The Effect of Human Resources Practices on Individual Performance

Yıl 2020, Cilt: 2 Sayı: 2, 170 - 184, 30.08.2020

Kübra Karakaya , Osman Bayraktar

https://doi.org/10.38009/ekimad.713071

Cited By: 2

Öz

In this study, the effects of human resources practices on individual performance were investigated. The main hypothesis of the research is the assumption that there is a positive relationship between human resources management practices and individual performance. The scale developed by Yılmaz (2012) was used to determine the perception of the human resources management and individual performance. The research was conducted on the white-collar employee group working in the private sector. 304 people participated in the online survey. The data obtained were analyzed with IBM SPSS 22.0 software program. As a result of the analysis, no statistically significant (p>0.05) relationship was not found between human resources practices and individual performance. The results of the research are generalizable for higher education private service sector employees operating in metropolitan cities such as Istanbul, Ankara and Izmir.

Anahtar Kelimeler

Human Resources Management, Human Resources Management Practices, Individual Performance

İnsan Kaynakları Uygulamalarının Bireysel Performansa Etkisi

Öz

Bu çalışmada, insan kaynakları uygulamalarının bireysel performansa etkileri araştırılmıştır. Araştırmanın temel hipotezi, insan kaynakları yönetimi uygulamaları ile bireysel performans arasında pozitif yönlü bir ilişki olduğu varsayımıdır. İnsan kaynakları yönetimi uygulamaları ve birey-sel performans algısını belirlemek için Yılmaz (2012) tarafından geliştirilen ölçek kullanılmıştır. Araştırma özel sektörde görev alan beyaz yaka çalışan grubu üzerinde gerçekleştirilmiştir. İnternet üzerinden gerçekleştirilen ankete 304 kişi katılmıştır. Elde edilen veriler, IBM SPSS 22.0 yazılım programı ile analiz edilmiştir. Analizler sonucunda, insan kaynakları uygulamaları ile bireysel performans arasında istatistiksel olarak anlamlı (p>0.05) bir ilişki bulunamamıştır. Araştırma sonuçları İstanbul, Ankara ve İzmir gibi metropollerde faaliyet gösteren yüksek öğrenimli özel hizmet sektörü çalışanları için genellenebilir niteliktedir.

Anahtar Kelimeler

İnsan Kaynakları, İnsan Kaynakları Uygulamaları, Bireysel Performans

Kaynakça

• Atay, S. E., & Tüzüner, V. L. (2018). Kurumsal Sosyal Sorumluluk ve İnsan Kaynakları Uygulamaları Birbirlerini Destekliyor mu? Bankaların Web Sitelerinin İçerik Analizi ile Değerlendirilmesi. Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi(32), s. 271-285.
• Avcı, T. (2017). İnsan kaynakları uygulamalarının örgütsel bağlılık üzerindeki etkisi: otelcilik sektöründe bir uygulama. Gaziantep: Hasan Kalyoncu Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi.
• Bayramlık, H., Çetin, Ş., & Yurdakul, A. T. (2015, Nisan). İnsan Kaynakları Yönetimi Uygulamalarının Örgüte Duyulan Güvene Etkisi: Örgütsel Adaletin Aracılık Rolü. İş, Güç Endüstri İlişkileri ve İnsan Kaynakları Dergisi, 17(2), s. 156-173.
• Bellisario, A., & Pavlov, A. (2018). Performance Management Practices in Lean Manufacturing Organizations: A Systematic Review of Research Evidence. Production Planning & Control, 29(5), s. 367-385.
• Büyükyılmaz, O., Karakulle, İ., & Karataş, İ. (2018). Örgütsel Kariyer Yönetiminin Duygusal Bağlılık Üzerindeki Etkisinde İş Tatmininin Aracılık Rolü. Çankırı Karatekin Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 8(1), s. 1-29.
• Can, M., & Hüseyinli, N. (2017, Eylül). Çalışma Hayatında İş Sağlığı ve Güvenliği Kültürü ve Otel Çalışanlarının Güvenli Davranışlarının İncelenmesi. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 21(4), s. 1397-1420.
• Çakı, N. (2017). İnsan kaynakları yönetimi uygulamalarının örgütsel bağlılık üzerindeki etkisi: pilotlar üzerine bir alan araştırması. İstanbul: İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Yayınlanmamış Doktora Tezi.
• Çal, A. Ç. (2012). İnsan kaynakları uygulamaları ile çalışanların kuruma yönelik etik algılamaları arasındaki ilişki: bankacılık sektöründe bir uygulama. Kırıkkale: Kırıkkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi.
• Çavuş, M. F., & Develi, A. (2015). İnsan Kaynakları Yönetimi Uygulamalarının Örgütsel Vatandaşlık Davranışı Üzerindeki Etkileri. Tisk Akademi, 10(20), s. 230-249.
• Çorum, A. A. (2012). Y kuşağına yönelik insan kaynakları uygulamaları ve bir şirket örneği. İstanbul: Bahçeşehir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi.
• Deniz, N., & Bakkalbaşı, İ. O. (2010). İnsan Kaynakları ve İşletme Stratejileri Uyumunun Ölçülmesine Yönelik Bir Tartışma. Marmara Üniversitesi İ.İ.B.F. Dergisi, XXVIII(I), 183-208.
• Duran, S., & Korkmaz, M. (2019, July). A Critical Approach to Human Resources Practices and Training for Intellectual Capital Accumulation. International Journal of Business Ecosystem and Strategy, 1(1), s. 12-25.
• Düzgün, M. S., & Marşap, A. (2018). Performans Değerlendirme ve Ücret Uygulamalarına İlişkin Algının İş Tatmini ve Örgütsel Bağlılığa Etkisi: Bir Uygulama. Yönetim ve Ekonomi, 25(3), s. 787-810.
• El-Marghani, A. M.-M. (2019). The effect of human resource management practices on perception of organizational performance. University of Turkish Aeronautical Association Institute of Social Sciences Unpublished Master's Thesis.
• Erdal, M., & Aydıntan, B. (2018). Sosyal Medyada Personel Bulma ve Seçme - Kuşaklar Açısından Bir İnceleme. İşletme Araştırmaları Dergisi, 10(1), s. 728-744.
• Erdirençelebi, M., & Şendoğdu, A. A. (2016). Effects of Mobbing and Organizational Silence on Employee's Performance. The Macrotheme Review, 5(5), s. 101-116.
• Erkoç, S. (2018). Tarihsel gelişim süreci içerisinde küreselleşmenin insan kaynakları yönetimi değişimine etkileri. İstanbul: Haliç Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Yayınlanmamış Doktora Tezi.
• Esen, Ş., & Adatepe, E. (2017). İnsan Kaynakları Planlama Araç ve Yöntemleri: Sakarya Otomotiv Yan Sanayi Firmaları Üzerine Bir Çalışma. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 10(53), s. 730-738.
• Hot, C. T. (2017). İşletmelerde eğitim ve geliştirme ile bireysel ve örgütsel performans ilişkisi. İstanbul: Doğuş Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi.
• Işık, M., & Çiçek, B. (2019, Haziran). İnsan Kaynakları Uygulamalarının Kurumsallaşma Algısı Üzerindeki Öncüllük Rolü. Yönetim ve Ekonomi Araştırmaları Dergisi, 17(2), s. 128-149.
• Kahraman, H. B., & Fındıklı, M. A. (2018). Kariyer Yönetimi Kapsamında Eğitim ve Geliştirme Faaliyetlerine Yönelik Algıların Çalışan Memnuniyeti Üzerindeki Etkileri. Beykent Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 11(2), s. 51-68.
• Kahya, E. (2019). A Wage Scheme Based on Job and Performance Evaluations. Journal of Industrial Engineering, 30(3), s. 187-203.
• Karaca, M., Bayram, A., & Harmancı, Y. (2020). İnsan Kaynakları Yönetimi Uygulamalarının Örgütsel Bağlılık Üzerindeki Etkisi. Manas Sosyal Araştırmalar Dergisi, 9(1), s. 199-208.
• Karakoç, A. (2018). İş Tatmininin Örgütsel Bağlılık ve İş Gören Performansı Üzerindeki Etkisi: Sigorta Acentesi Çalışanları Üzerine Bir Uygulama. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 23(4), s. 1371-1388.
• Kaya, A. (2018). Kariyer gelişim sürecinin örgütsel bağlılık ve işten ayrılma niyeti üzerine etkisinin yapısal eşitlik modellemesi ile test edilmesi. Çorum: Hitit Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Yayınlanmamış Doktora Tezi.
• Kesen, M. (2014). İnsan kaynakları yönetimi uygulamaları ve örgüt kültürünün çalışan performansı üzerine etkileri. Gebze: Gebze Yüksek Teknoloji Enstitüsü Sosyal Bilimler Enstitüsü Yayınlanmamış Doktora Tezi.
• Kılıçaslan, Ö. (2018). Stratejik insan kaynakları yönetimi ve örgütsel bağlılığa etkisi. İstanbul Aydın Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi.
• Klepić, I. (2019). Correlation of Recruitment and Selection of Human Resources and the Performance of Small and Medium Enterprises. Naše Gospodarstvo / Our Economy, 65(4), s. 11-26.
• Mutlu, S. K. (2016). İnsan kaynakları yönetimi uygulamalarının çalışanlar tarafından algılanışı ve örgütsel bağlılıkla ilişkisine yönelik bir uygulama. Mersin: Toros Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi.
• Sağlık, D., & Yılmaz, A. (2016, December). The Effect of Career Management Applications on Employee Creativity: A Research in Konya, Turkey. The Journal of International Social Research, 9(47), s. 917-925.
• Serper, P. D. (1996). Uygulamalı İstatistik 1. Filiz Kitabevi.
• Soran, S., Serin, E., & Balkan, M. O. (2016, Ocak). İnsan Kaynakları Yönetim Süreçlerinin Performansa Etkisi: Örgütsel Öğrenmenin Aracılık Rolü ve Bir Uygulama. Doğuş Üniversitesi Dergisi, 17(1), s. 1-14.
• Soysal, A., & Kılınç, E. (2016, Nisan). İşletmelerde Stratejik İnsan Kaynakları Yönetimi Sürecinde Performans Değerlendirme ve Kariyer Yönetimi Uygulamaları. Sosyal Ekonomik Araştırmalar Dergisi, 16(31), s. 325-347.
• Subaşı, S. (2018). Eğitim etkinliğinin uygulanması ile örgütsel ve bireysel performans arasındaki ilişkide yönetici desteğinin aracı rolü. İstanbul: Yıldız Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi.
• Şentürk, F. K., & Tekin, Y. (2015). Örgütsel Bağlılık, Örgütsel Destek ve İş Arkadaşı Desteğinin İşgören Performansı Üzerine Etkileri: AVM Çalışanları Örneği. Uluslararası Alanya İşletme Fakültesi Dergisi, 7(2), s. 195-206.
• Turhan, M., Köprülü, O., & Helvacı, İ. (2018, Aralık). Örgütsel Güven ile Bireysel İş Performansı Arasındaki İlişki. Siyaset, Ekonomi ve Yönetim Araştırmaları Dergisi, 6(5), s. 47-55.
• Uyğun, Y. (2018). Stratejik insan kaynakları yönetimi uygulamalarının performans yönetimi bağlamında çalışanlar üzerindeki etkisine yönelik bir araştırma. İstanbul: Haliç Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi.
• Yıldız, E. (2014, Ocak). Stratejik İnsan Kaynakları Yönetimi Anlayışı Işığında Eğitim ve Geliştirmenin Rolü, İşlevleri ve Bir Örnek Olay. Marmara Üniversitesi Öneri Dergisi, 11(41), s. 215-236.
• Yılmaz, C., & Erkollar, A. (2018, Ekim). Endüstri 4.0'ın İnsan Kaynakları Planlaması Üzerine Etkileri. Fifth International Management Information Systems Conference.
• Yılmaz, R. (2018). İnsan kaynakları yönetiminde ücret ve eğitim uygulamalarının çalışanların iş tatmini üzerine etkisi ve bir araştırma. İstanbul: İstanbul Kültür Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi.
• Yılmaz, T. (2012). Yüksek performanslı insan kaynakları yönetimi uygulamalarının bireysel ve örgütsel performansa etkisi. Ankara: Kara Harp Okulu Savunma Bilimleri Enstitüsü Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi.
• Yürük, D., & Bal, Y. (2019). İnsan Kaynakları Yönetimi Uygulamaları ve Örgütsel Adalet Algısı Arasındaki İlişkiye Kavramsal Bir Bakış. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 12(65), s. 1293-1300.