In the history of makam music theory, the eighteenth century represents a period that began with Cantemir and was carried to a different level by Abdulbaki Nasır Dede, where motion-oriented makam descriptions were preferred. Cantemir's classification of pitches as ‘tam’ (main) pitch and ‘nim’ (half) pitch indicates that the theoretical approach of the period basically divided the sound material into two. There is a consensus on main pitches, and there is no information that these pitches move in the melodic progression. On the other hand, while it is stated that the pitches under the title of half (nim) pitches can be movable, it is observed that these pitches are subjected to a different interpretation in terms of quantity, quality and nomenclature in each source. Moreover, as can be seen from Ali Ufkî and Cantemir's scores, there is a significant increase in the diversity of the use of half pitches and the frequency of modulations from the seventeenth century to the present day. This is a concrete indication that half pitches have assumed a functional role in the process in order to ensure the diversity of makam melody production. This study focuses on the half pitches in the works of eighteenth-century theorists such as Cantemir, Nayi Osman Dede, Halacoglou, Marmarinos, Tanburi Artin, Kemani Hizir Aga and Abdulbaki Nasir Dede, and their use in makam descriptions. The data obtained from the half pitch regions between the main pitches are discussed in relation to each other. As a result, certain inferences have been made by including the term 'sırf makams' in the subject while coming from period sources to the present day through half pitches.
Makam müziği teori tarihinde on sekizinci yüzyıl, Kantemir ile başlayıp Abdulbaki Nasır Dede tarafından farklı bir düzleme taşınan ve seyir odaklı makam tarifleri tercih edilen bir dönemi temsil etmektedir. Kantemir ile kurumsallaşan ‘tam perde’ ve ‘nim perde’ şeklindeki perde sınıflandırması; dönemin teorik yaklaşımının, ses malzemesini temelde ikiye böldüğüne işaret eder. Tam perdeler konusunda mutabakat sağlanmıştır, bununla birlikte ezgisel seyir içerisinde bu perdelerin hareket ettiklerine dair herhangi bir bilgi mevcut değildir. Diğer yandan ‘nim perdeler’ başlığı altındaki perdelerin hareketli olabildikleri belirtilirken; bu perdelerin nicelik, nitelik ve isimlendirme bakımından her kaynakta farklı bir yoruma tabi tutuldukları gözlemlenmektedir. Dahası Ali Ufkî ve Kantemir’in nota derlemelerinden görüldüğü kadarıyla, on yedinci yüzyıldan günümüze doğru gelindikçe nim perdelerin kullanım çeşitliliğinde ve makamsal geçki sıklığında belirgin bir artış söz konusudur. Bu durum, nim perdelerin süreç içerisinde makamsal ezgi üretiminin çeşitliliğini sağlamak adına fonksiyonel görev üstlendiklerinin somut bir göstergesidir. Bu çalışmada Kantemir, Nayi Osman Dede, Halaçoğlu, Marmarinos, Tanburi Artin, Kemani Hızır Ağa ve Abdülbaki Nasır Dede gibi on sekizinci yüzyıl teorisyenlerinin eserlerindeki nim perdelere ve bu perdelerin makam tarifleri içerisindeki kullanımlarına odaklanılmıştır. Tam perde aralarındaki ‘nim perde’ bölgelerinden edilen veriler birbirleriyle ilişkilendirilerek ele alınmıştır. Neticede nim perdeler vasıtasıyla dönem kaynaklarından günümüze gelinirken ‘sırf makamlar’ da konuya dahil ederek belirli çıkarımlarda bulunulmuştur.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Performans Sanatları (Diğer) |
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 30 Haziran 2024 |
Gönderilme Tarihi | 5 Temmuz 2023 |
Kabul Tarihi | 27 Aralık 2023 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2024 Sayı: 24 |
Eurasian Journal of Music and Dance