Problem Durumu: Sosyal bilimler alanyazınında son yıllarda iş doyumu ve tükenmişlik arasındaki ilişkileri inceleyen çalışmalarda önemli bir artış yaşanmaktadır. Bu araştırmaların bulguları incelendiğinde, araştırma sonuçlarının birbirinden farklılaşması dikkat çekicidir. Birbirinden bağımsız olarak yürütülen bu çalışmaların bulgularının birleştirilmesi, geçerli ve güvenilir bilgilerin üretilmesi bakımından önemlidir. Tükenmişlik ile iş doyumu arasındaki ilişkilerin öğretmenler özelinde incelenmesi ise eğitim örgütleri bağlamında genellenebilir bilgilerin oluşmasına katkı sağlayacaktır. Alanyazında öğretmenlerin tükenmişlik ve iş doyumu düzeylerini branş, cinsiyet, medeni durum, kıdem, okul türü ve öğrenim durumu gibi demografik değişkenler açısından inceleyen meta analiz çalışmaları yer almaktadır. Öğretmenlerde tükenmişlik ve iş doyumunun algılanan stres, örgütsel destek, sınıf yönetimi becerileri, istenmeyen öğrenci davranışları, yıldırma ve örgütsel bağlılık gibi çeşitli kişisel ve örgütsel değişkenler açısından incelendiği meta analiz çalışmaları da bulunmaktadır. Ancak tükenmişlik ve iş doyumu arasındaki ilişkileri öğretmenler özelinde inceleyen bir meta analiz ya da meta değerlendirme çalışmasına ulaşılamamıştır. Bu nedenle, öğretmenlerin iş doyumları ile tükenmişlikleri arasındaki ilişkilerin belirlenmesine yönelik bir meta analiz çalışmasına gereksinim olduğu düşünülmektedir.
Araştırmanın Amacı: Bu araştırma ile Türkiye’de görev yapan öğretmenlerin tükenmişlikleri ve iş doyumları arasındaki ilişkilerin belirlenmesi amaçlanmıştır. Bu amaç doğrultusunda, öğretmenlerin iş doyumları ile tükenmişliğin boyutları olan; duygusal tükenmişlik, duyarsızlaşma ve kişisel başarısızlık algıları arasındaki ilişkilerin büyüklüğü ve yönü belirlenmiştir. Araştırmada ayrıca, iş doyumu ile tükenmişlik arasındaki ilişkiler üzerinde etkili olduğu düşünülen çalışma türü (makale, lisansüstü tez) ve okul türü (okul öncesi, ilkokul, ortaokul, lise) değişkenlerinin ara değişken (moderator) etkisinin incelenmesi amaçlanmıştır.
Yöntem: Araştırma meta analiz yöntemi ile desenlenmiştir. Çalışmada yer alan araştırmalar için Web of Science, ERIC, ULAKBİM, EBSCOhost, Google Akademik ve YÖK Ulusal Tez Merkezi veri tabanları kullanılmıştır. Bu çerçevede, 58 makale ve 40 lisansüstü tez olmak üzere 98 çalışmaya ulaşılmıştır. Elde edilen çalışmalar incelendikten sonra, çalışmaların meta analize dâhil edilmesine ilişkin bazı ölçütler belirlenmiştir. Bu ölçütler: 1) Araştırmaların 2005-2016 yılları arasında tamamlanmış lisansüstü tezler ile hakemli dergilerde yayınlanmış makaleler olması, 2) Türkiye’de görev yapan okul öncesi,
192 Yilmaz Ilker YORULMAZ - Ibrahim COLAK - Yahya ALTINKURT
Eurasian Journal of Educational Research 71 (2017) 175-192
ilkokul, ortaokul ya da lise öğretmenlerinin tükenmişlikleri ile iş doyumları arasındaki ilişkileri belirlemeye yönelik olması, 3) Araştırma bulgularında örneklem büyüklüğü ve korelasyon katsayısının yer alması veya hesaplanabilmesi için gerekli değerlerin verilmiş olması, 4) Lisansüstü tezlerden üretilen makaleler olması durumunda, daha fazla veri içeren çalışmanın analize dâhil edilmesi ile 5) Verilerin “Maslach Tükenmişlik Ölçeği” ile toplanmış olması ve ölçeğin boyutlarına ilişkin bulguların yer alması şeklindedir. Bu bağlamda meta analiz çalışmasına, dâhil edilme ölçütlerine uygun, duygusal tükenmişlik ve duyarsızlaşma açısından 15, kişisel başarısızlık açısından 14 çalışma dâhil edilmiştir. Meta analize dâhil edilen çalışmaların toplam örneklem büyüklükleri duygusal tükenmişlik ve duyarsızlaşma açısından 3778, kişisel başarısızlık açısından 3455’tir. Araştırmada yayın yanlılığının durumu Huni Saçılım Grafikleri, Orwin’in Güvenli N analizi, Duval ve Tweedie’nin Kırpma ve Doldurması ve Egger’in Doğrusal Regresyon Testi ile incenmiş ve araştırmada yayın yanlılığı bulunmadığı sonucuna ulaşılmıştır. Meta analize dâhil edilen çalışmaların yüksek düzeyde heterojen yapıda olduğu belirlenmiştir. Araştırmada etki değerleri rastgele etkiler modeline göre hesaplanmıştır. Etki değeri hesaplamalarında korelasyon katsayıları Fisher’ın “ɀ” katsayısına dönüştürülmüş ve analizler dönüştürülmüş katsayılar ile gerçekleştirilmiştir. Ancak, genel etki büyüklüğüne ve güven aralıklarına ilişkin değerler raporlanırken, tekrar korelasyon katsayısına (r) dönüştürülmüştür.
Bulgular: Araştırmada iş doyumu ile duygusal tükenmişlik ve kişisel başarısızlık arasındaki ilişkilerin orta düzeyde ve negatif yönde olduğu belirlenmiştir. Buna karşın, iş doyumu ile duyarsızlaşma arasındaki ilişkinin ise düşük düzeyde negatif yönlü olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Öğretmenlerin iş doyumları ile tükenmişlikleri arasındaki ilişkiler üzerinde etkili olabilecek yayın türü (lisansüstü tez ve makale) ve öğretim kademesi (okul öncesi, ilkokul, ortaokul, lise) ara değişkenleri için çalışmalar arası varyans istatistiksel olarak farklılaşmamaktadır. Ancak, duygusal tükenmişlik ve duyarsızlaşma açısından okul öncesi öğretmenlerinin, kişisel başarısızlık açısından ise ilkokul öğretmenlerinin tükenmişlikleri ile iş doyumları arasındaki ilişkilerin görece yüksek olduğu belirlenmiştir.
Sonuçlar ve Öneriler: Öğretmenlerin duygusal tükenmişlikleri, duyarsızlaşmaları ve kişisel başarısızlıklarının artması iş doyumlarını görece azaltmaktadır. Bununla birlikte, okul öncesi ve ilkokul öğretmenlerinin tükenmişlikleri ile iş doyumları arasındaki ilişkilerin büyüklüğü görece yüksektir. Bu durum, bu kademelerde görev yapan öğretmenlerin görece sıcak ve samimi bir ortamda çalışmalarından kaynaklanıyor olabilir. Tükenmişlik ve iş doyumu Türkiye’de son yıllarda fazla sayıda araştırma yapılan konular olarak dikkat çekmektedir. Ancak, araştırmacıların yaptıkları çalışmaların ileride yapılabilecek meta analiz çalışmalarına dâhil edilebilmesi için, gerekli istatistikleri raporlama konusunda daha titiz davranmaları gerektiği söylenebilir. Bu tip araştırmalar, belirli bir kültürde genellemelere gidebilmek ve alanyazındaki tutarlı olmayan araştırma sonuçlarını birleştirmesi bakımından yararlı olabilir. Ayrıca, faklı ülkelerde görev yapan öğretmenler ile ilgili benzer meta analiz çalışmaları desenlenerek araştırma sonuçlarının genellenebilirliğine katkı sağlanabilir.
Araştırma sentezleme etki büyüklüğü duygusal tükenmişlik duyarsızlaşma kişisel başarısızlık iş doyumu.
Purpose: Given the inconsistency among research studies on the relationship between burnout and job satisfaction of teachers in Turkey, it is of great importance to combine and interpret the results of such studies. In this regard, this study aims to examine the size and direction of relationships between job satisfaction and dimensions of burnout, and to determine the possible effect of moderator variables on these relationships.
Research Method: The study was designed using a meta-analysis method. Identified as appropriate to the specified inclusion criteria, 15 studies for emotional exhaustion and depersonalization and 14 for reduced personal accomplishment were included in this meta-analysis. The total sample size of the included studies was 3,778 for emotional exhaustion and depersonalization, and 3,455 for reduced personal accomplishment. In the study, the possibility of a publication bias was examined. The included studies were determined to be heterogeneous. A random-effects model was used in the computation of effect sizes.
Findings: In the study, the relationships between job satisfaction and emotional exhaustion and between job satisfaction and reduced personal accomplishment were found to be negative and at a medium level, whereas between job satisfaction and depersonalization the relationship was found to be negative and at a low level. For study-type and grade-level moderators, the variance among studies did not statistically differ.
Implications for Research and Practice: Teachers’ higher emotional exhaustion, depersonalization, and reduced personal accomplishment relatively reduce their job satisfaction. Further research might be beneficial in favor of extending the generalization in specific cultures and in combining inconsistent research results existing in literature.
Birincil Dil | İngilizce |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 20 Eylül 2017 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2017 Cilt: 17 Sayı: 71 |