IMPACT ON PROBLEM SOLVING SKILLS OF EMOTIONAL INTELLIGENCE LEVEL: AN APPLICATION ON VOCATIONAL SCHOOL STUDENTS

Yıl 2013, Cilt: 3 Sayı: 4, 87 - 97, 30.12.2013

Semra Tetik Ayşen Açıkgöz

Öz

Emotional intelligence, the person is name of ability to cope effectively with environmental pressures and demands. In other words, emotional intelligence can be described as the ability to healthy communication with people, to overcome the problems as adapts to very quickly sudden events, and be more successful against environmental demands. The problem is a conflict situation faced with inhibition in achieving a goal of the basically individual. This inhibition can make it difficult to reach the target. In such a case the problem is to find the best way to get around obstacles. An effective problem-solving skills has served as an important coping mechanism to destroy the inhibitory effects of the problems of personal and interpersonal as well as reducing the negative impact of emotional stress, The people with high- level emotional intelligence know themselves and their requirements, aware of their abilities and disabilities, can succeed in controlling their emotions and establish relations with the other people. The people with high-level emotional intelligence are more successful than others who have low level emotional intelligence. From this point of, the aim of study is to examine the relationship between the emotional intelligence levels and the problem soloving abilities of the university students

Anahtar Kelimeler

-

DUYGUSAL ZEKA DÜZEYİNİN PROBLEM ÇÖZME BECERİSİ ÜZERİNDEKİ ETKİSİ: MESLEK YÜKSEKOKULU ÖĞRENCİLERİ ÜZERİNE BİR UYGULAMA

Öz

Duygusal zekâ, kişinin çevresel baskı ve taleplerle etkin bir şekilde başa çıkabilme yeteneğinin adıdır. Diğer bir ifadeyle duygusal zeka, insanlarla sağlıklı iletişim kurabilme, ani gelişen olaylara karşı çok çabuk adapte olarak sorunların üstesinden gelebilme ve çevresel isteklere karşı daha başarılı olabilme yeteneği olarak tanımlanabilir. Problem, temelde bireyin bir hedefe ulaşmada engellenme ile karşılaştığı bir çatışma durumudur. Bu engellenme hedefe ulaşmayı güçleştirebilir. Böyle bir durumda problem, engeli aşmanın en iyi yolunu bulmaktır. Etkili bir problem çözme becerisi, kişisel ve kişiler arası oluşan problemlerin engelleyici etkisini yok etmenin yanında, duygusal stresin olumsuz etkisini azaltmada da önemli bir başa çıkma mekanizması olarak görev yapmaktadır. Duygusal zekası yüksek olan bireyler, kendilerini tanıyan ve ihtiyaçlarını bilen, güçlü ve zayıf yanlarının farkında olan, duygularını kontrol etmeyi başarabilen ve etkili ilişkiler kurabilen kişilerdir. Duygusal zekası yüksek olan bireyler problem çözme konusunda duygusal zekası düşük olanlara göre daha başarılıdırlar. Bu noktadan hareketle, çalışmanın amacı, meslek yüksekokulu öğrencilerinin duygusal zeka düzeylerinin problem çözme becerilerine etkisini incelemektir

Anahtar Kelimeler

Duygusal Zeka, Problem Çözme Becerisi, Meslek Yüksekokulu Öğrencileri

Kaynakça

• Korelasyon analizi açısından değerlendirildiğinde, çalışmada duygusal zeka ve boyutları ile problem
• çözme becerisi ve boyutları arasında ters yönlü ve anlamlı ilişkiler elde edilmiştir. Bu açıdan kişilerin duygusal
• zeka düzeyi arttıkça problem çözme becerilerinde de artış gözlenmektedir. Ortaya çıkan sonuçlar literatür ile uyumludur.
• Kendi duygu ve düşüncelerini tanıma, başkalarının duygularına ve düşüncelerine önem verme, kendini
• onların yerine koyup düşünebilme, duygulara ait ip uçlarını fark edip elde ettiği bilgilerden yararlanarak
• davranışlarını düzenleyebilme yeteneklerinin toplamı olarak tanımlanan duygusal zeka öğrenilebilir ve
• geliştirilebilir yetkinlikleri içeren bir kavramdır. Duygusal zeka yetkinlikleri geliştikçe problem çözme becerisi de
• gelişecektir. Üniversite örgencilerinin baş etmesi gereken pek çok sorun olabileceği göz önünde
• bulundurulduğunda, bu sorunlarıyla bas edebilmeleri için duygusal zeka yeteneklerini geliştirmeye yönelik
• etkinliklere yer verilmelidir. Ayrıca karşılaştıkları problemleri çözme konusunda öğrencilerin neler
• yapabileceklerine ilişkin seminer ve konferanslar düzenlenebilir.
• Akbolat, M. ve Işık, O. (2012). Sağlık Çalışanlarının Duygusal Zekâ Düzeylerinin Motivasyonlarına Etkisi. Dpujss
• Number 32, Vol. I, Aprıl 2012. http://sbe.dpu.edu.tr/dergi/32/cilt1/109-124.pdf Adresinden 14 Mart 2013
• tarihinde alınmıştır. Akkoç, Z. (2007). Duygusal Zeka. Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi. Aksu, M. (1989). Problem Çözme Becerilerinin Geliştirilmesi. Kültür Ve Turizm Bakanlığı Ve Orta Doğu Teknik
• Üniversitesi Problem Çözme Yöntemleri Sempozyumu, 44-54. Atay, K. (2002). Okul Müdürlerinin Duygusal Zeka Düzeyleri İle Çatışmaları Çözümleme Stratejileri Arasındaki İlişki.
• Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, S.31, ss.345-355. Babaoğlan, E. (2010). Okul Yöneticilerinde Duygusal Zekâ. Ahi Evran Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi,Cilt 11,Sayı
• 1,Nisan 2010,Sayfa 119-136. Baltaş, A. ve Baltaş, Z. (2002). Stres ve Başa çıkma Yolları. Remzi Kitabevi, 21. Baskı, İstanbul. Berkant, H. G. ve Eren, İ. (2013). İlköğretim Matematik Öğretmenliği Bölümü Öğrencilerinin Problem Çözme
• Becerilerinin Bazı Değişkenler Açısından İncelenmesi. JASS, International Journal of Social Science, Volume
• 6 Issue 3, March, p.1021-1041. Bingham, A. (1998). Çocuklarda Problem Çözme Yeteneklerinin Geliştirilmesi. Ed. A. Ferhan Oğuzhan, İstanbul: Milli
• Eğitim Basımevi. Budak, S. (2000). Psikoloji Sözlüğü. Ankara: Bilim ve Sanat Yayınları. Doğan, S. ve Demiral, Ö. (2007). Kurumların Başarısında Duygusal Zekanın Rolü ve Önemi. Yönetim Ve Ekonomi
• Yıl:2007 Cilt:14 Sayı:1 Celal Bayar Üniversitesi İ.İ.B.F. Manisa. Dökmen, Ü., (2009). Sanatta ve Günlük Yaşamda İletişim Çatışmaları ve Empati. Remzi Kitabevi, Ankara, Dündar, S. (2008). Polislerin Umutsuzluk Düzeyi İle Problem Çözme Becerisi Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. Polis
• Bilimleri Dergisi, 10 (3), ss.77-92. D’ Zurilla, T. J. ve M. R. Goldfriend (1971). Problem Solving and Behavoir Modification. Journal of Abnormal
• Psychology, 18, 407-426. Erdoğmuş N., (2004). İlköğretim Yöneticilerinin Problem Çözme Becerilerinin Çeşitli Değişkenler Açısından
• İncelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya. Goleman, D. (1995). Duygusal Zeka Neden IQ’dan Daha Önemlidir?, (çev. Banu Seçkin Yüksel, 2005), 29. Bası,
• İstanbul: Varlık Yayınlar Goleman, D. (2000). İşbaşında Duygusal Zeka. İstanbul: Varlık Yayınları Goleman, D. (2005). Duygusal Zekâ Neden IQ’dan Daha Önemlidir? (Çev. B.S. Yüksel), İstanbul: Varlık Yayınları. Güner, P. (2000). Sorunlarla Etkili Baş Etme Yolu: Problem Çözme. Atatürk Üniversitesi Hemşirelik Yüksek Okulu
• Dergisi, 3 (1), ss.62–67. Gürbüz, S.,Yüksel M. (2008). Çalışma Ortamında Duygusal Zeka: İş Performansı, İş Tatmini, Örgütsel Vatandaşlık
• Davranışı ve Bazı Demografik Özelliklerle İlişkisi. Doğuş Üniversitesi Dergisi, 9(2), ss. 174-190 Güzel, A. (2004). Marmara Üniversitesi Öğrencilerinin Öğrenme Stilleri İle Problem Çözme Becerileri Arasındaki
• İlişkinin İncelenmesi. Yayınlanmış Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü
• Eğitim Bilimleri Anabilim Dalı, İstanbul. Heppner,P. P. (1985). Problem Solving Self-Appraisal Depression and Attributional Style: Are The Delated. Cognitive
• Therapy and Research. Lee, Fen-Ming. (2003). Conflict Management Styles and Emotional Intelligence of Faculty and Staff at a Selected
• College in Southern Taiwan. Yayınlanmamış Doktora Tezi, The University of South Dakota, South Dakota Karabulutlu Yılmaz, E., Yılmaz, S. ve Yurttaş A. (2011). Öğrencilerin Duygusal Zeka Düzeyleri İle Problem Çözme
• Becerileri Arasındaki İlişki. Psikiyatri Hemşireliği Dergisi, 2(2), ss.75-79. Kasatura, İ. (2003). Heyecansal Kontrol. Altı Kitaplar Yayınevi, 1. Baskı, İstanbul. Lam, LT. ve Kirby, SL. (2002). Is Emotional Intelligence an Advantage? An Exploration of the Impact of Emotional
• and General Intelligence on Individual Performance. The Journal of Social Psychology, 142(1): 133-143. Morgan, C. T. (1999). Psikolojiye Giriş. Ed. H. Arıcı vd., Ankara: Meteksan Yayınları. Sezen, G. ve Paliç, G. (2011). Lise Öğrencilerinin Problem Çözme Becerisi Algılarının Belirlenmesi. 2nd International
• Conference on New Trends in Education and Their Implications, 27-29 April, Antalya-Turkey. Sonmaz, S. (2002). Problem Çözme Becerisi İle Zekâ Ve Yaratıcılık Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. Yüksek Lisans
• Tezi, Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul. Staff, G. (2001). Emotional İntelligence: The “Missing Piece”, http://www.edutopia.org/php/article.php?id=Art_680&key=020, (24.04.2006). Tabak, A., Sığrı, Ü., Eroğlu A. ve Hazır, K. (2009). Örgütlerde Yöneticilerin Dönüştürücü Liderlik Algılamalarının
• Problem Çözme Becerilerine Etkisi: Kamu Sektöründe Bir Uygulama. Ç.Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi,
• Cilt 18, Sayı 2, Sayfa 387-397. D.
• http://kongre.nigde.edu.tr/xufbmek/dosyalar/tam_metin/pdf/2415-30_05_2012-17_01_38.pdf Yüksek Özdemir, A. ve Özdemir, A. (2007). Duygusal Zeka ve Çatışma Yönetimi Stratejileri Arasındaki İlişkilerin Akademik Başarı Arasındaki İlişki. İncelenmesi:
• http://www.sosyalbil.selcuk.edu.tr/dergi/sayi18.htm Çalışan ve İdari Personel Üzerine Uygulama.