Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Aesthetical, Technical and Musical Analysis of Kaija Saariaho’s Laconisme De L’aile

Yıl 2020, Sayı: 17, 33 - 47, 31.12.2020
https://doi.org/10.31722/ejmd.844819

Öz

Kaija Saariaho, one of the most influential composers of the twenty-first century, has an essential place in the flute literature, especially with regard to her works written for flute and electronics. When the stylistic features in Saariaho’s flute works are examined, it can be seen that she enriches the natural sound of the flute through the use of techniques such as trill, tremolo, glissando, multiphonics, microtonality, flutter tonguing, key clicks, and blends these effects with electronics. This research analyzes Saariaho’s Laconisme de l’aile (1982) for solo flute and electronics in terms of its aesthetic and musical aspects, the melodic and formal structure of the work, the use of electronics, and advanced techniques in the flute part. As a result of the analysis, it has been observed that the melodic structure of the work consists of the 12-tone scale that forms the PC set of the main motive and its inversion, retrograde, and retrograde inversions. Reflective symmetrical structures were used in the formal structure (ABAI) and the sequence of intervals classes (IC). The sequential and intensive use of ascending scales, which metaphorically describe the rise of birds, is another prominent characteristic of the work. Through Laconisme de l’aile (1982), whose aesthetic, technical and musical analysis was made in this study, it is aimed to reveal the musical structures that reflect the characteristics of the composer, such as the composer’s aesthetic understanding, the timbral, melodic, and rhythmic elements in her works, and the use of electronics and advanced techniques. The aim is thus to better understand the stylistic features of the work and to contribute to the appreciation of students and scholars who work in the field of music education, instrument training and performance.

Kaynakça

  • Arıkan, R. (2011). Araştırma yöntem ve teknikleri. Ankara: Nobel Yayınları.
  • Artaud, P. & Geay G. (1980). Flutes au present. Paris: Editions Jobert.
  • Aziz, A. (2017). Sosyal bilimlerde araştırma yöntemleri ve teknikleri. Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
  • Boran, İ. & Şenürkmez, K. Y. (2010). Kültürel tarih ışığında çoksesli batı müziği. İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
  • Cangal, N. (2011). Müzik formları (4.Basım), Ankara: Arkadaş Yayınları.
  • Caplin, W., Hepokoski, J. ve Webster, J. (2010). Musical form, forms, formenlehre. Leuven: Leuven Univ. Press.
  • Cook, N. (1987). A Guide to musical analysis. New York: Oxford University Press.
  • Dick, R. (1989). The other flute: A performance manual of contemporary techniques. New York: Multiple Breath Music Company.
  • Flutexpansions: Contemporary Flute Resources A laboratory for Performers and Composers. (2020, 03. Kasım) Erişim adresi https://www.flutexpansions.com/videos
  • Forte, A. (1973). The structure of atonal music. London: Yale University Press
  • Gay, L. R. & Diehl, P. L. (1992). Research method for business and management. Singapore: Maxwell Macmillan International
  • Hodeir, A. (2007). Müzik türler ve biçimler. (Çev. İ. Usmanbaş). New York: Walker and Company (Orijinal yayın tarihi, 1951).
  • Hoitenga, C. (2011). The flute music of Kaija Saariaho: Answers to frequently asked questions. Erişim adresi http://hoitenga.com/site/flute-music-of-kaijasaariaho
  • Mimaroğlu, İ. (1991). Elektronik müzik. İstanbul: Pan Yayıncılık.
  • Moisala, P. (2009). Kaija Saariaho. Chicago: University of Illinois Press.
  • Offermans, W. (1997) For the contemporary flutist. Frankfurt: Zimmermann
  • Riikonen, T. (2011). Stories from the Mouth: Flautists, Bodily Presence and Intimacy in Saariaho’s Flute Music. J. Hargreaves, Howell T. ve Rofe M. (Ed.), Kaija Saariaho: Visions, narratives, dialogues. (63–80 ss.). Aldershot: Ashgate.
  • Saariaho, K. (Besteci). (1982). Laconisme de l'Aile for solo flute with optional electronics [Nota]. Hämeenlinna, Finland: Jasemusiikki Oy.
  • Say, A. (2002). Müzik sözlüğü (1. bs.). Ankara: Müzik Ansiklopedisi Yayınları.
  • Yöre, Y. (2011). Çağdaş Müzik: Bestecilik Ana Akımları, Teknikleri ve Başlıca Besteciler. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 20 (3), 1-19. Erişim adresi https://dergipark.org.tr/tr/pub/cusosbil/issue/4388/60301

KAIJA SAARIAHO’NUN LACONISME DE L’AILE ESERİNİN ESTETİK, TEKNİK VE MÜZİKAL ANALİZİ

Yıl 2020, Sayı: 17, 33 - 47, 31.12.2020
https://doi.org/10.31722/ejmd.844819

Öz

Yirmibirinci yüzyılın en önemli bestecileri arasında yer alan Kaija Saariaho, özellikle flüt ve elektronikler için yazmış olduğu eserler ile flüt literatüründe önemli bir yere sahiptir. Saariaho’nun eserlerindeki stil özellikleri incelendiğinde flütün doğal sesini trill, tremolo, glissando, çok sesli çalma (multiphonics) ve kurbağa dili (flutter tonguing) gibi teknikler yoluyla zenginleştirerek, bu etkiyi elektroniklerle harmanladığı görülmektedir. Bu çalışmada Saariaho’nun solo flüt ve eletronikler için yazmış olduğu Laconisme de l’aile (1982) eseri estetik, müzikal ve teknik açıdan analiz edilmiş, eserin melodik yapısı ve elektronik seslerin kullanımı, flüt partisindeki ileri tekniklerin kullanımı, form özellikleri ile ilgili konular detaylı bir şekilde ele alınmıştır. Yapılan analizler sonucunda, eserin melodik yapısının ana motifin PC set’ini oluşturan 12 ton dizisi ile bu setin çevrimleri, retrogradı ve retrograd çevrimlerinden oluştuğu, eserin form yapısında (ABAI) ve aralık kullanımlarında yansımalı simetrik yapıların kullanıldığı görülmüştür. Eserde ayrıca metaforik bir şekilde kuşların yükselişini tasvir eden çıkıcı dizilerin ardışık ve yoğun kullanımı dikkat çekmektedir. Bu çalışmada yapılan analizler yoluyla, Saariaho’nun estetik anlayışı, eserlerindeki tınısal, melodik ve ritmik ögeler ile kullandığı elektronik müzik ve ileri çalma teknikleri gibi müzikal yapıların ortaya konması ve böylece eserin stil özelliklerinin daha iyi anlaşılarak müzik eğitimi, çalgı eğitimi ve performans alanında çalışmakta olan öğrenci ve akademisyenlere katkı sağlanması amaçlanmıştır.

Kaynakça

  • Arıkan, R. (2011). Araştırma yöntem ve teknikleri. Ankara: Nobel Yayınları.
  • Artaud, P. & Geay G. (1980). Flutes au present. Paris: Editions Jobert.
  • Aziz, A. (2017). Sosyal bilimlerde araştırma yöntemleri ve teknikleri. Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
  • Boran, İ. & Şenürkmez, K. Y. (2010). Kültürel tarih ışığında çoksesli batı müziği. İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
  • Cangal, N. (2011). Müzik formları (4.Basım), Ankara: Arkadaş Yayınları.
  • Caplin, W., Hepokoski, J. ve Webster, J. (2010). Musical form, forms, formenlehre. Leuven: Leuven Univ. Press.
  • Cook, N. (1987). A Guide to musical analysis. New York: Oxford University Press.
  • Dick, R. (1989). The other flute: A performance manual of contemporary techniques. New York: Multiple Breath Music Company.
  • Flutexpansions: Contemporary Flute Resources A laboratory for Performers and Composers. (2020, 03. Kasım) Erişim adresi https://www.flutexpansions.com/videos
  • Forte, A. (1973). The structure of atonal music. London: Yale University Press
  • Gay, L. R. & Diehl, P. L. (1992). Research method for business and management. Singapore: Maxwell Macmillan International
  • Hodeir, A. (2007). Müzik türler ve biçimler. (Çev. İ. Usmanbaş). New York: Walker and Company (Orijinal yayın tarihi, 1951).
  • Hoitenga, C. (2011). The flute music of Kaija Saariaho: Answers to frequently asked questions. Erişim adresi http://hoitenga.com/site/flute-music-of-kaijasaariaho
  • Mimaroğlu, İ. (1991). Elektronik müzik. İstanbul: Pan Yayıncılık.
  • Moisala, P. (2009). Kaija Saariaho. Chicago: University of Illinois Press.
  • Offermans, W. (1997) For the contemporary flutist. Frankfurt: Zimmermann
  • Riikonen, T. (2011). Stories from the Mouth: Flautists, Bodily Presence and Intimacy in Saariaho’s Flute Music. J. Hargreaves, Howell T. ve Rofe M. (Ed.), Kaija Saariaho: Visions, narratives, dialogues. (63–80 ss.). Aldershot: Ashgate.
  • Saariaho, K. (Besteci). (1982). Laconisme de l'Aile for solo flute with optional electronics [Nota]. Hämeenlinna, Finland: Jasemusiikki Oy.
  • Say, A. (2002). Müzik sözlüğü (1. bs.). Ankara: Müzik Ansiklopedisi Yayınları.
  • Yöre, Y. (2011). Çağdaş Müzik: Bestecilik Ana Akımları, Teknikleri ve Başlıca Besteciler. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 20 (3), 1-19. Erişim adresi https://dergipark.org.tr/tr/pub/cusosbil/issue/4388/60301
Toplam 20 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Müzik
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Zehra Ezgi Kara 0000-0002-4509-7876

Yayımlanma Tarihi 31 Aralık 2020
Gönderilme Tarihi 29 Nisan 2020
Kabul Tarihi 6 Ekim 2020
Yayımlandığı Sayı Yıl 2020 Sayı: 17

Kaynak Göster

APA Kara, Z. E. (2020). KAIJA SAARIAHO’NUN LACONISME DE L’AILE ESERİNİN ESTETİK, TEKNİK VE MÜZİKAL ANALİZİ. Eurasian Journal of Music and Dance(17), 33-47. https://doi.org/10.31722/ejmd.844819
AMA Kara ZE. KAIJA SAARIAHO’NUN LACONISME DE L’AILE ESERİNİN ESTETİK, TEKNİK VE MÜZİKAL ANALİZİ. Eurasian Journal of Music and Dance. Aralık 2020;(17):33-47. doi:10.31722/ejmd.844819
Chicago Kara, Zehra Ezgi. “KAIJA SAARIAHO’NUN LACONISME DE L’AILE ESERİNİN ESTETİK, TEKNİK VE MÜZİKAL ANALİZİ”. Eurasian Journal of Music and Dance, sy. 17 (Aralık 2020): 33-47. https://doi.org/10.31722/ejmd.844819.
EndNote Kara ZE (01 Aralık 2020) KAIJA SAARIAHO’NUN LACONISME DE L’AILE ESERİNİN ESTETİK, TEKNİK VE MÜZİKAL ANALİZİ. Eurasian Journal of Music and Dance 17 33–47.
IEEE Z. E. Kara, “KAIJA SAARIAHO’NUN LACONISME DE L’AILE ESERİNİN ESTETİK, TEKNİK VE MÜZİKAL ANALİZİ”, Eurasian Journal of Music and Dance, sy. 17, ss. 33–47, Aralık 2020, doi: 10.31722/ejmd.844819.
ISNAD Kara, Zehra Ezgi. “KAIJA SAARIAHO’NUN LACONISME DE L’AILE ESERİNİN ESTETİK, TEKNİK VE MÜZİKAL ANALİZİ”. Eurasian Journal of Music and Dance 17 (Aralık 2020), 33-47. https://doi.org/10.31722/ejmd.844819.
JAMA Kara ZE. KAIJA SAARIAHO’NUN LACONISME DE L’AILE ESERİNİN ESTETİK, TEKNİK VE MÜZİKAL ANALİZİ. Eurasian Journal of Music and Dance. 2020;:33–47.
MLA Kara, Zehra Ezgi. “KAIJA SAARIAHO’NUN LACONISME DE L’AILE ESERİNİN ESTETİK, TEKNİK VE MÜZİKAL ANALİZİ”. Eurasian Journal of Music and Dance, sy. 17, 2020, ss. 33-47, doi:10.31722/ejmd.844819.
Vancouver Kara ZE. KAIJA SAARIAHO’NUN LACONISME DE L’AILE ESERİNİN ESTETİK, TEKNİK VE MÜZİKAL ANALİZİ. Eurasian Journal of Music and Dance. 2020(17):33-47.

Eurasian Journal of Music and Dance