This article deals with one of the uses of the word “boy”, frequently encountered in the Dede Korkut narratives, that has remained insufficiently clarified within its polysemous range up to the present. The study is based on the thesis that the word, in certain contexts, exceeds its commonly known meanings by denoting a special unit positioned around the lord and responsible for his security; thus, it should be considered a component of military terminology. When employed with this meaning the word is invariably associated with groups such as “forty heroes,” “forty maidens,” or “three hundred heroes”; it appears within fixed syntactic patterns; it co-occurs with semantically overlapping verbs; and it typically becomes prominent in scenes where security and stability are undermined or where strategic significance is at stake. The aim of the study is to elucidate the contextual and historical dimensions of this particular usage and to demonstrate that what has often been intuitively interpreted in the relevant scholarship as the meaning “side” in fact bears the traces of a distinct military term. Accordingly, the study first evaluates the relevant textual witnesses and their reception in the literature, and subsequently focuses on the syntactic conditions and historical background of the usage in question.
The Dede Korkut narratives the word boy the word yan personal guard unit
Bu makale, Dede Korkut anlatılarında sıklıkla karşılaşılan “boy” sözcüğünün çok anlamlı görünümü içinde bugüne dek yeterince aydınlatılmamış bir kullanımı konu almaktadır. Çalışma, sözcüğün bazı bağlamlarda bilinen anlamlarının ötesine geçerek bağlı olduğu beyin etrafında konumlanan ve onun güvenliğini sağlamakla yükümlü özel birliği tanımladığı; dolayısıyla da askerî terminolojiye ait bir unsur olarak ele alınması gerektiği tezine dayanmaktadır. Sözcük bu anlamıyla kullanıldığında mutlaka “kırk yiğit”, “kırk kız” veya “üç yüz yiğit” gibi topluluklarla ilişkilendirilmekte; sabit söz dizimsel kalıplar içinde görünmekte; benzer anlamdaki fiillerle eşdizim oluşturmakta; ayrıca genellikle güvenlik ve istikrarın zedelendiği ya da stratejik önem teşkil eden sahnelerde dikkati çekmektedir. Çalışmanın amacı, bu özel kullanımın bağlamsal ve tarihsel boyutlarını açıklığa kavuşturmak ve ilgili yayınlarda daha çok sezgisel olarak “yan” anlamıyda karşılanan bu kullanımın aslında askerî bir terimin izlerini taşıdığını ortaya koymaktır. Bu doğrultuda öncelikle ilgili metinsel tanıklar ve bunların literatüre yansıma biçimleri değerlendirilecek; ardından söz konusu kullanımın söz dizimsel koşulları ve tarihsel arka planı üzerinde durulacaktır.
Dede Korkut anlatıları boy sözcüğü yan sözcüğü yakın koruma birliği
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Konular | Türk Dili ve Edebiyatı (Diğer) |
| Bölüm | Araştırma Makalesi |
| Yazarlar | |
| Gönderilme Tarihi | 22 Ağustos 2025 |
| Kabul Tarihi | 21 Ekim 2025 |
| Yayımlanma Tarihi | 25 Aralık 2025 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2025 Cilt: 25 Sayı: 2 |
Türk Dünyası İncelemeleri Dergisi Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.