
  • Hall, C. M. 2015. On the mobility of tourism mobilities. Current Issues in Tourism, 18(1), 7-10.
  • Hall, C.M., Page, S. J. 2009. Progress in Tourism Management: From the geography of tourism to geographies of tourism – A review, Tourism Management, 30(1), 3-16.
  • Hall, C.M., Page, S.J. 2014. The Geography of Tourism and Recreation Enviroment Place and Space. New York: Routledge.
  • Harvey, D. 2012 Sermayenin mekânları/Eleştirel bir coğrafyaya doğru (Çev. B. Kıcır, D. Koç, K. Tanrıyar, S. Yüksel). Sel Yayıncılık. İstanbul.
  • Haywood, K. M. 2020. A post COVID-19 future - tourism re-imagined and re-enabled, Tourism Geographies, 22(3), 599-609.
  • Hewison, R. 1987. The heritage Industry: Britain in a climate of decline. London: Methuen.
  • Hjalager, A. M. 2009. Cultural tourism innovation systemse the Roskilde festival. Scandinavian Journal of Hospitality and Tourism, 9(2-3), 266-287.
  • Hughes, H. L. 1996. Redefining cultural tourism. Annals of Tourism Research, 3(23), 707-709.
  • Hughes, H., L. 2002. Culture and tourism: a framework for furtheranalysis, Managing Leisure 7, 164- 175.
  • Hughes, H., Allen, D. 2005. Cultural tourism in Central and Eastern Europe: the views of ‘induced image formation agents, Tourism Management 26, 173-183.
  • ICOMOS, WTO. 1993. Cultural tourism–tourism at world heritage sites: The site manager’s handbook (2nd Edition), Madrid.
  • Ivanovic, M. 2008. Cultural tourism. Cape Town: Juta and Company Ltd.
  • Iguman, S. 2020. If visitors won’t go to Heritage, Heritage must go to visitors. Digitisation of Heritage in time of Corona.Tourism facing a pandemic: from crisis to recovery/edited by Federica Burini- Bergamo: Università degli Studi di Bergamo.
  • Jafari, J., Ritchie, B. 1981. Towards a framework of tourism education: problems and prospects. Annals of Tourism Research 8, 13.
  • Johnson, N. C. 1996. Where Geography and History Meet: Heritage Toursim and the Big House in Ireland, Annals of Association of American Geographers, 86(3), 551-566.
  • Kaba, B, Emekli G.2018. Turizmde yükselen bir eğilim: Yalnız seyahat eden kadın gezginler (Türkiye örneği) Ege Coğrafya Dergisi Aegean Geographical Journal, VOL. 27 (2), 111-126.
  • Kannisto, P. 2018. Travelling like locals: Market resistance in long-term travel. Tourism Management, 67, 297-306.
  • Kara, T. 2013. Sosyal Medya Endüstrisi: İnsan, Toplum, Ekonomi. Beta Basım, İstanbul.
  • Kaya, İ. 2010. Eleştirel düşünce sosyal teori ve coğrafya eğitimi, Coğrafya Öğretiminde Yöntem ve Yaklaşımlar, (ed. R. Özey, A. Demirci) içinde, s.337-356. 2. Baskı, Aktif Yayınevi, Ankara.
  • Kayan, İ. 2000. Türkiye üniversitelerinde coğrafya eğitimi amaç, yeni hedefler, sorunlar ve öneriler. Ege Coğrafya Dergisi, 11, 7-22.
  • Kaygalak, İ. 2011. Postmodern eleştirilerin coğrafi düşünce ve yeni mekân kavrayışları üzerine yansımaları. Coğrafi Bilimler Dergisi, 9(1), 1-10.
  • Khan, A. 2020. Covid-19 Salgınının Turizm Üzerindeki Etkileri: Safranbolu Miras Kenti Örneği, İşletme ve İktisat Çalışmaları Dergisi, 8(2), 28-37.
  • Kervankıran, İ. 2013. Coğrafya eğitimi ve turizm ilişkisi. 21.Yüzyılda Değişen Yaklaşımlar ve Yükseköğretimde Coğrafya Eğitimi, Pegem Akademi Yayıncılık, Ankara.
  • Kervankıran, İ., Şardağ, A. 2019. Tourism geography researches in Turkey: A content analysis for graduate theses. International Journal of Geography and Geography Education, 39, 151-170.
  • Kervankıran, İ., Sert Eteman, F., Şardağ A. 2019. Türkiye’de turizm coğrafyası araştırmalarında disipliner ilişkinin sosyal ağ analizi ile incelenmesi. Gaziantep University Journal of Social Sciences, 18(3), 938-965.
  • Kervankıran, İ., Bağmancı, M.F. 2020. Bildiğimiz turizmin sonu mu? COVID-19’un Türkiye’deki turizm hareketliliğine etkisi. Türk Coğrafya Dergisi, 76, 19-32.
  • Kervankıran, İ., Bağmancı, M.F. 2021. COVID-19 Sürecinde Türkiye Turizminin Mekansal Görünümü: Hangi İl Nasıl Etkilendi?, Coğrafi Bilimler Dergisi/ Turkish Journal of Geographical Sciences, 19(1), 263-287.
  • Kongar, E. 1989. Kültür üzerine. İstanbul: Remzi Kitabevi.
  • Kozak, M. A. ve Bahçe, A. S. 2009. Özel İlgi Turizmi. Ankara: Detay Yayıncılık.
  • Kroeber, A. L., Kluckhon C. 1952. Culture: a critical review of concepts and definitions. Cambridge, Mass., Papers of the Peabody Museum of American Archeology and Ethnology, Harvard University, Vol. XLVII, No. 1
  • Lacoste, Y. 1976. Coğrafya savaşmak içindir. (Çev. A. Arayıcı), Özne Yayınları, İstanbul. 1998.
  • Lew, A.A. 1999. Editorial: A Place called tourism geographies. Tourism Geographies, 1(1), 1-2.
  • Light, D. 2000 An Unwanted Past: contemporary tourism and the heritage of communism in Romania, Journal of Heritage Studies, 6(2), 145-160.
  • Loulanski, T., Loulanski, V. 2011. The sustainable integration of cultural heritage and tourism: A meta-study. Journal of Sustainable Tourism, 19(7), 837-862.
  • Marques, L., Richards, G. (2014). Creative districts around the world. Breda: NHTV.
  • McCain, G. N.M. Ray. 2003. Legacy tourism: the research for personel meaning in heritage travel, Tourism Menagement, 24, 713-717.
  • McKercher, B. 2002. Towards classification of cultural tourists. International Journal of Tourism Research, 4(1), 29-38.
  • McKercher, B., DuCros, H. (2003). Testing a cultural tourism typology. International Journal of Tourism Research, 5(1), 45-58.
  • Mitchell, L. (1979). The geography of tourism. Annals of Tourism Research, 6, 235–244.
  • Mitchell, L.S., Murphy, P.E. 1991. Geography and tourism. Annals of Tourism Research, 18, 57-70.
  • Özgüç, N. 2007. Turizm Coğrafyası. Çantay Kitabevi, İstanbul.
  • Özgen, N. 2010. Bilim olarak coğrafya ve evrimsel paradigmaları. Ege Coğrafya Dergisi, 19(2), 1-25.
  • Özgen, N. 2017. Beşeri Coğrafyada Bilimsel Bilgi ve Metodolojik Uygulamalar Üzerine Bir Değerlendirme, FLSF (Felsefe ve Sosyal Bilimler Dergisi), 24(195-221).
  • Özgür, E. M. 2018. Innovation trends in Turkish human geography: An Assessment from the perspective of agents of change. International Journal of Geography and Geography Education, 38, 142-170.
  • Özgür, E. M., Yavan, N. 2013. Türk coğrafyacılarının iç hesaplaşması: neden başaramadık? Nasıl başarabiliriz? Beşeri Coğrafya Dergisi, 1(1), 14-38.
  • Öztürk, M., Karabağ, S. 2013. Coğrafyada paradigmalar. Journal of European Education, 3(1), 8-32.
  • Pekin, F. 2011. Çözüm: Kültür Turizmi. İletişim Yayınları, İstanbul.
  • Ponzini, D., Fotev, S., Mavaracchio, F. 2016. Place-making or place-faking? The paradoxical effects of transnational circulation of architectural and urban development projects. Reinventing the local in Tourism: Producing, consuming and negotiating place (Ed. A. P. Russo, & G. Richards) içinde, s.153-170, Bristol: Channel View.
  • Pario, Y., Butler, R., Airey, D. 2001. Clarifying Heritage Tourism, Annals of Tourism Research, 28(4): 1047-1049.
  • Pritchard, A., Morgan N.J. 2000. Privileging the male gaze: Gendered tourism landscapes, Annals of Tourism Research, 27(4), 884-905.
  • Richards, G. 1996. Production and consumption of European cultural tourism. Annals of Tourism Research, 23(2), 261-283.
  • Richards, G. 2001. Cultural attractions and European tourism. Cabi
  • Richards, G. 2010. Tourism Development Trajectories-From Culture to Creativity. Tourism and Management Studies, 6, 9-15.
  • Richards, G. 2011. Creativity and tourism: The state of the art. Annals of Tourism Research, 38(4), 1225-1253.
  • Richards, G. 2014a. Creativity and tourism in the city. Current Issues in Tourism, 17(2), 119-144.
  • Richards, G. 2014b. The new geographies of tourism: space, place and locality. Wageningen University.
  • Richards, G. 2017. Tourists in their own city e considering the growth of a phenomenon. Tourism Today, 16, 8-16
  • Richards, G. 2018a. Cultural tourism: A Review of Recent Research and Trends, Journal of Hospitality and Tourism Management, 36, 12-21. Richards, G. 2018b. The creative economy, entertainment and performance. SAGE Handbook of tourism Management: Applications of theories andconcepts to tourism. (ed. C. Cooper, S. Volo, W. C. Gartner, ve N. Scott) içinde, s. 315-327.
  • Richards, G., Russo, A. P. 2016. Synthesis and Conclusions: Towards a new geography of tourism? Reinventing the local in Tourism: Producing, consuming and negotiating place (A. P. Russo ve G. Richards) içinde s.251-266. Bristol: Channel View.
  • Richards, G., Van der Ark, L. A. 2013. Dimensions of cultural consumption among tourists: Multiple correspondence analysis. Tourism Management, 37, 71-76.
  • Richards, G.,Wilson, J. 2007. Tourism, Creativity and Development, London: Routledge. s. 107-124.
  • Rodríguez, M, R. M. 2011. Transmodernity: A new paradigm. Transmodernity: Journal of Peripheral Cultural Production of the Luso-Hispanic World, 9.
  • Russo, A. P., Richards, G. 2016. Reinventing the local in Tourism: Producing, consuming and negotiating place. Bristol: Channel View.
  • Ryan, C. 2002. Equity, management, power sharing and sustainability—issues of the ‘new tourism’. Tourism management, 23(1), 17-26.
  • Saarinen, J. 2014. Tourism geographies: Connections with human geography and emerging responsible geographies. Geographia Polonica, 87, 343–352.
  • Saarinen, J., Rogerson, M.C., Hall, C.M. 2017. Geographies of tourism development and planning. Tourism Geographies, 19(3), 307-317.
  • Sacco, PL, Nuccio M, Tavano Blessi G. (2009). Cultural policies and local planning strategies: What is therole of culture in local sustainable development?, Journal of Art Management, Law, and Society 39, 45-64.
  • Scott, A. 1997, The Cultural Economy of Cities. UK: Blackwell Publishers Ltd.
  • Shaw, G., Williams, A. M. 1994. Critical issues in tourism: a geographical perspective, Oxford.
  • Smith, P. 2001. Cultural theory: An introduction. Blackwell: Oxford University Press. York: Harper&Brothers.
  • Smith, M. 2003. Holistic holidays: Tourism and the reconciliation of body, mind and spirit. Tourism Recreation Research, 28(1), 103-108.
  • Smith, M., Richards, G. 2013. The Routledge handbook of cultural tourism. London: Routledge.
  • Stebbins, R. A. 1996. Cultural tourism as serious leisure. Annals of Tourism Research, 23(4), 948–950.
  • Silberberg, T. 1995. Cultural tourism and business opportunities for museums and heritage sites. Tourism Management, 16(5), 361–365.
  • Tivers, J. 2012. Tourism, Space and Gender. The Routledge Handbook of Tourism Geographies (Ed. Wilson, J), içinde, s.90-97. Abingdon, Oxon.
  • Tuysuz, S., Yavan, N. 2012. Bölgesel coğrafya yaklaşımı ve Türk coğrafyasındaki etkileri üzerine kritik bir değerlendirme. TÜCAUM VI. Coğrafya Sempozyumu Bildiriler Kitabı (390-405). Ankara: TÜCAUM.
  • TÜBA (Türkiye Bilimler Akademisi). 2020. COVID-19 Küresel Salgın Değerlendirme Raporu. http://www.tuba.gov.tr/files/yayinlar/raporlar/TUBA-978-605-2249-43-7.pdf
  • Tümertekin E., Özgüç, N. 2016. Beşerî Coğrafya, İnsan Kültür Mekân. İstanbul: Çantay Yayınevi.
  • UNESCO. 1998. Natural Sacred Sites. Cultural Diversity and Biological Diversity International Symposium, 22-25 Eylül, 1998, Paris.
  • UNESCO. 1999. The World Heritage Convention and Cultural Landscapes in Africa Expert Meeting. 9-14 Mart 1999, Tiwi, Kenya.
  • UNESCO, 2013. Creative Cities Network Mission Statement, https://en.unesco.org/creative-cities/events/creative-cities-network-annual-meeting-2013-bologna
  • UNWTO. 2017. Definitions committee on tourism and competitiveness. CTC.
  • UNWTO. 2018. Report on tourism and culture synergies. Madrid: UNWTO.
  • Urry, J. 2009. Turist Bakışı (Çev. Tataroğlu, E. ve Yıldız, İ.). Bilgesu Yayıncılık, Ankara
  • Uslu, A., Kiper, T. 2006. Turizmin kültürel miras üzerine etkileri: Beypazarı/Ankara örneğinde yerel halkın farkındalığı. Tekirdağ Ziraat Fakültesi Dergisi, 3(3): 305-314.
  • Varnacı Uzun, F., Somuncu, M. 2010. Kültürel Peyzaj Değerlerinin Yerel Kalkınma Đçin Önemi: Ihlara Vadisi Örneği. VI. Ulusal Coğrafya Sempozyumu. Bildiriler Kitabı: 355-365, 03-05 Kasım 2010, ANKARA.
  • Williams, R. 1977. Culture and Society: 1780-1950. Middlesex: Penguin Books.
  • Williams, R. 1993. Kültür. (Çev. E. Başer). Ankara: İletişim Yayınları.
  • Williams, S. 2009. Tourism Geography A New Synthesis. Londra: Routledge.
  • Williams, A.M., Hall, C.M. 2000. Tourism and migration: new relationships between production and consumption. Tourism Geographies, 2, 5-27.
  • Yavan, N. 2005. Bilim felsefesi bakımından coğrafyada pozitivist yaklaşım. Ulusal Coğrafya Kongresi Bildiri Kitabı içinde s. 405-414, İstanbul.
  • Yazan, S., Bekaroğlu, E. 2018. Türk coğrafyacılığının disipliner ilişkileri üzerine ampirik bir araştırma. Coğrafi Bilimler Dergisi, 16(1), 37- 67.
  • Zoğal, V., Emekli, G. 2017. Yaratıcı turizme kavramsal ve coğrafi bir yaklaşım, Ege Coğrafya Dergisi, 26(1), 21-34.
  • Zoğal, V., Emekli, G. 2020. Türkiye’de COVID-19 Salgını Sürecinde İkinci Konutların Değişen Anlamları. International Journal of Geography and Geography Education (IGGE) 42(35) 168-181.

COĞRAFYA, TURİZM, KÜLTÜR İLİŞKİLERİNİN TURİZM COĞRAFYASINA YANSIMALARI VE KÜLTÜREL TURİZM

Yıl 2021, Cilt: 30 Sayı: 2, 405 - 428, 27.12.2021
https://doi.org/10.51800/ecd.1017209

Öz

Benzer başlıkta yıllar önce yazılan makalenin güncellenmesi ve değişen coğrafya, turizm, kültür ilişkilerini yeniden değerlendirme isteği bu yayının ortaya çıkmasında temel motivasyon olmuştur. Kavramsal ve uygulama olarak coğrafya, turizm, kültür ilişkileri neden ve nasıl değişmektedir? Bu değişmelerin mekana ve insana yansımaları nelerdir? Coğrafya-turizm-kültür-miras-kültürel turizm bağlamı, toplumsal değişmeler, salgın hastalıklar, Covid-19, gelişen teknolojiler, ulusal ve ulus aşırı koruma ve planlama yaklaşımlarının analizinde turizm coğrafyasının rolü nedir? Sorularıyla başlayan araştırma; coğrafyanın ve turizmin güncel yaklaşımları dikkate alınarak oluşturulmaya çalışılmıştır.
Makalede coğrafya ve turizm olgusunun; farklı dönemler itibariyle yaşadığı değişimler, kültür ile ilişkileri, mekânsal etkileşimler analitik yöntemle incelenmeye çalışılmış, mevcut ulusal ve uluslararası turizm coğrafyası literatüründen yararlanılarak, niteliksel ve yorum analizleri içeren tematik bir araştırma planlanmıştır. Bu araştırma; coğrafyanın, kültürün, kültürel mirasın ve kültürel turizmin kavramsal açılımlarına, sorunlarına çözüm üretmeyecek, değişen ihtiyaçlar, çeşitlenen araştırma konularına turizm coğrafyası perspektifinden bakarak, kültürel turizmdeki yeni yaklaşımlara dikkat çekmeyi önceleyecektir.
Uluslararası düzeyde coğrafya, turizm, kültür, kültürel turizm ilişkilerinin değişiminde, yeni nesil kültürel turizmin gelişiminde turizm coğrafyasının önemli bir bağlam oluşturduğu görülürken, ülkemizde kültürel turizm konusunda kavramsal ve uygulama olarak farklılıklar, değişen coğrafya-turizm-kültür ilişkileri, uluslararası yayın sayısı ve kalitesindeki sınırlılıklar araştırmanın dikkat çeken bulguları arasında yer almaktadır.

Kaynakça

  • Agnew, J.A., Livingstone, D.N. 2011. Handbook of Geographical Knowledge. Thousand Oaks: SAGE Publications.
  • Aitchison, C. 1999. New cultural geographies: the spatiality of leisure, gender and sexuality, Leisure Studies, 18(1), 19-39.
  • Akoğlan Kozak, M., Evren, S., Çakır, O. 2013. Tarihsel Süreç İçinde Turizm Paradigması. Anatolia: Turizm Araştırmaları Dergisi, 24(1) , 7-22.
  • Aktaş, G. 2007. Türkiye Turizm Coğrafyası. Detay Yayıncılık, Ankara.
  • Alberts, H. C., Hazen, H. D. 2010. Maintaining authenticity and integrity at cultural world heritage sites. Geographical Review, 100(1), 56-73.
  • Arı, Y. 2017. Çevresel determinizmden politik ekolojiye: son 100 yılda Dünya’da ve Türkiye’de insan-çevre coğrafyasındaki yaklaşımlar. Doğu Coğrafya Dergisi, 22(37), 1-34.
  • Bachlaitner, R., Zins, A. H. 1999. Cultural Tourism in Rural Communities: The Residents’ Perspective, Journal of Business Research, 44, 199-209.
  • Bekaroğlu, E. 2014. Modern Türk coğrafyası geleneği. Bir disiplinin iç dünyası: Modern Türk coğrafyası üzerine söyleşiler (Ed. E. Bekaroğlu ve A. L. Özdemir) içinde, s. 53-73, İstanbul: İdil Yayıncılık.
  • Beeho, a. J., Prentıce, R. C. 1997. Conceptualizing the Experiences of Heritage Tourists: A Case Study of New Lanark World Heritage Village, Tourism Management, 18(2), 75-87.
  • Bekaroğlu, E., Yavan, N. 2013. Modern Türk coğrafyasının tarihsel gelişiminde batılı coğrafya okullarının etkisi: ampirik bir analiz. Beşeri Coğrafya Dergisi, 1(1), 51-66.
  • Bramwell, B. 2001. Governance, the state and sustainable tourism: a political economy approach. Journal of Sustainable Tourism, 19, 459-477.
  • Briedenhann, J., Wickns, E. 2004. Tourism routes as a tool for the economic development of rural areas—vibrant hope or impossible dream? Tourism Management, 25(1), 71-79.
  • Butler, W.R. 2004. Geographical research on tourism, recreation and leisure: origins, eras and directions. Tourism Geographies, 6(2), 143-62.
  • Cabrini, L. 2005. ‘Tourism in the World. A vision for the future’, 2nd Congress of Tourism, 4-5 Temmuz, 2005, Estoril, Portekiz. Cave, J., Ryan, C., Penakara, C. 2003. Residents’ Perceptions, Migrant Groups and Culture as an Attraction-The Case of a Proposed Pacific Island Cultural Centre in New Zealand, Tourism Management, 24, 371-385.
  • Celep, M., Kavlak, H. T., Gökçe, A., Altunöz, Ö. 2020. Kültür Turisti Tipolojilerinin Belirlenmesi: Anadolu Medeniyetleri Müzesi Örneği, Journal of Tourism and Gastronomy Studies, 8(2), 958-970.
  • Chairatana, Pun-Arj, 2012. Creative Tourism 2.0, http://www.trendsoutheast.org/opinion/2012/6/7/creativetourism-20. Cao, H,, J Jiang, L. B. Oh, Li, H. X. Liao., Z. Chen, 2013. A Maslow's hierarchy of needs analysis of social networking services continuance. Journal of Service Management, 24(2), 170-190.
  • Demir E., Emekli G. 2017. Web 1.0’dan Web 2.0’a Geçişin Turizm Coğrafyası Üzerine Yansımaları: İzmir Örneği, Türk Coğrafya Kurumu 75. Yıl Uluslararası Kongresi 8-10 Kasım 2017, Ankara, Türkiye, s.178.
  • Doğaner, S. 2003. Miras Turizminin Coğrafi Kaynakları ve Korunması, Coğrafi Çevre Koruma ve Turizm Sempozyumu (16-18 Nisan), İzmir.
  • Doğaner, S. 2019. Türkiye'de Coğrafya, Türkiye Araştırmaları Literatür Dergisi, II, 17,441-476.
  • Doğaner, S . 2020. Türkiye Turizm Coğrafyası Literatür İncelemesi. Türkiye Araştırmaları Literatür Dergisi, 17(34), 441-476.
  • Du Cros, H., McKercher, B. 2014. Cultural tourism. London: Routledge.
  • Emekli G., İbrahimov A., Soykan F. 2006. Turizmde Küreselleşmeye Coğrafi Yaklaşımlar ve Türkiye, Ege Coğrafya Dergisi, 15, 1-16.
  • Emekli, G. 2002. Turizm eğitiminde coğrafya ve turizm coğrafyasının önemi, T.C. Turizm Bakanlığı Turizm Eğitimi Şurası, Ankara.
  • Emekli, G. 2003. Kültür Mirasının Kültürel Turizm Yaklaşımıyla Değerlendirilmesi. 2. Coğrafi Çevre Koruma ve Turizm Sempozyumu, 16-18, Nisan 2003, İzmir, 43-49.
  • Emekli, G. 2006. Coğrafya, Kültür ve Turizm: Kültürel Turizm. Ege Coğrafya Dergisi, 15, 51-59.
  • ETC (European Travel Commission), 2005. “City Tourism & Culture - The European Experience”, Madrid.
  • Erinç, S. 1973. Cumhuriyetin 50.yılında Türkiye’de coğrafya. Ankara: Başbakanlık Basımevi.
  • Fahmi, F. Z., McCann, P., Koster, S. 2017. Creative economy policy in developing countries: The case of Indonesia. Urban Studies, 54(6), 1367-1384.
  • Frey, B. S., Steiner, L. 2011. World heritage list: Does it make sense? International Journal of Cultural Policy, 17(5), 555-573. Fowler, S. 2003. Ancestral tourism. Insights, D31-D36.
  • García-Hernández, M., la Calle-Vaquero, D., Yubero, C. 2017. Cultural heritage and urban tourism: Historic city centres under pressure. Sustainability, 9(8), 1346.
  • Gibson, C. 2008. Geographies of tourism: International leasing geography? Progress in Human Geography, 32(1), 1-16.
  • Gössling, S., Scott, D., Hall, C. M. 2020. Pandemics, tourism and global change: a rapid assessment of covid-19. Journal of Sustainable Tourism, 29(1), 1-20.
  • Gregg, M., Leinhardt, G. 1994. Mapping out geography: An example of epistemology and education. Review of educational research, 64(2), 311-361.
  • Gretzel, U., Jamal, T. 2009. Conceptualizing the creative tourist class: Technology, mobility, and tourism experiences. Tourism Analysis, 14(4), 471-481.
  • Güvenç, B. 2002a. İnsan ve Kültür. (9.bs.). İstanbul: Remzi Kitabevi.
  • Güvenç, B. 2002b. Kültürün ABC’si. (2.bs.). İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
  • Güney, İ., Somuncu, M. 2017. Coğrafyacıların turizm disiplinine akademik katkıları: “Annals of Tourısm Research” dergisi üzerinden betimsel bir analiz. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 54(10), 453-462.
  • Hall, C. M. 2011. Policy learning and policy failure in sustainable tourism governance: from first- and second-order to third-order change? Journal of Sustainable Tourism, 19(4–5), 649-671.
  • Hall, C. M. 2015. On the mobility of tourism mobilities. Current Issues in Tourism, 18(1), 7-10.
  • Hall, C.M., Page, S. J. 2009. Progress in Tourism Management: From the geography of tourism to geographies of tourism – A review, Tourism Management, 30(1), 3-16.
  • Hall, C.M., Page, S.J. 2014. The Geography of Tourism and Recreation Enviroment Place and Space. New York: Routledge.
  • Harvey, D. 2012 Sermayenin mekânları/Eleştirel bir coğrafyaya doğru (Çev. B. Kıcır, D. Koç, K. Tanrıyar, S. Yüksel). Sel Yayıncılık. İstanbul.
  • Haywood, K. M. 2020. A post COVID-19 future - tourism re-imagined and re-enabled, Tourism Geographies, 22(3), 599-609.
  • Hewison, R. 1987. The heritage Industry: Britain in a climate of decline. London: Methuen.
  • Hjalager, A. M. 2009. Cultural tourism innovation systemse the Roskilde festival. Scandinavian Journal of Hospitality and Tourism, 9(2-3), 266-287.
  • Hughes, H. L. 1996. Redefining cultural tourism. Annals of Tourism Research, 3(23), 707-709.
  • Hughes, H., L. 2002. Culture and tourism: a framework for furtheranalysis, Managing Leisure 7, 164- 175.
  • Hughes, H., Allen, D. 2005. Cultural tourism in Central and Eastern Europe: the views of ‘induced image formation agents, Tourism Management 26, 173-183.
  • ICOMOS, WTO. 1993. Cultural tourism–tourism at world heritage sites: The site manager’s handbook (2nd Edition), Madrid.
  • Ivanovic, M. 2008. Cultural tourism. Cape Town: Juta and Company Ltd.
  • Iguman, S. 2020. If visitors won’t go to Heritage, Heritage must go to visitors. Digitisation of Heritage in time of Corona.Tourism facing a pandemic: from crisis to recovery/edited by Federica Burini- Bergamo: Università degli Studi di Bergamo.
  • Jafari, J., Ritchie, B. 1981. Towards a framework of tourism education: problems and prospects. Annals of Tourism Research 8, 13.
  • Johnson, N. C. 1996. Where Geography and History Meet: Heritage Toursim and the Big House in Ireland, Annals of Association of American Geographers, 86(3), 551-566.
  • Kaba, B, Emekli G.2018. Turizmde yükselen bir eğilim: Yalnız seyahat eden kadın gezginler (Türkiye örneği) Ege Coğrafya Dergisi Aegean Geographical Journal, VOL. 27 (2), 111-126.
  • Kannisto, P. 2018. Travelling like locals: Market resistance in long-term travel. Tourism Management, 67, 297-306.
  • Kara, T. 2013. Sosyal Medya Endüstrisi: İnsan, Toplum, Ekonomi. Beta Basım, İstanbul.
  • Kaya, İ. 2010. Eleştirel düşünce sosyal teori ve coğrafya eğitimi, Coğrafya Öğretiminde Yöntem ve Yaklaşımlar, (ed. R. Özey, A. Demirci) içinde, s.337-356. 2. Baskı, Aktif Yayınevi, Ankara.
  • Kayan, İ. 2000. Türkiye üniversitelerinde coğrafya eğitimi amaç, yeni hedefler, sorunlar ve öneriler. Ege Coğrafya Dergisi, 11, 7-22.
  • Kaygalak, İ. 2011. Postmodern eleştirilerin coğrafi düşünce ve yeni mekân kavrayışları üzerine yansımaları. Coğrafi Bilimler Dergisi, 9(1), 1-10.
  • Khan, A. 2020. Covid-19 Salgınının Turizm Üzerindeki Etkileri: Safranbolu Miras Kenti Örneği, İşletme ve İktisat Çalışmaları Dergisi, 8(2), 28-37.
  • Kervankıran, İ. 2013. Coğrafya eğitimi ve turizm ilişkisi. 21.Yüzyılda Değişen Yaklaşımlar ve Yükseköğretimde Coğrafya Eğitimi, Pegem Akademi Yayıncılık, Ankara.
  • Kervankıran, İ., Şardağ, A. 2019. Tourism geography researches in Turkey: A content analysis for graduate theses. International Journal of Geography and Geography Education, 39, 151-170.
  • Kervankıran, İ., Sert Eteman, F., Şardağ A. 2019. Türkiye’de turizm coğrafyası araştırmalarında disipliner ilişkinin sosyal ağ analizi ile incelenmesi. Gaziantep University Journal of Social Sciences, 18(3), 938-965.
  • Kervankıran, İ., Bağmancı, M.F. 2020. Bildiğimiz turizmin sonu mu? COVID-19’un Türkiye’deki turizm hareketliliğine etkisi. Türk Coğrafya Dergisi, 76, 19-32.
  • Kervankıran, İ., Bağmancı, M.F. 2021. COVID-19 Sürecinde Türkiye Turizminin Mekansal Görünümü: Hangi İl Nasıl Etkilendi?, Coğrafi Bilimler Dergisi/ Turkish Journal of Geographical Sciences, 19(1), 263-287.
  • Kongar, E. 1989. Kültür üzerine. İstanbul: Remzi Kitabevi.
  • Kozak, M. A. ve Bahçe, A. S. 2009. Özel İlgi Turizmi. Ankara: Detay Yayıncılık.
  • Kroeber, A. L., Kluckhon C. 1952. Culture: a critical review of concepts and definitions. Cambridge, Mass., Papers of the Peabody Museum of American Archeology and Ethnology, Harvard University, Vol. XLVII, No. 1
  • Lacoste, Y. 1976. Coğrafya savaşmak içindir. (Çev. A. Arayıcı), Özne Yayınları, İstanbul. 1998.
  • Lew, A.A. 1999. Editorial: A Place called tourism geographies. Tourism Geographies, 1(1), 1-2.
  • Light, D. 2000 An Unwanted Past: contemporary tourism and the heritage of communism in Romania, Journal of Heritage Studies, 6(2), 145-160.
  • Loulanski, T., Loulanski, V. 2011. The sustainable integration of cultural heritage and tourism: A meta-study. Journal of Sustainable Tourism, 19(7), 837-862.
  • Marques, L., Richards, G. (2014). Creative districts around the world. Breda: NHTV.
  • McCain, G. N.M. Ray. 2003. Legacy tourism: the research for personel meaning in heritage travel, Tourism Menagement, 24, 713-717.
  • McKercher, B. 2002. Towards classification of cultural tourists. International Journal of Tourism Research, 4(1), 29-38.
  • McKercher, B., DuCros, H. (2003). Testing a cultural tourism typology. International Journal of Tourism Research, 5(1), 45-58.
  • Mitchell, L. (1979). The geography of tourism. Annals of Tourism Research, 6, 235–244.
  • Mitchell, L.S., Murphy, P.E. 1991. Geography and tourism. Annals of Tourism Research, 18, 57-70.
  • Özgüç, N. 2007. Turizm Coğrafyası. Çantay Kitabevi, İstanbul.
  • Özgen, N. 2010. Bilim olarak coğrafya ve evrimsel paradigmaları. Ege Coğrafya Dergisi, 19(2), 1-25.
  • Özgen, N. 2017. Beşeri Coğrafyada Bilimsel Bilgi ve Metodolojik Uygulamalar Üzerine Bir Değerlendirme, FLSF (Felsefe ve Sosyal Bilimler Dergisi), 24(195-221).
  • Özgür, E. M. 2018. Innovation trends in Turkish human geography: An Assessment from the perspective of agents of change. International Journal of Geography and Geography Education, 38, 142-170.
  • Özgür, E. M., Yavan, N. 2013. Türk coğrafyacılarının iç hesaplaşması: neden başaramadık? Nasıl başarabiliriz? Beşeri Coğrafya Dergisi, 1(1), 14-38.
  • Öztürk, M., Karabağ, S. 2013. Coğrafyada paradigmalar. Journal of European Education, 3(1), 8-32.
  • Pekin, F. 2011. Çözüm: Kültür Turizmi. İletişim Yayınları, İstanbul.
  • Ponzini, D., Fotev, S., Mavaracchio, F. 2016. Place-making or place-faking? The paradoxical effects of transnational circulation of architectural and urban development projects. Reinventing the local in Tourism: Producing, consuming and negotiating place (Ed. A. P. Russo, & G. Richards) içinde, s.153-170, Bristol: Channel View.
  • Pario, Y., Butler, R., Airey, D. 2001. Clarifying Heritage Tourism, Annals of Tourism Research, 28(4): 1047-1049.
  • Pritchard, A., Morgan N.J. 2000. Privileging the male gaze: Gendered tourism landscapes, Annals of Tourism Research, 27(4), 884-905.
  • Richards, G. 1996. Production and consumption of European cultural tourism. Annals of Tourism Research, 23(2), 261-283.
  • Richards, G. 2001. Cultural attractions and European tourism. Cabi
  • Richards, G. 2010. Tourism Development Trajectories-From Culture to Creativity. Tourism and Management Studies, 6, 9-15.
  • Richards, G. 2011. Creativity and tourism: The state of the art. Annals of Tourism Research, 38(4), 1225-1253.
  • Richards, G. 2014a. Creativity and tourism in the city. Current Issues in Tourism, 17(2), 119-144.
  • Richards, G. 2014b. The new geographies of tourism: space, place and locality. Wageningen University.
  • Richards, G. 2017. Tourists in their own city e considering the growth of a phenomenon. Tourism Today, 16, 8-16
  • Richards, G. 2018a. Cultural tourism: A Review of Recent Research and Trends, Journal of Hospitality and Tourism Management, 36, 12-21. Richards, G. 2018b. The creative economy, entertainment and performance. SAGE Handbook of tourism Management: Applications of theories andconcepts to tourism. (ed. C. Cooper, S. Volo, W. C. Gartner, ve N. Scott) içinde, s. 315-327.
  • Richards, G., Russo, A. P. 2016. Synthesis and Conclusions: Towards a new geography of tourism? Reinventing the local in Tourism: Producing, consuming and negotiating place (A. P. Russo ve G. Richards) içinde s.251-266. Bristol: Channel View.
  • Richards, G., Van der Ark, L. A. 2013. Dimensions of cultural consumption among tourists: Multiple correspondence analysis. Tourism Management, 37, 71-76.
  • Richards, G.,Wilson, J. 2007. Tourism, Creativity and Development, London: Routledge. s. 107-124.
  • Rodríguez, M, R. M. 2011. Transmodernity: A new paradigm. Transmodernity: Journal of Peripheral Cultural Production of the Luso-Hispanic World, 9.
  • Russo, A. P., Richards, G. 2016. Reinventing the local in Tourism: Producing, consuming and negotiating place. Bristol: Channel View.
  • Ryan, C. 2002. Equity, management, power sharing and sustainability—issues of the ‘new tourism’. Tourism management, 23(1), 17-26.
  • Saarinen, J. 2014. Tourism geographies: Connections with human geography and emerging responsible geographies. Geographia Polonica, 87, 343–352.
  • Saarinen, J., Rogerson, M.C., Hall, C.M. 2017. Geographies of tourism development and planning. Tourism Geographies, 19(3), 307-317.
  • Sacco, PL, Nuccio M, Tavano Blessi G. (2009). Cultural policies and local planning strategies: What is therole of culture in local sustainable development?, Journal of Art Management, Law, and Society 39, 45-64.
  • Scott, A. 1997, The Cultural Economy of Cities. UK: Blackwell Publishers Ltd.
  • Shaw, G., Williams, A. M. 1994. Critical issues in tourism: a geographical perspective, Oxford.
  • Smith, P. 2001. Cultural theory: An introduction. Blackwell: Oxford University Press. York: Harper&Brothers.
  • Smith, M. 2003. Holistic holidays: Tourism and the reconciliation of body, mind and spirit. Tourism Recreation Research, 28(1), 103-108.
  • Smith, M., Richards, G. 2013. The Routledge handbook of cultural tourism. London: Routledge.
  • Stebbins, R. A. 1996. Cultural tourism as serious leisure. Annals of Tourism Research, 23(4), 948–950.
  • Silberberg, T. 1995. Cultural tourism and business opportunities for museums and heritage sites. Tourism Management, 16(5), 361–365.
  • Tivers, J. 2012. Tourism, Space and Gender. The Routledge Handbook of Tourism Geographies (Ed. Wilson, J), içinde, s.90-97. Abingdon, Oxon.
  • Tuysuz, S., Yavan, N. 2012. Bölgesel coğrafya yaklaşımı ve Türk coğrafyasındaki etkileri üzerine kritik bir değerlendirme. TÜCAUM VI. Coğrafya Sempozyumu Bildiriler Kitabı (390-405). Ankara: TÜCAUM.
  • TÜBA (Türkiye Bilimler Akademisi). 2020. COVID-19 Küresel Salgın Değerlendirme Raporu. http://www.tuba.gov.tr/files/yayinlar/raporlar/TUBA-978-605-2249-43-7.pdf
  • Tümertekin E., Özgüç, N. 2016. Beşerî Coğrafya, İnsan Kültür Mekân. İstanbul: Çantay Yayınevi.
  • UNESCO. 1998. Natural Sacred Sites. Cultural Diversity and Biological Diversity International Symposium, 22-25 Eylül, 1998, Paris.
  • UNESCO. 1999. The World Heritage Convention and Cultural Landscapes in Africa Expert Meeting. 9-14 Mart 1999, Tiwi, Kenya.
  • UNESCO, 2013. Creative Cities Network Mission Statement, https://en.unesco.org/creative-cities/events/creative-cities-network-annual-meeting-2013-bologna
  • UNWTO. 2017. Definitions committee on tourism and competitiveness. CTC.
  • UNWTO. 2018. Report on tourism and culture synergies. Madrid: UNWTO.
  • Urry, J. 2009. Turist Bakışı (Çev. Tataroğlu, E. ve Yıldız, İ.). Bilgesu Yayıncılık, Ankara
  • Uslu, A., Kiper, T. 2006. Turizmin kültürel miras üzerine etkileri: Beypazarı/Ankara örneğinde yerel halkın farkındalığı. Tekirdağ Ziraat Fakültesi Dergisi, 3(3): 305-314.
  • Varnacı Uzun, F., Somuncu, M. 2010. Kültürel Peyzaj Değerlerinin Yerel Kalkınma Đçin Önemi: Ihlara Vadisi Örneği. VI. Ulusal Coğrafya Sempozyumu. Bildiriler Kitabı: 355-365, 03-05 Kasım 2010, ANKARA.
  • Williams, R. 1977. Culture and Society: 1780-1950. Middlesex: Penguin Books.
  • Williams, R. 1993. Kültür. (Çev. E. Başer). Ankara: İletişim Yayınları.
  • Williams, S. 2009. Tourism Geography A New Synthesis. Londra: Routledge.
  • Williams, A.M., Hall, C.M. 2000. Tourism and migration: new relationships between production and consumption. Tourism Geographies, 2, 5-27.
  • Yavan, N. 2005. Bilim felsefesi bakımından coğrafyada pozitivist yaklaşım. Ulusal Coğrafya Kongresi Bildiri Kitabı içinde s. 405-414, İstanbul.
  • Yazan, S., Bekaroğlu, E. 2018. Türk coğrafyacılığının disipliner ilişkileri üzerine ampirik bir araştırma. Coğrafi Bilimler Dergisi, 16(1), 37- 67.
  • Zoğal, V., Emekli, G. 2017. Yaratıcı turizme kavramsal ve coğrafi bir yaklaşım, Ege Coğrafya Dergisi, 26(1), 21-34.
  • Zoğal, V., Emekli, G. 2020. Türkiye’de COVID-19 Salgını Sürecinde İkinci Konutların Değişen Anlamları. International Journal of Geography and Geography Education (IGGE) 42(35) 168-181.
Toplam 132 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Beşeri Coğrafya
Bölüm Derleme
Yazarlar

Gözde Emekli 0000-0001-8528-5209

Yayımlanma Tarihi 27 Aralık 2021
Gönderilme Tarihi 1 Kasım 2021
Kabul Tarihi 11 Aralık 2021
Yayımlandığı Sayı Yıl 2021 Cilt: 30 Sayı: 2

Kaynak Göster

APA Emekli, G. (2021). COĞRAFYA, TURİZM, KÜLTÜR İLİŞKİLERİNİN TURİZM COĞRAFYASINA YANSIMALARI VE KÜLTÜREL TURİZM. Ege Coğrafya Dergisi, 30(2), 405-428. https://doi.org/10.51800/ecd.1017209