School Administrators’ Opinions Related to the Values that should Be Gained to Classroom Teachers through In-Service Training

Yıl 2020, Cilt: 20 Sayı: 86, 175 - 196, 31.03.2020

Senol Sezer Nermin Karabacak Mehmet Kucuk Isa Korkmaz

Öz

Purpose: Social changes and developments in educational policies bring along changes in the values of the teaching profession. The changing values increase the in-service training needs of the teachers. Although it is aimed to gain prospective teachers the values of the teaching profession in the pre-service period, it is seen that the target is not sufficiently achieved. The present research aims to investigate administrators’ opinions regarding the values that should be gained among classroom teachers through in-service training.

Research Methods: This study was designed in a qualitative, case study pattern. The study group was 24 school administrators working in primary schools. The participants were determined using a criterion sampling method. The data were collected by a semi-structured grid form developed by the researchers.

Findings: The values to be gained during in-service training among classroom teachers were (i) personal values: openness to innovation, diligence, patience, awareness, honesty, politeness, empathy, consistency and reliability, (ii) professional values: communication, leadership, creativity, collaboration, solidarity and vision, (iii) universal values: love, justice, tolerance and humanism and (iv) cultural values: patriotism, self-devotion and work selflessly. The personal values were in the first priority order of the values that should be gained class teachers through in-service training.

Implications for Research and Practice: The findings reveal that classroom teachers should be trained with personal, professional, universal and cultural values in the in-service training process. The personal values should include the values, such as openness to innovation, diligence, patience, awareness, honesty, politeness, empathy; professional values should include the values, such as communication, leadership, creativity, collaboration, solidarity and vision.

Anahtar Kelimeler

values, classroom teacher

Okul Yöneticilerinin Sınıf Öğretmenlerine Hizmet İçi Eğitim Yoluyla Kazandırılması Gereken Değerlere İlişkin Görüşleri

Öz

Problem Durumu: İlkokul eğitimi, örgün eğitimin ilk basamağını oluşturduğu için öğrencilere temel bilgi, beceri, tutum, değer ve davranışların kazandırılmasında ayrı bir öneme sahiptir. Bu süreçte tutum ve değerler, öğrencilere büyük ölçüde sınıf öğretmenleri tarafından kazandırılmaktadır. Dolayısıyla, sınıf öğretmenliğinin, diğer öğretmenlik alanları içinde daha özel bir yeri olduğu söylenebilir. Sınıf öğretmenlerinin öğrencilerin yetişmesi ve gelişimindeki özel konumu nedeniyle sahip olmaları gereken mesleki değerler, oldukça önemli bir konu olarak değerlendirilmektedir. Öğretmenlerin, öğretmenlik mesleğinin gerektirdiği niteliklerle donanımlı olarak yetişmesi, Milli Eğitim Bakanlığının belirlediği eğitim politikalarının ve uygulamaların başarısına da olumlu katkılar sağlar. Öte yandan öğretmenler, gelişmeleri yakından izleyen, eksiklikleri sorgulayan entelektüel bir yaşamın mimarı ve zihinsel gücün temsilcisidir. Bu yüzden ülkenin varlığını ve toplum olarak devamını sağlayacak kuşakların dengeli bir kişiliğe sahip olmaları yanında bilimsel, kültürel ve sanatsal açıdan yeterli bir şekilde yetişmesinde aktif olarak rol alan ve sorumluluk üstlenen öğretmenlerin mesleki değerler açısından yeterli olması oldukça önemlidir.
Okuldaki ilk yıllar, çocuğun yetişkin yaşamına hazırlanmasına temel oluşturduğundan, bu dönemde kazanılan bilgi ve beceriler, diğer eğitim basamaklarında kazandırılacak bilgi ve beceriler için alt yapı niteliği taşımaktadır. Dolayısıyla, ilerleyen eğitim basamaklarında, öğrencilerin sergilediği tutum ve davranışlar, büyük ölçüde sınıf öğretmenlerinin kazandırdığı bilgi, beceri, tutum ve değerlerin birer yansıması olmaktadır. Bu durum, son yıllarda eğitim politikacıları ve uzmanların değerler eğitimi ve mesleki değerler konuları üzerine yoğunlaşmasının nedenini ortaya koymaktadır. Sınıf öğretmenlerinin mesleki değerler bakımından yeterli olmaları, öğrencilerin gelişimi açısından kritik bir önem taşıdığı için öğretmenlik mesleğinin temel yeterlik alanlarından biri olarak kabul edilmektedir.
Alanyazın incelendiğinde, öğretmenlere yönelik hizmet içi eğitim çalışmalarında, çoğunlukla hizmet içi eğitim ihtiyaçlarının belirlenmesi üzerinde durulduğu anlaşılmaktadır. Öte yandan öğretmenlerin hizmet içi eğitim ihtiyaçlarının öncelik düzeyinin öğretmen ve okul yöneticilerinin görüşlerine göre önemli ölçüde farklılaştığı görülmektedir. Ayrıca alanyazında, öğretmenlere hizmet içi eğitim yoluyla kazandırılması gereken öğretmenlik mesleğinin temel değerlerine ilişkin çok sınırlı sayıda araştırmanın olduğu anlaşılmaktadır. Oysa okul müdürlerinin bakış açısıyla öğretmenlere hizmet içi eğitim yoluyla kazandırılması gereken değerlerin bilinmesi, okullarda öğrencilere kazandırılacak kişisel, kültürel ve evrensel insan değerleri açısından oldukça önemlidir.

Araştırmanın Amacı: Son yıllarda eğitim politikacıları ve uzmanlar, değerler ve özellikle mesleki değerler üzerine yoğunlaştığı halde sınıf öğretmenleri ve okul yöneticileri ile yapılan az sayıda çalışmada, mesleki değerlere atıfta bulunulması, önemli bir problem durumu olarak ortaya çıkmaktadır. Bu çalışmanın amacı, okul yöneticilerinin görüşlerine göre hizmet içi eğitim yoluyla sınıf öğretmenlerine kazandırılacak değerleri ortaya koymaktır. Bu amaçla aşağıdaki sorulara yanıt aranmaktadır:
1. Sınıf öğretmenlerine hangi değerler kazandırılmalıdır?
2. Sınıf öğretmenlerine kazandırılacak değerlerin öncelik düzeyi nedir?

Araştırmanın Yöntemi: Bu çalışma, nitel araştırma desenlerinden biri olan durum çalışması modelindedir. Bu araştırmada, bütüncül tek durum deseni kullanılmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu, ölçüt örnekleme yöntemiyle belirlenen 24 okul yöneticisi oluşturmaktadır. Okul yöneticilerinin 19’unu erkek, 5’ini ise kadın yöneticiler oluşturmaktadır. Katılımcıların yaş ortalaması, 38.50’dir. Katılımcıların meslek kıdemi ortalaması 19.25 yıl ve yöneticilik kıdemi ortalaması 13.50 yıldır. Çalışma grubunun belirlenmesinde, en az beş yıl sınıf öğretmenliği yapmış olma temel ölçüt olarak belirlenmiştir. En az beş yıl öğretmen olarak görev yapmanın ölçüt olarak belirlenmesinin nedeni, okul müdürlerinin öğretmenlerin sahip olmaları gereken değerlerin neler olduğunu daha iyi kestirebileceklerinin öngörülmesidir. Eğitim yönetimi alanında yüksek lisans derecesini tamamlamış veya devam ediyor olmak başka bir ölçüt olarak belirlenmiştir. Eğitim yönetimi alanında yüksek lisans yapmış ya da yapıyor olmanın ölçüt olarak alınmış olmasının nedeni, katılımcıların sınıf öğretmenlerine kazandırılacak değerlere ilişkin farkındalık düzeylerinin yüksek olacağının varsayılmasıdır. En az beş yıl boyunca okul yöneticisi olarak görev yapmak, bir başka ölçüt olarak belirlenmiştir. Katılımcılarda, en az beş yıl okul yöneticisi olarak görev yapmış olma koşulunun aranmasının nedeni ise beş yıllık deneyimin öğretmenlerin hangi değerlere gereksinim duyduğunun daha iyi anlamayı sağlayacağının varsayılmasıdır. Ayrıca, hizmet içi eğitim faaliyetlerine katılmış olmak başka bir ölçüt olarak belirlenmiştir. Katılımcılarda, hizmetiçi eğitim etkinliklerine katılmış olma koşulunun aranmasının amacı ise katılımcıların hizmetiçi eğitim etkinliklerinin yöntem ve içeriğinin farkında olmasının araştırmanın amacına daha uygun olacağının varsayılmasıdır.
Veri Analizi: Veriler, betimsel analiz tekniği ile analiz edilmiştir. Betimsel analiz tekniği, (1) analiz için tematik bir çerçeve oluşturma, (2) verilerin tematik çerçeveye göre işlenmesi, (3) bulguları tanımlama, (4) bulguları analiz etme ve yorumlama olmak üzere dört aşamadan oluşmaktadır. Yapılandırılmış grid formları analiz öncesinde araştırmacılar tarafından sırasıyla K1, K2, K3, K4, ... K24 şeklinde kodlanmıştır. Bütün görüşler tabloda gösterilmiş ve benzer şekilde yazılan görüşler aynı kategoride değerlendirilmiştir. Okul müdürleri, toplam 240 kategori oluşturmuş ve bu kategorilere göre öğretmenlere kazandırılacak toplam 59 değer belirlenmiştir. Alt temalar, aynı içeriği yansıtan kategorilerden oluşturulmuştur. Betimsel analiz sonucunda katılımcı görüşlerine dayalı olarak dört ana tema belirlenmiştir.

Araştırmanın Bulguları: Araştırmadan elde edilen sonuçlara göre, okul yöneticileri öğretmenlere daha çok kişisel değerlerin kazandırılması gerektiği yönünde görüş belirtmektedir. Bu değerler arasında, okul müdürlerinin en fazla vurguladığı kişisel değerler yeniliğe açıklık, çalışkanlık, sabır, kararlılık, farkındalık, dürüstlük, nezaket, empati, girişimcilik, tutarlılık ve güvenilirliktir. Okul yöneticileri, öğretmenlere mesleki değerler kazandırılması gerektiğini ifade etmektedir. Okul müdürleri tarafından en fazla vurgulanan mesleki değerler iletişim, liderlik, yaratıcılık, işbirliği, dayanışma, vizyon, planlılık, uyumluluk ve koşulsuz kabuldür. Okul yöneticileri, öğretmenlere hizmet içi eğitim yoluyla evrensel değerlerin kazandırılması gerektiği şeklinde görüş belirtmektedir. Okul müdürleri, öğretmenlere kazandırılması gereken evrensel değerleri, sevgi, adalet, hoşgörü, hümanizm, saygı, demokratik tutum ve farklılıklara saygı şeklinde ifade etmektedir. Okul müdürleri, ayrıca hizmetiçi eğitim yoluyla öğretmenlere kültürel değerler kazandırılması gerektiği şeklinde görüşler belirtmektedir. Okul müdürleri, hizmetiçi eğitim yoluyla öğretmenlere kazandırılması gereken başlıca kültürel değerleri vatanseverlik, fedakârlık ve özverili olma şeklinde ifade etmektedir.

Araştırmanın Sonuçları ve Öneriler: Araştırmanın sonuçları, okul müdürlerinin sınıf öğretmenlerine hizmet içi eğitim yoluyla kişisel, mesleki, evrensel ve kültürel değerlerin kazandırılması gerektiği şeklinde görüşlere sahip olduğunu ortaya koymaktadır. Bu sonuçlara dayalı olarak her öğretmenin öncelikle kişisel değerlere sahip olmaya öncelik vermesi gerektiği ifade edilebilir. Öğretmenler, öğretmenlik mesleğinin temel değerlerine ve etik ilkelerine sahip olmalıdır. Milli Eğitim Bakanlığı tarafından öğretmenlere hizmetiçi eğitim aracılığı ile öğretmenlik mesleğinin temel mesleki değerleri kazandırılmalıdır. Öğretmen yetiştiren kurumlarda, öğretmenlik mesleğinin genel yeterliklerinin yanı sıra mesleki ve etik değerlerin kazandırılmasına özen gösterilmelidir. Öğretmenlere hizmetiçi eğitim yoluyla, değişen değerler ve küresel gelişmeler ışığında öğretmenlik mesleğinin temel mesleki değerleri, kültürel ve evrensel değerlerle uyumlu olacak şekilde yeniden kazandırılmalıdır. Öğretmenlere, okullarında kararlı, sabırlı, yeniliğe açık tutum ve davranışlar sergilemeyi sağlayacak hizmetiçi eğitimler verilmelidir. Öğretmenlerin etkili iletişim, liderlik ve işbirliği becerilerini geliştiren hizmetiçi eğitimler yer verilmelidir. Hizmetiçi eğitimler, öğretmenlerin mesleğinde çalışkan, vatansever ve fedakâr olmalarını sağlamalıdır. Öğretmenlere kazandırılacak değerler, öğrencilere sevgi ile yaklaşmalarını sağlamalı, adaletli bir tutum sergilemelerini garanti etmeli, güçlü bir insanlık sevgisi aşılamalıdır. Bu araştırma nitel araştırma deseninde yürütülmüş ve veriler yarı yapılandırılmış grid formu ile toplanmıştır. Öğretmenlere kazandırılacak mesleki değerler, kişisel değerler, evrensel ve kültürel değerler konularında farklı desenlerde ve farklı çalışma grupları ile araştırmalar planlanabilir. Öğretmenlik mesleğinin değişen değerleri konusunda araştırmalar yürütülebilir.

Anahtar Kelimeler

Değerler, sınıf öğretmeni

Kaynakça

• Adams-Webber, J. R. (1996). Repertory grid technique. In R. Corsini & A. J. Auerbach (Eds.). Encyclopaedia of psychology. (pp. 782-783). New York: John Wiley & Sons.
• Adekola, O. A. (2007). Language, literacy, and learning in primary schools: Implications for teacher development programs in Nigeria. Herndon, VA: World Bank Publications.
• Akdemir, E. (2012). Aday ogretmenlere yonelik hizmet ici egitim programinin degerlendirilmesi. [An evaluation of the in-service training program for candidate teachers]. Eğitim Teknolojisi: Kuram ve Uygulama, 2 (2), 25-41.
• Albu, G. (2015). Primary school teachers and their values at the beginning of the XXI century. Case study. Procedia - Social and Behavioral Sciences 187 (2015), 40-44.
• Arseven, I. (2009) Baglam ve surec boyutlarinda bir hizmetici egitim programının degerlendirilmesi. [Evaluation of an in-service training program in context and process dimensions]. (Unpublished PhD Dissertation). Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
• Ataünal, A. (1994). Turkiye’de ilkokul ogretmeni yetsştirme sorunu (1923-1994) ve ABD Ingiltere, Fransa ve Almanya’daki çağdaş uygulama ve eğitimler. Ankara: Milli Egitim Basimevi.
• Atanur Baskan, G., Aydin, A., & Madden, T. (2006). Turkiye’deki ogretmen yetistirme sistemine karşılaştırmalı bir bakis. [A comparative overview to teacher training system in Turkey]. Cukurova Universitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 15 (1), 35-42.
• Aybek, B. & Karatas, T. (2016). Ogretmen adaylarinin etik ve mesleki etik hakkindaki goruslerinin incelenmesi. [Examining the opinions of prospective teachers about ethics and professional ethics]. Egitim ve Ogretim Arastirmalari Dergisi, 5 (Ozel Sayı), 96-108.
• Bakioglu, A. & Tokmak, N. (2009). Ogretmenlerin deger yargilarinin egitim sureçlerine etkisinin incelenmesi. [Review of influence of teachers’ values to educational process]. M.U. Ataturk Egitim Fakultesi Egitim Bilimleri Dergisi, 21 (30), 65-83.
• Bakioglu, A. & Koc, M. H. (2017). Lise ogretmenlerinin mesleki degerlere ilişkin goruslerinin çesitli degiskenler acisindan incelenmesi. [A study of high school teachers’ views on professional values in terms of different variables]. Egitimde Nitel Arastirmalar Dergisi, 5 (3), 270-296. DOI: 10.14689/issn.2148- 2624.1.5c3s12m
• Basaran, I. E. (1996). Egitime giris. [Introduction to education]. Ankara: Yargiç Matbaasi.
• Basturk, R. (2012). Ilkogretim ogretmenlerinin hizmetici egitime yonelik algi ve beklentilerinin incelenmesi. [Investigation of elementary school teachers’ perceptions and expectations about in-service education]. Hacettepe Universitesi Egitim Fakultesi Dergisi, 27 (42), 96-107.
• Bell, R. C. (2005). The repertory grid technique. In F. Fransella (Ed.). The essential practitioner’s handbook of personal construct psychology. (pp. 67-75). New York: John Wiley & Sons.
• Boydak-Ozan, M., Sener, G., & Polat, H. (2014). Sinif ogretmenlerinin mesleki gelisim egitimlerine iliskin goruslerinin belirlenmesi. [Determination of the general views of class teachers regarding their career development training]. Uşak Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 7 (4), 167-180.
• Buyukcan, Y. (2008). İlkogretim okullarindaki hizmet ici egitim seminerlerinin ogretmenlere yararliligi. [The usefulness of in-service training seminars in primary schools] (Unpublished master thesis). Hacettepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
• Cesur, E. & Yelken, T. (2015). Intel ogretmen programi karma modeli hizmetici egitimi hakkindaki ogretmen gorusleri. [Teachers’ opinions about Intel teacher programme in-service training with face to face education and distance education]. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 8 (38), 673-688.
• Cochran-Smith, M., & Zeichner, K. (Eds.) (2005). Studying teacher education: The report of the AERA panel on research and teacher education. Mahwah, NJ: Lawrence Erlbaum.
• Coşkun, N. (2016). Egitim fakultesi ogrencilerinin ve ogretim elemanlarının ogretmenlik meslek etigi degerlerine iliskin gorusleri: Mesleki etik degerlerin kazanimi surecinde ortuk program. [The views of the faculty of education and instructors on the values of professional ethics of teaching: The implicit program in the process of gaining professional ethical values]. (Unpublished PhD Dissertation). Adnan Menderes Universitesi Sosyal Bilimler Enstitusu, Aydın.
• Creswell, J. W. (2014). Araştırma deseni. [Research design]. (Trans. Ed. S. B. Demir). Ankara: Egiten Kitap.
• Creswell, J. W. (2015). Nitel arastirma yontemleri. [Qualitative research methods]. (Trans. Eds. M. Butun & S. B. Demir). Ankara: Siyasal Kitabevi.
• Dogan, O. (2009). Hizmetiçi eğitime katılımın eğitim öğretim sürecine etkisi ile ilgili yönetici ve öğretmen görüşleri. [The opinions of managers and teachers on the impact of participation in in-service training on the teaching process]. (Unpublished master thesis). Maltepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• Donmez, B. (2011). Ogretmenlik mesleki degerlerinin asınma surecine iliskin bir degerlendirme. [An assessment of the erosion process of teaching professional values]. Egitime Bakis Dergisi, 7 (19), 3-8.
• Ekinci, A. (2010). Aday ogretmenlerin is basinda yetistirilmesinde okul mudurlerinin rolu. [Roles of headmasters on the job-training of the pre-service teachers]. Dicle Üniversitesi Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi, 10 (15), 63-77.
• Eminoglu-Kuçuktepe, S., & Baykin, Y. (2014). Egitimde FATİH Projesinin Ingilizce dersinde uygulanmasına iliskin ogretmen goruslerinin incelenmesi. [An investigation of teachers’ views on the application of fatih project in English classes]. Egitim ve Ogretim Arastirmalari Dergisi, 3 (4), 234-246.
• Erdogan, I. (2004). Sınıf yönetimi. [Classroom management]. Istanbul: Sistem Yayincilik.
• Ergin, I., Akseki, B., & Deniz, E. (2012). Ilkogretim okullarinda gorev yapan sinif ogretmenlerinin hizmet içi egitim ihtiyaçlari. [Inservice education needs of class teachers teaching at elementary schools]. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 11 (42), 55-66.
• Feriver-Gezer, S. (2010). Surdurulebilirligin hizmet ici egitim ile okul oncesi egitime entegre edilmesi: Dönüştürücü öğrenmeye yönelik bir çaba. [Integrating sustainability with in-service training in pre-school education: an effort to transform transducer learning]. (Unpublished master thesis). Ortadogu Teknik Universitesi, Ankara.
• Fidel, R. (1984). The case study method: A case study. Retrieved June, 14, 2018, from https://eric.ed.gov/?id=EJ308770
• Fransella, F., Bell, R., & Bannister, D. (2004). A manual for repertory grid technique. Chichester, UK: John Wiley & Sons.
• Garet, M. S., Porter, A. C. Desimone, L. M., Birman, B. F., & Yoon, K. S. (2001). What makes professional development effective? Results from a national sample of teachers. American Educational Research Journal, 38, 915-945. Retrieved May, 11, 2018, from http://dx.doi.org/10.3102/00028312038004915
• Glatthorn, A. A., Jones, B. K., & Bullock, A. A. (2006). Developing highly qualified teachers. Thousand Oaks, Ca: Corwin Press.
• Gul, T., & Aslan, N. (2009). Sınıf ogretmenlerinin kuresellesme, toplumsal gelisme ve hizmet ici egitim programlarına ilişkin gorusleri. [Globalization, social development and in-service training programs from the perspectives of classroom teachers]. Kastamonu Egitim Dergisi, 17 (3), 881-884.
• Gultekin, M. & Çubukcu, Z. (2008). İlkogretim ogretmenlerinin hizmetici egitime iliskin gorusleri. [Perceptions of primary school teachers about in-service training]. Sosyal Bilimler Dergisi, 19, 185-201.
• Gultekin, M., Cubukcu, Z., & Dal, S. (2010). İlkogretim ogretmenlerinin egitim ogretimle ilgili hizmetici egitim gereksinimleri. [In-service training needs of the primary school teachers regarding education-teaching]. Selcuk Universitesi Ahmet Kelesoglu Egitim Fakultesi Dergisi, 29, 131-152.
• Gonulacar, S. (2016). Turkiye’de ogretmen imaji ve itibari uzerine bir inceleme. Retrieved June, 14, 2018 from http://s3.amazonaws.com/ academia. edu. documents/41461508/TurkiyedeOgretmen.Imaji.ve.Itibari.sgonulacar2016 .pdf
• Gokmenoglu, T. (2012). Teachers’ reports of their in-service training needs and design preferences. (Unpublished PhD Dissertation). Orta Doğu Teknik Universitesi, Ankara.
• Hacioglu, F. & Alkan, C. (1997). Ogretmenlik uygulamaları. [Teaching practices]. Istanbul: Alkim Yayinevi.
• Haynes, F. (2002). Egitimde etik. [Ethics in education]. (Trans. S. K., Akbaş). Istanbul: Ayrinti Yayınlari.
• Isiktas, S. (2015). Ogretmen adaylarinin iyi ögretmen olma ile ilgili gorusleri. [Teacher candidates’ views on being a good teacher]. Hacettepe Universitesi Egitim Fakultesi Dergisi, 30 (4), 119-131.
• Jankowicz, D. (2004). The easy guide to repertory grids. New York: John Wiley & Sons.
• Karabacak, N. (2016). Sınıf ogretmenlerinin mesleki degerleri uzerine nitel bir çalışma. [A qualitative study on the professional values of classroom teachers]. (Unpublished PhD Dissertation). Necmettin Erbakan Universitesi, Egitim Bilimleri Enstitusu, Konya.
• Karabacak, N., Kucuk, M., & Korkmaz, I. (2015). Uzmanların bakış açısından sınıf öğretmenlerinin mesleki değerleri. [Primary school teachers’ professional values from the perspective of teaching experts]. Turkish Journal of Teacher Education, 4 (2), 1-32.
• Karadag, R. (2015). Sinif ogretmenlerinin Turkçe ogretimine yonelik hizmetici egitimlere iliskin gorusleri ve hizmet ici egitim gereksinimleri. [Primary school teachers’ views on and needs for in-service teacher training regarding Turkish teaching]. Inonu Universitesi Egitim Fakultesi Dergisi, 16 (3), 33-50.
• Karatas, A. (2013). Ilkogretim ogretmen adaylari için meslek etiginin onemi. [Importance of professional ethics for primary school teacher candidates]. Marmara Cografya Dergisi, 28, 304-318.
• Kaya, A., Cepni, S., & Kuçuk, M. (2005). Fizik laboratuvarlarına yonelik hazırlanan bir hizmet içi egitim programının degerlendirilmesi. [Evaluation of an in-service training program for physics laboratories]. Pamukkale Universitesi Egitim Fakultesi Dergisi, 16, 89-100.
• Kilic, D. & Babayigit, Ö. (2017). Ilkokul ogrencilerinde kaybolan degerler. [Lost values in primary school students]. International Journal of Eurasian Education and Culture, 2 (3), 81-92.
• Kocyigit, M., & Karadag, E. (2017). Ogretmenlik meslegi etik ilkeler envanterinin gelistirilmesi. [Developing the teaching-profession ethical principles inventory]. Is Ahlaki Dergisi, 10 (2), 247-273. Retrieved June, 14, 2018 from http://dx.doi.org/10.12711/tjbe
• Limon, I. (2014). Yuz yuze ve uzaktan hizmet içi eğitim faaliyetlerine yönelik öğretmen algıları (Sakarya ili ornegi). [Perceptions of teachers for face-to-face and remote in-service training activities (Sakarya Province Case)]. (Unpublished master thesis). Sakarya Universitesi, Egitim Bilimleri Enstitusu, Sakarya.
• Mayring, P. (2011). Nitel sosyal araştırmaya giris. [Introduction to qualitative social research]. (Trans. Eds. A. Gumus & M. S. Durgun). Ankara: Bilgesu.
• Miles, M. B., & Huberman, M. A. (1994). An expanded sourcebook qualitative data analysis. London, UK: Sage.
• Milli Egitim Bakanligi, [MEB], (2018). Egitim planları: Hizmetiçi egitim plani. Retrieved June 13, 2018, from http://oygm.meb.gov.tr/www/icerik _goruntule.php?KNO=28
• Ok, A., & Onkol, P. E. (2007). Öğretmen yetiştirme programlarındaki ogretmen adaylarının profili. [The profile of prospective teachers in teacher education programs]. Egitim ve Bilim, 32 (143), 13-25.
• Ozer-Ozkan, Y. & Anil, D. (2014). Ogretmen mesleki gelisim degiskenlerinin ayirt edicilik duzeyi. [Discrimination of variable of teachers’ professional development]. Hacettepe Universitesi Egitim Fakultesi Dergisi, 29 (4), 205-216.
• Parmaksiz, R. S. (2010). Turkiye’de ve bazı Avrupa Birligi ulkelerinde ogretmenlere yonelik hizmetici egitim programları ve uygulamaları. [In-service training programs for teachers and applications in Turkey and some European Union Countries]. (Unpublished PhD Dissertation). Ankara Universitesi, Egitim Bilimleri Enstitusu, Ankara.
• Parmaksız, R. S. & Sicak, A. (2015). Uzaktan hizmetici egitime iliskin ogretmen gorusleri. [Opinions of teachers about the in-service training]. Uşak Universitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 8 (4), 187-212.
• Patton, M. Q. (2014). Nitel arastırma ve degerlendirme yontemleri. [Qualitative research and evaluation methods]. (Trans. Eds. M. Butun & S. B. Demir). Ankara: Pegem Akademi.
• Pepeler, E., Murat, A., & Akmence, E. (2016). Ilkokullarda hizmet ici egitim seminerlerinin ogretmenlere yararlılıgı (Elazig ili ornegi). [The benefits of in-service training seminars for primary school teachers (Elazig sample)]. Egitim ve Oğretim Arastirmalari Dergisi, 5 (2), 168-176.
• Richardson, P. W., & Watt, H. M. G. (2006). Who chooses teaching and why? Profiling characteristics and motivations across three Australian universities. Asia-Pacific Journal of Teacher Education, 34 (1), 27-56. http://dx.doi.org/10.1080/13598660500480290
• Seghedin, E. (2014). From the teachers’ professional ethics to the personal professional responsibility. Acta Didactica Napocensia, 7 (4), 13-22.
• Senemoglu, N. (2003). Gelisim, ögrenme ve ögretim: Kuramdan uygulamaya. [Development, learning and teaching: From theory to practice]. Ankara: Gazi Kitabevi.
• Serin, M. K. & Korkmaz, I. (2014). Sınıf ogretmenlerinin hizmetici egitim ihtiyaclarinin analizi. [Analysis of classroom teachers’ in-service training needs]. Ahi Evran Universitesi Kirsehir Egitim Fakultesi Dergisi, 15 (1), 155-169.
• Sezer, S. (2016). Okul mudurlerinin gorev oncelikleri ve karar alma sureclerini etkileyen faktorlere iliskin gorusleri. [School administrators’ opinions on task priorities and the factors affecting their decision-making process]. Inonu Universitesi Egitim Fakultesi Dergisi, 17 (3), 121-137. DOI: 10.17679/iuefd.17311445
• Sezer, S., Karabacak, N., Korkmaz, I., & Kucuk, M. (2019). School administrators’ opinions on professional values and professional skills required to be gained to classroom teachers, in-service training process. Journal of Theoretical Educational Science, 12 (4), 1223-1238. DOI: http://dx.doi.org/10.30831/akukeg.458061
• Sonmez, S. (2018). Bir kultur ve medeniyet yaraticisi olarak ogretmen. [Teacher as a creator of culture and civilization]. In, M. Ergün, N. Karabacak, I. Korkmaz & M. Kuçuk (Eds.), Ogğretmenligin mesleki degerleri ve etik (pp. 131-158). Ankara: Ani Yayincilik.
• Sahin, U. (2013). Sınıf ogretmenlerinin hizmet ici egitim ihtiyaclarının belirlenmesi ve bir model onerisi. [Determining the in-service training needs of classroom teachers and a model proposal]. (Unpublished PhD Dissertation). Adnan Menderes Universitesi Sosyal Bilimler Enstitusu, Aydın.
• Sahin, U., & Turkoglu, A. (2017). Sınıf ogretmenlerine yonelik hizmet ici egitim model onerisi. [In-service training model suggestion for classroom teachers]. Mustafa Kemal Universitesi Sosyal Bilimler Enstitusu Dergisi, 14 (37), 90-104.
• Sanlı, O., Altun, M., & Tan, Ç. (2015). Oğretmenlerin akıllı tahta ve ogrencilere dagitilan tablet bilgisayarlar ile ilgili yasadiklari sorunlar ve cozum onerileri. [Problems and solution offers of the teachers about smart boards and the tablets delivered to the students]. Turkish Studies, 10 (3), 833-850.
• Tan, F. B. & Hunter, M. G. (2002). The repertory grid technique: A method for the study of cognition in information systems. MIS Quarterly, 26 (1), 39-57.
• Tunca, N. & Saglam, M. (2013). İlkogretim ogretmenlerine yonelik mesleki degerler olceginin gecerlik ve guvenirlik calısması. [Reliability and validity work conducted on a professional values scale designed for elementary school teachers] Egitim Bilimleri Arastırmaları Dergisi, 3 (1), 139-164.
• Tutkun, O. F., & Aksoyalp, Y. (2010). 21. yüzyılda ogretmen yetistirme egitim programının boyutları. [Dimensions of teacher training curricula in the 21st century]. Selcuk Universitesi Sosyal Bilimler Enstitusu Dergisi, 24, 361-370.
• Uslu, O. & Bumen, N. T. (2012). Effects of the professional development program on Turkish teachers: Technology integration along with attitude towards ICT in education. The Turkish Online Journal of Educational Technology, 11 (3), 115-127.
• Ustu, H., Tas, A., & Sever, B. (2016). Ogretmenlerin mesleki gelisime yonelik algilarina iliskin nitel bir arastirma. [A qualitative study about the perceptions of teachers on professional development]. Elektronik Mesleki Gelisim ve Arastırma Dergisi, 4 (1), 15-23.
• Ulker, A. (2009). Sınıf öğretmenlerinin hizmet ici egitime iliskin gorusleri (Konya/Karapınar Ilçesi Ornegi). [Classroom teachers' views on in-service training (Konya / Karapınar District Case)]. (Unpublished master thesis). Selçuk Universitesi, Sosyal Bilimler Enstitusu, Konya.
• Watkins, A. & Donnelly, V. (2014). Core values as the basis for teacher education for inclusion. Global Education Review, 1 (1), 76-92.
• Yildirim, A. & Şimşek, H. (2013). Sosyal bilimlerde nitel arastirma yontemleri. [Qualitative research methods in the social sciences]. Ankara: Seckin Yayinevi.
• Yildirim, O., Kursun, E., & Goktas, Y. (2015). Bilgi ve iletisim teknolojileri konusunda yapılan hizmet ici egitimlerin niteligini etkileyen faktorler. [The factors affecting the quality of in-service training on information and communication technologies]. Egitim ve Bilim, 40 (178), 163-182.
• Yin, R. K. (2003). Case study research: Design and methods. (Second Edition). London: Sage Publications.
• Zainal, Z. (2007). Case study as a research method. Retrieved June, 14, 2018 from www.researchgate.net/publication/41822817
• Zuna, N., & McDougall, D. (2004). Using positive behavioural support to manage avoidance of academic tasks. Teaching Exceptional Children, 37 (1), 18-24.