Investigation of the Relationship Between Independent Learning Behaviors and School Adjustment of Preschoolers

Yıl 2023, , 77 - 89, 19.04.2023

Hülya Gülay Ogelman , Rukiye Kaya

https://doi.org/10.53506/egitim.1253292

Cited By: 2

Öz

This research aims to examine the relationship between independent learning behavior of preschool children and their school adjustment. The study group consists of a total of 106 children: 50 boys and 56 girls in the 5-6 age group attending preschool educational institutions affiliated with the Ministry of National Education. In the scope of the study, Personal Information Form, Independent Learning Behavior Scale (3-5) and Teacher Rating Scale of School Adjustment for 5-6 Years of Children were used as data collection instruments. Pearson Product Moment Correlation was applied for normally distributed variables and Spearman’s Rank Correlation Coefficient was applied for variables that are not normally distributed. The findings revealed significantly positive relationship at moderate level between preschool children’s independent learning behavior, their total school adjustment, self-directiveness and classroom participation; positive relationship at low level between independent learning behavior and school liking. Additionally, no statistically significant relationship was found between the independent learning behaviors of young children and their school avoidance levels. Independent learning behaviors of preschool children were found to be associated with four of the five variables related to school adjustment. Findings reveal the importance of supporting the school adjustment process of young children with independent learning behavior.

Anahtar Kelimeler

Independent learning, school adjustment, young children, preschool education

Okul Öncesi Dönem Çocuklarının Bağımsız Öğrenme Davranışları ile Okula Uyumları Arasındaki İlişkinin İncelenmesi

Öz

Araştırmanın amacı, okul öncesi dönem çocuklarının bağımsız öğrenme davranışlarıyla okula uyum değişkenleri arasındaki ilişkinin incelenmesidir. Çalışma grubunda Millî Eğitim Bakanlığı’na bağlı okul öncesi eğitim kurumlarına devam eden 5-6 yaş grubundan 50 erkek ve 56 kız olmak üzere 106 çocuk yer almaktadır. Araştırma kapsamında Kişisel Bilgi Formu, Bağımsız Öğrenme Davranışları Ölçeği ve 5-6 Yaş Çocukları İçin Okula Uyum Öğretmen Değerlendirme Ölçeği olmak üzere üç ölçme aracı kullanılmıştır. Çalışma kapsamında normal dağılan değişkenlerle ilgili Pearson Momentler Çarpımı, normal dağılmayan değişkenlerle ilgili Spearman Sıra Farkları Korelasyon Katsayısı analiz tekniği uygulanmıştır. Bulgulara göre okul öncesi dönem çocuklarının bağımsız öğrenme davranışı ile toplam okula uyum, kendi kendini yönetme ve işbirlikçi katılım arasında olumlu yönde orta düzeyde; bağımsız öğrenme davranışı ile okulu sevme arasında olumlu yönde düşük düzeyde anlamlı bir ilişki olduğu belirlenmiştir. Ek olarak, küçük çocukların bağımsız öğrenme davranışları ile okuldan kaçınma düzeyleri arasında istatistiksel açıdan anlamlı düzeyde ilişki saptanmamıştır. Okul öncesi dönem çocuklarının bağımsız öğrenme davranışları, okula uyum ile ilgili beş değişkenden dördü ile ilişkili bulunmuştur. Bulgular, küçük çocukların bağımsız öğrenme davranışları ile okula uyum sürecinin desteklenmesinin önemini ortaya koymaktadır.

Anahtar Kelimeler

Bağımsız öğrenme, okula uyum, küçük çocuklar, okul öncesi eğitim

Kaynakça

• Arabacıoğlu, B., & Bağçeli Kahraman, P. (2021). Okul öncesi dönem çocuklarının okula uyum düzeyleri ve ebeveyn tutumlarının farklı değişkenler açısından incelenmesi. Türkiye Sosyal Araştırmalar Dergisi, 25(1), 175-192.
• Arslan, A. K., Tunç, Z. & Çolak, C. (2020). Normal dağılıma uygunluğu değerlendirmek için açık kaynak web tabanlı yazılım: normal dağılımı inceleme yazılımı. Fırat Tıp Dergisi, 25(2), 62-68.
• Bağçeli Kahraman, P. (2018). Okul öncesi dönem çocuklarının okula uyum sürecine ilişkin anaokulu öğretmenlerinin ve annelerinin görüşleri. Erken Çocukluk Çalışmaları Dergisi, 2(1), 3-20.
• Başaran, S., Gökmen, B., & Akdağ, B. (2014). Okul öncesi eğitimde okula uyum sürecinde öğretmenlerin karşılaştığı sorunlar ve çözüm önerileri. Uluslararası Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 2014(2), 197-223.
• Birch, S. H., & Ladd, G. W. (1997). The teacher-child relationship and children’s early school adjustment. Journal of School Psychology, 34(1), 61-79.
• Brenner, C. A. (2022). Self-regulated learning, self-determination theory and teacher candidates’ development of competency-based teaching practices. Smart Learning Environments 9(3). https://doi.org/10.1186/s40561-021-00184-5.
• Büyüköztürk, Ş., Kılıç Çakmak, E., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş. & Demirel, F. (2012). Eğitimde bilimsel araştırma yöntemleri (13. basım). Pegem Akademi.
• Caputi M., Lecce S., Pagnin A. & Banerjee R. (2012). Longitudinal effects of theory of mind on later peer relations: The role of prosocial behavior. Developmental Psychology, 48(1), 257–270. https://doi.org/10.1037/a0025402
• Cazan, A. M. (2012). Self regulated learning strategies – predictors of academic adjustment. Procedia - Social and Behavioral Sciences 33, 104-108. https://doi.org/10.1016/j.sbspro.2012.01.092
• Cook, K. D., Dearing, E. & Zachrisson, H. D. (2017). Information sharing between teachers and early education programs during school entry in Norway: associations with children’s school adjustment and success in the first year. International Journal of Child Care and Education Policy volume (ICEP) 11, Article 14. https://doi.org/10.1186/s40723-017-0039-5
• Davis, S. K., & Hadwin, A. F. (2021). Exploring differences in psychological well-being and self-regulated learning in university student success. Frontline Learning Research, 9(1), 30–43. https://doi.org/10.14786/flr.v9i1.581
• Durmuşoğlu Saltalı, N. & Erbay, F. (2020). Öğretmen çocuk ilişkisi ve okula uyum. H. Gülay Ogelman (Ed.), Yaşamın ilk yıllarında okula uyum (s. 75-108). Eğiten Kitap.
• Erbay, F., & Durmuşoğlu Saltalı, N. (2020). Okul öncesi dönem çocuklarının okul hazırbulunuşluklarının yordayıcısı olarak sosyal bağımsızlık. OPUS Uluslararası Toplum Araştırmaları Dergisi, 16(31), 4138-4155.
• Erten, H. (2012). Okul öncesi eğitime devam eden 5-6 yaş çocuklarının sosyal beceri, akran ilişkileri ve okula uyum düzeyleri arasındaki ilişkilerin izlenmesi. (Tez No: 322435) [Yüksek lisans tezi. Pamukkale Üniversitesi.] YÖK Tez Merkezi. https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/tezSorguSonucYeni.jsp
• Fremont, W. (2003). School refusal in children and adolescents. American Family Physician, 68(3), 1555-1561.
• Gülay, H. (2011). 5-6 yaş grubu çocuklarda okula uyum ve akran ilişkileri. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 10(36), 1-10.
• Gülay Ogelman, H., & Amca Toklu, D. (2022). Covid-19 sürecinde okul öncesi dönem çocuklarının öğretmenleriyle ilişkilerinin okula uyum üzerindeki etkisi. International Journal of Educational Spectrum, 4(1), 1-12.
• Gülay Ogelman, H., Önder, A., Seçer, Z. & Erten, H. (2013). Anne tutumlarının 5-6 yaş çocuklarının sosyal becerilerini ve okula uyumlarını yordayıcı etkisi. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 29, 143-152. Gülay Ogelman, H., Saraç, S., Kahveci, D., & Akdoğan, S. (2022a). Akran şiddetine maruz kalma ve öğrenmede öz düzenleme değişkenleri açısından okul öncesinde okula uyum. Ulusal Eğitim Akademisi Dergisi 6(1), 102-112.
• Gülay Ogelman, H., Amca Toklu, D., Kahveci, D. & Akdoğan, S. (2022b). Okul öncesi dönem çocuklarının bağımsız öğrenme davranışlarının sosyal konum değişkenleri üzerindeki yordayıcı etkilerinin incelenmesi. Recep Tayyip Erdoğan Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi 9(1), 170-184.
• Heckman J. J., Moon S. H., Pinto R., Savelyev P.A. & Yavitz A. (2010). The rate of return to the HighScope Perry Preschool Program. Journal of Public Economics, 94(1–2), 114–128.
• Ishimoto Y., Yamane, T., Matsumoto, Y., Takizawa, Y., & Kobayashi, K. (2022). The impact of gender differences, school adjustment, social interactions, and social activities on emotional and behavioral reactions to the COVID-19 pandemic among Japanese school children. SSM Mental Health. 2, Article 100077. https://doi.org/10.1016/j.ssmmh.2022.100077
• Jacob, L., Benick, M., Dörrenbacher, S., & Perels, F. (2020). Promoting self-regulated learning in preschoolers. Journal of Childhood, Education & Society, 1(2), 116-140.
• Karasar, N. (2015). Bilimsel araştırma yöntemleri. Nobel Yayınları.
• Köklü, N. Büyüköztürk, Ş., & Çokluk, Ö. (2007). Sosyal bilimler için istatistik (2. Baskı). Pegem Akademi.
• Kearney, C. A., Chapman, G., & Cook, L. C. (2005). School refusal behavior in young children. International Journal of Behavioral Consultation and Therapy, 1(3), 216-222.
• Knollmann, M., Knoll, S., Reissner, V., Metzelaars, J., & Hebebrand, J. (2010). School avoidance from the point of view of child and adolescent psychiatry. Dtsch Arztebl Int. 107(4), 43-49.
• Ladd, G. W., Kochenderfer, B. J., & Coleman, C. C. (1996). Friendship quality as a predictor of young children's early school adjustment. Child Development, 67(3), 1103-1118.
• Livingston, K. (2012). Independent Learning. In N. M. Seel (Ed.), Encyclopedia of the sciences of learning (pp. 1526-1529). Springer.
• Merritt, E. G., Wanless, S. B., Rimm-Kaufman, S. E., Cameron, C., & Peugh, J. L. (2012). The contribution of teachers' emotional support to children's social behaviors and self-regulatory skills in first grade. School Psychology Review, 41(2), 141-159.
• Milli Eğitim Bakanlığı (2022a). 2022-2023 Okul Öncesi Eğitim Okula Uyum Rehberi. Temel Eğitim Genel Müdürlüğü. http://tegm.meb.gov.tr/meb_iys_dosyalar/2022_08/31121627_Okul_Oncesi_Egitim_Uyum_Rehberi.pdf
• Milli Eğitim Bakanlığı (2022b). 3-5 yaş grubunda okullaşma oranı %48’e yükseldi. https://www.meb.gov.tr/3-5-yas-grubunda-okullasma-orani-48e-yukseldi/haber/25068/tr
• Önder, A. & Gülay, H. (2010). Reliability and validity of the Teacher Rating Scale of School Adjustment for 5-6 years of children. International Online Journal of Educational Sciences, 2(1), 204-224.
• Öztürk, M. (2022), The effect of self-regulated programming learning on undergraduate students’ academic performance and motivation, Interactive Technology and Smart Education, 19(3), 319-337.
• Panadero E. (2017). A review of self-regulated learning: Six models and four directions for research. Frontiers Psychology, 8, Article 422.https://doi.org/10.3389/fpsyg.2017.00422
• Park, S., Holloway, S., Arendtsz, A., Bempechat, J., & Li, J. (2012). What makes students engaged in learning? A time-use study of within- and between-individual predictors of emotional engagement in low-performing high schools. Journal of Youth and Adolescence, 41(3), 390–401. https://doi.org/10.1007/s10964-011-9738-3
• Sadi Ö, & Uyar, M. (2013). The relationship between self-efficacy, self-regulated learning strategies and achievement: a path moel. Journal of Baltic Science Education. 12(1), 21-33.
• Saraç, S., & Gülay Ogelman, H. (2022). Bağımsız öğrenen çocuklar. Yeni İnsan Yayınevi.
• Saraç, S., Karakelle, S., & Whitebread, D. (2019). Okul öncesi çocuklar için bağımsız öğrenme davranışları ölçeği 3-5 (BÖD 3-5): Türkçe Formu için Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. İlkogretim Online, 18(3), 1093-1106.
• Shuy, T., OVAE, & TEAL Staff, (2010). Self regulated learning. TEAL Center Fact Sheet No. 3, 1-3. https://lincs.ed.gov/sites/default/files/3_TEAL_Self%20Reg%20Learning.pdf
• Tabachnick, B. G., & Fidell, L. S. (2013). Using multivariate statistic (6th ed.). Pearson.
• Thierry, K. L., Bryant, H. L., Nobles, S. S., & Norris, K. S. (2016). Two-year impact of a mindfulness-based program on preschoolers’ self-regulation and academic performance. Early Education and Development, 27(6), 805-821.
• Timmons, K., Pelletier, J., & Corter, C. (2016). Understanding children's self-regulation within different classroom contexts. Early Child Development and Care, 186(2), 249-267.
• Whitebread, D., Coltman, P., Jameson, H., & Lander, R. (2009). Play, cognition and self-regulation: What exactly are children learning when they learn through play? Educational and Child Psychology, 26(2), 40-52.
• Whitebread, D., Coltman, P., Pasternak, D. P., Sangster, C., Grau, V., Bingham, S., ... Demetriou, D. (2009). The development of two observational tools for assessing metacognition and self regulated learning in young children. Metacognition and Learning, 4(1), 63–85.
• Winne P. H., & Hadwin A. F. (2010). Self-regulated learning and socio-cognitive theory. In P. Penelope, B. Eva, B. McGaw (Eds.), International encyclopedia of education (pp. 503–508). Elsevier.
• Yalçın, V. (2016). Okul öncesi dönem çocuklarının okula uyum süreci ile ebeveynlerinin çocuk yetiştirme tutumları arasındaki ilişki. (Yayın No:438268) [Yüksek lisans tezi. Anadolu Üniversitesi.] YÖK Tez Merkezi. https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/tezSorguSonucYeni.jsp
• Yoon, H. J. (2011). The development and validation of the assessment of human agency employing Albert Bandura’s human agency theory. (Publication No. 3483753) [Doctoral dissertation, The Pennsylvania State University] ProQuest Dissertations & Theses Global. https://www.proquest.com/dissertations-theses/development-validation-assessment-human-agency/docview/902174568/se-2
• Zimmerman, B. J. (2002). Becoming a self-regulated learner: An overview. Theory Into Practice, 41(2), 64-70.
• Zimmerman, B. J. (2015). Self-regulated learning: Theories, measures, and outcomes. In J. D. Wright (Ed.), International encyclopedia of the social & behavioral sciences (pp. 541-546). Elsevier.