DETERMINING THE TENDENCY LEVELS OF INTERN NURSES TOWARD MEDICAL ERRORS

Yıl 2016, Cilt: 32 Sayı: 3, 41 - 49, 01.11.2016

Ülkü Güneş Ayten Zaybak Leyla Baran Handan Özdemir

Öz

Objective: In this research it was aimed to determine intern nurses’, who were about to graduate and begin their professional career subsequently, tendency levels toward medical errors. Methods: This research was carried between dates of 2014 and 2015 with a total of 129 intern nurses who were studying in a Nursing Faculty in Turkey and accepted to participate in research. As a data collection tool, “Individual Identification Form” and “Tendency to Medical Error Scale ”were used. After the purpose of the research was explained each student gave verbal consent prior to research and they were asked to complete “Individual Identification Form” and “Tendency to Medical Error Scale”. The “Tendency to Medical Error Scale” has been developed by Özata and Altunkan 2010 and its reliability and validity was tested by the same authors. Scale involves 49 items and 5 dimensions related to the daily patient care and treatment activities performed by nurses. The highest mean score to be obtained from dimensions 5.00 whereas the lowest one is 1.00. A decrease in total scores is interpreted as a reduction in health personnel’s tendency to make medical errors. The statistical analysis of the data obtained at the end of research was performed by using Statistical Package of Social Science SPSS version 16.0. In the analysis of data, number and percentage distributions were done and Student’s t test, Mann Whitney U test, Kruskal Walles test and ANOVA were used. Results: Of the students participated in research, 73.3 % were women and their mean age was 24.00 ± 0.64 years. Intern students’ mean of total scores from “In Nursing Tendency to Medical Error Scale” was found as 3.95 ± 0.28 and it was idenified that their tendency to make medical errors was low. The mean total scores of dimensions of the scale were found as follows; 3.95 ± .36 in “Medication and Transfusion Applications”; 3.95 ± 0.31 in “Prevention of Infections”; 3.96 ± 0.39 in “Patient Monitoring and Equipment-Device Safety”; 3.94 ± 0.65 in “Prevention of Falls” and 3.96 ± 0.54 in “Communication”. Since the highest score to be obtained from dimensions was 5.00, it was observed that students’ tendency to make errors was lower in all dimensions. A statistically significant difference could not be found between participants’ gender and age and their tendency to make medical errors p>0.05 . Conclusion: In line with the results obtained from research it can be said that students’ tendency to make errors was low. In the faculty where the research was carried out, patient safety and tendency to make medical errors may have contributed to this result. Nursing is an important profession in identifying and revealing the fields of error and the errors in the patient care

Anahtar Kelimeler

Medical errors, intern nurse, clinical practice

İNTÖRN HEMŞİRELERİN TIBBİ HATALARA EĞİLİM DÜZEYLERİNİN BELİRLENMESİ

Öz

Amaç: Bu çalışmada meslek hayatına başlayacak olan intörn hemşirelerin tıbbi hatalara eğilim düzeylerinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem: Bu araştırma 2014-2015 tarihleri arasında, Ege Üniversitesi Hemşirelik Fakültesinde öğrenim gören ve araştırmaya katılmayı kabul edilen 129 intörn hemşire ile yürütüldü. Verilerin toplanmasında “Birey Tanım Formu” ve “Tıbbi Hataya Eğilim Ölçeği” kullanıldı. Araştırmanın yürütülebilmesi için Ege Üniversitesi Hemşirelik Fakültesi Etik Kurulu’ndan, kurumdan ve öğrencilerden izin alınmıştır. “Tıbbi Hataya Eğilim Ölçeği”, Özata ve Altunkan 2010 tarafından geliştirilmiş ve aynı yazarlar tarafından geçerlilik ve güvenirliği yapılmıştır. Ölçekte hemşirelerin rutin faaliyetlerini içeren 49 madde ve 5 alt boyut yer almaktadır. Toplam puanların artması, sağlık personelinin tıbbi hata yapma eğilimlerinin azaldığı şeklinde yorumlanmaktadır. Verilerin analizinde, sayı ve yüzde dağılımları yapılıp, Student t testi, Mann Whitney U testi, Kruskal Walles ve ANOVA analizleri kullanıldı. Bulgular ve Sonuç: Araştırmaya katılan öğrencilerin %73.3’ü kadın ve yaş ortalamaları 24±0.64 ‘dır. İntörn öğrencilerin, “Hemşirelikte Tıbbi Hataya Eğilim Ölçeği” toplam puan ortalamaları 3.95±0.28 olup, tıbbi hata yapma eğilimlerinin düşük olduğu belirlendi. Ölçeğin alt boyutlarının puan ortalamaları; “İlaç ve transfüzyon uygulamaları”nda 3.95±0.36, “Enfeksiyonların önlenmesi”nde 3.95±0.31, “Hasta izlemi ve malzeme-cihaz güvenliği”nde 3.96±0.39, “Düşmelerin önlenmesi”nde 3.94±0.65 ve “İletişim”de 3.96±0.54 olarak bulundu. Ölçeğin alt boyutlarından alınabilecek en yüksek puan ortalamasının 5.00 olması nedeniyle, alt boyutların hepsinde öğrencilerin tıbbi hata yapma eğilimlerinin düşük düzeye yakın olduğu söylenebilir. Araştırmaya katılanların cinsiyet ve yaş özellikleri ile tıbbi hata yapma eğilimleri arasında istatistiksel olarak anlamlı fark bulunmamıştır p>0.05 . Araştırmadan elde edilen sonuçlar doğrultusunda öğrencilerin tıbbi hata yapma eğilimlerinin düşük düzeye yakın olduğu söylenebilir

Anahtar Kelimeler

Tıbbi hata, intörn hemşire, klinik uygulama

Kaynakça

• Andsoy I, Kar G, Öztürk Ö. Hemşirelerin Tıbbi Hata Eğilimlerine Yönelik Bir Çalışma. Sağlık Bilimleri ve Meslekleri Dergisi 2014; 1(1): 17-27.
• Ünsal Atan Ş, Dönmez S, Taşçı duran E. Üniversite Hastanesinde Çalışan Hemşirelerde Hasta Güvenliği Kültürünün İncelenmesi. Florence Nightingale Hemşirelik Dergisi 2013; 21(3): 172-180.
• Attree M, Cooke H, Wakefield A. Patient Safety in an English Pre-Registration Nursing Curriculum. Nurse Educ Pract. 2008; 8: 239–48.
• Bodur S, Filiz E, Çimen A, Kapçı C. Ebelik ve Hemşirelik Son Sınıf Öğrencilerinin Hasta Güvenliği ve Tıbbi Hatalar Konusundaki Tutumu. Genel Tıp Dergisi 2012; 22 (2): 37-42.
• Cebeci F, Gürsoy E, Tekingündüz S. Hemşirelerin Tıbbi Hata Yapma Eğilimlerinin Belirlenmesi. Anadolu Hemşirelik ve Sağlık Bilimleri Dergisi 2012; 15(3):188-196.
• Cebeci F, Karazeybek E, Sucu G, Kahveci R. Nursing Students' Medication Errors and Their Opinions on The Reasons of Errors: A Cross-Sectional Survey. J Pak Med Assoc. 2015; 65(5):457-62.
• Çetinkaya Uslusoy E, Taşçı Duran E, Korkmaz M. İntörn Hemşire Öğrencilerin Tıbbi Hata Yapma Eğilimlerinin Belirlenmesi. Hemşirelikte Güncel Sorunlar ve Yaklaşımlar Sempozyumu 11-12 Nisan 2013; Denizli.
• Çırpı F, Doğan Merih Y, Yaşar Kocabay M. Hasta Güvenliğine Yönelik Hemşirelik Uygulamalarının ve hemşirelerin Bu Konudaki Görüşlerinin Belirlenmesi. Maltepe Üniversitesi Hemşirelik Bilim ve Sanatı Dergisi 2009; 2(3):26-34.
• Demir Zencirci A. Hemşirelik ve Hatalı Tıbbi Uygulamalar. Hemşirelikte Araştırma Geliştirme Dergisi 2010; 12 (1): 67–74.
• Dikmen Y, Yorgun S, Yeşilçam N. Hemşirelerin Tıbbi Hatalara Eğilimlerinin Belirlenmesi. Hacettepe Üniversitesi Hemşirelik Fakültesi Dergisi 2014; 1(1): 44-56.
• Dhillon BS. Human Reliability and Error in Medical System. Series on İndustrial & System Engineering 2003; 2: 10-18.
• Ertem G, Oksel E, Akbıyık A. Tıbbi Uygulamalar (Malpraktis) ile ilgili Retrospektif Bir İnceleme. Dirim Tıp Gazetesi 2009; 84 (1):1-10.
• Gökdoğan F, Yorgun S. Sağlık Hizmetlerinde Hasta Güvenliği ve Hemşireler. Anadolu Hemşirelik ve Sağlık Bilimleri Dergisi 2010; 13 (2), 53-59.
• Işık O, Akbolat M, Çetin M. Hemşirelerin Bakışıyla Tıbbi Hataların Değerlendirilmesi. TAF Preventive Medicine Bulletin 2012;11(4):421-430.
• İnterpeler ŞS, Soydemir D, Güleç D. Hemşirelerin Tıbbi Hataya Eğilimleri ve Etkileyen Faktörler. Ege Üniversitesi Hemşirelik Fakültesi Dergisi 2014; 30(1):1-18.
• Karabıyık L. Yoğun Bakımda Sık Yapılan Tıbbi Hatalar. Yoğun Bakım Dergisi 2012; 10(1): 40-49.
• Kohn LT, Corrigan J, Donaldson MS. To err is Human: Building a Safer Health System. Washington, D.C: National Academy Press 2000.
• Kyrkjebİ JM, Hage I. What We Know and What They Do: Nursing Students’ Experiences of İmprovement Knowledge in Clinical Practice. Nurse Educ Today 2005; 25: 167-75.
• Menachemi N, Shewchuk RM, O'Connor SJ, Berner ES, Allison JJ. Perceptions of Medical Errors by Internal Medicine Residents: Development and Validation of a New Scale. Qual Manag Health Care 2005;14(3):144-54.
• Özata M, Aslan Ş. Hemşirelik ve Ebelik Bölümü Öğrencilerinin Hasta Güvenliğine Etkilerinin Belirlenmesi, I. Uluslararası Sağlıkta Kalite ve Performans Kongresi Bildiriler Kitabı, Harun Kırılmaz (Ed.), Sağlık Bakanlığı Yayınları 2009; Ankara.
• Özata M, Altunkan H. Hemşirelikte Tıbbi Hataya Eğilim Ölçeğinin Geliştirilmesi, Geçerlilik ve Güvenilirlik Analizinin Yapılması, II. Uluslararası Sağlıkta Performans ve Kalite Kongresi Bildiriler Kitabı 2010; Antalya.
• Polat O, Pakiş I. Tıbbi Uygulama Hatalarında Hekim Sorumluluğu: Derleme. Adli Tıp Dergisi 2011; 2(3): 119-125.
• Preston RM. Drug Errors and Patient Safety: The Need for a Change in Practice. British Journal of Nursing 2004; 13(2):72-78.
• Prot S, Fontan JE, Alberti C, Bourdon O, Farnoux C, Macher MA, et al. Drug Administration Errors and Their Determinants in pediatric in-patients. International Journal for Quality in Health Care 2005; 17:381-9
• Sharif F, Masoumi S. A Qualitative Study of Nursing Student Experiences of Clinical Practice. BMC Nursing 2005; 4 (6): 1-7.
• Temel M. Sağlık Personelini İlgilendiren Önemli Bir Konu: Malpraktis, Hemşirelik Forum Dergisi 2005; 84-90.
• Unver V, Tastan S, Akbayrak A. Medication Errors: Perspectives of Newly Graduated and Experienced Nurses.International Journal of Nursing Practice 2012; 18(4):317-24.
• Weingart S, Wilson R, Gibberd R, Harrison B. Epidemiology of Medical Error. BMJ 2000; 320: 774-777.