Öz
Son zamanlarda Moğollar arasında İslam’a geçiş ile ilgili çalışmalar Devin DeWeese’in Baba Tükles ve Altınorda’nın Müslümanlaşması hakkındaki ufuk açıcı eseri sayesinde güçlü bir ivme kazanmıştır1. İlhanlılar ile ilgili ise, Charles Melville2, Reuven Amitai3 ve Cüneyt Kanat4 Gazan Han’ın ve Ahmet Teküder’in İslam’a geçişi hakkında çalışmalar yapmıştır. Yine İlhanlıların ihtidalarını konu edinen daha erken çalışmalar 1950’lerde Mustafa Taha Bedr5, 1970 ve 1980’lerde ise Fuad Abdü’l-Mutî es-Seyyâd6 ve Muhammed Ahmed Muhammed7 tarafından husule getirilmiştir. Bununla birlikte, İlhanlı Moğollarının İslam’a geçişi hakkındaki tetkikler henüz başlangıç aşamasındadır. Dolayısıyla burada sunulacak düşünceler bu bağlamda, yani girift bir meseleye nihaî bir cevap vermekten ziyade, bir başlangıç noktası olarak değerlendirilmelidir.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- KAYNAKLAR Achery, 1723 Achery, Luc d’. Spicilegium: sive, Collectio veterum aliquot scriptorum. Edited by Étienne Baluze. New ed. 3 cilt. Paris: Montalant. Aksarayî, 1944 Aksarayî, Kerimüddin Mahmud. Musameretü’l-Ahbar ve Mûsayeretü’l-Ahyar, ed., Osman Turan, Ankara: Türk Tarih Kurumu Basımevi. Allsen, 2002b Allsen, Thomas T. Technical Transfers in the Mongolian Empire, Bloomington: Department of Central Eurasian Studies, Indiana University. Amitai-Preiss, 1996a Amitai-Preiss, Reuven. “Ghazan, Islam and Mongol Tradition: A View from the Mamluk Sultanate” Bulletin of the School of Oriental and African Studies 59, no. 1: 1–10. Amitai-Preiss, 1999 Amitai-Preiss, Reuven. “Sufis and Shamans: Some Remarks on the Islamization of the Mongols in the Ilkhanate”, Journal of the Economic and Social History of the Orient 42: 27–46. Amitai-Preiss, 2001 Amitai-Preiss, Reuven. “Turko-Mongolian Nomads and the Iqta’ System in the Islamic Middle East (ca. 1000–1400 AD)”, Nomads in the Sedentary World içinde, edited by Anatoly M. Khazanov and André Wink. Richmond, Surrey: Curzon Press. Arnold, 1913 Arnold, Thomas W. The Preaching of Islam: A History of the Propagation of the Muslim Faith, 2nd ed. New York: C. Scribner’s Sons. Aykut ve Pamuk, 1992 Aykut, Tuncay, ve Şevket Pamuk. Ak Akçe. Moğol ve İlhanlı Sikkeleri/Mongol and Ilkhanid Coins. İstanbul, Yapı Kredi Yayınları. Bar Hebraeus, 1932 Bar Hebraeus (İbnü’l-İbrî). The Chronography of Gregory Abû’l Faraj 1225–1286, the Son of Aaron, the Hebrew Physician, commonly known as Bar Hebraeus. Çev., E. A. Wallis Budge. 2 cilt. London: Oxford University Press/H. Milford, 1932. Yeni basım, 1976; tekrar basım, Tarihü’z-Zaman, çev., İshak Armalah, Beyrut: Darü’l-Maşrik, 1986. Bartlett, 1986 Bartlett, Robert. Trial by Fire and Water: The Medieval Judicial Ordeal. Oxford and New York: Clarendon Press and Oxford University Press. Baybars el-Mansûrî, 1998 Baybars el- Mansûrî, Rükneddin. Zubdet el-fikre fî tarih el-Hicre, ed., Donald S. Richards, Beyrut ve Berlin: Das Arabische Buch/Orient-Institut der DMG. Bedr, 1950 Bedr, Mustafa Taha. Moğol Îrân beyne’l-Mesihiyye ve’l-İslam. Kahire: Darü’l-Fikr el-Arabî. Berenî, 1862–64 Berenî, Ziyaeddin. Tarih-i Firuzşahî/The Tarikh-i Feroz-shahi of Ziaa al-Din Barni, commonly called Ziaa-i Barni. Ed.,
Öz
Son zamanlarda Moğollar arasında İslam’a geçiş ile ilgili çalışmalar Devin DeWeese’in Baba Tükles ve Altınorda’nın Müslümanlaşması hakkındaki ufuk açıcı eseri sayesinde güçlü bir ivme kazanmıştır1. İlhanlılar ile ilgili ise, Charles Melville2, Reuven Amitai3 ve Cüneyt Kanat4 Gazan Han’ın ve Ahmet Teküder’in İslam’a geçişi hakkında çalışmalar yapmıştır. Yine İlhanlıların ihtidalarını konu edinen daha erken çalışmalar 1950’lerde Mustafa Taha Bedr5, 1970 ve 1980’lerde ise Fuad Abdü’l-Mutî es-Seyyâd6 ve Muhammed Ahmed Muhammed7 tarafından husule getirilmiştir. Bununla birlikte, İlhanlı Moğollarının İslam’a geçişi hakkındaki tetkikler henüz başlangıç aşamasındadır. Dolayısıyla burada sunulacak düşünceler bu bağlamda, yani girift bir meseleye nihaî bir cevap vermekten ziyade, bir başlangıç noktası olarak değerlendirilmelidir.
Kaynakça
- KAYNAKLAR Achery, 1723 Achery, Luc d’. Spicilegium: sive, Collectio veterum aliquot scriptorum. Edited by Étienne Baluze. New ed. 3 cilt. Paris: Montalant. Aksarayî, 1944 Aksarayî, Kerimüddin Mahmud. Musameretü’l-Ahbar ve Mûsayeretü’l-Ahyar, ed., Osman Turan, Ankara: Türk Tarih Kurumu Basımevi. Allsen, 2002b Allsen, Thomas T. Technical Transfers in the Mongolian Empire, Bloomington: Department of Central Eurasian Studies, Indiana University. Amitai-Preiss, 1996a Amitai-Preiss, Reuven. “Ghazan, Islam and Mongol Tradition: A View from the Mamluk Sultanate” Bulletin of the School of Oriental and African Studies 59, no. 1: 1–10. Amitai-Preiss, 1999 Amitai-Preiss, Reuven. “Sufis and Shamans: Some Remarks on the Islamization of the Mongols in the Ilkhanate”, Journal of the Economic and Social History of the Orient 42: 27–46. Amitai-Preiss, 2001 Amitai-Preiss, Reuven. “Turko-Mongolian Nomads and the Iqta’ System in the Islamic Middle East (ca. 1000–1400 AD)”, Nomads in the Sedentary World içinde, edited by Anatoly M. Khazanov and André Wink. Richmond, Surrey: Curzon Press. Arnold, 1913 Arnold, Thomas W. The Preaching of Islam: A History of the Propagation of the Muslim Faith, 2nd ed. New York: C. Scribner’s Sons. Aykut ve Pamuk, 1992 Aykut, Tuncay, ve Şevket Pamuk. Ak Akçe. Moğol ve İlhanlı Sikkeleri/Mongol and Ilkhanid Coins. İstanbul, Yapı Kredi Yayınları. Bar Hebraeus, 1932 Bar Hebraeus (İbnü’l-İbrî). The Chronography of Gregory Abû’l Faraj 1225–1286, the Son of Aaron, the Hebrew Physician, commonly known as Bar Hebraeus. Çev., E. A. Wallis Budge. 2 cilt. London: Oxford University Press/H. Milford, 1932. Yeni basım, 1976; tekrar basım, Tarihü’z-Zaman, çev., İshak Armalah, Beyrut: Darü’l-Maşrik, 1986. Bartlett, 1986 Bartlett, Robert. Trial by Fire and Water: The Medieval Judicial Ordeal. Oxford and New York: Clarendon Press and Oxford University Press. Baybars el-Mansûrî, 1998 Baybars el- Mansûrî, Rükneddin. Zubdet el-fikre fî tarih el-Hicre, ed., Donald S. Richards, Beyrut ve Berlin: Das Arabische Buch/Orient-Institut der DMG. Bedr, 1950 Bedr, Mustafa Taha. Moğol Îrân beyne’l-Mesihiyye ve’l-İslam. Kahire: Darü’l-Fikr el-Arabî. Berenî, 1862–64 Berenî, Ziyaeddin. Tarih-i Firuzşahî/The Tarikh-i Feroz-shahi of Ziaa al-Din Barni, commonly called Ziaa-i Barni. Ed.,
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Bölüm | ÇEVİRİLER |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 28 Aralık 2018 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2018 |