XIX. yüzyılda İngiltere’nin küresel güç konumunu pekiştirmesinde Hindistan’ın stratejik önemi belirleyici bir unsur olmuştur. İngiltere, Hindistan’a giden yolları güvence altına almak amacıyla Akdeniz, Kızıldeniz ve Süveyş Kanalı gibi kritik bölgelerde kontrol sağlamaya çalışmıştır. Bu çerçevede Mısır, Kıbrıs ve Orta Doğu, İngiliz dış politikasının merkezinde yer almış, İngiltere bu bölgelerde ekonomik, askerî ve siyasi nüfuzunu artırarak Hindistan’ın güvenliğini sağlamayı hedeflemiştir. Bu bağlamda Kıbrıs’ın, İngiltere için stratejik açıdan değerli bir üs olarak ortaya çıktığı görülmektedir. 1878’de Kıbrıs Antlaşması ile İngiltere, Osmanlı Devleti’ne destek verme bahanesiyle Kıbrıs’ın kontrolünü “geçici” olarak ele geçirmiştir. Bu anlaşma İngiltere’nin Doğu Akdeniz’deki varlığını güçlendirirken, Hindistan ile Mısır’a giden ticaret yollarının güvence altına alınması amacını gerçekleştirmekteydi. Dolayısıyla İngiltere’nin Kıbrıs’a olan ilgisi, Hindistan ve Mısır’ın stratejik önemine odaklanan daha geniş bir jeopolitik stratejinin parçası olarak anlaşılmalıdır. İngiltere, Osmanlı’yı Rus yayılmacılığına karşı desteklerken, Osmanlı’nın zayıflamasıyla birlikte daha müdahaleci bir politika izlemiş ve Kıbrıs ile Mısır’ı doğrudan kontrol altına almıştır. İngiltere’nin Hindistan merkezli stratejik hamleleri, XIX. yüzyıl boyunca küresel dengelerde belirleyici bir etken olmuştur. Bu çalışma, XIX. yüzyılın ikinci yarısında, Hindistan ve Mısır politikaları çerçevesinde Kıbrıs’ın İngilizler için önemini konu almaktadır.
Bu makale, 27-29 Haziran 2024 tarihinde “Barış Harekâtının 50. Yılında Uluslararası Kıbrıs Sempozyumu”nda yalnızca sözlü olarak sunulan ve tam metni yayınlanmayan “Kıbrıs’ın XIX. Yüzyılda Hindistan Yolu İçin Önemi ve İngiltere-Osmanlı İlişkilerine Etkisi” başlıklı sözlü bildiriden, geliştirilerek ve değiştirilerek üretilmiştir.
In the 19th century, India played a decisive role in consolidating Britain’s global power. To secure the routes leading to India, Britain sought control over key strategic regions such as the Mediterranean, the Red Sea, and the Suez Canal. Within this framework, Egypt, Cyprus, and the Middle East became central to British foreign policy, as Britain aimed to strengthen its economic, military, and political influence in these areas to ensure the security of India. In this context, Cyprus emerged as a strategically valuable base for Britain. With the Cyprus Convention of 1878, Britain took control of the island under the pretext of supporting the Ottoman Empire, albeit on a “temporary” basis. This agreement not only reinforced Britain’s presence in the Eastern Mediterranean but also served to secure trade routes to India and Egypt. Thus, Britain’s interest in Cyprus should be understood as part of a broader geopolitical strategy centered on the strategic importance of India and Egypt. While Britain initially supported the Ottoman Empire against Russian expansion, its policies became more interventionist as the Ottoman Empire weakened, ultimately leading to direct British control over Cyprus and Egypt. Britain’s India-centered strategic maneuvers played a crucial role in shaping global power dynamics throughout the 19th century. This study examines the significance of Cyprus for Britain in the second half of the 19th century within the context of its policies toward India and Egypt.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Avrupa Siyasi Tarihi, Siyasi Tarih (Diğer) |
Bölüm | MAKALELER |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 30 Temmuz 2025 |
Gönderilme Tarihi | 9 Nisan 2025 |
Kabul Tarihi | 17 Temmuz 2025 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2025 Cilt: 40 Sayı: 1 |