Bu çalışma, pidgin ve kreol dillerin iki dillilik bağlamında farklılıklarını, oluşum süreçlerini; terminolojik, kuramsal ve kavramsal açıdan ele alarak sosyal ve biyolojik faktörlerin bu süreçlerdeki etkileşimini analiz etmektedir. Çalışmada, Dil Biyoprogramı Hipotezinin, çocukların sınırlı dil girdilerini, evrensel dil mekanizmaları aracılığıyla yeniden yapılandırarak kreol dillerin oluşma sürecine dair iddialar değerlendirilmekte ve bu hipotezin sosyal bağlamları göz ardı etme riski tartışılmaktadır. Sosyal etkileşim temelli yaklaşımlar ile kültürel faktörlere odaklanan görüşler üzerinden pidgin ve kreol dillerin evriminde yetişkinlerin ve çocukların olası rolüne ilişkin eleştirel bir bakış açısı sunulmaktadır.
Araştırma kapsamında Tok Pisin, Sranan Tongo, Haiti kreolü, Nijerya pidgini ve Hawaii kreolü özelinde örnekler incelenmekte ve bu dillerin iki/çok dilli ortamlar ile dil teması süreçlerindeki evrimi, tarihsel bağlamda analiz edilmektedir. Elde edilen bulgular, pidgin dillerin geçici bir iletişim aracı olarak başlayıp kreolleşme süreçleriyle sosyal kimlik ve dilsel karmaşıklık kazandığını göstermektedir. Çalışma, pidgin ve kreol dillerin yalnızca dilbilimsel değil aynı zamanda sosyokültürel ve tarihsel bir olgu olarak da ele alınması gerektiğini vurgulayarak bu alandaki teorik yaklaşımlara disiplinler arası bir bakış sunmaktadır.
This study analyzes the distinctions and developmental processes of pidgin and creole languages within the context of bilingualism, addressing them from terminological, theoretical, and conceptual perspectives. It investigates the interaction of social and biological factors in the formation of these languages. The study evaluates the claims of the Language Bioprogram Hypothesis, which posits that children restructure limited linguistic input through universal language mechanisms during the creolization process, while critically examining the hypothesis’s tendency to overlook sociocultural contexts.
Adopting a critical perspective, the study explores the potential roles of both adults and children in the evolution of pidgin and creole languages, drawing on social interaction-based approaches and theories emphasizing cultural factors. Within the scope of the research, examples from Tok Pisin, Sranan Tongo, Haitian Creole, Nigerian Pidgin, and Hawaiian Creole are examined, and their evolution in multilingual environments and contact situations is analyzed in historical context.
The findings reveal that pidgin languages often originate as provisional tools for communication but gain social identity and linguistic complexity through the process of creolization. The study emphasizes that pidgin and creole languages should not be approached solely as linguistic phenomena but also as sociocultural and historical constructs, offering an interdisciplinary perspective on the theoretical frameworks within this field.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Çağdaş Türk Lehçeleri ve Edebiyatları (Diğer) |
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 3 Mayıs 2025 |
Gönderilme Tarihi | 28 Kasım 2024 |
Kabul Tarihi | 5 Mart 2025 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2025 Cilt: 13 Sayı: 1 |
ISSN: 2147-7507
Avrasya Terim Dergisi