Scratch Öğretiminde Ayrılıp Birleşme Tekniği Kullanımının Derse Yönelik Tutuma Akademik Başarıya ve Kalıcılığa Etkisi

Yıl 2018, Cilt: 19 Sayı: 1, 245 - 261, 31.07.2018

Sezin Yüksel , Kerim Gündoğdu

https://doi.org/10.12984/egeefd.340362

Cited By: 11

Öz

            Bu
araştırmanın amacı Bilişim Teknolojileri ve Yazılım dersi Scratch ünitesinin
öğretiminde ayrılıp birleşme tekniği kullanımının öğrencilerin derse yönelik
tutumuna, akademik başarıya ve bunun kalıcılığa etkisini incelemektir.
Çalışmada ön test son test kontrol gruplu yarı deneysel desen kullanılmıştır.
Araştırma 2015-2016 eğitim-öğretim yılı ikinci döneminde Manisa İli Turgutlu
İlçesi Şadi Turgutlu ortaokulu 6. sınıfında öğrenim görmekte olan 30 öğrenci
deney grubunda ve 30 öğrenci de kontrol grubunda olmak üzere toplam 60 öğrenciyle
gerçekleştirilmiştir. Kontrol grubunda dersler var olan öğretim programında
belirtilen yöntemler aracılığıyla geleneksel yöntemle, deney grubunda ise
ayrılıp birleşme tekniği kullanılarak “Scratch ile Programlama” ünitesinde
yedişer hafta süreyle işlenmiştir. Deney ve kontrol grubu öğrencilerine derse
yönelik tutum ölçeği ve geliştirilen akademik başarı testi, ön test, son test
ve kalıcılık testi olarak uygulanmıştır. Öğrencilerin kalıcılık testine
verdikleri cevaplara ilişkin veriler uygulamadan yedi hafta sonra elde
edilmiştir. Verilerin analizi sonucunda, ayrılıp birleşme tekniği ile yapılan
öğretimin, bilişim teknolojileri ve yazılım dersinde akademik başarısıyı, derse
yönelik tutumu ve öğrenilen bilgilerin kalıcılığını olumlu yönde etkilediği
sonuçlarına ulaşılmıştır.

Anahtar Kelimeler

Ayrılıp birleşme tekniği, işbirlikli öğrenme, Scratch, kodlama

Kaynakça

• Açıkgöz, K. Ü. (2004). Aktif öğrenme. İzmir: Eğitim Dünyası Yayınları.
• Aronson, J. (2002). Improving academic achievement. Impact of psychological factors on education. San Diego: Academic Press.
• Bektaş, O. (2003). Maddenin tanecikli yapısı ile ilgili lise 1. sınıf öğrencilerinin yanlış kavramaları, nedenleri ve giderilmesi. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Gazi Üniversitesi, Ankara.
• Brennan, K. (2011). Creative computing: A design-based introduction to computational thinking, Scratch Curriculum Guide. Harvard Graduate School of Education, http://scratched.media.mit.edu/sites/default/files/CurriculumGuide-v20110923.pdf adresinden 10.06.2016 tarihinde edinilmiştir.
• BTE Derneği (2013). BT derslerinin tarihçesi, http://bte.org.tr/bt-derslerinin-tarihcesi/ web adresinden 18.Eylül 2016 tarihinde edinilmiştir.
• Buzludağ, P. (2010). 6. sınıf fen ve teknoloji dersi canlılarda üreme, büyüme ve gelişme ünitesinin işbirlikli öğrenmeyle (jigsaw tekniği) öğretiminin öğrenci başarısına etkisi. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Fen Bilimleri Enstitüsü, Elazığ.
• Çelebi, C. (2006). Yapılandırmacılık yaklaşımına dayalı işbirlikli öğrenmenin ilköğretim 5. sınıf sosyal bilgiler dersinde öğrencilerin erişi ve tutumlarına etkisi. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.
• Demiral, S. (2012). Jigsaw tekniğinin kümeler ve önermeler konusunun öğretiminde öğretmen adaylarının akademik başarılarına ve öğrenmenin kalıcılığına etkisi. (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi) Atatürk Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Erzurum.
• Demirel, Ö. (2011). Öğretim ilke ve yöntemleri: Öğretme sanatı. Pegem Akademi.
• Demirer, V., ve Nurcan, S. A. K. (2016). Programming education and new approaches around the world and in Turkey/Dünyada ve Türkiye'de programlama eğitimi ve yeni yaklaşımlar. Eğitimde Kuram ve Uygulama, 12(3), 521-546.
• Doymuş, K., Şimşek, Ü., ve Şimşek, U. (2005). İşbirlikçi öğrenme yöntemi üzerine derleme: İşbirlikçi öğrenme yöntemi ve yöntemle ilgili çalişmalar (a review on cooperative learning method: Cooperative learning method and studies). Erzincan Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 7(1),59-79.
• Eilks, I. (2005). Experiences and reflections about teaching atomic structure in a jigsaw classroom in lower secondary school Chemistry Lessons. Journal Of Chemical Education, 82(2), 313-319.
• Gençdoğan, B. (September, 2007). Ayrılıp birleşme tekniğinin psikolojik danışma ve rehberlik öğrencilerinin bireyle psikolojik danışma dersi başarılarına etkisi (The effect of Jigsaw on counseling students’ achievements in individual psychological guidance course). Paper presented at the XVI. National Educational Congress held by Gaziosmanpaşa University, 5-7 September 2001, Tokat, Turkey.
• Gündoğdu, K., Ozan, C., ve Taşgın, A. (2013). The effect of the Jigsaw technique ımplementation on prospective teachers’ academic achievements. International Journal of Psycho-Educational Sciences, 4 (4), 61-74.
• Hollingsworth, P. M., and Hoover, K. H. (1999). İlköğretimde öğretim yöntemleri (Çev. T. Gürkan, E. Gökçe, D. Güler). Ankara: A.Ü. Basımevi.
• Karaca, S. (2014). Asit-baz ünitesinin öğretiminde uygulanan Jigsaw I tekniğinin öğrencilerin akademik başarıları üzerine etkisi (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). İnönü Üniversitesi Eğitim Bilimler Enstitüsü İlköğretim Ana Bilim Dalı, Malatya.
• Karakoyun, M. E. (2010). İlköğretim 5. sınıf öğrencilerine noktalama işaretlerinin öğretiminde işbirlikli öğrenme tekniklerinden Jigsaw I’in akdemik başarıya etkisi. akademik başarıya etkisi. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Erzurum.
• Kazemi, M. (2012). The effect of Jigsaw technique on the learners’ reading achievement: The case of English as L2. The Modern Journal of Applied Linguistics, 5(3), 170-184.
• Kılıç, D. (2008). The effects of the jigsaw technique on learning the concepts of the principles and methods of teaching. World applied sciences journal, 4(1), 109-114.
• Kılınç, Ö. A. (2016). Jigsaw tekniğinin öğrencilerin akademik başarısı ve bilgilerinin kalıcılığına etkisi, www.jasstudies.com/makaleler/786863600_29-%c3%96%c4%9fr.%20g%c3%b6r.%20dr.%20ezgi%20g%c3%bcven%20yildirim.pdf web adresinden 15 Kasım 2016 tarihinde edinilmiştir.
• M.E.B. Talim ve Terbiye Kurulu Başkanlığı (2005). Orta Öğretim Kurumları Bilgi ve İletişim Teknolojisi Dersi Öğretim Programı, Ankara: Milli Eğitim Basımevi.
• M.E.B. Talim ve Terbiye Kurulu Başkanlığı (2012). Orta Öğretim Kurumları bilişim teknolojileri ve yazılım dersi öğretim programı, http://ttkb.meb.gov.tr/program2.aspx/program2.aspx?islem=1&kno=196 web adresinden 11 Ocak 2016 tarihinde indirilmiştir.
• MIT Media Lab (2016). Strach. http://scratch.mit.edu adresinden 10 Eylül 2016 tarihinde edinilmiştir.
• Miller, A. K. (1989). Enhanching early chilhood mainstreaming through cooperative leaming: A brief literature review. Child Study Journal, 19(4), 285-291.
• Öndeş, Ö, (2016). İngiltere ve ABD'de kodlama eğitimi. http://www.hurriyet.com.tr/ingiltere-ve-abdde-kodlama-egitimi-40061515 Hürriyet Gazetesi, web adresinden 25 Eylül 2016 tarihinde indirilmiştir.
• Öymen, E. (2014). Bilişim dili BBC’de program, http://www.bthaber.com/bilisim-dili-bbcde-program/web adresinden 18 Ekim 2016 tarihinde edinilmiştir.
• Özçelik, A. (2007). İşbirliğine dayalı öğrenmenin, fen bilgisi dersinde başarı tutum ve kalıcılığa etkisi. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Osmangazi Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Eskişehir.
• Özden, Y. (2003). Öğrenme ve Öğretme. Ankara: PegemA Yayıncılık.
• Peppler, K. ve Kafai, Y.B. (2007). What video game making can teach us about literacy and learning: Alternative path ways into participatory culture. A. Baba (Ed.), Situated Play: Proceedings of the Third International Conference of the Digital Games Research Association (DiGRA)(369-376), Tokyo, Japan.
• Resnick, M. (2012). Reviving Papert's dream. Educational Technology, 52(4), 42-46.
• Resnick, M., Maloney, J., Monroy-Hernández, A., Rusk, N., Eastmond, E., Brennan, K., Millner, A., Rosenbaum, E., Silver, J., Silverman, B. and Kafai, Y. (2009). Scratch: Programming for all. Communications of the ACM, 52(11), 60-67.
• Saban, A. (2004). Öğrenme öğretme süreci yeni teori ve yaklaşımlar. Ankara: Nobel Yayın.
• Senemoğlu, N. (2001). Gelişim öğrenme ve öğretim: Kuramdan Uygulamaya. Ankara: Gazi Kitabevi.
• Şimşek, Ü. (2007). Çözeltiler ve kimyasal denge konularında uygulanan jigsaw ve birlikte öğrenme tekniklerinin öğrencilerin maddenin tanecikli yapıda öğrenmeleri ve akademik başarıları üzerine etkisi. (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Atatürk Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Erzurum.
• Watson, S. B. (1992). The essential elements of cooperative learning. The American Biology Teacher, 84-86.
• Yaşar, Ş. (1998). Yapısalcı kuram ve öğrenme-öğretme süreci. Anadolu Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 8(1-2), 68-75.
• Yeşilyaprak, B. (2001). Duygusal zeka ve eğitim açısından doğurguları. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 25(25), 139-146.
• Yıldız, V. (1999) İşbirlikli öğrenme ile geleneksel öğrenme grupları arasındaki farklar. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 16-17, 155-163.
• Yükseltürk, E., ve Altıok, S. (2015). Bilişim teknolojileri öğretmen adaylarının bilgisayar programlama öğretimine yönelik görüşleri. Amasya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 4(1), 50-65.