Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

A Scale Development Study to Measure Secondary School Teachers’ Opinions On Coaching Behaviours

Yıl 2019, Cilt: 19 Sayı: 79, 133 - 166, 20.01.2019

Öz

Purpose: Coaching is
an approach that enables individuals to realize their own potential and
strengths, to increase their awareness, to find themselves, and that encourages
and supports the process of fulfilling goals by balancing different spheres of
life. Adoption and implementation of coaching philosophy also have great
importance in terms of teachers’ relationship with students.



In
this study, it was aimed to identify the opinions of high school teachers on
adoption and implementation of coaching behaviors according to the variables of
gender, age, education level,
branch, status of
participating 
in coaching training,
conferences or seminars, and status of considering the display of coaching
behavior significantly.



Method: The study
was designed as a descriptive survey model study and employed the quantitative
research method. The sample of the study composed of 362 teachers in total who
worked in high schools located in districts of Ankara, in 2017-2018 academic
year.



Findings: Teachers
adopted all of the sub-dimensions of coaching behaviors, yet they were
incompetent in terms of implementation. Female participants demonstrated a
significant difference in terms of adoption and implementation of coaching
behaviors. Significant differences occurred in the adoption and implementation
status of the ones who participated in coaching seminars or conferences and
considered the display of coaching behavior significant. In addition, there was
a significant difference in vocational education high school teachers’ adoption
and implementation levels of the dimension “enabling coachees to make choices
according to their core values” in comparison to teachers of other branches.



Implications for Research
and Practice:
The research findings revealed that teachers
who participated in coaching training, conferences and seminars provided
benefits to their students by implementing coaching skills. Therefore, it is
suggested for teachers to get training from leading experts of the field. It is
possible to say that new legislative regulations that will be made by the
Ministry of National Education by including coaching education to their
in-service trainings, and inclusion of coaching implementations in educational
institutions will make a positive contribution to teachers’ personal and
professional, and students’ academic and individual development.

Kaynakça

  • Barutcugil, İ. (2006). Yöneticinin yönetimi [Manager’s management]. İstanbul: Kariyer Yayınları.
  • Brown, T.A. (2006). Confirmatory factor analysis for applied research. New York: GuilfordPress.
  • Creswell, J. W. (1998). Qualitative inquiry and research design: Choosing among five traditions. Thousand Oaks, CA: Sage Publishing, Inc.
  • Curtis, D., & Kelly, L. (2013). Effects of a quality of life coaching intervention on psychological courage and self-determination, International Journal of Evidence Based Coaching and Mentoring, 11(1), p. 20.
  • Cetin, E. (2015). Öğrenci görüşlerine göre lise son sınıf rehber öğretmenlerinin koçluk beceri düzeyleri [Investigation of 12th grade students' class counselors' coaching talents by student perspective]. Sakarya Üniversitesi, Sakarya.
  • Doran, G.T. (1981). There's a SMART way to write management's goals and objectives. Management Review, 70, 35-36.
  • Douglas, C. A., & McCauley, C. D. (1999). Formal developmental relationships: A Survey of organizational practices. Human Resources Development Quarterly,10(3), 203-220.
  • Druckman, D., & Bjork, R. A. (1991). In the mind's eye: Enhancing human performance. Washington, DC: National Academy Press.
  • Engel, R. J. (2011). An examination of wellness coaches and their impact on client behavioral outcomes (Order No. 3479465). Available from ProQuest Dissertations & Theses Global. (904395557).
  • Frisch, M. (2013). Evidence-based well-being/positive psychology assessment and intervention with quality of life inventory. Social Indicators Research, doi: 10.1007/s11205-012-0140-7.
  • Gonzalez, D. (2008). Executive coaching effectiveness: The coachee's experience (Order No. 3339018). Available from ProQuest Dissertations & Theses Global. (304814863). Retrieved April, 12, 2018 from http://search.proquest.com/docview/304814863?accountid=39364.
  • Gordon, T. (2008). Etkili öğretmenlik eğitimi. [Effective teacher training]. Çeviren: K. Sermin. İstanbul: Profil.
  • Grant, A. (2003). The impact of life coaching on goal attainment, metacognition and mental health. Social Behavior and Personality, 31(3), 253-264.
  • Grant, A. (2006). A personal perspective on professional coaching and the development of coaching psychology. International Coaching Psychology Review, 1(1), 12-22.
  • Grant, A. (2011). Developing an agenda for teaching psychology. International Coaching Psychology Review, 6(2), 84.
  • Grant, A. (2012). Making positive change: A randomized study comparing solution-focused vs. problem-focused coaching questions. Journal of Systemic Therapies, 31(2).
  • Grant, A.M., & Greene, J. (2004). Coach yourself: Make real change in your life (2nd ed.). London: Momentum Press.
  • Greene, J., & Grant, A.M. (2003). Solution-focused coaching: Managing people in a complex world. London: Momentum Press.
  • Gregory, A., Allen, P.J., Mikami, A.Y., Hafen, C.A., & Pianta, R.C.(2017). Effects of a professıonal development program on behavıoral engagement of students ın middle and hıgh school. HHS Public Access. Psychol Sch.
  • Griffiths, K. (2005). Personal coaching: A model for effective learning. Journal of Learning Design, 1(2), 55.
  • Griffiths, K., & Campbell, M. (2009). Discovering, applying and integrating: The process of learning in coaching. International Journal of Evidence Based Coaching and Mentoring, 7(2), 16.
  • Gynnild, V. Vd. (2007). Teaching as coaching: a case study of awareness and learning ın engineering education. International Journal Of Science Education, 29(1), 1-17.
  • ICF Türkiye. (2018). Why coaching is important?. Retrived April, 4, 2018 from http://www.icfturkey.org/neden-kocluk/kocluk-nedir?
  • Jarrett, T. A. (2013). Warrior resilience and thriving (WRT): Rational emotive behavior therapy (REBT) as a resiliency and thriving foundation to prepare warriors and their families for combat deployment and posttraumatic growth in operation Iraqi freedom, 2005-2009. Journal of Rational--Emotive & Cognitive--Behavior Therapy, 31(2), 93-107. doi: 10.1007/s10942-013-0163-2.
  • Jones, H.B. (2017). How former students attain goals through a process of self-coachıng when traınıng has ended: A case study. Unpublished MA dissertation submitted. Unıversıty of The Rockıes.
  • Karasar, N. (2005). Bilimsel araştırma yöntemi [Scientific research method] (19.Baskı). Ankara: Nobel Yayın.
  • Knight, J. (2006). Instructional coaching. The School Administrator, 63(4), 36–40.
  • Landsberg, M. (1999). Koçluğun taosu [Taos of coaching] (Translate: H. B. Çelik). İstanbul: Sistem Yayıncılık.
  • Lawler, S. (2011). Coaching for sustained change: How is it accomplished? (Unpublished doctoral dissertation) Benedictine University, Lisle, Illinois.
  • Loucks-Horsley, S., Love, N., Stiles, K., Mundry, S., & Hewson, P. (2009). Designing professional development for teachers of science and mathematics (3rd ed.). Thousand Oaks, CA: Corwin Press.
  • Neufeld, B., & Roper, D. (2003). Coaching: A strategy for developing instructional capacity. Promises and practicalities. Washington, D.C. The Aspen Institute.
  • Newnham-Kanas, C., Irwin, J., & Morrow, D. (2008). Co-active life coaching as a treatment for adults with obesity. International Journal of Evidence Based Coaching and Mentoring, 6(2), p.1.
  • Nielsen, A., &Norreklit, H. A. (20009). Discourse analysis of the disdisciplinary power of management coaching. Society and Business Reviews, 2009: 202-14.
  • O’Connor, J., & Lages, A. (2004). NLP ile koçluk [Coaching with NLP: How to be a Master Coach, 2004] (Translate: Zaman, M.) İstanbul: Hayat Yayınları.
  • Poussard, M. J. (2003). Yönetimde yeni bir stil coaching [A new management style coaching]. Morpa Kültür Yayınları: İstanbul.
  • Spence, G.B., & Grant, A.M. (2007). Professional and peer life coaching and the enhancement of goal striving and well-being: An exploratory study. Journal of Positive Psychology, 2(3), 185–194.
  • Sue-Chan, C., & Latham, G. (2004). The relative effectiveness of external, peer, and self-coaches. Applied Psychology: An International Review, 53(2), 260-278. Retrived April, 12, 2018 from www.coachfederation.org,
  • Uckun, C.G., & Kilinc, Ġ.(2007). Koçluk ve mentorluk tarihsel geliģimi, yöntemleri ve uygulamaları [Coaching and mentoring, historical development, methods and applications]. Ürün yayınları: Ankara
  • Whitmore, J. (1992). Coaching for performance. London: Nicholas Brealey.
  • Wilkins, B. M. (2000). A grounded theory study of personal coaching. Missoula, MT: The University of Montana.
  • Wilson, C. (2008). Performance coaching and training in the workplace. Retrived April, 12, 2018 from http://www.theocm.co.uk/sites/default/files/documents/resources/Performance%20Coaching%20and%20Training%20in%20the%20Workplace.pdf

Lise Öğretmenlerinin Koçluk Davranışlarına İlişkin Ölçek Geliştirme Çalışması

Yıl 2019, Cilt: 19 Sayı: 79, 133 - 166, 20.01.2019

Öz

Problem Durumu: Öğrenciler
kendi becerilerinin, güçlü ve geliştirmesi gereken yanlarının, duygusal ve
zihinsel durumlarının farkında olduklarında eğitim-öğretim ortamlarına daha
istemli bir şekilde dahil olurlar. Bu anlamda öğretmenlerin koçluk
davranışlarına sahip olmasının ve uygulamasının, öğrencilerin farkındalığını
geliştirmek, onların tutum ve davranışlarında olumlu değişiklik yaratmak adına
oldukça uygun bir yöntem olduğu söylenebilir. Öğretmenler öğrencilerine güçlü
sorular sorarak ve geri bildirimler vererek onların eleştirel düşünme ve
problem çözme becerilerini geliştirirler. Böylece öğrenciler süreç boyunca
yaşadıkları deneyimleri faydalı birer öğrenme aracına dönüştürebilirler.
Kendilerinin farkında olan ve kendilerini tanıyan öğrenciler nasıl
öğrendiklerini ve ne şekilde ders çalışmaları gerektiği konusunda bilgi sahibi
olur. Bu durumun onların akademik performanslarını arttırmasına da katkı
sağladığı söylenebilir. Öğretmenlerin eğitim-öğretim ortamlarında koçluk
desteğinden yararlanmaları, öğrencilerin gerek bireysel ihtiyaçlarını tespit
etmesine gerekse toplumsal ihtiyaçlara yönelik davranış ve beceri örüntüleri
kazanmasına bununla birlikte, bilinç düzeyi yüksek bireyler olarak
yaşantılarını sürdürmelerine yardımcı olur.
 
Kendisini sorgulamayı öğrenen bireyler olarak gelişim göstermeleri,
öğrencilerin özlerine ait değerler sitemini keşfetmelerine ve kendine uygun
değerlere göre de seçimler yapabilmesine imkan sağlar.
  Koçluk sürecinin aynı zamanda öğretmenler
için de kazanımları olduğunu söylemek mümkündür. Öğrenciyle sürekli etkileşimin
olduğu, karşılıklı duyuşsal ve zihinsel süreçlerin devreye girdiği koçluk
uygulamaları yoluyla öğretmenler, kendi farkındalıklarını daha da artırabilir
ve iç görülerini geliştirebilirler. Aslında bu sürecin onlar içinde yeni bir
içsel yolculuk, keşif ve deneyim süreci olduğu söylenebilir. Sınıf içindeki
öğretim uygulamaları üzerine daha derinlemesine düşünmelerinin ise mesleki
gelişimlerine katkı sağlayabileceği ifade edilebilir. Tüm bu değerlendirmeler
ışığında koçluğun, eğitimin ve öğretimin niteliğinin artmasına, öğretmenlerin
bireysel ve mesleki gelişimlerine, öğrencilerin akademik performanslarına ve
bireysel gelişimlerine olumlu katkı sağlayan uygulamalardan biri olduğu
düşünülmektedir.

Araştırmanın Amacı: Bu araştırmada, Ankara ili kamu
liselerinde görev yapan öğretmenlerin koçluk davranışlarını benimseme ve
uygulama durumlarına ilişkin görüşlerinin belirlenmesi amaçlanmıştır.
Araştırmanın
genel amacı doğrultusunda aşağıdaki sorulara yanıt aranmıştır: Ankara ili kamu
liselerinde görev yapan öğretmenlerin koçluk davranışlarını benimseme ve
uygulama durumlarına ilişkin görüşleri, koçluğun dört boyutu olan, a) Etkin
dinleme, b) Güçlü sorular sorma, c) Farkındalık yaratma, d) Öz değerlerine
uygun seçimler yapmalarını sağlama boyutlarında nasıldır? 
Ankara
ili kamu liselerinde görev yapan öğretmenlerin koçluk davranışlarını benimseme
ve uygulama durumlarına ilişkin görüşleri, cinsiyet, yaş, eğitim seviyesi,
branş, daha önce koçluk eğitim/konferansı ya da seminerine katılma durumu ve
koçluk davranışını önemli görme durumu değişkenlerine göre anlamlı bir
farklılık göstermekte midir? 
Araştırma
genel tarama modelinde olup, nicel araştırma yöntemi kullanılmıştır. Örneklem
seçiminde tabakalı örnekleme tekniğinden yararlanılmıştır. Bu araştırmanın
örneklemi
Ankara
Büyükşehir Belediye Sınırları içerisinde yer alan dokuz ilçeden toplam 362
öğretmenden oluşmaktadır.

Araştırmanın Yöntemi: Araştırmanın nicel verileri,
araştırmacı tarafından geliştirilen ‘‘Lise Öğretmenlerinin Koçluk
Davranışlarına İlişkin Görüşleri’’ ölçeği ile toplanmıştır. Araştırmada nicel
verilerin analizinde SPSS Paket Programı kullanılmıştır.
Araştırmanın
birinci amacına ilişkin analizler aritmetik ortalama, standart sapma ve frekans
hesaplamalarıyla yapılmıştır. Araştırmanın ikinci alt amacına ilişkin olarak
katılımcıların görüşlerinin
cinsiyet, koçluk eğitimi, konferansı ya da seminerine
katılma, koçluk davranışı göstermenin önemli görülme durumu ve eğitim durumu
değişkenlerine göre
farklılaşıp farklılaşmadığı t-testi ile
analiz edilmiştir. Katılımcıların görüşlerinin yaş değişkenine göre farklılaşıp
farklılaşmadığı Kruskal-Wallis analizi, branş değişkenine göre farklılaşıp
farklılaşmadığı ANOVA ile analiz edilmiştir. Manidarlık düzeyi .05 alınmıştır.
Araştırmanın üçüncü alt amacına ilişkin olarak katılımcıların görüşleri için
frekans ve yüzde hesaplamaları yapılmıştır.

Araştırmanın Bulguları:
Araştırmadan elde edilen sonuçlara göre, ölçeğin alt boyutlarını benimseme
düzeylerine bakıldığında, kadın katılımcıların ve koçluk davranışı göstermenin
önemli olduğunu düşünenlerin ölçeğin tüm alt boyutlarını benimseme düzeyleri
daha yüksektir. 54 yaş üstü katılımcıların ise diğer yaş aralığındakilere göre
farkındalık yaratma boyutunu benimseme düzeyi daha düşüktür. Bununla birlikte,
meslek lisesi öğretmenleri sosyal bilimler, fen bilimleri ve yabancı dil
branşındaki öğretmenlere göre öz değerlerine göre seçimler yapmalarını sağlama
boyutunu benimseme düzeyinde daha olumlu düşüncelere sahiptirler. 
Ölçeğin
alt boyutlarını uygulama düzeylerine bakıldığında, kadın öğretmenlerin etkin
dinleme boyutunu uygulama düzeyi daha fazladır. Koçluk eğitimi, konferansı ya
da seminerine katılan katılımcılar farkındalık yaratma boyutunu uygulama
düzeyinde anlamlı bir farklılık göstermektedir. Koçluk eğitimi, konferansı ya
da seminerine katılanların ve koçluk davranışı göstermenin önemli olduğunu
düşünenlerin öz değerlerine uygun seçimler yapmalarını sağlama boyutunu uygulama
düzeyi daha yüksektir. Bununla birlikte meslek lisesi öğretmenlerinin sosyal
bilimler, fen bilimleri ve yabancı dil branşındakilere göre, diğer branştaki
öğretmenlerin (resim, müzik, beden eğt.vb.), sosyal bilimler, fen bilimleri ve
yabancı dil branşındakilere göre, Türkçe-edebiyat ve matematik branşındaki
öğretmenlerin ise fen bilimlerindeki öğretmenlere göre öz değerlerine uygun
seçimler yapmalarını sağlama boyutunu uygulama düzeyinde anlamlı şekilde
farklılık görülmüştür. Katılımcıların %97’si öğretmenlerin koçluk davranışı
göstermelerinin önemli olduğunu belirtmişlerdir.

Araştırmanın Sonuçları ve Öneriler:
Araştırma bulguları gösteriyor ki koçluk eğitimi, konferansı ya da seminerine
katılmış olan öğretmenler koçluk becerilerini uygulayarak öğrencilerine fayda
sağlamaktadırlar. Bu nedenle öğretmenlerin, alanında uzman kişilerce koçluk
eğitimi almaları önerilmektedir. Milli Eğitim Bakanlığı’nın öğretmenlerin
hizmet içi eğitimlerine koçluk eğitimlerini ekleyecek şekilde yeni yasal
düzenlemeler yapmasının ve eğitim kurumlarında koçluk uygulamalarına yer
verilmesinin, öğretmenlerin bireysel ve mesleki, öğrencilerin de akademik ve
bireysel gelişimlerine olumlu katkı sağlayacağını söylemek mümkündür.

















Anahtar Kelimeler: Koçluk,
koçluk eğitimi, eğitim koçluğu, öğretmen koçluğu, öğretmenlerin koçluk
davranışları.

Kaynakça

  • Barutcugil, İ. (2006). Yöneticinin yönetimi [Manager’s management]. İstanbul: Kariyer Yayınları.
  • Brown, T.A. (2006). Confirmatory factor analysis for applied research. New York: GuilfordPress.
  • Creswell, J. W. (1998). Qualitative inquiry and research design: Choosing among five traditions. Thousand Oaks, CA: Sage Publishing, Inc.
  • Curtis, D., & Kelly, L. (2013). Effects of a quality of life coaching intervention on psychological courage and self-determination, International Journal of Evidence Based Coaching and Mentoring, 11(1), p. 20.
  • Cetin, E. (2015). Öğrenci görüşlerine göre lise son sınıf rehber öğretmenlerinin koçluk beceri düzeyleri [Investigation of 12th grade students' class counselors' coaching talents by student perspective]. Sakarya Üniversitesi, Sakarya.
  • Doran, G.T. (1981). There's a SMART way to write management's goals and objectives. Management Review, 70, 35-36.
  • Douglas, C. A., & McCauley, C. D. (1999). Formal developmental relationships: A Survey of organizational practices. Human Resources Development Quarterly,10(3), 203-220.
  • Druckman, D., & Bjork, R. A. (1991). In the mind's eye: Enhancing human performance. Washington, DC: National Academy Press.
  • Engel, R. J. (2011). An examination of wellness coaches and their impact on client behavioral outcomes (Order No. 3479465). Available from ProQuest Dissertations & Theses Global. (904395557).
  • Frisch, M. (2013). Evidence-based well-being/positive psychology assessment and intervention with quality of life inventory. Social Indicators Research, doi: 10.1007/s11205-012-0140-7.
  • Gonzalez, D. (2008). Executive coaching effectiveness: The coachee's experience (Order No. 3339018). Available from ProQuest Dissertations & Theses Global. (304814863). Retrieved April, 12, 2018 from http://search.proquest.com/docview/304814863?accountid=39364.
  • Gordon, T. (2008). Etkili öğretmenlik eğitimi. [Effective teacher training]. Çeviren: K. Sermin. İstanbul: Profil.
  • Grant, A. (2003). The impact of life coaching on goal attainment, metacognition and mental health. Social Behavior and Personality, 31(3), 253-264.
  • Grant, A. (2006). A personal perspective on professional coaching and the development of coaching psychology. International Coaching Psychology Review, 1(1), 12-22.
  • Grant, A. (2011). Developing an agenda for teaching psychology. International Coaching Psychology Review, 6(2), 84.
  • Grant, A. (2012). Making positive change: A randomized study comparing solution-focused vs. problem-focused coaching questions. Journal of Systemic Therapies, 31(2).
  • Grant, A.M., & Greene, J. (2004). Coach yourself: Make real change in your life (2nd ed.). London: Momentum Press.
  • Greene, J., & Grant, A.M. (2003). Solution-focused coaching: Managing people in a complex world. London: Momentum Press.
  • Gregory, A., Allen, P.J., Mikami, A.Y., Hafen, C.A., & Pianta, R.C.(2017). Effects of a professıonal development program on behavıoral engagement of students ın middle and hıgh school. HHS Public Access. Psychol Sch.
  • Griffiths, K. (2005). Personal coaching: A model for effective learning. Journal of Learning Design, 1(2), 55.
  • Griffiths, K., & Campbell, M. (2009). Discovering, applying and integrating: The process of learning in coaching. International Journal of Evidence Based Coaching and Mentoring, 7(2), 16.
  • Gynnild, V. Vd. (2007). Teaching as coaching: a case study of awareness and learning ın engineering education. International Journal Of Science Education, 29(1), 1-17.
  • ICF Türkiye. (2018). Why coaching is important?. Retrived April, 4, 2018 from http://www.icfturkey.org/neden-kocluk/kocluk-nedir?
  • Jarrett, T. A. (2013). Warrior resilience and thriving (WRT): Rational emotive behavior therapy (REBT) as a resiliency and thriving foundation to prepare warriors and their families for combat deployment and posttraumatic growth in operation Iraqi freedom, 2005-2009. Journal of Rational--Emotive & Cognitive--Behavior Therapy, 31(2), 93-107. doi: 10.1007/s10942-013-0163-2.
  • Jones, H.B. (2017). How former students attain goals through a process of self-coachıng when traınıng has ended: A case study. Unpublished MA dissertation submitted. Unıversıty of The Rockıes.
  • Karasar, N. (2005). Bilimsel araştırma yöntemi [Scientific research method] (19.Baskı). Ankara: Nobel Yayın.
  • Knight, J. (2006). Instructional coaching. The School Administrator, 63(4), 36–40.
  • Landsberg, M. (1999). Koçluğun taosu [Taos of coaching] (Translate: H. B. Çelik). İstanbul: Sistem Yayıncılık.
  • Lawler, S. (2011). Coaching for sustained change: How is it accomplished? (Unpublished doctoral dissertation) Benedictine University, Lisle, Illinois.
  • Loucks-Horsley, S., Love, N., Stiles, K., Mundry, S., & Hewson, P. (2009). Designing professional development for teachers of science and mathematics (3rd ed.). Thousand Oaks, CA: Corwin Press.
  • Neufeld, B., & Roper, D. (2003). Coaching: A strategy for developing instructional capacity. Promises and practicalities. Washington, D.C. The Aspen Institute.
  • Newnham-Kanas, C., Irwin, J., & Morrow, D. (2008). Co-active life coaching as a treatment for adults with obesity. International Journal of Evidence Based Coaching and Mentoring, 6(2), p.1.
  • Nielsen, A., &Norreklit, H. A. (20009). Discourse analysis of the disdisciplinary power of management coaching. Society and Business Reviews, 2009: 202-14.
  • O’Connor, J., & Lages, A. (2004). NLP ile koçluk [Coaching with NLP: How to be a Master Coach, 2004] (Translate: Zaman, M.) İstanbul: Hayat Yayınları.
  • Poussard, M. J. (2003). Yönetimde yeni bir stil coaching [A new management style coaching]. Morpa Kültür Yayınları: İstanbul.
  • Spence, G.B., & Grant, A.M. (2007). Professional and peer life coaching and the enhancement of goal striving and well-being: An exploratory study. Journal of Positive Psychology, 2(3), 185–194.
  • Sue-Chan, C., & Latham, G. (2004). The relative effectiveness of external, peer, and self-coaches. Applied Psychology: An International Review, 53(2), 260-278. Retrived April, 12, 2018 from www.coachfederation.org,
  • Uckun, C.G., & Kilinc, Ġ.(2007). Koçluk ve mentorluk tarihsel geliģimi, yöntemleri ve uygulamaları [Coaching and mentoring, historical development, methods and applications]. Ürün yayınları: Ankara
  • Whitmore, J. (1992). Coaching for performance. London: Nicholas Brealey.
  • Wilkins, B. M. (2000). A grounded theory study of personal coaching. Missoula, MT: The University of Montana.
  • Wilson, C. (2008). Performance coaching and training in the workplace. Retrived April, 12, 2018 from http://www.theocm.co.uk/sites/default/files/documents/resources/Performance%20Coaching%20and%20Training%20in%20the%20Workplace.pdf
Toplam 41 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil İngilizce
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Ozgun Ozmen

Yayımlanma Tarihi 20 Ocak 2019
Yayımlandığı Sayı Yıl 2019 Cilt: 19 Sayı: 79

Kaynak Göster

APA Ozmen, O. (2019). A Scale Development Study to Measure Secondary School Teachers’ Opinions On Coaching Behaviours. Eurasian Journal of Educational Research, 19(79), 133-166.
AMA Ozmen O. A Scale Development Study to Measure Secondary School Teachers’ Opinions On Coaching Behaviours. Eurasian Journal of Educational Research. Ocak 2019;19(79):133-166.
Chicago Ozmen, Ozgun. “A Scale Development Study to Measure Secondary School Teachers’ Opinions On Coaching Behaviours”. Eurasian Journal of Educational Research 19, sy. 79 (Ocak 2019): 133-66.
EndNote Ozmen O (01 Ocak 2019) A Scale Development Study to Measure Secondary School Teachers’ Opinions On Coaching Behaviours. Eurasian Journal of Educational Research 19 79 133–166.
IEEE O. Ozmen, “A Scale Development Study to Measure Secondary School Teachers’ Opinions On Coaching Behaviours”, Eurasian Journal of Educational Research, c. 19, sy. 79, ss. 133–166, 2019.
ISNAD Ozmen, Ozgun. “A Scale Development Study to Measure Secondary School Teachers’ Opinions On Coaching Behaviours”. Eurasian Journal of Educational Research 19/79 (Ocak 2019), 133-166.
JAMA Ozmen O. A Scale Development Study to Measure Secondary School Teachers’ Opinions On Coaching Behaviours. Eurasian Journal of Educational Research. 2019;19:133–166.
MLA Ozmen, Ozgun. “A Scale Development Study to Measure Secondary School Teachers’ Opinions On Coaching Behaviours”. Eurasian Journal of Educational Research, c. 19, sy. 79, 2019, ss. 133-66.
Vancouver Ozmen O. A Scale Development Study to Measure Secondary School Teachers’ Opinions On Coaching Behaviours. Eurasian Journal of Educational Research. 2019;19(79):133-66.