Relationships Among The Concepts Of Turkish Folk Dances, Dance Therapy And Folk Medicine

Yıl 2024, Sayı: 25, 311 - 321, 31.12.2024

İdris Ersan Küçük , Cemal Acet , Ebru Alptekin

https://doi.org/10.31722/ejmd.1366881

Öz

The features and functions of dance have been discussed in many ways and have been the focus of attention of researchers. One of these features is the healing feature of dance. Research in which the findings obtained from laboratory experiments and social observations take an active role are very important in testing the functions of dance. In this study, limited information is conveyed in a way that will bring the researcher closer to the subject with the data obtained through literature review and participant observation. Shamanism, which takes place in the origin debates of Turkish folk dances, continues today by being updated with dance therapy. In this respect, Turkish folk dances can be examined under the headings of folk medicine as a type of dance. In this article, the common points between the concepts of Turkish folk dances, dance therapy and folk medicine will be discussed.

Anahtar Kelimeler

Turkish folk dance, Dance therapy, Folk medicine, Healing, Treatment

Türk Halk Oyunları, Dans Terapisi ve Halk Hekimliği Kavramları Arasındaki İlişkiler

Öz

Dansın özellikleri ve işlevleri birçok açıdan ele alınmış, araştırmacıların ilgi odağı olmuştur. Bu özelliklerden biri de dansın sağaltma özelliğidir. Laboratuvar deneyleri ve toplumsal gözlemler üzerine elde edilen bulguların aktif rol aldığı araştırmalar dansın işlevlerinin sınanmasında oldukça önemlidir. Bu çalışmada literatür taraması ve katılımcı gözlem yoluyla elde edilen verilerle araştırmacıyı konuya yaklaştıracak boyutta sınırlı bilgi aktarılmaktadır. Türk halk oyunlarının köken tartışmalarında yer alan şamanlık, günümüzde dans terapisi ile güncellenerek devam etmektedir. Bu yönüyle Türk halk oyunları bir dans türü olarak halk hekimliğinin konu başlıklarının altında da incelenebilir. Bu makalede Türk halk oyunları, dans terapisi ve halk hekimliği kavramları arasındaki ortak noktalara değinilecektir.

Anahtar Kelimeler

Türk halk oyunları, Dans Terapisi, Halk Hekimliği, Sağaltma, Tedavi

Kaynakça

• Acet, C. (2017). Dışavurumcu sanat terapisinde Türk halk dansları kullanımı. Ege Üniversitesi Devlet Türk Musıkisi Konservatuvarı Dergisi, 10, 11-24.
• Aktaş, G. (2023). Dans/hareket terapisi. Ankara: Ankara Nobel Tıp Kitabevleri.
• Altınbay, T. (2018, Haziran 06). Kütahya Tavşanlı Başköy Oyun Gelenekleri. (G. A. Çakır, Röportaj Yapan)
• Arıt, A. N. (2017). Maya Şaman şifası-Maya Şamanizmi'nde beden, zihin ve ruh şifası. İstanbul: Ray Yayıncılık.
• Baldick, J. (2016). Hayvan ve Şaman Orta Asya'nın antik dinleri. İstanbul: Hil Yayın.
• Bayat, F. (2010). Türk kültüründe kadın Şaman. İstanbul: Ötüken Neşriyat.
• Boratav, P. N. (1999). 100 soruda Türk folkloru. İstanbul: Gerçek Yayınevi.
• Çatay, Z. (2016). Beden ve ben arasında dokunan ağ:dans/hareket terapisi. İstanbul Bilgi Üniversitesi. Erişim adresi https://www.sanatpsikoterapileridernegi.org/uploads/6/4/5/5/6455557/catayzeynepbedenvebenaras.pdf
• Çetin, N. (2018). Aydın geleneksel danslarının etnokoreolojik açıdan incelenmesi. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Ege Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Türk Halk Oyunları Anabilim Dalı, İzmir.
• Davletov, T. B. (2017). Şaman doğanın şifası uyanınca. İstanbul: Asi Kitap.
• Demir, A. F. ve Çomak, N. A. (2015). Şaman ve Türk dünyası. İstanbul: Bağlam Yayıncılık.
• Demirel Temel, S., ve Temel, T. (2016). Bedensel-zihinsel gelişim, hareket kabiliyeti ve öğrenme sürecine dans eğitiminin katkıları. Fine Arts, 11(4), 171-180.
• Elyağutu, D. C. (2009). Down sendromlu çocuklara Türk halk oyunlarını eş zamanlı ipucuyla öğretim yöntemiyle öğretilmesi. (Yayımlanmamış lisans bitirme tezi). Sakarya Üniversitesi Devlet Konservatuvarı Türk Halk Oyunları Bölümü, Sakarya.
• Erer, S., ve Atıcı, E. (2010). Selçuklu ve Osmanlılarda Müzikle Tedavi Yapılan Hastaneler. Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi, 36(1), 29-32.
• Eroğlu, T. (2010). Türk dans antropolojisine giriş. Ankara: Yurtrenkleri Yayınevi.
• Ertural, N. ve Ertural, M. S. (2007). Halk oyunları icralarının otistik bireylerin iletişimsel gelişimine ve sosyalleşme sürecine etkisi üzerine bir inceleme . Engellilerde Spor ve Sanat Sempozyumu Bildiri Kitabı (s. 117-127). Ankara: Gündüz Eğitim ve Yayınları.
• Güney, S. S. (2013). www.sanatpsikoterapileridernegi.org: http://www.sanatpsikoterapileridernegi.org/dans305n-304yile351tirici-guumlcuuml-ileldquodacirchil-etmeye-youmlnelikrdquo-yakla351305m-frans305z-lape-hastanesirsquonde-danshareket-psikoterapisi-dans-hareket-psikoterapisti-sevin-seda-guumlney-ma-rdmp/dansn- Erişim tarihi: 15 Ağustos 2013
• Harva, U. (2014). Altay panteonu. İstanbul: Doğu Kütüphanesi.
• Hultkrantz, A. (2004). Şamanizmin çevresel ve olgusal yönleri. (Çev. A. O. Abdurrezak). Türk Kültürü ve Hacı Bektaş Veli Araştırma Dergisi, 29, 75-88. Erişim adresi https://isamveri.org/pdfdrg/D01093/2004_29/2004_29_HULTKRANTZA.pdf
• Karadağ, E. ve Uğur, Ö. (2015). Kanserli hastalarada çok konuşulmayan bir uygulama: sanat terapisi. Dokuz Eylül Üniversitesi Hemşirelik Fakültesi Elektronik Dergisi, 142-144. Erişim adresi https://dergipark.org.tr/tr/download/article-file/753248
• Küçük, G. (2017). Psikiyatrik bozuklukların tedavisinde drama terapisi, psikodrama, dans ve hareket terapisi. Libido Dergisi.
• Oral, O., Rezaee, Z., Tatlıbal, P., Altınbay, G. A., Rashidlamir, A. (2022). The effects of physical exercise, dance and movement therapy on the immune system during COVID-19 pandemic. Scientific Chronicles–Vol. 27th, Issue 3, 446-455.
• Plevin, M. (2016). Dans ve hareket terapisi. (Z. Kocaoğlu, Röportaj Yapan 03 Haziran 2016)
• Sarıkaya, N. A., Ayhan, .H ve Sukut, Ö. (2017). Farklı gruplarda dans ve hareket terapisinin kullanımı ve etkileri.Hemşirelik Akademik Araştırma Dergisi, 3(1), 1-5. Erişim adresi https://jag.journalagent.com/jaren/pdfs/JAREN_3_SUP_1_1_5.pdf
• Tayşir, E. A. (2023). Bu tez nasıl bitecek? İstanbul: İletişim Yayınları.
• Yazıcı, O. (2004). Distimi. Klinik Psikiyatri Dergisi, 7(2), 54-62.
• Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2011). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.