Bu çalışmanın amacı, COVID-19 salgını sürecinde uygulamaya konan uzaktan eğitim sürecini paydaş (öğretmen, öğrenci, veli) görüşleri bağlamında değerlendirmek ve etkili çözüm önerileri geliştirmektir. Bu çalışmada nitel araştırma desenlerinden fenomenolojik (olgubilim) desen kullanılmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu, ölçüt örnekleme yöntemiyle belirlenen 30 sınıf öğretmeni, 26 öğrenci velisi ve 26 ilkokul dördüncü sınıf öğrencisi oluşturmaktadır. Araştırma verileri, araştırmacı tarafından geliştirilen yarı yapılandırılmış görüşme formuyla toplanmıştır. Görüşme yoluyla elde edilen nitel veriler içerik analizine tabi tutulmuştur. Araştırmada, COVID-19 salgını sürecinde uygulama konan uzaktan eğitim katılımcıların büyük çoğunluğu tarafından faydalı bulunmamıştır. Öğretmenlerin değerini ortaya çıkarması, salgının yayılmasını önlemesi, teknolojinin daha aktif kullanılmasını sağlaması uzaktan eğitimin olumlu yönleri olarak ifade edilirken; yaparak ve yaşayarak öğrenme imkânını ortadan kaldırması, birden çok duyuya hitap etme olanağını azaltması, öğretmen-öğrenci-veli iletişimini ve etkileşimini en aza indirmesi, öğrencilerin sosyalleşmelerini engellemesi, öğrencileri teknoloji bağımlısı yapması, öğretmen–veli işbirliğini azaltması, erişim sorunlarının yaşanması ve ders motivasyonunu azaltması uzaktan eğitimin olumsuz yönleri olarak ifade edilmiştir.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Eğitim Üzerine Çalışmalar |
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 31 Temmuz 2021 |
Gönderilme Tarihi | 5 Nisan 2021 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2021 Cilt: 12 Sayı: 23 |